bartoszkeprowski (1910 pkt)Strona WWW Autora1 015
1 164 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1910 pkt)
830 dni temu
2017-08-04 14:05:03
Po pierwsze, muszę się przyznać, iż nigdy nie miałem w rękach powieściowego cyklu, na którym oparto omawiany przeze mnie film, tak więc do seansu podszedłem bez zbytecznych oczekiwań oraz z czystym umysłem, nie wyobrażałem sobie, jak zostaną zrealizowani bohaterowie papierowego pierwowzoru ani czy uda się przenieść twórcom, chociaż połowę najciekawszych książkowych wątków. Nic z tych rzeczy! Udając się na „Mroczną Wieżę” do kina, liczyłem na solidną rozrywkę fantasy o nieskomplikowanym charakterze i właśnie taki obraz dostałem: przyjemny dla oka, posiadający ciekawą, lecz w gruncie rzeczy banalną historię traktującą o zemście, odkupieniu i znajdowaniu swojego celu w życiu, a przede wszystkim zawierający oryginalną wizję świata przedstawionego i charakteryzujący się wyśmienitym aktorstwie.
Zatem Jake Chambers od długiego czasu zmaga się z coraz bardziej przerażającymi koszmarami. Sny bohatera z każdym kolejnym dniem nabierają na sile, a co za tym idzie, coraz trudniej odróżnić je od rzeczywistości. Oczywiście nikt chłopakowi nie wierzy. Poza tym nocne wizje bohatera w połączeniu ze skandalicznym zachowaniem w szkole stają się powodem posłania chłopca przez jego ojczyma do zakładu psychiatrycznego, w celu zaopiekowania matką Jake’a – po co marnować czas na szczyla z wybujałą wyobraźnią, skoro obok stoi atrakcyjna kobieta niedostępna przez fanaberie gówniarza, lepiej zwyczajnie wyeliminować go z ich życia. Niestety przekazanie dzieciaka pod opiekę specjalistów nie idzie zgodnie z planami. Mianowicie kończy się ucieczką do alternatywnego świata, gdzie niedoszły pacjent wpada na tajemniczego, czarnoskórego Rewolwerowca wyjętego z naszkicowanych przez niego rysunków. W taki oto sposób rozpoczyna się niesamowita przygoda, której stawką będzie równowaga wszechświata. Co Wy na to? Dacie się więc porwać fantastycznej wizji Nikolaja Arcela?
Fabuła obrazu jest solidnie rozpisana i stanowi spójną całość. Oczywiście „Mroczna Wieża” to nieskomplikowane kino rozrywkowe, więc na złożone intrygi lub tajemnice rodem z powieści Agathy Christie możecie zapomnieć. Można się jednak świetnie bawić podczas śledzenia przedstawionej opowieści, pomimo jej ogromnej prostoty. Historia bowiem, mimo iż rozpoczyna się od ukazania widzom poczynań pewnego małoletniego bohatera, szybko nabiera posmaku kina fantasy z prawdziwego zdarzenia, w którym twórcy położyli nacisk na mroczny klimat. O tak, dzięki niemu trudno oderwać oczy od widowiska, postapokaliptyczny świat pośredni, pełniące niemal dosłownie funkcję pocisków artyleryjskich dzieci, lub wszechobecne w produkcji zepsucie wpływa wymiernie na ponury nastrój dzieła, a ten z kolei jest jego niezaprzeczalnym atutem.
Początkowo przedstawiona przez scenarzystów historia wydaje się pozornie skomplikowana i rwana, z licznymi dziurami logicznymi. Jednakże szybko okazuje się, iż cała opowieść skoncentrowana jest na pojedynku między dwoma legendarnymi postaciami – Człowiekiem w Czerni i Rewolwerowcem. Ukazane przedstawienie fantasy przypomina partyjkę szachów, tylko tym razem jeden z oponentów potrafi pooglądać ruchy drugiego i z zegarmistrzowską precyzją w porę uniknąć zbliżającego się do niego zagrożenia. Powiecie, co w tym interesującego? Kochani, ta historia naprawdę potrafi porwać. Mimo iż nie brakuje tutaj znanych schematów i wytartych klisz, to zostały one połączone ze sobą w taki sposób, że ich śledzenie absorbuje uwagę, sprawia sporo przyjemności oraz potrafi też zaskoczyć – szczególnie finałowy pojedynek pomiędzy Walterem i Rolandem. Nie należy zapominać też o prawdziwych uczuciach i emocjach budujących kilka niezwykle poruszających i pełnych napięcia scen. Jedną z nich jest wizyta Waltera w domu Jake’a – poczucie strachu oraz bezsilności, jak również świadomość skrzywdzenia kogoś bliskiego czuję się zwyczajnie na własnej skórze. Wracając do fabuły widowiska… Owszem istnieją w „Mrocznej Wieży” również wątki poboczne urozmaicające fabułę produkcji, lecz w większości będą one dobrze znane filmowym wyjadaczom, a początkowe niejasności zostają dobrze wytłumaczone. Jako osoba niezwiązana z cyklem powieściowym Stephena Kinga, obawiałem się, iż podczas seansu zgubię sens opowieści dedykowanej fanom papierowego oryginału, lecz twórcy zadbali o widzów mojego pokroju, dzięki czemu ich historia była dla mnie w pełni zrozumiała. Można ponarzekać na brak rozbudowania niektórych wątków – np. pochodzenia pistoletów Rolanda – motyw ledwie zarysowany w produkcji, przeszłości Waltera bądź odporności na magię Rewolwerowca, ale nie stanowi to większego problemu, ponieważ nie są one kluczowe do rozwoju fabuły widowiska. Niemniej ich obecność z pewnością nie zaszkodziłaby obrazowi.
Nie będę kryć swojego podziwu dla aktorstwa. Stoi na ponadprzeciętnym poziomie i jest zdecydowanie najmocniejszym filarem produkcji. Jak do tej pory nie miałem okazji podziwiać Matthew McConaughey'a w roli czarnego charakteru, lecz w „Mrocznej Wieży” wypadł po prostu genialnie. Ogromna powściągliwość w okazywaniu uczuć przeplatana subtelnie okazywaną wyższością oraz dumą. Tak właśnie gra Matthew McConaughey w „Mrocznej Wieży”, a jego występ wywiera na odbiorcach niemałe, a co najważniejsze, pozytywne wrażenie. Dodając do powyższego wszystkie okropieństwa, których dopuszcza się Człowiek w Czerni, niekoniecznie w drodze do osiągnięcia swojego upragnionego celu, a w ramach przyjemności i zgodnie z zasadą: skoro mogę coś zrobić, to czemu z tego rezygnować, twórcy serwują widzom odpychającego antagonistę – podłego, zepsutego do granic możliwości czarnoksiężnika o bajecznych wręcz zdolnościach, mającego jednak w sobie to coś, iskrę przyciągającą uwagę. Otacza się pewnego rodzaju hipnotyzującym czarem, a temu niełatwo się oprzeć. Myślę, że filmowy Walter zdobędzie ogromne grono sympatyków, jego obrzydliwy wręcz urok potrafi oczarować. Przeciwwagą dla postaci Matthew McConaughey'a jest snujący się niczym cień po ekranie bohater Idrisa Elby, Roland Deschain. Należący do szlachetnego klanu Rewolwerowców protagonista to podupadły na duchu idealista pałający wyniszczającą go od wewnątrz zemstą. Roland to wrak człowieka, małomówny samotnik o mocno zatartym światopoglądzie, który pod wpływem pewnego dzieciaka odzyskuje utraconą wiarę w ideały. Banały i oklepane standardy? Być może, ale w tym przypadku nie przeszkadzają, a nawet bardzo dobrze je się ogląda na srebrnym ekranie. Wielkim ikonom kinematografii towarzyszy Tom Taylor wcielającym się w Jake’a Chambersa. Młody chłopak debiutujący na srebrnym ekranie spisał się zadowalająco jako zatracony w wojnie pomiędzy dwoma wieloletnimi przeciwnikami dzieciak, będący elementem mogącym zarówno zniszczyć, jak i uratować tytułową „Mroczną Wieżę”. Reszta obsady stanowiła solidne zaplecze.
Omawiając adaptację cyklu powieściowego Stephena Kinga, nie sposób wspomnieć o przyjemnych dla oka efektach specjalnych i naprawdę pomysłowych sekwencjach akcji. Zarówno sceny z Rewolwerowcem, jak i Człowiekiem w Czerni potrafią zaprzeć dech w piersiach. Zestawienie zresztą magii z bronią palną wypada w filmie obłędnie. Widać to podczas pojedynku Człowieka w Czerni i Rewolwerowca. Każdy z bohaterów dysponuje pokaźnym wachlarzem umiejętności i mimo iż magia wydaje się mieć sporą przewagę nad kulami, wynik starcia jest trudny do przewidzenia, ponieważ o końcowym sukcesie zdecyduje spryt oraz rozwaga, a nie talenty walczących stron. Na uwagę zasługują więc wszystkie używane przez Waltera zaklęcia, magiczne portale, przedostające się z zewnątrz potwory oraz kreacja świata pośredniego. Nie ma co narzekać, można się jedynie cieszyć z efektownego widowiska. Brawo!
Filmową adaptację „Mrocznej Wieży” jak najbardziej mogę polecić wszystkim tym widzom, którzy oczekują letniego blockbustera pełnego akcji z niegłupią fabułą, ociekającego absorbującą magią. Niemniej nie jestem w stanie ocenić obrazu na tle cyklu powieściowego Stephena Kinga. Jednakże jeśli podobnie do mnie nie mieliście z nim nigdy styczności, to nie wzbraniajcie się przed seansem, warto bowiem na „Mroczną Wieżę” poświęcić swój czas i pieniądze.
Ocena: 6,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
*Recenzja pojawiła się też na portalu Movies Room.pl
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Mroczna Wieża" – Walka o honor, akceptację i równowagę we wszechświecie!
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Można by powiedzieć, że powstanie sequela „Mamma Mia!” było jedynie kwestią czasu, lecz w tym wypadku, trwało to naprawdę długo – aż całą dekadę! Zatem, czy odgrzewanie kasowego, muzycznego widowiska sprzed dziesięciu lat miało sens? Przecież gorąca atmosfera po premierze oryginału dawno zdążyła oziębnąć, a jej fani zdobyć znaczne filmowe doświadczenie i wyrobić sobie
Na nowy film Stevena Spielberga czekałem całe miesiące. Jeszcze zanim zadebiutował w sieci pierwszy zwiastun, byłem mocno podekscytowany pojawiającymi się informacjami na temat powstającego wówczas projektu. Zresztą któż z Was nie chciałby zanurzyć się w wirtualnej rzeczywistości zbudowanej na podstawie znanej z 40 ostatnich lat popkultury?
Nie jestem zapalonym fanem musicali, zawsze preferowałem gatunki filmowe, w których śpiew jest wyłącznie dodatkiem, a nie jego głównym daniem. Cóż, taka moja natura. Niemniej jako krytyk filmowy nie raz miałem przyjemność z obrazami wliczającymi się w ten szanowany przez wielu kinomanów gatunek i, co najważniejsze, każdy z nich oceniłem pozytywnie, często chwaląc nie
Daniel Radcliffe to aktor, który posiada smykałkę do wybierania nietypowych ról, a co za tym idzie, przeważnie interesujących produkcji. Parał się już m.in. magią (seria „Harry Potter”), walczył z upiornym duchem („Kobieta w czerni”), dorobił się diabelskiego poroża o niewyobrażalnej mocy („Rogi”), jak również gnił sobie na bezludnej wyspie, czekając na prawdziwego pr
Studio Pixar nigdy nie rozczarowuje swoich fanów. Dowodem na potwierdzenie moich słów może być ich najnowsze dzieło o niepozornym tytule „Coco”. Animacja zapowiadana jako przygoda chłopca pragnącego ziścić swoje marzenia wbrew jasnym zakazom rodziny, a co za tym idzie, udającego się do krainy umarłych, porwała miliony widzów na całym świecie. Czym tym razem wielki Pix
Polecamy podobne artykuły
Dzieciarnia z Derry w stanie Maine ma przed sobą niezłe wyzwanie, musi bowiem stawić czoła nadopiekuńczym matkom, obojętnym sąsiadom, szkolnym chuliganom i całej reszcie otaczającej ją patologii, aby - w końcu - dotrzeć do celu i... dorosnąć. Wyzwanie zatem, choć wymagające, w rzeczywistości nie różni się zbytnio od szarej codzienności wielu młodych ludzi w każdym inn
Pamiętam, kiedy zimową nocą z latarką w dłoni, ukryty pod grubym kocem, kończyłem czytać powieść Stephena Kinga pt. „Lśnienie” (znaną też jako „Jasność”). Spocony, przestraszony i zachwycony długo nie mogłem zasnąć. Minęło kilkanaście lat od tego momentu i aż kilkadziesiąt od pierwszego wydania książki. Jakiś wewnętrzny głos podpowiedział pisarzowi, by powrócić do Dan
Podróże w czasie od dawna pobudzają wyobraźnię milionów widzów i czytelników. Pamiętacie słynną mroczną serię „Terminator” czy przygodowy „Podróż do przyszłości”? Ten motyw był tam szczególnie wyeksponowany. Zarówno dzielna Sarah Connor, jak i młodzieniec Marty McFly robili wszystko, co w ich mocy, by zapobiec pewnym wydarzeniom. W pierwszym przypadku stawka była wyso
Wreszcie sięgnąłem po debiut Stephena Kinga. Tu wypadałoby doprecyzować, że mam na myśli nie debiut ogólnie, tylko o gatunek, z którym ten słynny amerykański pisarz wcześniej się nie wiązał. Mowa o „Panu Mercedesie” – pierwszej książce „czysto” detektywistycznej w dorobku Kinga i jednocześnie pierwszej części trylogii z cyklu Bill Hodges. Czy wydana w 2014 roku powieś
Teraz czytane artykuły
Jeśli oczekujecie detalicznego porównania filmu z książką lub bezlitosnego pastwienia się nad adaptacją prozy wielkiego mistrza horroru Stephena Kinga, to pomyliście recenzje. W przeciwieństwie do licznych negatywnych opinii dosłownie masakrujących obraz zatytułowany „Mroczna Wieża” ja postaram się w mojej pracy stanąć w jego obronie; widowisko fantasy to bowiem napra
Amerykanie mają swojego Stephena Kinga, ale my wcale nie gorsi. W Polsce gatunek horroru także popularnym jest. Niechaj dowodem będą, sprzedające się jak świeże bułki, klimatyczne, rodzime powieści: „Gałęziste”, „Grzesznik” oraz „Inkub”. Ich autora Artur Urbanowicza (tak, napisał je wszystkie) rozpiera duma. Czy to właśnie matematyczne wykształcenie sprawia, że jego k
No i mamy jesień – najbardziej nienawidzoną porę roku. Nie dość, że deszczowo i łatwo o grypę, to jeszcze w naszych domach mogą się pojawić mali nieproszeni goście. Mowa o myszkach. Tylko żeby było jasne. Nie są to niestety myszki znane z bajek – „gadatliwe”, o przyjemnych mordkach i milutkim futerku. Wielu, szczególnie panie powiedzą, że to straszne, wstrętne, brudne
W starożytnej Grecji, wierząc w przekazy ludzi żyjących tam, aż roiło się od różnych istot, których próżno szukać w czasach teraźniejszych. Mitologia grecka jest jedną z najlepiej zachowanych na świecie, dlatego opisy starożytnych są bardzo dokładne, przejrzyste i trudno podejrzewać, by twórcy cywilizacji greckiej po prostu zmyślili opowieści o dawniej żyjących bestia
Samotność jest uniwersalna. To nasz potwór, który nie jest łatwym towarzyszem. Szczególnie, gdy opuści nas ukochana osoba. Tak, jak mężczyznę w tym wierszu (ten sam stan może dopaść również kobietę).
Quentin Tarantino słynie z tego, iż uwielbia zaskakiwać, a przede wszystkim łamać niemalże wszystkie przyjęte schematy oraz dowolnie przekraczać wyznaczone przez kinematografię granice. W swoim filmowym dorobku posiada wiele kontrowersyjnych i nieszablonowych dzieł, które z biegiem czasu stały się prawdziwymi perełkami i swego rodzaju wzorem do naśladowania przez inny
Piąty miesiąc roku niesie ze sobą wiele ważnych rocznic dla Polaków. Majówka, która w tym roku jest wyjątkowo długa, niech nie przesłoni tych ważnych wydarzeń.
Niestety o filmowej adaptacji książki spod pióra Ricka Yanceya pt. „Piąta fala” nie można powiedzieć za wiele dobrego. Produkcja dedykowana przede wszystkim fanom powieści okazała się, zamiast miłą niespodzianką lub spełnieniem marzeń, sztyletem wymierzonym prosto w ich serca. Dlaczego? Ilość zmian w porównaniu do papierowego oryginału jest wprost zatrważająca, a obra
„Nienawiść” Stanisława Srokowskiego to niełatwa lektura. Nie ze względu na styl, jakim jest napisana, ale z powodu tematu, jaki jest w niej poruszony. Bez wątpienia jest pozycją obowiązkową dla ludzi chcących poznać tragiczne dzieje Polaków na Wołyniu na początku lat 40. XX wieku. Książką smutną, nieoszczędzającą czytelnika brutalnymi opisami, sprawiającą, że ów – szc
Ma już ponad 70 lata a mimo to nadal zadziwia pozytywną energią. Jedni go uwielbiają za role, które stworzył, innych irytuje swoim sposobem bycia. Pewnym jest za to fakt, że należy do czołówki najbardziej znanych polskich aktorów.
Pierwsze skojarzenie, które nasuwa się po usłyszeniu hasła „wampir”, przywołuje obraz mężczyzny o śmiertelnie bladej twarzy, okrytego peleryną i o jarzących się złowrogą czerwienią oczach. W naszych myślach pojawiają się jednoznaczne skojarzenia – Dracula, hrabia, Transylwania… Owszem istnieją kobiety wampiry, ale funkcjonują jak tło. Stanowią swoisty harem mrocznego
Święcący swego czasu triumfy gatunek piracki nie miał szczęścia w latach 90. Już dekadę wcześniej Romanowi Polańskiemu czkawką odbiła się porażka jego wysokobudżetowych „Piratów”, wiele lat później ten rodzaj kina został ostatecznie pogrzebany przez klęskę „Wyspy piratów”. Fani morskich perypetii musieli czekać szmat czasu na resuscytację gatunku, cierpliwość jednak p
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Strach, szaleństwo i opętanie - witamy w Mount Massive Asylum, a dokładniej w grze "Outlast". Pierwszoosobowy survival horror od studia Red Barrels to jedna z niewielu w tym roku gier z tego gatunku. Według zapowiedzi miała być najlepszą, a zarazem najstraszniejszą. Czy debiut kanadyjskiej ekipy spełnia pokładane w nim nadzieje?
Ścieżka kariery koronera nie jest usłana różami. Nigdy nie wiadomo, kto i w jakim stanie trafi na stół sekcyjny, a widoku zwęglonych ofiar pożaru czy nieszczęśników z odstrzeloną twarzą nie zapomina się przecież łatwo. Prawdziwym wyzwaniem jednak nie są te poharatane ciała, z obrażeń których doświadczony fachowiec czyta jak z otwartej księgi; naprawdę strome schody za
Poniższe słowa, pisane są ze swoistego „poczucia obowiązku”. Mam na względzie, iż opisuję tytuł, który swą premierę miał przeszło 3 lata temu – jednak odnoszę wrażenie, że odkryło go wciąż niewystarczająco wielu pasjonatów ambitnych przygodówek. Sam zapoznałem się z nim przecież niedawno (poleciła go bliska osoba) i chociaż nie zrobił na mnie aż tak ogromnego wrażenia
Starożytna Turcja jest jednym z najbardziej zadziwiających miejsc na świecie. Oprócz zabudowań obecnych na powierzchni istnieją również wyrafinowane, podziemne konstrukcje.
Nadchodzi jedno z największych filmowych wydarzeń roku! Przedstawiamy pierwszy, szalony, choć pozbawiony dialogów, teaser „Mowy ptaków”, najnowszego filmu Xawerego Żuławskiego (autora „Wojny polsko-ruskiej”) na podstawie ostatniego scenariusza jego ojca, czyli Andrzeja Żuławskiego. To niezwykła opowieść o wykluczeniu i alienacji we współczesnej Polsce i szukaniu swoje
Nowości
Amerykanie mają swojego Stephena Kinga, ale my wcale nie gorsi. W Polsce gatunek horroru także popularnym jest. Niechaj dowodem będą, sprzedające się jak świeże bułki, klimatyczne, rodzime powieści: „Gałęziste”, „Grzesznik” oraz „Inkub”. Ich autora Artur Urbanowicza (tak, napisał je wszystkie) rozpiera duma. Czy to właśnie matematyczne wykształcenie sprawia, że jego k
Poznajcie Joanną Dyląg-Faliszek. To młoda, skromna artystka, absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od trzech lat mieszka w Jedliczu. I tam też oddaje się swojej pasji – maluje na płótnie przestrzeń, która ją otacza. Swoją twórczość prezentuje na Facebooku, a także w formie filmików na YouTubie na kanale Aś Maluje. W czerwcu tego roku jej zorganizowany w Starej Kuźni
„Dom”, do którego słowa napisała sama Cleo, to kolejny utwór wchodzący w skład albumu „Stamina”, czyli wspólnego projektu producenta Donatana i piłkarza Roberta Lewandowskiego. O „Staminie” jest głośno już od pewnego czasu, kiedy to panowie wydali w lutym tego roku pierwszy singiel „Mansa Musa”, na którym zaprezentowali się trzej raperzy: Gural, ReTo i Sitek. W czerwc
Dwa lata temu światło dzienne ujrzał pewien brytyjski serial telewizji Channel 4, który stał się sporym hitem i powiewem świeżości wśród młodzieżowych produkcji. Nic w tym dziwnego. Miał także premierę na Netflixie i był wierną adaptacją szalonego, dość mrocznego komiksu Charlesa Forsmana o przedziwnej parze nastolatków. Pierwszy, zapowiadany jako zamknięta całość, se
5 listopada 2019 roku Muniek Staszczyk obchodził swoje 56 urodziny. Ten, prowadzący dość energiczne, bogate w trunki życie, rockendrolowiec w połowie lipca doznał udaru, ale na szczęście powoli wraca do zdrowia. I nadal kontynuuje karierę solową z niezłym skutkiem. 5 listopada to także dzień, kiedy premierę miał utwór „Ołów”, drugi singiel z wydanego 18 października p
W poniedziałek, 28 października, odbyła się amerykańska premiera filmu „Miłość i miłosierdzie”. Pokazy polskiej, biograficznej produkcji o św. Faustynie, pod angielskim tytułem „Love and Mercy”, zorganizowano w niemal 800 kinach. Sukces frekwencyjny okazał się tak wielki, że film trafił do czołówki dziennego, amerykańskiego box office’u, zajmując 2. pozycję, tuż za „J
Artykuły z tej samej kategorii
Dla Davida Michôda – australijskiego reżysera i scenarzysty, „Król” miał być nowym wyzwaniem w karierze. Zrealizował co prawda, dodam – z niezłym skutkiem, i satyrę wojenną, i kryminał, i dramat w postapokaliptycznym anturażu. Ale dość mroczny film historyczny na motywach kronik Szekspira, rozgrywający się w XV-wiecznej Anglii – to obraz najtrudniejszy do zaprezentowa
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
…On ma takie „chore” serce. Jest jak rozbity dzban. Klaun, sfrustrowany klaun – tak, parafrazując i zmieniając refren utworu rodzimego nurtu muzyki popularnej, trafnie można scharakteryzować postać Arthura Flecka. Niby rozśmiesza ludzi, ale na co dzień mu nie do śmiechu. Jest jak guz na zdrowej tkance społeczeństwa Gotham. Bez perspektyw. Bez choćby grama szczęścia w
Do polskich filmów historycznych zawsze podchodziłem z pewną dozą niechęci. Mój pogląd na ich temat bardzo ustatkowało „widowisko” pt. „303. Bitwa o Anglię”. Ten rok przyniósł kolejne tego typu, gatunkowe, rodzime produkcje. Starałem się je omijać w kinie szerokim łukiem, ale na jedną postanowiłem wydać ciężko zarobione pieniądze. Chodzi o „Legiony”, czyli nakręcone z
Co mają wspólnego „Kevin Sam W Domu”, „Głupi i Głupszy”, „Król Lew” oraz kultowy „The Room”? Czym jest Rambo? Nie Twoja sprawa, bambo. Nie Twoja, nie moja, a już na pewno nie Sylvestra Stallone’a, po którego twarzy nie widać w ogóle zainteresowania odgrywaną rolą, co powinno dziwić, kiedy zajmuje się również scenariuszem do najnowszej części z serii filmów o weteranie
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.356