aragorn136 (3876 pkt)Strona WWW Autora787
1 293 min.
Recenzje filmów
aragorn136 (3876 pkt)
136 dni temu
2018-06-30 17:12:31
Trailery jedno. Film drugie. Ari Aster – młody reżyser i scenarzysta, oszukuje widzów. Wielbiciele horrorów nie dostają jump scare’ów ani hektolitrów tryskającej krwi, więc kręcą nosem. Ale ci szukający na dużym ekranie czegoś intensywnego, oryginalnego i nieprzewidywalnego niczym rzymski cesarz podnoszą kciuk w górę. Dla nich „Dziedzictwo” już w dniu premiery staje się klasykiem, dziełem, które nie bez przyczyny budzi skojarzenia z antyczną tragedią, gdzie bohaterów prześladuje fatum. Tak mroczne, że osaczeni, nie mogą uciec…
Annie, Steve oraz ich dwójka dzieci: nastoletni syn Peter i młodsza córka Charlie są w żałobie. Właśnie umiera Ellen Graham – nestorka rodu. Nie była dobrą mamą i babcią. Ale nie widać, że ktokolwiek cieszy się z jej odejścia. Od pogrzebu domowa atmosfera zaczyna gęstnieć z dnia na dzień. Rodzinę prześladują tajemnicze zjawiska, a wyobcowana Charlie zachowuje się jeszcze dziwniej niż dotychczas. A ja – czujny kinoman – obserwuje toksyczne relacje i trudne do zagojenia się rany. Lecz nie potrafię przewidzieć, co za chwilę nastąpi. Aster nagle wwierca w moją głowę elektryczny świder. Nie pozwala się poruszyć w kinowym fotelu. Podkręca napięcie. Wykorzystuje strzelby Czechowa. Wyznacza nową jakość dość prostymi, acz hipnotyzującymi środkami (np. zdjęciami Polaka, Pawła Pogorzelskiego, który ma szansę na rozwinięcie kariery).
Podstawowa komórka społeczna ulega rozkładowi. A po mocnej scenie przy stole „Dziedzictwo” skręca w rejony okultystycznego filmu grozy (przerażające muzyczne brzmienia). Mimo że widać inspiracje „Dzieckiem Rosemary” czy „Lśnieniem”, to i tak Aster przybija swoją autorską pieczątkę. Dzięki temu produkcję można odczytywać na wielu poziomach. Sporo tu symboli, diabelskich szeptów, głośno bijącego serca w zaciszu pokoju. Tylko ten szalony finał, choć klimatyczny, to jednak bajkowy i nieco groteskowy, jest tak oderwany od reszty, że nie wybrzmiewa w pełni, nie zostaje w pamięci – chyba, że ktoś lubi zastanawiać się, co też reżyser miał na myśli i do czego dążył. A więc filmoznawcy siedzą i interpretują, warstwa po warstwie, odkrywają, to co ukryte…
Reżyseria reżyserią, intrygujący scenariusz swoją drogą, ale „Dziedzictwo. Hereditary” nie byłoby filmem tak bardzo dobrym, gdyby nie aktorstwo na wysokim poziomie. Toni Collette rolą Annie, matki, żony i projektantki domów dla lalek (zawód nieprzypadkowy) pokazuje talent na miarę Oscara. Już raz otrzymała nominację do tej najważniejszej nagrody – za występ w doskonałym „Szóstym zmyśle”. Mam nadzieję, że kreacja w tym kolejnym horrorze również zostanie doceniona przez szacowną Akademią. Bo jest jeszcze lepsza. Toni szarżuje, ale stara się nie przekraczać pewnej granicy. Jej bohaterka zbudowana jest na kontraście. Raz troskliwa, innym razem upiorna. Trauma z jaką musi sobie poradzić wymaga ogromnego wysiłku psychicznego. Bardziej wyciszona jest za to rola ojca. Gabriel Byrne grał kiedyś diabła – przeciwnika Arnolda S. w obrazie pt. „I stanie się koniec”. Jakże inną postacią jest tutaj. Jego Steve pozostaje gdzieś na uboczu, ale zawsze na straży jest ostoją rodziny. Przytuli, gdy trzeba. Rozgoni złe emocje, ale czy na długo? Wiarygodny jest także znany z nowej wersji „Jumanji” Alex Wolff jako Peter. Szczególnie w scenach z matką (nie tylko we wspomnianej przy stole). Jednak to nie on, a młodziutka, początkująca Milly Shapiro jest odkryciem filmu. Bardziej creepy niż Toni Colette, gra tak, że nie sposób o niej zapomnieć. Małomówna, obcinająca główki martwym ptakom dziewczynka „zagadka”. Nie wiesz, co za moment zrobi. Może weźmie nożyk i poderżnie gardziołko mamusi, a może jednak jest łagodna jak baranek, a jej „kląskanie” jest jedynie niewinnym dziecięcym przyzwyczajeniem. Do tego jej wygląd. To nie charakteryzacja. Milly cierpi na rzadką chorobę genetyczną, stąd jej nietypowy układ twarzy. Oby tylko nie wpadła w traumę, po roli w „Dziedzictwie” i pokazała się w nieco lżejszym repertuarze.
Nawet jeśli nie kupicie wizji Astera, to docenicie te wszystkie kreacje. Choćby dla nich warto pójść do kina. No i jest jeszcze – wspomniana już – oprawa audiowizualna, dzięki której „Hereditary” jest jak seans spirytystyczny – szokujący i powodujący dyskomfort.
Ocena: 8/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
*Recenzja ukazała się też na blogu: filmaniak928693912.wordpress.com
Galeria zdjęć - "Dziedzictwo. Hereditary" – Osaczeni
Więcej artykułów od autora aragorn136
Teraz czytane artykuły
"Dziedzictwo. Hereditary" – Osaczeni - Recenzje filmów
„Dziedzictwo. Hereditary” to kolejny po „The Witch” oraz „To przychodzi po zmroku” znakomicie oceniany przez krytyków dreszczowiec od wytwórni A24, który stara się wyjść poza schematyczne gatunkowe ramy. Bo to bardziej duszny dramat o rodzinie zmagającej się z żałobą niż typowy straszak. Zrealizowany przez debiutanta przykład artystycznego kina, które z komercją ma niewiele wspólnego.
Freddie Mercury – Nieśmiertelny król sceny i artysta nie do zastąpienia - Zespoły i Artyści
Nie ma na świecie człowieka interesującego się muzyką rockową, który nie nigdy nie słyszał piosenek brytyjskiego zespołu Queen. Mało tego, nawet zwykły laik, zakochany po uszy w disco polo, zna i szanuje takie utwory jak: „The Show Must Go On” czy „We Will Rock You”. To świadczy o legendzie Queen. Zapewne, gdyby nie charyzmatyczny, wyjątkowy wokalista Freddie Mercury, grupa ta nigdy nie osiągnęłaby tak oszałamiającego sukcesu. Jemu zatem będzie poświęcony niniejszy artykuł. Na początku września 2016 roku obchodziliśmy 70. rocznicę urodzin artysty, a 24 listopada 25 rocznicę śmierci.
Ed i Lorraine na tropie złych duchów - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Pyszne i bardzo proste ciasto bez pieczenia, polecane osobom, które chciałyby spróbować swoich sił w pieczeniu i przy tym zaskoczyć swoich gości niebagatelnym smakiem.
"Epoka lodowcowa: Mocne uderzenie – Zagłada świata w krzywym zwierciadle - Recenzje filmów
„Epoka lodowcowa: Mocne uderzenie” to najnowsza, piąta już część kultowej animacji, która zebrała rzesze fanów na całym świecie, ujmując trójką przezabawnych i sympatycznych bohaterów. Czy kolejne przygody rozrastającego się z każdą następną odsłoną stada bawią i wciągają równie dobrze, co poprzednio? A może mamy do czynienia z tworem będącym popłuczynami po zaskakująco udanej serii?
"Zwierzogród" – Królestwo zwierząt - Recenzje filmów
Kto nie kocha animacji Disneya? Debiutujące w kinach każdego roku, produkcje takie jak „Wielka Szóstka”, „Kraina Lodu”, czy też „Zaplątani” dają nam coraz to nowe okazje, by ponownie powrócić do świata dziecięcych marzeń i wyobraźni. Podziwiamy kolejne niesamowite pomysły scenarzystów, którym udaje się wykreować niepowtarzalne i wprost magiczne światy, w których osadzona zostaje akcja, oryginalne postacie zyskujące później miano ikonicznych oraz samą fabułę, przesyconą zarówno dowcipem, jak i moralizacją.
"Boyhood" – Zwykłe niezwykłe dzieciństwo - Recenzje filmów
„Boyhood” Richarda Linklatera to fenomen. Początkowo pozostający gdzieś w cieniu hollywoodzkich wysokobudżetowych obrazów skromny dramat, nie dość, że okazał się jednym z najlepszych i najdojrzalszych filmów 2014 roku (nagrodzony Srebrnym Niedźwiedziem na Berlinale), to również zaskoczył tym, w jaki sposób powstawał: 39 dni zdjęciowych przez ponad dekadę – to robi wrażenie!
Cywilizacja sumeryjska i jej kosmiczne pochodzenie - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Cywilizacja sumeryjska oraz jej kontynuatorki uchodziły za niezwykle rozwinięte pod wieloma względami. Sumerowie, a raczej bogowie wnieśli ogromną wiedzę do świata ludzkiego, przyczyniając się do rozkwitu nauki: architektury, astronomii, astrologii, budownictwa, matematyki, geografii, geometrii, a także zagadnień dotyczących metafizyki.
Arrinera Hussarya GT – Pierwsze polskie superauto wyścigowe! - Nowinki motoryzacyjne
Nie wiem, jak Wy, ale kiedy ja pierwszy raz zobaczyłem to auto w telewizji, to byłem nie tylko dumny, że u nas zostało wyprodukowane, ale też zostałem wręcz zahipnotyzowany jego designer: od kształtu po kolorystykę. I zazdrościłem ministrowi Morawieckiemu, że na chwilę zasiadł za jego kierownicą. Oto przed państwem Arrinera Hussarya (nazwa w hołdzie dla słynnej polskiej jazdy konnej), zbudowany ze stali lotniczej, kevlaru i włókna węglowego pojazd wyścigowy klasy GT.
Jakie zawody będą potrzebne w przyszłości? - Człowiek
Wielu absolwentów szkół średnich zadaje sobie pytanie: jaki zawód wybrać, by w przyszłości znaleźć wymarzoną pracę? Przedstawimy porady i prognozy jakimi możemy kierować się dziś, by lepiej zaplanować własną przyszłość.
"Gwiazdy Drugiej Rzeczypospolitej" – Gwiazdy, o których nie można zapomnieć - Recenzje książek
W książce pt. „Gwiazdy Drugiej Rzeczypospolitej” , historyk Sławomir Koper przybliża sylwetki znakomitych aktorów i aktorek okresu międzywojnia. Bodo, Żabczyński, Jaracz, Smosarska i inni, bez których polskie kino tamtych lat byłoby bardzo ubogie.
"Mała Zagłada" – Rany, które nie zagoją się nigdy - Recenzje książek
TEN CZAS, jak nazywa autorka wojenną bezsensowną i bezduszną zawieruchę, nie oszczędza nikogo. Jest niczym palec diabła, który skrzywdzi też i tych najmłodszych, niewinnych. Bo to właśnie dzieci cierpią najbardziej. Tak było w Sochach na Zamojszczyźnie 1 czerwca 1943 roku. Tętniąca życiem, licząca ponad 80 domów, wioska w kilka godzin przestała istnieć. Pozostały zgliszcza, popiół i garstka cudem uratowanych mieszkańców.
"Blade Runner 2049" – "Bardziej ludzcy niż ludzie" - Recenzje filmów
„Blade Runner” z 1982 roku, przetłumaczony u nas nie do końca trafnie jako „Łowca androidów” (w filmie użyto nazwy replikanci) to obraz mający dziś status pełnego arcydzieła, które wyznaczyło nowe kierunki w science fiction. Co ciekawe, w dniu premiery nie był zbyt pozytywnie przyjęty i dopiero po latach, gdy pojawiło się kilka jego wersji, łącznie z reżyserską, został okrzyknięty objawieniem, kultowym przedstawicielem swojego gatunku. Jak na jego tle wypada sequel, czyli „Blade Runner 2049”? Czy sprostał oczekiwaniom i śmiało można postawić go na półce obok oryginału?
Piec na ekogroszek - jaki piec wybrać i jak ekonomicznie go ustawić? - Dom i ogród
W poradniku opiszemy najważniejsze elementy, jakimi należy się kierować podczas wyboru pieca na ekogroszek. Podamy również zasady jak ekonomicznie ustawić piec na ekogroszek.
Wiersz pt. "Anioł stróż" Daniela Drozdka - Autorzy/pisarze
Aniele stróżu mój... Tym razem młody poeta Daniel w swoim wierszu spotyka anioła płci żeńskiej, który staje się jego opiekunem.
"Tajemnice lasu" – Be careful what you wish for… - Recenzje filmów
Nowy film Roba Marshalla to pierwszorzędny musical przeznaczony dla ściśle określonego grona odbiorców. Pomimo faktu, że produkcja sygnowana jest marką Disneya, w niczym nie przypomina charakterystycznych dla powyższej wytwórni obrazów. „Tajemnice lasu” to mroczna opowiastka z niegłupią wymową, skierowana w szczególności do fanów musicali, jak również osób przekładających treść ponad formę.
Cywilizacje kosmiczne okiem prof. Andrzeja Prószyńskiego - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Profesor Andrzej Prószyński swoją karierę zawodową związał z nauką. W latach 2012-2016 pełnił funkcję dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Techniki na Uniwersytecie im. Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Jego wielką pasją jest kosmos oraz poszukiwanie śladów obcych cywilizacji pozostawionych na innych planetach Układu Słonecznego – przede wszystkim na Marsie. Swoimi zainteresowaniami i wiedzą postanowił podzielić się w rozmowie ze mną…
Sekrety ludzkiego mózgu - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Najważniejszy organ naszego ciała, który nadal nie jest dokładnie zbadany. Jakie skrywa tajemnice? Było już o hipnozie i zaburzeniach sennych. Teraz spróbujemy zagłębić się w zakamarki ludzkiego umysłu.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2018 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.300