aragorn136 (5922 pkt)Strona WWW Autora11 888
15 558 min.
Seriale
aragorn136 (5922 pkt)
558 dni temu
2018-04-07 14:11:36
„Skam”, czyli po naszemu po prostu „Wstyd” został wyprodukowany przez norweski kanał publiczny NRK. Pierwszy odcinek miał swoją premierę 25 września 2015 roku, stając się jednym z najchętniej oglądanych pojedynczych epizodów w historii tej telewizji. Mało tego, z miejsca nie tylko spodobał się młodzieży, ale otrzymał także dobre oceny od profesjonalnych krytyków. Chwalono ciekawie przedstawione aktualne problemy społeczne i sercowe, z którymi muszą zmierzyć się nastoletni bohaterowie. W ciągu czterech sezonów serial poruszył temat przyjaźni, dojrzewania, pierwszej miłości, prześladowania w szkole, braku zrozumienia z rodzicami, zdrady, odmiennej religii i orientacji seksualnej, oraz przemocy, alkoholu i seksu wśród młodzieży i... kryzysu na świecie związanego z wojną w Syrii. Jednak to nie głównie zawarte w serialu tematy i doskonały casting sprawiły, że zwrócił uwagę odbiorców za granicą. Jest coś jeszcze. Mianowicie jego forma!
Bo „Skam” idzie z duchem czasu i jest jak intymny dziennik wideo, dzięki któremu możemy „na żywo” śledzić losy poszczególnych bohaterów w sposób, o jakim wcześniej mało kto pomyślał. Na ich kontach na portalach społecznościowych: Facebooku, Snapchacie oraz Instagramie bez przerwy zamieszczano nowe rozmowy, filmiki i zdjęcia, co miało spowodować wrażenie istnienia tychże postaci w świecie rzeczywistym. Prawda, że to intrygujący, innowacyjny przepis na telewizyjny przebój, aby zastosować social-media i zniwelować tym samym wyraźną barierę między fikcja a realem?
Matką serialu i jego sukcesu jest… debiutantka – Julie Andem. Pochodząca z Norwegii, urodzona w 1982 roku i tam dorastająca, mimo braku filmowego doświadczenia, dobrze wiedziała, jak wyglądał i zmieniał się młodzieżowy świat na przestrzeni lat i jak go pokazać współcześnie. Technika poszła do przodu, ale problemy pozostały te same. Do pracy nad serialem przygotowała się bardzo rzetelnie: odwiedziła wiele szkół średnich i rozmawiała z nastolatkami o ich życiu. Oczywiście poszukiwała też aktorów. Na casting stawiło się 1200 kandydatów, z czego wybrano szczęśliwców mogących wcielić się w główne i dalszoplanowe role. Co więcej, mogli oni nawet wybrać tytuł serialu!
W zaledwie pięciomilionowym kraju produkcja miała średnią oglądalność ponad miliona widzów tygodniowo! W 2016 roku zdobyła w sumie pięć statuetek przyznawanych przez Gullruten (norweskie nagrody telewizyjne). Otrzymała je m.in. za najlepszy serial TV, najlepszą nową serię programów i najlepszy montaż. W grudniu 2016 r. prawa do adaptacji „Skam” w Ameryce Północnej kupił Simon Fuller, twórca telewizyjnego „Idola”, a w tym roku premierę ma francuska wersja, którą również wykreowała Julie Andem.
Ten serial płynie. Ten serial wciąga jak wir wodny. A po zakończeniu ostatniego sezonu odczuwa się wielką tęsknotę za bohaterami, nawet tymi nie do końca lubianymi. Jego siłą jest krótki metraż poszczególnych odcinków, dzięki czemu nie ma zbędnych dłużyzn, a przesłanie wybrzmiewa jeszcze mocniej. Podczas seansu odniesie się wrażenie, iż reżyserka inspirowała się popularnym brytyjskim „Skins”. Tam także postacie miały zbliżone problemy i też było poruszanych wiele kontrowersyjnych kwestii. Jednak „Skam” poprzez swoją formą i narrację jest pozycją oryginalniejszą. Każdy odcinek składa się ze scen, które rozpoczyna plansza z dniem tygodnia i konkretną godziną oznaczonymi żółtą czcionką. Jeśli np. grupa przyjaciół udała się na imprezę, moment ten był opublikowany w internecie dokładnie tego samego dnia, podobnie lekcje w szkole – wszystko działo się w czasie rzeczywistym.
Głównymi bohaterami serialu są licealiści ze szkoły Hartvig Nissen w Oslo. Pierwszy sezon opowiada o związku spokojnej, niemającej koleżanek, uczennicy klasy pierwszej – Evy ze swoim rówieśnikiem Jonasem (dziewczyny w szczególności zwrócą uwagę na jego bujne brwi). Wcielająca się w dziewczynę Lisa Teige jest bardzo naturalna. Ciekawie wypada jej relacja z matką czy nowo poznanymi przyjaciółkami: przebojową blondynką Noorą, nieco naiwną Vilde, wyobcowaną muzułmanką Saną i korpulentną, barwną Chris. W pierwszym sezonie poznajemy też Isaka, który ukrywa przed znajomymi swoją orientację seksualną. Poza wątkiem sercowym, sezon kręci się wokół wstępnych przygotowań do święta russ – (oficjalne nazwa: russetiden), co w młodzieżowym żargonie oznacza okres luzu tuż przed ukończeniem szkoły średniej. W skrócie: to przerwa od końca kwietnia do 17 maja (Święto Konstytucji w Norwegii), kiedy uczniowie 3 klasy liceum nie przejmują się nauką, przebierają się w różne stroje, wynajmują sobie busy, w których imprezują i mają jakieś zadania do wykonania od nauczycieli. Po zakończonym russie powoli przygotowują się do matury.
Kadr z serialu "Skam" (źródło: youtube.com)
Już w tym sezonie widać, że młodzi licealiści wspięli się na wyżyny aktorskie. Zarówno chłopcy, jak i dziewczyny na pierwszym i drugim planie zagrali perfekcyjnie (na szczęście nie mają po 30 lat jak ci z „Beverly Hills 90210”). Ich dialogi są niewymuszone, wypowiadane na pełnym luzie (lub czasem pisane na messengerze – widoczne chmurki na ekranie smartfona). Jedynie lekki dyskomfort może, choć nie musi, spowodować akcent i brzmienie języka norweskiego, do którego Polacy nie są zbyt przyzwyczajeni. Z czasem jednak, z odcinka na odcinek ta wada zamieni się w zaletę – poznamy wiele ciekawych słówek, zwrotów, oraz ich pisownię i wymowę.
Nieco słabiej wypada kolejny sezon. Związek Noory z pewnym siebie Williamem początkowo intryguje, lecz gdzieś w połowie zaczyna nużyć (lepiej jakby było standardowo 10 zamiast 12 odcinków), będąc stereotypowym, niedojrzałym romansidłem. Noora tym razem nie wzbudza już takiej sympatii, a William irytuje swoim zachowaniem bogatego, rozkapryszonego snoba. Uwaga! Grająca Noorę Josefine Frida Pettersen była na tyle przekonująca, że raz w życiu prywatnym miała problem z kupieniem piwa – zażądano od niej dowodu osobistego, choć tak naprawdę jest nieco starsza od postaci owej serialowej nastolatki!
Kadr z serialu "Skam" (źródło: youtube.com)
Galeria zdjęć - 4 sezony "Skam" – Uniwersalne problemy norweskich licealistów
Gej18
555 dni temu
"Nattergal" - oto tytuł tej piosenki z filmiku Evana
Dodaj opinię do tego komentarza
Fanka
558 dni temu
Boże kocham ten serial. Kocham Isaka. Szkoda że nie ma kolejnych sezonów
Dodaj opinię do tego komentarza
Gej18
555 dni temu
Sezon trzeci jest genialny! Polecam też obejrzeć filmik dostępny m.in. na YouTubie, który Even zrobił dla Isaka z okazji jego urodzin. W ucho wpada też taneczna, klimatyczna piosenka norweskiej wokalistki Gabrielle. Wpiszcie np: The video that Even made for Isak.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
Nie będę ukrywał, że jako wierny widz amerykańskiego serialu „Breaking Bad”, czekałem na jego pełnometrażowy epilog bardziej niż na swoje urodziny. Czy było warto? Czy film mający 11 października premierę na Netlixie zachwyci fanów kultowej serii telewizji AMC? Na obydwa pytania już na wstępie mogę udzielić odpowiedzi: tak i raczej tak.
…On ma takie „chore” serce. Jest jak rozbity dzban. Klaun, sfrustrowany klaun – tak, parafrazując i zmieniając refren utworu rodzimego nurtu muzyki popularnej, trafnie można scharakteryzować postać Arthura Flecka. Niby rozśmiesza ludzi, ale na co dzień mu nie do śmiechu. Jest jak guz na zdrowej tkance społeczeństwa Gotham. Bez perspektyw. Bez choćby grama szczęścia w
Zapowiadany jako mroczny kryminał połączony z thrillerem psychologicznym pierwszy sezon serialu „Mindhunter” od Netflixa miał być tym dla świata telewizji, tudzież platformy streamingowej, tym, czym był „Siedem” dla świata kina. Nic dziwnego. Za obydwa tytuły odpowiadał David Fincher – reżyser i scenarzysta, który umysł psychopaty zna jak własną kieszeń. I faktycznie.
6 czerwca 2016 – zdecydowanie nie jest do data chrztu Polski, ale i tę warto znać. Wtedy to została wydana pewna księga, a raczej powieść o czasach sprzed tysiąca lat, kiedy to w lasach mieszkały żubry, śniegu zimą było po pas, a na ziemiach polskich Słowian dorastała księżniczka. Nie żadna na ziarnku grochu słaba niewiasta, a silna kobieta, której żadni wilcy nie str
Teraz czytane artykuły
„Skam” to obyczajowy, realistyczny, norweski serial składający się z czterech sezonów, z których każdy ma po dziesięć lub maksymalnie dwanaście krótkich odcinków. Pokazywany w telewizji i internecie od 2015 do 2017 roku (ostatni epizod wyświetlono w czerwcu) stał się popkulturowym fenomenem na skalę światową. Zaintrygowany tym faktem, wreszcie znajdując chwilę czasu,
Sierpień to piękny miesiąc wyjątkowo gorących wakacji 2014. W jego drugiej połowie nikt nie powinien narzekać na nudę. Ponownie na terenie całego kraju, zarówno w miastach, jak i niewielkich gminach, zaplanowano wiele ciekawych plenerowych imprez. Wybraliśmy dla Was cztery z nich. Wszystkie na Kujawach, a konkretniej we Włocławku i okolicach. Dlaczego tam? Gdyż na cho
No i mamy jesień – najbardziej nienawidzoną porę roku. Nie dość, że deszczowo i łatwo o grypę, to jeszcze w naszych domach mogą się pojawić mali nieproszeni goście. Mowa o myszkach. Tylko żeby było jasne. Nie są to niestety myszki znane z bajek – „gadatliwe”, o przyjemnych mordkach i milutkim futerku. Wielu, szczególnie panie powiedzą, że to straszne, wstrętne, brudne
Tym razem w dziale Świat potraw coś dla wielbicieli pizzy w nieco innym wydaniu. Pizzerinki są niewielkie, ale za to bardzo smaczne i kolorowe. To świetne danie, gdy nie wiadomo, co przyrządzić znajomym na domową imprezkę lub dzieciakom na obiad czy kolację. Wystarczy zjeść tylko trzy, aby maksymalnie napełnić głodny brzuszek.
To festiwal, który w kręgach obecnie rządzącej opcji politycznej ma wielu wrogów. Niedawno zakończyła się jego, wyjątkowo zorganizowana w połowie lipca (ze względu na Światowe Dni Młodzieży), 22. edycja. Czy Przystanek Woodstock to faktycznie samo zło? A pan Jurek Owsiak to negatywny wzorzec dla dzisiejszej młodzieży?
Film „Wałęsa. Człowiek z nadziei” miał swoją kinową premierę w październiku 2013 roku. Wówczas nie obejrzałem go na dużym ekranie (mea culpa). Dopiero teraz, w związku z wydaniem, 27 lutego, nośnika DVD i Blu-ray, pojawiła się możliwość, by nadrobić zaległość.
Norweski kandydat do Oscarów w reżyserii Roara Uthauga to zaskakująco sprawnie nakręcone i pełne napięcia oraz dramaturgii kino katastroficzne, które poziomem wykonania w niczym nie ustępuje hollywoodzkim superprodukcjom, a pod względem fabularnym, jak i klimatu bije na głowę każdy ostatnio wydany obraz zza wielkiej wody wliczający się poczet rzeczonego gatunku.
Udając się na „Złe mamuśki” do kina, nie miałem wygórowanych wymagań, spodziewając się kolejnej, zarówno zabawnej, jak i żenującej komedii (ze znacznym naciskiem na drugi z zastosowanych epitetów), zrealizowanej w typowym, amerykańskim stylu. Jednakże po seansie nie mogłem wyjść z podziwu dla twórców, którzy zupełnie mnie zaskoczyli, otrzymałem bowiem ciepłą, przyjemn
Czy przesądy wpływają na nasze życie? Czy wierzymy w przesądy i czy się spełniają. Na co powinniśmy zwracać uwagę by uchronić się od zła i przyciągnąć dobro?
Co można robić w wakacje? Jedni jadą wypoczywać nad morze, inni nad pobliskie jeziora, jeszcze inni wolą opalać się w przydomowym ogródku. Ale są też tacy, dla których o wiele ważniejsze niż piekące słońce i opalenizna są… filmy. I nie te wielkie letnie blockbustery, tylko kino autorskie, niszowe, przeznaczone dla wąskiego grona odbiorców. Ci ludzie zamiast typowo wak
14 marca minie 33 rocznica od Jej tragicznej śmierci. Szczególny wydźwięk nabrał w 1980 r. ostatni hit piosenkarki „Nic nie może wiecznie trwać”. Nikt się nie spodziewał, że to słowa będą jak proroctwo – życie niespełna trzydziestoletniej Anny Jantar dobiegło końca.
„Miłość, śmierć i roboty” to niewątpliwie ciekawy projekt, długo krążący w poszukiwaniu środków do realizacji. Na szczęście znalazł się Netflix, dając szansę Davidowi Fincherowi oraz Timmowi Millerowi. Ich najnowsze dziecko jest antologią krótkometrażowych filmów animowanych (za każdy było odpowiedzialne inne studio), ze wszystkim wadami i zaletami tego typu przedsięw
Opowiadali już o pewnym pechowym włamywaczu, tajemniczej walizce i chłopaku, który zapomniał o Święcie Zmarłych. Tym razem, w swoim kolejnym, czwartym filmie bracia Dawid i Dominik – studenci z Akademii Filmu i Telewizji W Warszawie w napisanym przez siebie scenariuszu pokazują losy młodego człowieka (w tej roli Dominik Znajmiecki), który znajduje torbę z pakunkiem pr
Od setek lat naukowcy głównego nurtu powtarzają, że w historii Ziemi nigdy nie istniała wysoko zaawansowana technicznie supercywilizacja. Jednakże poszukiwania niezależnych badaczy wskazują na coś zupełnie odmiennego. Jak wykaże w niniejszym artykule, na Wyspie Wielkanocnej kilka tysięcy lat temu działy się rzeczy nie z tej Ziemi.
Czerwiec w Polsce jest miesiącem, kiedy wspólnie, dumni i szczęśliwi obserwujemy przed telewizorami lub na żywo utalentowanych piosenkarzy. I cieszymy się, że mamy coś swojego, coś pięknego, co łączy, a nie dzieli. Mowa o Festiwalu w Opolu, wydarzeniu, które obok Festiwalu w Sopocie, można nazwać uduchowioną i magiczną celebracją muzyki każdego gatunku, każdej wrażli
Tegoroczny zwycięzca Festiwalu Filmowego w Gdyni, obraz pt. „Cicha noc”, 24 listopada trafił na ekrany kin w całej Polsce. Ja po skończonym seansie jestem pewny – Złote Lwy zostały mu przyznane jak najbardziej słusznie, gdyż to jeden z najlepszych rodzimych filmów, jeśli nie ostatnich lat, to na pewno ostatnich miesięcy.
DNA – kwas deoksyrybonukleinowy – jest nośnikiem informacji genetycznej i warunkuje poprzez konkretnie zapisane informacje nasz wygląd zewnętrzny, podatność na dane choroby, kolor włosów, skóry i wiele innych cech fizycznych ludzi.
Nie jestem pewien, czy wszyscy kinomani, pomijając psychofanów komiksów oczywiście, dokładnie wiedzieli, czego spodziewać się po tym kolejnym produkcie ze stajni Marvela. Niektórzy mogą pomyśleć, że „Deadpool” to typowy akcyjniak z domieszką fantastyki, ot takie „mdłe kluchy” gotowane przez Kapitana Amerykę, czasem doprawione szczyptą gorzko-słodkiej riposty Iron Mana
Nowości
Hit pochodzącego z Włocławka Ronniego Ferrari ma obecnie ponad 76 mln wyświetleń i wiele wskazuje na to, że słuchaczy będzie jeszcze przybywać – dodajmy, bardzo młodych. Bo ten utwór dla beki na pewno nie polubią miłośnicy poważniejszej muzyki. I właśnie z myślą o nich niejaki NieDaRadek (potrafiący nucić od tyłu i a capella) postanowił nagrać nową spokojniejszą wersj
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
Nagroda Nobla to najbardziej prestiżowe osiągniecie dla każdego naukowca, działacza czy pisarza. Co roku do wybitnego grona wszechstronnych laureatów dołączają kolejni, którzy również wyróżnili się w swojej dziedzinie. Również w październiku 2019 roku Komisja Noblowska ogłosiła nazwiska osób, które w grudniu otrzymają nagrodę.
Nie będę ukrywał, że jako wierny widz amerykańskiego serialu „Breaking Bad”, czekałem na jego pełnometrażowy epilog bardziej niż na swoje urodziny. Czy było warto? Czy film mający 11 października premierę na Netlixie zachwyci fanów kultowej serii telewizji AMC? Na obydwa pytania już na wstępie mogę udzielić odpowiedzi: tak i raczej tak.
Kiedy zobaczyłem go po raz pierwszy w thrillerze „8 milimetrów” (1999) Joela Schumachera, prawie zaniemówiłem. Jako specjalista od snuff porno – Max Callifornia przyćmił w rzeczonym obrazie samego Nicolasa Cage’a, pokazując aktorstwo na wysokim poziomie. Miał to coś w oku: tajemnicę, szczyptę charyzmy, niezdrową fascynację. A już rok później za kolejną drugoplanową ro
Kiedy pięciu absolwentów uniwersytetów z Wielkie Brytanii – Graham Chapman (pod koniec lat 80. zmarł na raka), John Cleese, Eric Idle, Terry Jones i Michael Palin oraz jeden ich kumpel z USA – Terry Gilliam, wyemitowało 5 października 1969 roku pierwszy odcinek „Latającego Cyrku Monthy Pytona” (o tytule „Którędy Kanada?”), nawet przez myśl im nie przeszło, że osiągną
Artykuły z tej samej kategorii
Jeszcze nie opadł bitewny kurz po premierze ostatniego sezonu „Gry o tron” i jego finale, który podzielił fanów, a stacja HBO wystartowała z kolejnym projektem. Miniserialem składającym się tylko z pięciu odcinków, ale i tak każdy z nich jest o niebo lepszy od najlepszego epizodu ósmej serii tej sztandarowej produkcji fantasy. W „Czarnobylu” nie zobaczymy obcinanych g
Jak ten czas leci. Ani się człowiek obejrzy, a z młodzieńca, staje się starcem. Podobnie rzecz ma się z zapadającymi w pamięć serialami Netflixa, np. z niemieckojęzycznym „Dark”. Ledwo co zdążyło się obejrzeć pierwszy oryginalny sezon, a już mamy kolejny. Czy Baran bo Odar ponownie zaskakuje widzów? Czy tylko odcina kupony od sukcesu jedynki?
Tegoroczne lato przyniosło kilkadziesiąt premier nowych seriali anime – kontynuacji znanych tytułów, serii opartych na znanych mangach i lekkich powieściach, a także dzieł opartych na oryginalnych scenariuszach. Po które z nich warto sięgnąć? W rozwinięciu artykułu znajdziecie dziesięć seriali anime, które do tej pory zgromadziły wokół siebie dużą widownię, uzyskując
Kiedy pojawił się pierwszy zwiastun „The Boys” – serialu od stacji Amazon, zamarłem. Czy to możliwe, aby jakakolwiek telewizja wyprodukowała coś tak szalonego, tak odważnego, tak krwistego? Ok. Pora wyłożyć karty na stół. Po obejrzeniu 8 odcinków okazuje się, że level hard nie jest może ustawiony na maximum, ale to nadal oryginalny obraz z kategorią R. Tylko dla widza
Zapowiadany jako mroczny kryminał połączony z thrillerem psychologicznym pierwszy sezon serialu „Mindhunter” od Netflixa miał być tym dla świata telewizji, tudzież platformy streamingowej, tym, czym był „Siedem” dla świata kina. Nic dziwnego. Za obydwa tytuły odpowiadał David Fincher – reżyser i scenarzysta, który umysł psychopaty zna jak własną kieszeń. I faktycznie.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
1.112