aragorn136 (6147 pkt)Strona WWW Autora126
165 min.
Recenzje książek
aragorn136 (6147 pkt)
15 dni temu
2019-10-31 13:22:20
Wreszcie, zahipnotyzowany przez tajemniczą kobiecą postać wbijającą we mnie swoje różnokolorowe ślepia, ulegam i pokonuję strach. Bo czyż to nie idealne warunki, aby przeczytać wielostronicowy horror, od którego zjeżą się włosy na głowie? Przede mną „Inkub”, a przed Wami jego recenzja.
Okładka (źródło: vesper.pl)
Wieś na Suwalszczyźnie. Jej nazwa Jodoziory to jeszcze nie powód, by trząść portkami i uciekać, gdzie pieprz rośnie. Barwna przyroda. Cisza i spokój. Kilka domostw. I zapewne przyjaźnie nastawieni mieszkańcy. Czyż to nie idealne warunki, aby się tam przeprowadzić i odpocząć od pracy w korporacji i drażniących odgłosów miasta? Urodzony w Suwałkach pisarz Artur Urbanowicz dostrzegł jednak w tejże wiosce nieco inny potencjał. Kiedyś już ten polski Stephen King zabrał na Suwalszczyznę czytelnika w swoim debiucie z 2016 roku, tj. w nagrodzonej m.in. Złotym Kościejem, słowiańskiej powieści grozy pt. „Gałęziste”. Teraz znowu pojeździł tu i tam. Trochę pobadał, poszukał, z ludźmi porozmawiał, mrożące krew w żyłach historie poznał i pisać zaczął.
Jego, mający premierę w kwietniu 2019 roku, wydany przez Vesper, „Inkub” miał być nie tyle samym horrorem, co miszmaszem gatunkowym, w którym ów horror kroczy ramię w ramię z rasowym kryminałem. Redaktor naczelny… „Playboya” odważnie stwierdził, że książka jest „przerażająca jak diabli!”. Ale czy rekomendacja Roberta Ziębińskiego wystarczy? Czy facet dobrze prawi? Na pierwsze pytanie odpowiem: Nie – przydałoby się bowiem na tylnej okładce nieco więcej opinii, głównie kolegów autora po fachu lub doświadczonych krytyków literackich, którzy z powieściami grozy są za pan brat. Jednak na drugie pytanie jestem skłonny udzielić odpowiedzi pozytywnej. Tak, Ziębiński, może nie w stu procentach, ale rację ma. Rozgrywający na przemiennie na dwóch płaszczyznach czasowych (1971/2016) „Inkub” posiłkuje się naszymi legendami, stojąc twardo na „kurzej łapce”. Żadna wichura nie jest w stanie go „zniszczyć”. W tej opowieści o nawiedzonej wiosce może i kilka mankamentów (o nich kilka akapitów poniżej) się znajdzie, ale książka swój własny język ma i powoduje, że głowę pod poduszkę się chowa!
Suwałki to od zawsze specyficzny region. Choć nie wiem, jak sympatyczna byłaby pani pogodynka, to prawie nigdy nie zapowie, że tamtejsze warunki atmosferyczne będą sprzyjające, a już szczególnie te szaro-zimowe. Chandra murowana! „Na szczęście” za kilka dni pojawi się na niebie zorza polarna. To piękne zjawisko, ale niestety wraz z nim do Jodozior przybędzie coś innego... Przebudzone Zło. Wtedy nawet strach na wróble będzie „marzył” o prawdziwych nogach, by jak najszybciej dać drapaka. No bo kto by chciał mieszkać tam, gdzie ludzie chorują, rośliny umierają, domy popadają w ruinę, sprzęty elektryczne się psują, a ubrania zamieniają się w szmaty. Do tego słońca na czystym niebie brak...
Vytautas Česnauskis – opanowany 30-letni gliniarz na wpół litewskiego pochodzenia z komendy miejskiej w Suwałkach, to raczej nie Fox Mulder. W zjawiska nadprzyrodzone nie wierzy, tylko naukowe wyjaśnienia woli. Rzucony za karę wspólnie z najlepszym, przebojowym, kumplem „Chesterem” na misję o nazwie: „ewakuacja wioski”, po konfrontacji z owianym złą sławą miejscem, będzie jednak musiał zmienić zdanie. To nie żaden wyciek gazu, to nie żadna szkodząca zdrowiu podziemna ruda metali negatywnie wpływa na telefony komórkowe, a także ludzi i ich zdrowie (wywołując najdziksze instynkty). „Bladź” – zabluźni w ojczystym języku Czesław, gdy zobaczy spopielałe zwłoki starszego małżeństwa. To nie koniec niespodzianek. Niezidentyfikowane zielone światło z jednego z domów, odgłosy niewiadomego pochodzenia – tajemnic zaczyna przybywać. Kiedy interesujący się i badający historię Jodozior, młody, mieszkający niedaleko dzielnicowy popełni samobójstwo (a tak przynajmniej głosi oficjalna wersja), Česnauskis na własną rękę rozpocznie, mogące w każdej chwili utknąć w martwym punkcie, śledztwo. „Kiedy zdajesz sobie sprawę, że źródło twojego lęku to nie bajka, strach rośnie w siłę”. Ale Vytautas zdaje się nie przejmować tymi słowami. Mimo że odczuwa lęk (nie tak wielki jak przed poderwaniem kobiety, szczególnie miejscowej Sylwii Jonio, dla której pies jest zdecydowanie lepszą opcją od faceta), podąża na przód, by doprowadzić sprawę do końca. To, co odkryje, zrówna jego światopogląd z ziemią. W ogóle Vytautas to ciekawy bohater, którego już tylko dyszka dzieli od „starego piernika”, a a dwudziestka od „starego pierdziela”. Wrażliwy twardziel, trochę zagubiony, jednak nie wypala się, zaglądając do kieliszka. Rozsuwa zakurzone zasłony i walczy!
Sięgająca lat 70. XX wieku mroczna historia wioski nie byłaby tak mroczna, gdyby nie żyjąca wówczas pewna dystyngowana, samotna, podejrzanie wysoka, starsza pani o jakże enigmatycznym nazwisku Oś. To właśnie ona patrzyła na mnie z okładki, to ona mnie zahipnotyzowała. To ona się do Jodozior sprowadziła. Początkowo wydaje się, że jest szeptuchą, która będzie nieść pomoc zabobonnym gospodarzom i ich rodzinom. Ale nie… Z dnia na dzień kobieta coraz bardziej będzie odkrywać karty, a na nich próżno szukać dobrej wróżby – prędzej wizerunku śmierci. Wiele wskazuje na to, że Oś to czarownica z krwi i kości, a tytułowy inkub… O tym dowiecie się, czytając powieść.
Urbanowicz potrafi opowiadać, mimo że mistrzem słowa jeszcze nie jest. Potrafi też wciągnąć w wir historii, trzymać w napięciu i zaintrygować. Na tyle, że łatwo przebrnąć przez ponad 700 stron, aby dotknąć tego, co przerażające, niedostępne, nieznane i niezbadane. Mrok i tajemnica są dodatkowo podkreślane przed każdym rozdziałem wplecionymi definicjami i cytatami z rożnych dawnych ksiąg na temat czarownic. Wszystko tu się trzyma kupy. Jest klimat jak u Mastertona, jest złowroga postać jak u Lovecrafta i miejsce, z którego się nie wraca jak u Kinga (Dante zwiedzając Jodoziory, również powiedziałby: „Porzućcie wszelką nadzieję, Wy, którzy tu wchodzicie!”). Nie ma dłużyzn, choć niektórzy zauważą zbędne, nieco drewniane dialogi i opisy. Autor nie przerysowuje, choć niektórych bohaterów nakreśla w stereotypowy sposób (wbijający „szpile” Rosołek, otyły komendant Dargiewicz). Nie obraża inteligencji czytelnika. No i stawiając na lekkość, chce bawić i manipulować oraz obowiązkowo zaskoczyć. Czy finałowy plot twist Was zachwyci? Kwestia gustu i oczekiwań. Może i przewidywalny, lecz – jak przekonuje w posłowiu pisarz, nie zawsze wszystko jest takim, jakie się wydaje. Warto czasem dać się porwać wyobraźni, wrócić raz jeszcze do powieści i inaczej zinterpretować niektóre zdarzenia…
Dla mnie, mimo tego całego gatunkowego anturażu i rozrywkowej funkcji,, „Inkub” to przede wszystkim opowieść o ludziach, ich słabościach i sprzedajnej duszy. O tym, że egoizm oraz płochliwa i chciwa natura mogą doprowadzać do tragedii.
Ocena: 8/10
źródło: YouTube.com (Wydawnictwo Vesper)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Inkub" – W tej wiosce Złe się zalęgło!
Więcej artykułów od autora aragorn136
Dwa lata temu światło dzienne ujrzał pewien brytyjski serial telewizji Channel 4, który stał się sporym hitem i powiewem świeżości wśród młodzieżowych produkcji. Nic w tym dziwnego. Miał także premierę na Netflixie i był wierną adaptacją szalonego, dość mrocznego komiksu Charlesa Forsmana o przedziwnej parze nastolatków. Pierwszy, zapowiadany jako zamknięta całość, se
Dla Davida Michôda – australijskiego reżysera i scenarzysty, „Król” miał być nowym wyzwaniem w karierze. Zrealizował co prawda, dodam – z niezłym skutkiem, i satyrę wojenną, i kryminał, i dramat w postapokaliptycznym anturażu. Ale dość mroczny film historyczny na motywach kronik Szekspira, rozgrywający się w XV-wiecznej Anglii – to obraz najtrudniejszy do zaprezentowa
Japońskie horrory trochę się „przejadły”. Amerykańskie z kolei nadal zaskakują, bo ich nowi twórcy jak Peele czy Aster to utalentowane freaki, których „czacha dymi” od pomysłów przelewanych na papier. A co powiecie na propozycje europejskie? I nie chodzi o produkcje made in Spain z biegającymi żywymi trupami czy cwanymi duchami ani o filmy grozy z naszego podwórka (bo
Muszę się Wam z czegoś zwierzyć. Już dawno nie śmiałem się tak głośno, czytając polską powieść. Ale był to raczej śmiech przez łzy… Bo debiut Krzysztofa Jarząbka, choć zabawny jest, to wzbudza dość smutne uczucia i zmusza do niewesołych refleksji („Polak Polakowi wilkiem”). Dodatkowo przewrotny tytuł „Niebezpieczne związki Mariana Klepki” może sugerować, że mam do czy
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że
Polecamy podobne artykuły
Amerykanie mają swojego Stephena Kinga, ale my wcale nie gorsi. W Polsce gatunek horroru także popularnym jest. Niechaj dowodem będą, sprzedające się jak świeże bułki, klimatyczne, rodzime powieści: „Gałęziste”, „Grzesznik” oraz „Inkub”. Ich autora Artur Urbanowicza (tak, napisał je wszystkie) rozpiera duma. Czy to właśnie matematyczne wykształcenie sprawia, że jego k
Pamiętam, kiedy zimową nocą z latarką w dłoni, ukryty pod grubym kocem, kończyłem czytać powieść Stephena Kinga pt. „Lśnienie” (znaną też jako „Jasność”). Spocony, przestraszony i zachwycony długo nie mogłem zasnąć. Minęło kilkanaście lat od tego momentu i aż kilkadziesiąt od pierwszego wydania książki. Jakiś wewnętrzny głos podpowiedział pisarzowi, by powrócić do Dan
Temat duchów i demonów jest ostatnio bardzo popularny. Przyczynił się do tego, oparty na faktach, film pt. „Obecność”. Pojawiająca się w tam para głównych bohaterów i ich badania zafascynowały wielu miłośników zjawisk paranormalnych. Tym bardziej, że nie są to postacie fikcyjne. By nadal pozostać w tajemniczej i strasznej atmosferze, tym razem opowiem o pewnym leśny
„Łowca czarownic” nie jest dokładnie tym obrazem, który obiecywali nam twórcy w zapowiedziach. Ze zwiastunów i wywiadów mogliśmy się spodziewać imponującego widowiska z intrygującymi bohaterami oraz rozbudowaną opowieścią. Przecież wprowadzenie do czasów współczesnych elementów charakterystycznych dla kina fantasy, czyli magii i czarownic, a ponadto osadzenie akcji fi
„Dawno, dawno temu” - tymi oto słowami zaczyna się film oparty na motywach „Śpiącej królewny”, klasycznej baśni Charlesa Perraulta. Jednakże nie dajcie się zwieść. Im dalej w las, tym produkcja pt. „Czarownica” (oryg. tytuł „Maleficent”) zaczyna mieć bardziej widoczne znamiona luźnej reinterpretacji. Nic dziwnego. Już sam reklamowy slogan: „Poznaj prawdziwe oblicze le
„Siódmy syn” to próba przeniesienia na srebrny ekran pierwszej powieści z popularnego w Wielkiej Brytanii cyklu powieściowego noszącego nazwę „Kroniki Wardstone” autorstwa Josepha Delaneya. Podobnie, jak papierowy pierwowzór produkcja koncentruje się na przedstawieniu przygód Thomasa Warda, tytułowego siódmego syna, siódmego syna w nieprzerwanej linii męskiej, który p
Teraz czytane artykuły
Wieś na Kujawach. Jesienny wieczór. Za oknem wieje lekki zimny wiatr, nad polami unosi się mgła tak gęsta, że może „zadusić” konia razem z woźnicą. Gdzieś w oddali wyją… wilki (niech się nikt nie dziwi, są dowody na to, że przybyły do miejscowych lasów). Dodatkowo coś się dzieje z prądem, a w szafce stoi ostatnia świeca. A ja trzymam w dłoniach książkę i mam obawy, cz
W kręgach akademickich przyjął się pogląd, iż człowiek pochodzi od małp. Jednak gdy skrupulatnie przeanalizujemy poszczególne cechy ludzkiego ciała, okazuje się, że w pewnych przypadkach zdecydowanie bliżej jest nam do gadów.
Z filmu „Jack Strong” Władysława Pasikowskiego wynika jasno: Ryszard Kukliński to bohater i basta! Ile faktów ubarwiono, zmieniono? Trudno orzec. Za to po seansie widzę skrzywione miny niektórych historyków i części widzów, którzy do dziś uważają pułkownika (nawet po jego śmierci) za zdrajcę numer jeden, upierając się, „że właśnie moja racja jest racja najmojsza!”. Od
Jaką przeglądarkę zainstalować? Która z przeglądarek jest bezpieczna i wydajna. Współpracując z firmami tworzącymi strony internetowe opracowaliśmy mały poradnik analizujący praktyczne zastosowania przeglądarek internetowych.
Czy przesądy wpływają na nasze życie? Czy wierzymy w przesądy i czy się spełniają. Na co powinniśmy zwracać uwagę by uchronić się od zła i przyciągnąć dobro?
Dubbing w Polsce powszechnie uważany jest za odpowiedni wyłącznie w filmach animowanych, w ostateczności nadający się do aktorskich produkcji familijnych – czy to kinowych, czy emitowanych na kanałach typu Disney Channel lub Nickelodeon. Opinia ta, kreowana przez młodych ludzi, jest dość krzywdząca, ponieważ polski dubbing do produkcji aktorskich nierzadko stoi na zna
Za nami 21. edycja rozdania „polskich Oscarów”. Do kogo tym razem trafiły statuetki Orłów? I czy ten wybór był słuszny? Na pierwsze pytanie udzielimy odpowiedzi, ale na drugie musicie odpowiedzieć sami. Najwięcej, bo aż 7 nagród przyznano tytułowi, który od dawna był największym faworytem. Mowa o „Zimnej wojnie” Pawła Pawlikowskiego!
„Mamusia zawsze powtarzała, że potwory nie istnieją. Nie prawdziwe. Ale one istnieją…” (z filmu „Aliens”, mała Newt w rozmowie z Ripley). I nie trzeba lecieć w odległe zakamarki kosmosu, by je spotkać. One są tu, na Ziemi. Ukryte w głębinach oceanu, górskich jaskiniach i w leśnej głuszy. Nie mówimy tylko o znanych ludziom drapieżcach, lecz również o tajemniczych niezb
Nie żyje muzyczna ikona. Prince, a właściwie Prince Roger Nelson został znaleziony martwy 21 kwietnia we własnym mieszkaniu, w studiu nagraniowym. Miał 57 lat. W grudniu 2015 roku artysta wydał ostatni album pt. „HITnRUN Phase Two”. Początkowo media donosiły, że przyczyną zgonu były powikłania pogrypowe, ale jak się powoli okazuje, prawdopodobnie artysta przedawkował
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Pochodzi z Poznania. I ma zdolności będące jednocześnie ogromną pasję. Darek Roszyk jest bowiem masażystą. Jako Masu-Masu zaczął pomagać ludziom i ich kręgosłupom. Jedna z jego zadowolonych klientek napisała, że „ma ręce, które leczą i ciało, i duszę!”. Nawet sama rozmowa z tym pozytywnym jegomościem, jak się przekonaliśmy, jest bardzo relaksująca i odstresowująca.
Jaka jest seria adaptacji kultowej sagi survival horrorów opatrzonych szyldem „Resident Evil”, każdy widzi i słyszy. Twórcy kinowej wersji growego odpowiednika nigdy nie mierzyli zbyt wysoko, ich ambicją było dostarczenie widzom przede wszystkim prostego, czasami niezwykle absurdalnego kina rozrywkowego z przeogromną liczbą komputerowych sekwencji, czyli podsumowując
Jakie są kobiety? Na to, wydawać się mogło banalne pytanie, nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Na przykładzie kilku popularnych filmów i powieści XX wieku, przybliżę sylwetki znanych bohaterek.
Hej, dziś przedstawiamy fajny kanał na Youtube związany z motoryzacją czyli MotoBieda.
Zanim zaczniemy krwawą opowieść o fenomenie hiszpańskich dreszczowców, należy zadać pytanie. Dlaczego w Polsce nikt nie potrafi zrealizować klimatyczny film grozy? (mająca kilka lat temu swoją premierę Pora mroku nie zachwyciła). Czyżby u nas brakowało talentu na miarę Guillermo del Toro? (nie mylić z Benicio). Trudno jednoznacznie stwierdzić i chyba tylko duchy znają
Pierwsze skojarzenie, które nasuwa się po usłyszeniu hasła „wampir”, przywołuje obraz mężczyzny o śmiertelnie bladej twarzy, okrytego peleryną i o jarzących się złowrogą czerwienią oczach. W naszych myślach pojawiają się jednoznaczne skojarzenia – Dracula, hrabia, Transylwania… Owszem istnieją kobiety wampiry, ale funkcjonują jak tło. Stanowią swoisty harem mrocznego
W poprzednim artykule na temat Księżyca wykazałem, że Srebrny Glob jest wyrafinowaną, pozaziemską konstrukcją zbudowaną przez istoty z innego świata. Tym razem, zamierzam przyjrzeć się wpływowi Księżyca na ludzi i zwierzęta.
7 października 2017 roku na portalu YouTube miał swoją premierę, zyskujący z dnia na dzień coraz więcej wyświetleń, hip-hopowy teledysk do utworu pt. „Baruchowo”. Singiel jest formą parodii i opowiada o tej małej kujawskiej gminie i jej mieszkańcu „Grzegorzu”. Kim jest jego wykonawca? Jakie ma jeszcze pasje? Tego m.in. dowiecie się z intrygującego wywiadu, którego nam
Nowości
Pochodzi z Poznania. I ma zdolności będące jednocześnie ogromną pasję. Darek Roszyk jest bowiem masażystą. Jako Masu-Masu zaczął pomagać ludziom i ich kręgosłupom. Jedna z jego zadowolonych klientek napisała, że „ma ręce, które leczą i ciało, i duszę!”. Nawet sama rozmowa z tym pozytywnym jegomościem, jak się przekonaliśmy, jest bardzo relaksująca i odstresowująca.
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budż
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Amerykanie mają swojego Stephena Kinga, ale my wcale nie gorsi. W Polsce gatunek horroru także popularnym jest. Niechaj dowodem będą, sprzedające się jak świeże bułki, klimatyczne, rodzime powieści: „Gałęziste”, „Grzesznik” oraz „Inkub”. Ich autora Artur Urbanowicza (tak, napisał je wszystkie) rozpiera duma. Czy to właśnie matematyczne wykształcenie sprawia, że jego k
Poznajcie Joanną Dyląg-Faliszek. To młoda, skromna artystka, absolwentka Uniwersytetu Rzeszowskiego. Od trzech lat mieszka w Jedliczu. I tam też oddaje się swojej pasji – maluje na płótnie przestrzeń, która ją otacza. Swoją twórczość prezentuje na Facebooku, a także w formie filmików na YouTubie na kanale Aś Maluje. W czerwcu tego roku jej zorganizowany w Starej Kuźni
„Dom”, do którego słowa napisała sama Cleo, to kolejny utwór wchodzący w skład albumu „Stamina”, czyli wspólnego projektu producenta Donatana i piłkarza Roberta Lewandowskiego. O „Staminie” jest głośno już od pewnego czasu, kiedy to panowie wydali w lutym tego roku pierwszy singiel „Mansa Musa”, na którym zaprezentowali się trzej raperzy: Gural, ReTo i Sitek. W czerwc
Artykuły z tej samej kategorii
Muszę się Wam z czegoś zwierzyć. Już dawno nie śmiałem się tak głośno, czytając polską powieść. Ale był to raczej śmiech przez łzy… Bo debiut Krzysztofa Jarząbka, choć zabawny jest, to wzbudza dość smutne uczucia i zmusza do niewesołych refleksji („Polak Polakowi wilkiem”). Dodatkowo przewrotny tytuł „Niebezpieczne związki Mariana Klepki” może sugerować, że mam do czy
Co najmniej 70 procent kleru w Watykanie należy „do parafii”. Inaczej mówiąc – jest orientacji… homoseksualnej. Odważna teza, prawda? Ale to nie żaden fake news. W książce pt. „Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie” udowadnia ją francuski dziennikarz Frédéric Martel. I to nie jedyny grzech, jaki skrywają duchowni na każdym szczeblu. W tajemnych szafach upchane są in
W jednym z fragmentów książki pt. „Zatajona Prawda”, a konkretniej w przytoczonym tam cytacie możemy odnaleźć następującą myśl: „Jesteśmy siłą życiową wszechświata z dwoma poznawczymi umysłami. W każdej chwili możemy wybierać, kim i jak chcemy być”. Tak, drodzy czytelnicy, to dotyczy Was wszystkich, choć nie wszyscy będziecie debiutem literackim Łukasz Kulaka zachwyce
Winter is coming - znamienny i przyprawiający o dreszcze zwrot zna już miliony fanów na całym świecie. Fenomen sagi G.R.R Martina i zrealizowanego na jej podstawie serialu dorównuje "Władcy Pierścieni". Co takiego mają w sobie te książki, że zostały okrzyknięte jednymi z najlepszych powieści fantasy w historii literatury?
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w a
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.475