GieHa (3434 pkt)Strona WWW Autora2 797
3 170 min.
Recenzje gier
GieHa (3434 pkt)
2340 dni temu
2018-10-25 22:36:32
Zaawansowany wiekiem jegomość o głosie Patricka Stewarta (za sam dobór takiego lektora ląduje plus) został odwiedzony w swojej księgarni przez stałą klientkę. Była wyjątkowa jak na swój młodziutki wiek, bo w odróżnieniu od większości swoich „smartfonowych” rówieśników uwielbiała czytać książki i używać wyobraźni („Kochała roboty, potwory i bitwy”). Tego dnia jednak znalazła „książkę” wyjątkową, z której wypadła bardzo stara fotografia. Ów fotografia przedstawiała dziewczynkę niemalże identyczną wyglądem do osóbki stojącej naprzeciwko. Lawina wspomnień zasypała starcze serce, a on postanowił opowiedzieć swojej małej słuchaczce „pewną historię o robotach”...
Screen z gry "My Memory of Us" (źródło: youtube.com)
Inspirowana historią Polski z okresu II Wojny Światowej gra opowiada o samotnym i bezdomnym chłopcu (ze złodziejskimi talentami) oraz zaradnej i sprawnej dziewczynce (wyglądającej na nieco starszą od swego kompana), których losy związały się przypadkowo tuż przed atakiem „Armii Złych Robotów” pod rozkazami „Złego Króla” na ich miasto (jakby Warszawa?).
Od razu pragnąłbym rzec, iż brak nazwy „Rzesza Niemiecka” lub brak wzmianki o pewnym Adolfie nie są przeze mnie odbierane jako dziwaczna próba nałożenia cenzury na „My Memory of Us” (a różne opinie w tej kwestii się pojawiały). W grę wchodzi tu raczej dziecięca wyobraźnia – zarówno starca (który w tamtych czasach przecież był dzieckiem), jak i dziewczynki (która używa własnej wyobraźni by przyswoić przekazywaną jej historię) – radząca sobie w taki, a nie inny sposób z jednymi z najdramatyczniejszych wydarzeń XX wieku (kojarzycie film „Życie jest Piękne”?).
Screen z gry "My Memory of Us" (źródło: youtube.com)
Na przestrzeni prawie dwudziestu rozdziałów nasi mali bohaterowie trwają przy sobie w wirze tych wydarzeń, a my wraz z nimi będziemy błądzić i szukać, zachwycać i przerażać się, zbliżać i oddalać się, czuć ulgę i cierpieć, śmiać się i płakać. Nie chcę nic „spoilerować”, bo chociaż każdy gracz jest zaznajomiony mniej lub bardziej z samym tłem historycznym opowieści, to serwowana jest ona naprawdę oryginalnie (nawet w stosunku do „Valiant Hearts”) i pierwsze wrażenia względem poszczególnych momentów są bardzo istotne.
Trzeba natomiast wiedzieć, że oprócz fabuły na rozgrywkę składają się elementy logiczne, platformowe i zręcznościowe. Zacznę może od najsłabszego ogniwa, czyli spraw zręcznościowych. Niestety sporo tutaj niedopracowania, zwłaszcza podczas dynamiczniejszych akcji (ucieczki chociażby), które dodatkowo wymagają szybkiego pokonywania przeszkód. Nie powiem, że nie da się grać (byłoby to nadużycie), ale mnie osobiście frustrowała nieczytelność i toporność komend oraz switchy między jedną bądź drugą postacią. Jest bardzo mało „prostych”, na których nie ma potrzeby na rozdzielanie naszej dwójki, by wtenczas mogła ona sobie bezproblemowo pobiec (trzymając się uroczo za ręce).
Screen z gry "My Memory of Us" (źródło: youtube.com)
Część platformowa jest lepsza, bo nie irytuje. Wszak mimo struktury i mechaniki opierającej się na tych samych rozwiązaniach co w „Valiant Hearts”, można tu czasami (powtarzam: czasami) zauważyć brak pomysłu, który nadałby nieco większego sensu prowadzonym przez nas akcjom (coś zamiast: „byle dostać się na prawą stronę”). Aczkolwiek nie będę na takie potknięcia reagował zbyt przesadnie – zwłaszcza, że podczas tych faz przestojowych możemy przez dłuższą chwilę zatrzymać nasz wzrok na stylowej, trochę przerysowanej grafice, którą umiejętnie zatopiono w klimatycznych odcieniach bieli i czerni. Ważną kwestią jest obecność koloru czerwonego, pełniącego w samej rozgrywce funkcję hint’ową lub ostrzegawczą. Z kolei w fabule jego rola jest o wiele bardziej fundamentalna i złożona, jednak obiecałem, że nie będę niczego „spoilerować” i słowa dotrzymam (chociaż spodziewam się, iż wiele osób domyśla się o co może chodzić).
Moduł logiczny to chyba jedyny z trzech, do którego nie mam żadnych zastrzeżeń, bo mimo, że oferuje zagwozdki niesprawiające na dłuższą metę większego problemu graczowi, to traktowałem go jako swoistą „pauzę” od wspomnianych już utrapień w sekcjach zręcznościowych czy rozwleczonych i nudnawych niekiedy zadań platformowych.
Screen z gry "My Memory of Us" (źródło: youtube.com)
Mimo obecności wszelkiej maści robotów i maszyn po drugiej stronie barykady, developerzy z dużą pieczołowitością podeszli do zaprezentowania polskich bohaterów/osobistości/żołnierzy/cywili. Możemy poznać ich bliżej dzięki znajdywaniu tu i ówdzie wspomnień pod postacią fotografii. Z menu głównego wejdziemy w zakładkę „wspomnienia”, a tam odnajdziemy posegregowane fotografie z bardzo ciekawymi opisami konkretnych person.
Dante Alighieri potrafił docenić znaczenie miłości mówiąc, że jest to „pierwsza wśród nieśmiertelnych rzeczy”, natomiast Ron Perlman niegdyś wygłosił jedną ze swych najważniejszych kwestii w karierze: „Wojna. Wojna nigdy się nie zmienia”. „My Memory of Us” jest godne przytoczenia i splecenia ze sobą tych dwóch cytatów (tak bardzo niepasujących do siebie w tym przypadku). Tyle ode mnie. Oczywiście wiem, że gra może trafić do każdego na różnym poziomie i pod innym kątem - chciałbym jedynie zapewnić, że jest warta waszego czasu.
Ocena: 7,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem _GsHock_
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Galeria zdjęć - "My Memory of Us" – Nie zostawię Cię
Więcej artykułów od autora GieHa
Polecamy podobne artykuły
Teraz czytane artykuły
Nowości
Artykuły z tej samej kategorii
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2025 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.293