bartoszkeprowski (1957 pkt)Strona WWW Autora3 190
4 411 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1957 pkt)
1159 dni temu
2016-11-17 14:11:04
Możecie więc sobie jedynie wyobrazić, jak moja frustracja sięgnęła zenitu, gdy zmieszany opuszczałem salę kinową rozczarowany niemal każdym elementem omawianego „dzieła” i poirytowany straconym czasem i wydanymi pieniędzmi… „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” to zdecydowanie najgorszy film, jaki udało mi się zobaczyć w tym roku…
Najbardziej rozczarowuje sama fabuła, którą stanowi zlepek chaotycznie ułożonych scenek, w dużej mierze niemających ze sobą za wiele wspólnego. Reżyser próbuje stosować skomplikowane dla niego zabiegi filmowe w postaci inwersji czasowej, przeskakiwać pomiędzy historiami różnych postaci, mnożyć pojawiające się w produkcji wątki, lecz jego brak doświadczenia i nieumiejętność odpowiedniego wykorzystania zastosowanych, kinematograficznych chwytów sprawia, że zamiast zaintrygować widza i zaskoczyć swoją opowieścią, zwyczajni go nudzi i bezwiednie wprowadza w dezorientację. W pewnym momencie przestałem śledzić losy bohaterów, czy skupiać się na uknutej intrydze (swoją drogą pozbawionej większego sensu – stanowi wyłącznie pretekst do kolejnych mordów, czyli przepełnionych brutalnością scen) i poświeciłem się chłonięciu niepasujących do siebie obrazów, które Vega zaprezentował mi na ekranie. I nie uwierzycie? „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” potraktowany jako zlepek samodzielnych scen, sprawdza się znacznie lepiej niż nielogiczna całość. W pierwszym przypadku przynajmniej bawi swoją głupotą, w drugim zaś niestety żenuje oraz nuży. Do tego wszystkiego należy dodać zakończenie produkcji, zbyt szybkie oraz w pewnym sensie urwane, sugerujące możliwość powstania kolejnego sequela, za który Vedze już dzisiaj serdecznie podziękuję.
Mimo wszystko nie można odebrać reżyserowi filmu ambicji. Vega dysponował świetnym materiałem. Nic więc dziwnego, że podczas seansu można zaobserwować niejednokrotnie ciekawe wątki – każda z kobiet przedstawionych w filmie zmaga się z własnymi demonami, próbując ułożyć sobie życie i nadzwyczajnie przetrwać w tym okrutnym świecie – a ich zakończenia naprawdę potrafią zszokować lub zmusić do przemyśleń, szkoda tylko, że nie zostają odpowiednio uwypuklone w obrazie, ginąc tym samym w humorystycznej konwencji dzieła. Przykład – najsilniejszym punktem obrazu jest historia Małgorzaty Bojke (Alicja Bachleda Curuś), jej wewnętrzna przemiana na drodze zaistniałych okoliczności – dużo tutaj psychologii. Angażująca i emocjonalna opowieść o kobiecie, która stacza się powolutku na samo dno, zostaje jednak przysłonięta wręcz debilnymi perypetiami Olki i Majami czy miłosnymi podbojami Marcina „Stracha” Opałki (Tomasz Oświeciński)… Trudno w to uwierzyć, ale to właśnie sceny z udziałem tych bohaterów staną się dla widzów kultowe, mimo iż są najsłabszym ogniwem nowego „Pitbulla”. Ponadto Patryk Vega często sili się na ironiczny i negatywny komentarz o służbach porządkowych, lecz ten, jakby grzęźnie mu ustach. Jest za mało wyraźny, sprzedany za pośrednictwem humoru, co nie wywołuje wśród widów pożądanego efektu i nie prowadzi bynajmniej do właściwej refleksji, mimo iż często widzimy na ekranie skandaliczne zachowania policji i wołające o pomstę do nieba uregulowania prawne pełne luk czy niedopracowań.
Kolejnym mankamentem „Niebezpiecznych kobiet” jest słaba oprawa audiowizualna. Efekty specjalne w filmie są żenująco słabe. Uwłaczający warsztat reżyserski Patryka Vegi nie pozwala cieszyć się oglądanymi na ekranie scenami akcji. Nie dość, że jest ich raptem kilka, to zostały sfilmowane w tragiczny sposób – są rwane, pocięte i mało czytelne. Kamera non-stop podskakuje, od czasu do czasu nie nadążając za dziejącą się w produkcji akcją (początkowa scena dotycząca obławy)! Tu nawet szkoda słów na jakikolwiek dłuższy komentarz.
Szczęśliwie film „Pitbull. Niebezpieczne kobiety” ratuje jedna rzecz – stojące na dobrym poziomie aktorstwo. Oczywiście przodują Alicja Bachleda Curuś i Andrzej Grabowski, którzy spisują się po prostu fenomenalnie. Tuż za nimi znajduje się Sebastian Fabijański, który jako „Cukier” – główny antagonista obrazu, nieobliczalny psychol z przeszywającym spojrzeniem, doskonale zdaje egzamin – co więcej aktor wypada lepiej niż niejeden współczesny badass z produkcji pochodzących z Fabryki Snów. Należy pochwalić też Joannę Kulig, który wypada bardzo naturalnie, a co za tym idzie, jej postać jest dla widza wiarygodna. Reszta obsady stanowi tło. Tak… Maja Ostaszewska i Piotr Stramowski również znaleźli się na drugim planie. W zasadzie ich postacie to nic niewnoszący do filmu (oprócz absurdalnych czasem scen) dodatek.
„Pitbull. Niebezpieczne kobiety” okazał się dla mnie filmem nie do przejścia. Nowe dzieło Patryka Vegi to pełna montażowych niedoróbek, niezwykle poszatkowana i mało spójna policyjna opowieść, która przez liczne akcenty humorystyczne staje się niezamierzenie własną autoparodią. Chwilami można tutaj poczuć ogromny potencjał, widać materiał na naprawdę absorbującą i szokującą fabułę, zaopatrzoną w ironiczny komentarz wymierzony w służby bezpieczeństwa publicznego. Niestety Vedze ewidentnie brak talentu. To amator, który pozbawiony wizji i finezji brutalnie okraje dostępny materiał z co ciekawszych wątków niczym kowal tworzący wyszczerbiony miecz niezdatny do użytku. Zatem, gdy reżyser w końcu wieńczy swoje dzieło, te okazuje się pozbawione pasji i tandetne. Zwyczajnie skrojone pod potrzeby niewymagającego widza, któremu kilka przekleństw i wulgarnych żartów wystarczy do dobrej zabawy. Z kolei Ci, którym reżyser nie przysłoni wzroku tanimi chwytami pod publiczkę, dostaną pozbawioną pomyślunku opowiastkę o nierównym tempie akcji, niewykorzystanych bohaterach oraz mnóstwem absurdalnych i zbytecznych scen.
Patryk Vega powinien w końcu spojrzeć prawdzie w oczy, marny z niego twórca, a zaprezentowane przez niego dzieło to wyrób filmopodobny, zupełna amatorszczyzna. Tak więc rzeczony reżyser wpierw powinien przypomnieć sobie podstawy swojej profesji lub zapisać się na korepetycje i podpatrzeć zdecydowanie lepszą konkurencję.
Ocena: 3,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Galeria zdjęć - "Pitbull. Niebezpieczne kobiety" – Vega: Niedouczony reżyser
Oprawca_Majonezu
1142 dni temu
Witam serdecznie. Po przczytaniu recenzji mozna dojsc do wniosku, ze jej autor jest zakompleksionym, zagubionym, oderwanym od rzeczywistosci czlowiekiem, ktory za cel zyciowy postawil sobie krytykowanie rzeczy, ktorych nie jest w stanie pojac w swoim ograniczonym rozumowaniu. Najlepiej zeby pozostal przy recenzowaniu bajek, poniewaz powazniejsze kino jest dla niego zbyt trudne do zrozumienia. Co do samego filmu- jest swietny. Przedstawia ludzkie problemy w sposob lekki i zrozumialy dla postronnego widza. Cudowna gra aktorska, historia opowiedziana w sposob niepozwalajacy nawet przez chwile sie nudzic. Film warty zobaczenia, goraco polecam.
Dodaj opinię do tego komentarza
Filmowy33
1159 dni temu
Widać, że autor nie oglądał zapewne poprzedniej części i zbyt ostro poleciał z krytyką. Takie założenie miał reżyser, aby nakręcić film w dresiarsko-gangusowym stylu i nie nazwałbym go niedouczonym. Ocena tak 5/10 byłaby idealna. Choć fakt, że gdyby porównać z pierwszym "Pitbullem" to jest słabo... Może jak powstanie serial, to nie będzie takiego chaosu w fabule.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Możecie nazwać mnie ignorantem, ale nigdy nie udało mi się przeczytać zarówno „Lśnienia”, jak i „Doktora Sen”. Wiem, powinienem się wstydzić, szczególnie iż bardzo sobie cenię Stephena Kinga i wręcz ubóstwiam jego powieści. Obiecuję poprawę, naprawdę. Niemniej, widziałem przynajmniej adaptacje obu rzeczonych książek. „Lśnienie” w reżyserii Stanley’a Kubricka to niewąt
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Polecamy podobne artykuły
Pies. To słowo, wbrew pozorom, ma aż dwa różne swoje znaczenia. Dla jednych bowiem pies to zwykłe domowe zwierze, takie, jakim się opiekujemy na co dzień. Sprawia nam ono wiele przyjemności, opiekujemy się nim, a on w zamian jest dla nas lojalny i umila nasz wolny czas. Jednak ostatnimi czasy słowa „pies” coraz częściej używamy w kontekście innego znaczenia. Gdyby bow
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?
Teraz czytane artykuły
Zachęcony wysokimi ocenami, a także pochlebnymi opiniami znajomych, zdecydowałem się zapoznać z legendą „Pitbulla”. Popularna kinowa saga oraz rewelacyjny zdaniem wielu widzów serial, to w końcu wystarczający wabik, aby spróbować obejrzeć najnowszą cześć na srebrnym ekranie. Nastawiłem się na dobry film policyjny made in Poland (nie spodziewałem się obrazu dorównujące
Czy posiadacie stary komputer z zasilaczem AT lub ATX? Często bywa, że taki komputer jest już nam niepotrzebny. Można jednak wykorzystać część jego elementów, aby zbudować coś przydatnego. Dziś pokażę jak ze starego zasilacza ATX zbudować własny zasilacz, do celów modelarskich lub hobbistycznych, a nawet na potrzeby elektronicznych projektów.
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Ja – metalowiec. Staram się mniej więcej wiedzieć, co się dzieje w świecie muzyki... pop. Jednak szczególnie mnie ona nie interesuje. Osobiście gustuję raczej w starszej odsłonie tego gatunku, reprezentowanym przez Michaela Jacksona, Madonnę i Britney Spears. Myślałem szczerze, że pop już umarł, chociaż jest... niesamowicie popularny. Podchodziłem do twórczości wielu
8 stycznia 2020 roku odbyła się na YouTubie premiera utworu, który może wzruszyć do łez. „Nie zastąpi Ciebie nikt” – to jego tytuł. Jan Paweł II – to jego bohater. Pieśń jest hołdem dla polskiego papieża i powstała z inicjatywy Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Nagrana z okazji setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły, stanowi wspólne dzi
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Jaką przeglądarkę zainstalować? Która z przeglądarek jest bezpieczna i wydajna. Współpracując z firmami tworzącymi strony internetowe opracowaliśmy mały poradnik analizujący praktyczne zastosowania przeglądarek internetowych.
Carbonara wcale nie jest włoską potrawą. Co nie zmienia faktu, że każda bardziej lub mniej szanująca się włoska restauracja ma ją w swojej ofercie. Gości również w naszych domach, i to z kilku powodów: smak, cena i łatwość w przygotowaniu. Jednak czym tak naprawdę jest włoska potrawa?
Im wygodniej i bardziej futurystycznie, tym lepiej – pomyśleli zapewne producenci z firmy Segway, pokazując na CES 2020 (największe targi elektroniki na świecie), prezentując swoje najnowsze cacko na kołkach. I nie, nie jest to bardziej odpicowana elektryczna hulajnoga, a…. fotel o nazwie S-Pod!
Najwyższy obiekt na Ziemi do 2008 roku wpisany do księgi rekordów Guinnessa – maszt radiowy w Konstantynowie, zbudowany w Polsce w 1974 roku.
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
W muzycznym świecie bywają takie duety, na które się miło patrzy, i które się jeszcze milej słucha. I nie koniecznie są to piosenkarze czy piosenkarki. Pochodzący z Chorwacji Luka Šulić i Stjepan Hauser nie śpiewają. Jako zespół 2Cellos od 2011 roku grają na wiolonczelach, i robią to tak widowiskowo i magicznie, że nie sposób oderwać wzroku, a i narząd słuchu pieszczo
Do wszystkich fanów gry „Warcraft” kieruje ważny komunikat. Choć ledwo, to adaptacja się udała. Honor nie został splamiony. Duncan Jones – syn Davida Bowiego, reżyser kameralnego, chwalonego na lewo i prawo fantastyczno-naukowego „Moon” może spać spokojnie. Co prawda krytycy to bardzo oczekiwane widowisko fantasy zmieszali z błotem, ale widzowie w większości wychodzil
Już po premierze „Mad Maxa: Na drodze gniewu”, jednak obłoki piasku nie zdążyły jeszcze opaść na skąpaną w słonecznym żarze ziemię, a ryk rozgrzanych do czerwoności silników ciągle rozbrzmiewa w uszach. Produkcja Millera zatrzęsła w posadach całym kinem rozrywkowym, zbierając rekordową liczbę pozytywnych recenzji oraz zdobywając same wysokie noty. Z racji niebywałego
Machu Picchu od lipca 2007 roku zalicza się do nowych siedmiu cudów świata. Położone w peruwiańskich Andach miasto Inków, pomimo przeprowadzanych tam badań naukowych, wciąż kryje w sobie mnóstwo niewyjaśnionych tajemnic.
Jednym z największych sekretów współczesnej medycyny estetycznej jest mezoterapia igłowa. Jest to zabieg, dzięki któremu można zachować na długo młodość i cieszyć się z pięknej skóry bez żadnych zmarszczek.
Nowości
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
14 stycznia już po raz 27. wręczono Paszporty Polityki, czyli nagrody za najważniejsze osiągnięcia w szeroko pojętej dziedzinie polskiej kultury za rok 2019. Otrzymali je twórcy i wykonawcy, którzy swoim talentem, charyzmą i oryginalnością najbardziej zwrócili na siebie uwagę. Łącznie nagrodzono siedem osób w siedmiu kategoriach. Wśród laureatów znaleźli się m.in. mło
Ma dopiero 17 lat, a już może pochwalić się odkryciem, o jakim jego rówieśnicy nawet nie śnili. Gdy koledzy i koleżanki Wolfa szukali Pokemonów swoimi smartfonami, on wolał spoglądać w gwiazdy. Marzyciel? Nie. To młody mieszkaniec Nowego Jorku, który badaniem kosmosem fascynuje się od najmłodszych lat. Niedawno odbywał wakacyjny staż w... NASA i tam też zauważył cień
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Carbonara wcale nie jest włoską potrawą. Co nie zmienia faktu, że każda bardziej lub mniej szanująca się włoska restauracja ma ją w swojej ofercie. Gości również w naszych domach, i to z kilku powodów: smak, cena i łatwość w przygotowaniu. Jednak czym tak naprawdę jest włoska potrawa?
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Artykuły z tej samej kategorii
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.289