aragorn136 (6377 pkt)Strona WWW Autora12 114
15 886 min.
Seriale
aragorn136 (6377 pkt)
615 dni temu
2018-04-07 14:11:36
„Skam”, czyli po naszemu po prostu „Wstyd” został wyprodukowany przez norweski kanał publiczny NRK. Pierwszy odcinek miał swoją premierę 25 września 2015 roku, stając się jednym z najchętniej oglądanych pojedynczych epizodów w historii tej telewizji. Mało tego, z miejsca nie tylko spodobał się młodzieży, ale otrzymał także dobre oceny od profesjonalnych krytyków. Chwalono ciekawie przedstawione aktualne problemy społeczne i sercowe, z którymi muszą zmierzyć się nastoletni bohaterowie. W ciągu czterech sezonów serial poruszył temat przyjaźni, dojrzewania, pierwszej miłości, prześladowania w szkole, braku zrozumienia z rodzicami, zdrady, odmiennej religii i orientacji seksualnej, oraz przemocy, alkoholu i seksu wśród młodzieży i... kryzysu na świecie związanego z wojną w Syrii. Jednak to nie głównie zawarte w serialu tematy i doskonały casting sprawiły, że zwrócił uwagę odbiorców za granicą. Jest coś jeszcze. Mianowicie jego forma!
Bo „Skam” idzie z duchem czasu i jest jak intymny dziennik wideo, dzięki któremu możemy „na żywo” śledzić losy poszczególnych bohaterów w sposób, o jakim wcześniej mało kto pomyślał. Na ich kontach na portalach społecznościowych: Facebooku, Snapchacie oraz Instagramie bez przerwy zamieszczano nowe rozmowy, filmiki i zdjęcia, co miało spowodować wrażenie istnienia tychże postaci w świecie rzeczywistym. Prawda, że to intrygujący, innowacyjny przepis na telewizyjny przebój, aby zastosować social-media i zniwelować tym samym wyraźną barierę między fikcja a realem?
Matką serialu i jego sukcesu jest… debiutantka – Julie Andem. Pochodząca z Norwegii, urodzona w 1982 roku i tam dorastająca, mimo braku filmowego doświadczenia, dobrze wiedziała, jak wyglądał i zmieniał się młodzieżowy świat na przestrzeni lat i jak go pokazać współcześnie. Technika poszła do przodu, ale problemy pozostały te same. Do pracy nad serialem przygotowała się bardzo rzetelnie: odwiedziła wiele szkół średnich i rozmawiała z nastolatkami o ich życiu. Oczywiście poszukiwała też aktorów. Na casting stawiło się 1200 kandydatów, z czego wybrano szczęśliwców mogących wcielić się w główne i dalszoplanowe role. Co więcej, mogli oni nawet wybrać tytuł serialu!
W zaledwie pięciomilionowym kraju produkcja miała średnią oglądalność ponad miliona widzów tygodniowo! W 2016 roku zdobyła w sumie pięć statuetek przyznawanych przez Gullruten (norweskie nagrody telewizyjne). Otrzymała je m.in. za najlepszy serial TV, najlepszą nową serię programów i najlepszy montaż. W grudniu 2016 r. prawa do adaptacji „Skam” w Ameryce Północnej kupił Simon Fuller, twórca telewizyjnego „Idola”, a w tym roku premierę ma francuska wersja, którą również wykreowała Julie Andem.
Ten serial płynie. Ten serial wciąga jak wir wodny. A po zakończeniu ostatniego sezonu odczuwa się wielką tęsknotę za bohaterami, nawet tymi nie do końca lubianymi. Jego siłą jest krótki metraż poszczególnych odcinków, dzięki czemu nie ma zbędnych dłużyzn, a przesłanie wybrzmiewa jeszcze mocniej. Podczas seansu odniesie się wrażenie, iż reżyserka inspirowała się popularnym brytyjskim „Skins”. Tam także postacie miały zbliżone problemy i też było poruszanych wiele kontrowersyjnych kwestii. Jednak „Skam” poprzez swoją formą i narrację jest pozycją oryginalniejszą. Każdy odcinek składa się ze scen, które rozpoczyna plansza z dniem tygodnia i konkretną godziną oznaczonymi żółtą czcionką. Jeśli np. grupa przyjaciół udała się na imprezę, moment ten był opublikowany w internecie dokładnie tego samego dnia, podobnie lekcje w szkole – wszystko działo się w czasie rzeczywistym.
Głównymi bohaterami serialu są licealiści ze szkoły Hartvig Nissen w Oslo. Pierwszy sezon opowiada o związku spokojnej, niemającej koleżanek, uczennicy klasy pierwszej – Evy ze swoim rówieśnikiem Jonasem (dziewczyny w szczególności zwrócą uwagę na jego bujne brwi). Wcielająca się w dziewczynę Lisa Teige jest bardzo naturalna. Ciekawie wypada jej relacja z matką czy nowo poznanymi przyjaciółkami: przebojową blondynką Noorą, nieco naiwną Vilde, wyobcowaną muzułmanką Saną i korpulentną, barwną Chris. W pierwszym sezonie poznajemy też Isaka, który ukrywa przed znajomymi swoją orientację seksualną. Poza wątkiem sercowym, sezon kręci się wokół wstępnych przygotowań do święta russ – (oficjalne nazwa: russetiden), co w młodzieżowym żargonie oznacza okres luzu tuż przed ukończeniem szkoły średniej. W skrócie: to przerwa od końca kwietnia do 17 maja (Święto Konstytucji w Norwegii), kiedy uczniowie 3 klasy liceum nie przejmują się nauką, przebierają się w różne stroje, wynajmują sobie busy, w których imprezują i mają jakieś zadania do wykonania od nauczycieli. Po zakończonym russie powoli przygotowują się do matury.
Kadr z serialu "Skam" (źródło: youtube.com)
Już w tym sezonie widać, że młodzi licealiści wspięli się na wyżyny aktorskie. Zarówno chłopcy, jak i dziewczyny na pierwszym i drugim planie zagrali perfekcyjnie (na szczęście nie mają po 30 lat jak ci z „Beverly Hills 90210”). Ich dialogi są niewymuszone, wypowiadane na pełnym luzie (lub czasem pisane na messengerze – widoczne chmurki na ekranie smartfona). Jedynie lekki dyskomfort może, choć nie musi, spowodować akcent i brzmienie języka norweskiego, do którego Polacy nie są zbyt przyzwyczajeni. Z czasem jednak, z odcinka na odcinek ta wada zamieni się w zaletę – poznamy wiele ciekawych słówek, zwrotów, oraz ich pisownię i wymowę.
Nieco słabiej wypada kolejny sezon. Związek Noory z pewnym siebie Williamem początkowo intryguje, lecz gdzieś w połowie zaczyna nużyć (lepiej jakby było standardowo 10 zamiast 12 odcinków), będąc stereotypowym, niedojrzałym romansidłem. Noora tym razem nie wzbudza już takiej sympatii, a William irytuje swoim zachowaniem bogatego, rozkapryszonego snoba. Uwaga! Grająca Noorę Josefine Frida Pettersen była na tyle przekonująca, że raz w życiu prywatnym miała problem z kupieniem piwa – zażądano od niej dowodu osobistego, choć tak naprawdę jest nieco starsza od postaci owej serialowej nastolatki!
Kadr z serialu "Skam" (źródło: youtube.com)
Galeria zdjęć - 4 sezony "Skam" – Uniwersalne problemy norweskich licealistów
Gej18
612 dni temu
"Nattergal" - oto tytuł tej piosenki z filmiku Evana
Dodaj opinię do tego komentarza
Fanka
615 dni temu
Boże kocham ten serial. Kocham Isaka. Szkoda że nie ma kolejnych sezonów
Dodaj opinię do tego komentarza
Gej18
612 dni temu
Sezon trzeci jest genialny! Polecam też obejrzeć filmik dostępny m.in. na YouTubie, który Even zrobił dla Isaka z okazji jego urodzin. W ucho wpada też taneczna, klimatyczna piosenka norweskiej wokalistki Gabrielle. Wpiszcie np: The video that Even made for Isak.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Dwa lata temu światło dzienne ujrzał pewien brytyjski serial telewizji Channel 4, który stał się sporym hitem i powiewem świeżości wśród młodzieżowych produkcji. Nic w tym dziwnego. Miał także premierę na Netflixie i był wierną adaptacją szalonego, dość mrocznego komiksu Charlesa Forsmana o przedziwnej parze nastolatków. Pierwszy, zapowiadany jako zamknięta całość, se
Dla Davida Michôda – australijskiego reżysera i scenarzysty, „Król” miał być nowym wyzwaniem w karierze. Zrealizował co prawda, dodam – z niezłym skutkiem, i satyrę wojenną, i kryminał, i dramat w postapokaliptycznym anturażu. Ale dość mroczny film historyczny na motywach kronik Szekspira, rozgrywający się w XV-wiecznej Anglii – to obraz najtrudniejszy do zaprezentowa
Wieś na Kujawach. Jesienny wieczór. Za oknem wieje lekki zimny wiatr, nad polami unosi się mgła tak gęsta, że może „zadusić” konia razem z woźnicą. Gdzieś w oddali wyją… wilki (niech się nikt nie dziwi, są dowody na to, że przybyły do miejscowych lasów). Dodatkowo coś się dzieje z prądem, a w szafce stoi ostatnia świeca. A ja trzymam w dłoniach książkę i mam obawy, cz
Teraz czytane artykuły
„Skam” to obyczajowy, realistyczny, norweski serial składający się z czterech sezonów, z których każdy ma po dziesięć lub maksymalnie dwanaście krótkich odcinków. Pokazywany w telewizji i internecie od 2015 do 2017 roku (ostatni epizod wyświetlono w czerwcu) stał się popkulturowym fenomenem na skalę światową. Zaintrygowany tym faktem, wreszcie znajdując chwilę czasu,
„Monster movie” od jakiegoś czasu przeżywa drugą młodość. W roku 2013 w filmie „Pacific Rim” na ziemską scenę z oceanicznych czeluści wypełzły olbrzymie Kaiju, by siać strach i zniszczenie. Po mniej więcej dziesięciu miesiącach w kinach pojawiła się odświeżona „Godzilla”, a w 2019 roku jej kolejna część. Co sprawia, że tak kochamy filmowe monstra?
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Tradycjonalna egiptologia od niepamiętnych czasów zakłada, że Wielka Piramida wzniesiona została przez faraona z IV dynastii Chufu (Cheopsa). Badając bliżej sprawę, dochodzimy jednak do wniosku, że podobne założenie jest mocno wątpliwe.
Co można zrobić dla ukochanej osoby? Czy pójdzie się za nią w ogień, zdobędzie na odwagę? O tym opowiada kolejny wiersz młodego poety, regularnie publikującego na łamach portalu Altao.pl
Ze „średniakami” rynku gier wideo sprawa zawsze jest skomplikowana. Nie mogą one zostać wydane w tempie „ekspresowym”, bo charakteryzują się na ogół dużo większą złożonością niż te mniejsze produkty indie. Jednocześnie nie stoją za nimi wagony pieniędzy, które pozwalają na kilkuletni nawet developing gry (plus: kampanie reklamowe, prezentacje na Expo, etc.) - jak w pr
Czy w mitach i legendach o wampirach tkwi małe ziarno prawdy? Czy istnieją medyczne wyjaśnienia tego fenomenu? Zanim zdecydujecie się na lekturę tego artykułu, zaopatrzcie się w kołek, czosnek i krzyż. Mogą się przydać.
24 maja 2019 roku około 23:00 na polskim niebie były widoczne dziwne światła poruszające się w linii prostej. Było ich 60 i leciały jedna za drugą, tworząc niesamowite zjawisko. Czy to było UFO?
Można by powiedzieć, że powstanie sequela „Mamma Mia!” było jedynie kwestią czasu, lecz w tym wypadku, trwało to naprawdę długo – aż całą dekadę! Zatem, czy odgrzewanie kasowego, muzycznego widowiska sprzed dziesięciu lat miało sens? Przecież gorąca atmosfera po premierze oryginału dawno zdążyła oziębnąć, a jej fani zdobyć znaczne filmowe doświadczenie i wyrobić sobie
... a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła – to staropolskie powiedzenie odnosi się do jednej z najbardziej rozpowszechnionej i niezmiernie tkwiących w Polsce tradycji, która rozpoczyna okres ostatkowych obrzędów i zabaw, tzw. tłustego czwartku.
Nie, to nie żaden żart. No może tylko trochę. Bo „Ostatni Samotnik” to nie zrealizowany za grubą kasiorę film, który sprawi, że będziemy siedzieć na krawędzi wygodnego fotela w Imaxie. To produkcja zrobiona przez przyjaciół, kumpli, pasjonatów… kabareciarzy i stand-uperów. Wśród nich, także w obsadzie, są m.in.: Grzegorz Halama, Karol Kopiec, Wojciech Tremiszewski, Ab
Racibórz to jedno z najstarszych miast w Polsce, w którym przeplatają się bogate tradycje historyczne ze współczesnością. W takim klimacie Raciborskie Centrum Kultury przygotowało repertuar tegorocznego Pożegnania Lata.
Zapoznacie się z szalonymi, animowanymi postaciami ze znanych kinowych hitów. Co spowodowało, że dorównują popularnością głównym bohaterom i budzą sympatię u dorosłych?
Dubbing w Polsce powszechnie uważany jest za odpowiedni wyłącznie w filmach animowanych, w ostateczności nadający się do aktorskich produkcji familijnych – czy to kinowych, czy emitowanych na kanałach typu Disney Channel lub Nickelodeon. Opinia ta, kreowana przez młodych ludzi, jest dość krzywdząca, ponieważ polski dubbing do produkcji aktorskich nierzadko stoi na zna
W poniedziałkowy wieczór 19 października czasu amerykańskiego miał premierę oczekiwany, oficjalny zwiastun kolejnej, siódmej odsłony kultowej serii „Gwiezdnych wojen”. „Przebudzenie Mocy” trafi do kin 18 grudnia. Trailer może nie jest aż tak emocjonalny, jak poprzedni krótki teaser, ale bije z niego wspaniały klimat i nadzieja, że reżyser J.J. Abrams (twórca m.in. odś
Peter Jackson ma duszę dziecka i konsekwentnie podąża wydeptaną ścieżką. Jego „Hobbit: Pustkowie Smauga” jest dowodem na to, że kino fantasy może konkurować z najlepszymi wysokobudżetowymi hitami. Większość wielbicieli będzie co najmniej zadowolona, jedynie niezmienni puryści prozy Tolkiena zaczną zgrzytać zębami i zapragną rzucić klątwę na reżysera.
Są takie filmy, które bez dużego budżetu, bez wielkiej promocji i gorących nazwisk potrafią przykuć widza do ekranu bardziej niż niejeden „wybuchowy” tytuł. Kanadyjsko-irlandzki „Pokój” idealnie wpisuje się w powyższe stwierdzenie. To obraz niezwykły w swojej prostocie. Nie dziwi fakt, że zauważyła go Amerykańska Akademia Filmowa, przyznając nominację do czterech Osca
Przyzwoitego filmu z gatunku animal attack nie widziałem już od dobrych paru lat, a jedyne obrazy wliczające się w ten zaszczytny przecież, lecz niedarzony współcześnie szczególnymi względami kinomanów poczet, w których głównym bohaterem był rekin, wzbudzały pilotowanie swoją kiczowatością, wołającym o pomstę do nieba aktorstwem oraz uwłaczającymi wręcz, durnowatymi i
Nowości
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nagroda Nobla to najbardziej prestiżowe osiągniecie dla każdego naukowca, działacza czy pisarza. Co roku do wybitnego grona wszechstronnych laureatów dołączają kolejni, którzy również wyróżnili się w swojej dziedzinie. Również w październiku 2019 roku Komisja Noblowska ogłosiła nazwiska osób, które w grudniu otrzymają nagrodę.
Z cyklu ludzie YouTuba tym razem prezentujemy człowieka, który mimo młodego wieku, „z niejednego śląskiego pieca jadł chleb”. Pochodzi z Bytomia, a znany jest z tego, że jako Niklaus Pieron prowadzi swój kanał, na którym tworzy liczne materiały w rodzimym dialekcie. Chce w ten sposób promować ślonskom godkę. Aby dotrzeć do większej liczby widzów, wrzuca też gameplaye
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgają
On – dziennikarz i fotoreporter. Ona – nauczycielka matematyki w szkole podstawowej. Przemek i Kinga. Para, którą poza miłością do siebie i swego synka Maksymiliana, łączy też zamiłowanie do wspólnej pasji. A jest nią podróżowanie. I to w miejsca takie, które nie zawsze znajdziecie w przewodnikach. W myśl stwierdzenia „cudze chwalicie, swojego nie znacie”, pokazują, j
Artykuły z tej samej kategorii
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że
Dwa lata temu światło dzienne ujrzał pewien brytyjski serial telewizji Channel 4, który stał się sporym hitem i powiewem świeżości wśród młodzieżowych produkcji. Nic w tym dziwnego. Miał także premierę na Netflixie i był wierną adaptacją szalonego, dość mrocznego komiksu Charlesa Forsmana o przedziwnej parze nastolatków. Pierwszy, zapowiadany jako zamknięta całość, se
DC Universe pisze swoją współczesną historię w sposób bardzo koślawy. Ciemna strona komiksowego duopolu przypominała już w pewnym momencie groteskową maszkarę - na wzór „atrakcji” ze zbiorników klonujących w „Alien: Resurrection” - która w domyśle miała stać się zapewne bardzo opłacalną kopią pomysłu Marvela. Nielogiczny i pretensjonalny „Suicide Squad”, czy krzykliw
Jeszcze nie opadł bitewny kurz po premierze ostatniego sezonu „Gry o tron” i jego finale, który podzielił fanów, a stacja HBO wystartowała z kolejnym projektem. Miniserialem składającym się tylko z pięciu odcinków, ale i tak każdy z nich jest o niebo lepszy od najlepszego epizodu ósmej serii tej sztandarowej produkcji fantasy. W „Czarnobylu” nie zobaczymy obcinanych g
Jak ten czas leci. Ani się człowiek obejrzy, a z młodzieńca, staje się starcem. Podobnie rzecz ma się z zapadającymi w pamięć serialami Netflixa, np. z niemieckojęzycznym „Dark”. Ledwo co zdążyło się obejrzeć pierwszy oryginalny sezon, a już mamy kolejny. Czy Baran bo Odar ponownie zaskakuje widzów? Czy tylko odcina kupony od sukcesu jedynki?
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
1.161