aragorn136 (6748 pkt)Strona WWW Autora826
1 272 min.
Recenzje książek
aragorn136 (6748 pkt)
237 dni temu
2019-06-04 12:49:01
Wydana 3 kwietnia 2019 roku (nadal świeżutka) przez Agorę reporterska publikacja ma ponad 700 stron. Ale i tak Francuz nie umieścił w niej wszystkiego, co planował – wtedy byłaby tak obszerna jak Biblia. Na szczęście 300 osobnych stron jest dostępnych na oficjalniej stronie internetowej książki – czytelnik odnajdzie tam wiele odnośników, cytatów i trzy brakujące rozdziały dotyczące m.in. Izraela i Brazylii. Czy „Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie” będzie dla ateistów przeciwwagą Biblii i doskonałą bronią przeciwko klerowi, a wierzących, praktykujących katolików odrzuci od Kościoła? Tego nie wiem. Wiem tylko, że autor znanego w Polsce „Mainstream” (rzecz o zjawisku kultury masowej) to inteligentny człowiek, także filozof, socjolog i politolog. I jak na prawdziwego dyplomatę przystało, nie stawia się w roli oskarżyciela i kata. Wytężoną pracę nad swoją książką potraktował z wielkim pietyzmem. Jego celem nie był atak wymierzony w cały katolicki świat, a obiektywna próba ukazania tego, jak działał i działa watykański system przypominający kłącze, w którym miłosierdzie zastępowane jest słowem hipokryzja.
W Rzymie wojna. Wszędzie widać płomienie. Czuć spaleniznę. Ale to nie szalony cesarz Neron ponownie podpalił stolicę. Ten ogień jest niewidzialny, choć tak samo gorący. Już w swoich początkach istnienia Watykan był teokracją, której serce spowijał mrok (czyt. grzech). Jednak, jeśli myślicie, że czasy Borgiów już dawno minęły, że w XX i w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku Kościół wyleczył się z piekielnego raka toczącego jego wnętrze, to poniższa odpowiedź nie będzie pozytywna.
Szczególnie obecnie, w dobie rozwiniętej technologi i social mediów, na wierzch wychodzi wiele skandali księży i purpurowych kardynałów. Większość z nich to geje. Ale spokojnie. Watykanem nie rządzi żadne gejowskie lobby walczące z heteroseksualnymi braćmi. Tam trwa bitwa homoseksualistów z… homoseksualistami, a jej świadkiem nie jest już tylko pewna „stara brama” łącząca Watykan z Włochami. Szokiem jest coś jeszcze. Niemal wszyscy z nich to bardzo konserwatywni duchowni, szpiegujący oponentów, zamiatający pod dywan liczne pedofilskie afery (patrz porażająca sprawa bostońska) i ukrywający grzeszki przyjaciół w sutannach. Skąd to wiemy? Dzięki Martelowi. A skąd on to wie?
Cztery lata swojego życia poświęcił, aby odnaleźć prawdę. Mieszkał w Watykanie co miesiąc przez siedem dni. Odwiedził też ponad 30 krajów – również Polskę. Zarówno we Włoszech, jak i poza granicami przeprowadził 1500 rozmów z 41 kardynałami (większość zgodziła się na nagrywanie dyktafonem i podanie nazwiska), 52 biskupami, ponad 40 nuncjuszami apostolskimi i 200 seminarzystami i księżmi, a także – co bardzo ważne – z gwardzistami papieskimi i… męskimi prostytutkami (tu imiona zmienione). Frederic nie był osamotniony. W tych wywiadach zawsze towarzyszył mu współpracownik– tłumacz i researcher w jednym. O dziwo, języki zdecydowanej większości bohaterów niniejszej książki rozwiązywały się dość łatwo. A to, o czym opowiadali, zniesmaczy i zrodzi w głowie wiele kolejnych pytań, czasem bez gotowych odpowiedzi. Tropiciel Martel na podstawie zebranych dowodów i nagrań z tych spotkań, sformułował 14 zasad/reguł, jakim kieruje się Sodoma – watykański system. Klerycy boją się. Całe życie się boją. Czasy są teraz inne, ale strach im towarzyszy nadal, szczególnie tym z małych miejscowości. Odkrywają swoją inność – więc uciekają do seminarium. Gdy są w seminarium – walczą z cielesnymi pokusami, ale nachalnie podrywani w… konfesjonale, często przegrywają. A gdy są na wysokich stanowiskach, robią wszystko, aby nie być uznanym za persona non grata – od denuncjacji młodszych kolegów gejów (tajemnice spowiedzi to nie problem!) aż po ukrywanie pedofilów. Zachowanie w Kościele konserwatywnego status quo to ich cel nadrzędny! Najbardziej wymowna jest oto ta następująca reguła: „Im duchowny jest bardziej progejowski, tym mniejsza prawdopodobieństwo, że jest gejem,; im większym jest homofobem, tym bardziej prawdopodobne, że jest homoseksualistą”.
Swoją książkę Martel zaczyna prologiem, kończy wymownym epilogiem. A pomiędzy mamy cztery części składającej się z co najmniej dwóch lub więcej rozdziałów. Nieprzypadkowe są ich tytuły – to imiona ostatnich czterech papieży: Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka. Szczególnie za rządów tego drugiego dochodziło do setek, a nawet tysięcy nadużyć (czy Karol Wojtyła faktycznie o niczym nie wiedział, a Dziwisz nic mu nie przekazywał?). Co ciekawe, najpierw na arenę wkracza obecny, liberalny Ojciec Święty – mający na swoim koncie najmniej grzechów i starający się pokonać wszechobecną hipokryzję (posprzątać Kościół po poprzedniku i słynnej aferze Vatileaks – w książce znalazło się miejsce na jej opis). Mimo to ultrakonserwatywni kardynałowie,jak chociażby australijski, skazany prawomocnym wyrokiem George Pell, nienawidzą Franciszka. Oczywiście, dziennikarskie śledztwo Martela nie miało bezpośredniego związku tylko z pedofilią, homoseksualizmem i celibatem – nie zawsze zniewieściałych – duchownych, wśród których wyróżnić można pięć profili: „szalona dziewica”, „piekielny małżonek”, „szalona z miłości”, „Don Juan” i… „La Mongolfiera”.
Wielkim grzechem jest również polityka, czyli postępowanie nuncjuszy w krajach, gdzie władze objęli dyktatorzy i wojskowe junty. Hierarchowie ci tak lawirowali między skrajną prawicą a zwolennikami marksizmu i teologią wyzwolenia, że można było się pogubić, kogo reprezentowali. Weźmy choćby pod lupę postać Angelo Sodano i jego „układy” z Pinochetem (pamiętne jest jego zdjęcie z Janem Pawła II na balkonie podczas oficjalnej wizyty). Zdecydowana większość bohaterów książki to niestety „czarne charaktery” lubujący się w malarstwie wybitnie utalentowanych, homoseksualnych artystów: Michała Anioła czy Caravaggia. Mający kochanków, korzystający z usług imigrantów-męskich prostytutek, tuszujących skandale. To może być zarzut. Że w tym natłoku mniej (ekstrawagancki, szokujący swoją cappą magną kardynał Burke) lub bardziej negatywnych postaci (bestii pokroju Marciala Maciela, Fernando Karadimy i Lópeza Trujillo) jest tak mało duchownych ukazanych w pozytywnych świetle. Ale czy to wina samego dziennikarza, że nie postarał się odnaleźć więcej byłych księży, podobnych do Francesco Lepore, którzy przejrzeli na oczy, opuszczając zgniły system; czy jednak tego, że Kościół opanowali ci „źli”?
Dużo tu nazw, dużo nazwisk. Czasem niedoświadczony z reportażem czytelnik może się pogubić. Autorowi zdarza się nagle wplatać pewne retrospekcje. Raz jest w jednym miejscu, a w kolejnym akapicie w zupełnie innym. Przytacza fragment rozmowy z konkretnym kardynałem, ale już za moment udziela mu wywiadu ktoś niekoniecznie związany z tymże hierarchą. Jednak mimo wszystko to i tak kawał profesjonalnej dziennikarskiej roboty! „Sodoma…” to sugestywna opowieść o podwójnym życiu. O największej społeczności homoseksualistów na świecie. O hipokryzji wpływającej na funkcjonowanie Kościoła. O mizoginach zaczytanych w poezji, filozofii, którzy zakazywali walki z AIDS poprzez rozdawanie prezerwatyw. I wreszcie o konsekwencjach ukrywania własnej orientacji, która jest kluczem pozwalającym zrozumieć pontyfikaty papieży.
Oto Gejlandia. Kraina, gdzie Dom Świętej Marty wcale nie jest taki święty, gdzie za „szczególnymi przyjaźniami” kryje się coś więcej. Gdzie „bycie homoseksualistą jest łatwe, banalne, niekiedy nawet wspierane. Zakazane jest tylko mówienie o tym, ujawnianie swojej orientacji”. Pamiętacie serial „Młody Papież” lub powieść „Anioły i demony”? Zawarte tam intrygi przerażały i fascynowały. Ale to nadal była tylko fikcja. A w książce Martela to niestety realizm do potęgi.
Ocena: 9/10
Galeria zdjęć - "Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie" – Gejlandia w ogniu
Więcej artykułów od autora aragorn136
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Po seansie ostatniego epizodu nowej trylogii „Star Wars” moja wiara w moc została zachwiana. Nie spodziewałem się tak średniego, momentami słabego filmu, ze zbyt szybkim tempem i zaskakującymi (w złym znaczeniu) rozwiązaniami fabularnymi. Ale na szczęście Disney nie jest aż takim potworem, na jakiego może wyglądać. I nie jest też mordercą zarzynającym swoje dzieci. Ni
Polecamy podobne artykuły
I nic co ludzkie nie jest mu obce. W szczególności grzechy. Najnowszy – długo oczekiwany – kontrowersyjny film Wojciecha Smarzowskiego jak na dłoni pokazuje owe złe postępki mężczyzn w sutannach. Reżyser – zadeklarowany ateista – miał misję, aby wejść za kulisy Kościoła katolickiego i w swoim stylu przybliżyć widzom patologię trawiącą tę instytucję niczym wirus. Patol
Prawie dwa dni biłem się z moimi myślami. Napisać o oczekiwanym filmie dokumentalnym braci Sekielskich czy może jednak nie dzielić się swoją opinią z Wami, przeżywając traumę bohaterów w samotności, a ocenę warstwy artystycznej dzieła pozostawić innym recenzentom. Dokonałem wyboru. Opcja pierwsza przeważyła.
„Autor widmo”, „Archangielsk”, „Vaterland” – po Robercie Harrisie (nie mylić z Thomasem), pisarzu, który na swoim koncie ma tak słynne tytuły, można się spodziewać co najmniej dobrej, wciągającej lektury. Nie inaczej jest z jego najnowszą powieścią pt. „Konklawe”, której akcja rozgrywa się w Watykanie – w grubych murach Kaplicy Sykstyńskiej oraz Domu Świętej Marty.
Dziś dowiedzieliśmy się o abdykacji papieża Benedykta XVI. Jaki kandydat ma szansę zostać jego następcą? Czy będzie to Włoch lub może Afrykanin? Zapraszamy do dyskusji na temat wyborów nowego papieża.
Stało się! 27 kwietnia 2014 roku na porannej mszy w Watykanie papież Franciszek wpisał w poczet świętych Jana Pawła II oraz Jana XXIII. W uroczystości wziął także udział papież emeryt Benedykt XVI. W historii Kościoła Katolickiego jest to wydarzenie bez precedensu. Była to pierwsza podwójna kanonizacja papieży w XXI wieku, a także pierwsza kanonizacja od czasu ogłos
Teraz czytane artykuły
Co najmniej 70 procent kleru w Watykanie należy „do parafii”. Inaczej mówiąc – jest orientacji… homoseksualnej. Odważna teza, prawda? Ale to nie żaden fake news. W książce pt. „Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie” udowadnia ją francuski dziennikarz Frédéric Martel. I to nie jedyny grzech, jaki skrywają duchowni na każdym szczeblu. W tajemnych szafach upchane są in
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
Zapowiadany jako mroczny kryminał połączony z thrillerem psychologicznym pierwszy sezon serialu „Mindhunter” od Netflixa miał być tym dla świata telewizji, tudzież platformy streamingowej, tym, czym był „Siedem” dla świata kina. Nic dziwnego. Za obydwa tytuły odpowiadał David Fincher – reżyser i scenarzysta, który umysł psychopaty zna jak własną kieszeń. I faktycznie.
Taika Waititi pojawił się w moim filmowym życiu niespodziewanie. Za sprawą trzeciej części przygód boga piorunów i późniejszego fana Fortnite’a – Thora. Reżyser uczynił z tej wg mnie słabo zapowiadającej się kontynuacji dwóch średnich filmów – interesujące i wciągające widowiska. Nie zabrakło również niezwykle dużej dawki śmiechu. Dzięki tym zabiegom „Thor: Ragnarok”
Nie macie pomysłu na obiad, a chcielibyście zrobić coś innego, oryginalnego, dla miłośników mięsa? Polecamy kotleciki mielone, które z wyglądu przypominają kłębki włóczki. Nie dość, że są bardzo smaczne, to dzięki nim można najeść się do syta.
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Po seansie filmu „Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego przyszła pora na lekturę książki, która jest zdecydowanym głosem w dyskursie na temat ludobójstwa, jakiego dopuścili się w latach 40. XX wieku bandy UPA. „Wołyń. Wspomnienia ocalałych” to dwa tomy składające się z ponad 800 stron – opowieści mrożących krew w żyłach, ale jednocześnie dających nadzieję. Dzięki zebraniu i
Herosi znani z kart komiksów Marvela powracają na duży ekran w filmie „Avengers: Czas Ultrona” i ponownie pozostawiają po sobie zgliszcza. Misja, jakiej się podejmują, wymaga siły mięśni, sprytu i wspólnego działania w grupie. Tym razem, zamiast kosmitów, muszą walczyć z szaloną i nieobliczalną sztuczną inteligencją. Na nic zdadzą się negocjacje, więc o pokojowym rozw
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budż
Naukowcy mówią – drukarki 3D zrewolucjonizują świat. Wynalazek na miarę internetu. Następna dekada to przyszłość drukarek 3D?
Tegoroczna gala przyznania najważniejszej nagrody literackiej w Polsce, która odbyła się 1 października, przejdzie do historii. Pierwszy raz bowiem statuetkę Nike otrzymał reportaż. Mowa o książce pt. „Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka” (wyd. Czarne) autorstwa Cezarego Łazarewicza. Gratulacje!
Z cyklu ludzie YouTuba tym razem prezentujemy człowieka, który mimo młodego wieku, „z niejednego śląskiego pieca jadł chleb”. Pochodzi z Bytomia, a znany jest z tego, że jako Niklaus Pieron prowadzi swój kanał, na którym tworzy liczne materiały w rodzimym dialekcie. Chce w ten sposób promować ślonskom godkę. Aby dotrzeć do większej liczby widzów, wrzuca też gameplaye
Człowiek od zawsze interesował się gwiazdami. Patrzył w niebo oglądając najróżniejsze obiekty. Szybko zauważyliśmy, że gołym okiem nie damy rady odpowiedzieć sobie na kluczowe pytania - silentium uniwersi czy jesteśmy sami we Wszechświecie? - część druga.
Byliśmy w sercu Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. A konkretnie w Nowym Duninowie – niewielkiej, acz malowniczej, położonej na Mazowszu nad Wisłą, miejscowości. Dlaczego warto tu przyjechać, szczególnie w okresie wakacyjnym, w połowie lipca? Jakie znajdziemy tu atrakcje?
„Siódmy syn” to próba przeniesienia na srebrny ekran pierwszej powieści z popularnego w Wielkiej Brytanii cyklu powieściowego noszącego nazwę „Kroniki Wardstone” autorstwa Josepha Delaneya. Podobnie, jak papierowy pierwowzór produkcja koncentruje się na przedstawieniu przygód Thomasa Warda, tytułowego siódmego syna, siódmego syna w nieprzerwanej linii męskiej, który p
Rzadko, ale to naprawdę bardzo rzadko zdarzały się gry poruszające temat I wojny światowej i choć były takie serie jak „Red Baron” czy „NecroVision”, to żadna nie podchodziła do tego zbyt poważnie. Przed 100. rocznicą jej rozpoczęcia, na rynek trafiła jednak inna produkcja. Jest to niejako hołd dla poległych i cierpiących w tamtych czasach, a o przypomnienie strasznyc
Stare egipskie przysłowie mówi – „Człowiek lęka się czasu, a czas lęka się piramid”. Od wieków piramidy wywołują burzę w środowisku naukowym. Egiptolodzy, archeolodzy czy paleoastrolodzy wciąż poszukują jednoznacznej odpowiedzi na to: jak zbudowano piramidy, kiedy je wzniesiono oraz do czego miały służyć. Lecz najbardziej trapiącym pytaniem jest jednak to, kto wzniósł
Superbohaterowie od zawsze byli głęboko zakorzenieni w naszej kulturze. Do dzisiaj o nich pamiętamy i to nie tylko z kart komiksów, ale także późniejszych ekranizacji filmowych. I rzeczywiście, ten temat wydaje się być nieskończony... z roku na rok pojawiają się kolejni herosi, których jedno łączy: mogą pomóc społeczeństwu. Lecz warto zauważyć, że wszyscy ci superboha
Nowości
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Kabaret Skeczów Męczących nie męczy. Od 2003 rozbawia kielecką i polską publiczność. Stworzona przez nich postać Jadwigi Paździerz (wciela się w nią niezrównany Jarosław Sadza alias Jarek) bez problemu może stawać w szranki z Żanetką z Neo-Nówki. Panowie lubują się też w parodiach. Pamiętacie ich słynną wersję polskiego Netflixa, czyli Polflix? Niedawno, bo 30 grudnia
XX wiek, roku 1972. Pani profesor Anne Kilmer z Uniwersytetu Kalifornijskiego, pełniąca również funkcję kuratora Muzeum Antropologii w Berkeley, jest szczęśliwa. Właśnie udaje się jej sfinalizować trwające 15 lat badania: rozszyfrować jeden z najstarszych znanych fragmentów notacji muzycznej na świecie, który znajdował się na jednej z 20 tys glinianych tablic wykopany
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Artykuły z tej samej kategorii
Muszę się Wam z czegoś zwierzyć. Już dawno nie śmiałem się tak głośno, czytając polską powieść. Ale był to raczej śmiech przez łzy… Bo debiut Krzysztofa Jarząbka, choć zabawny jest, to wzbudza dość smutne uczucia i zmusza do niewesołych refleksji („Polak Polakowi wilkiem”). Dodatkowo przewrotny tytuł „Niebezpieczne związki Mariana Klepki” może sugerować, że mam do czy
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgają
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Winter is coming - znamienny i przyprawiający o dreszcze zwrot zna już miliony fanów na całym świecie. Fenomen sagi G.R.R Martina i zrealizowanego na jej podstawie serialu dorównuje "Władcy Pierścieni". Co takiego mają w sobie te książki, że zostały okrzyknięte jednymi z najlepszych powieści fantasy w historii literatury?
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w a
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.629