aragorn136 (7376 pkt)Strona WWW Autora983
1 493 min.
Seriale
aragorn136 (7376 pkt)
287 dni temu
2019-06-27 14:37:11
UWAGA! Jeśli nie widziałeś jeszcze pierwszego sezonu, nie czytaj tej recenzji!
Pozytywną recenzję serialu „Dark” możecie przeczytać w kategorii seriale na tymże portalu. Jej autor chwali m.in. to, że w opowieści o naukowym zacięciu udało się wprowadzić baśniowy, ponury, klimat braci Grimm. Faktycznie, przyznaje mu rację. Poza tym ten dopięty na ostatni guzik scenariusz… Nie wiem, czy showrunner Odar miał zupełnie trzeźwy umysł, wymyślając losy mieszkańców z pozoru spokojnego i sennego miasteczka Winden. Bo ja nawet po kilku piwach i zapalonym skręcie nie byłbym w stanie wpaść na tak szaloną koncepcję, choć moja wyobraźnia czasem nie zna granic.
W środkowym sezonie numer 2 (wiadomo już, że serial zapowiedziany jest jako trylogia) twórca surowego i odważnego kryminału pt. „Cisza” kontynuuje pootwierane wątki i idzie jeszcze dalej. Naukę – fizykę kwantową (tzw. boską cząstkę) łączy z fantastyką – podróżami w czasie, a w tle ukazuje rodzinne dramaty, zdrady, nieporozumienia. I nadal zachwyca niemiecką precyzją – nie tylko nierozerwalną pajęczą nicią fabularnych zawiłości, w których łatwo o wpadki, ale dbałością o szczegóły epoki; zarówno w kostiumach, jak i mniejszych i większych elementach scenografii. Tym razem skraca całość do ośmiu odcinków. I choć ma się wrażenie paru dłużyzn, to w finale i tak wychodzi obronną ręką.
Kadr z serialu "Dark sezon 2" (źródło: youtube.com/screenshot)
A zaczyna swoje „Dark 2” mocarnie. Pierwszy odcinek to niemalże perełka dla fanów kina postapokaliptycznego, który w ziarnistych przyciemnionych zdjęciach przypomina niedawny „Czarnobyl” od HBO, a gęsty klimat niczym ze „Stalkera” można kroić nożem. Wiadomo z poprzedniego sezonu, że nastoletni Jonas utknął w Winden roku 2053. To opustoszały, zdegenerowany, świat, w którym wskutek silnego promieniowania, większość mieszkańców zmarła. Garstka ocalałych z tajemniczą głuchoniemą kobietą na czele jest jak niebezpieczna sekta z „Mad Maxa”, która każe tych, których pożera ciekawość – chęć zobaczenia, co znajduje się w zakazanej strefie. Jonas – przybysz z przeszłości ma jeden cel: wrócić do domu, wrócić do swojej sympatii Marthy. Aktor Louis Hofmann jest swojej kreacji bardzo wiarygodny. I mnie to wcale nie dziwi. Bo to właśnie jego, jako jedynego z całej, trafionej w dziesiątkę pierwszo- i dalszoplanowej obsady (królestwo dla uważnego widza, który ich wszystkich policzy) znałem już wcześniej z ekranu. Pamiętam, jak dobrze wypadł w dramatycznych rolach w „Polu minowym” i „Środku świata”. Czy to młodziutki żołnierz niemiecki, czy zadeklarowany gej, czy wreszcie zagubiony i jednocześnie szukający odpowiedzi Jonas – Hofmann za każdym razem wchodzi w skórę bohatera z łatwością i przekonująco przedstawia targające nim emocje. Oczywiście, nie należy zapominać o starszym Jonasie (Andreas Pietschmann), który w pierwszym sezonie była dla widzów brodatym włóczęgą. A teraz jest postacią, od której też wiele zależy.
Kolejne odcinki to równoległe losy innych bohaterów. Rzeczywistość postapo daje o sobie znać wtedy, kiedy to potrzebne. Kibicujemy Jonasowi w nieprzyjaznej przyszłości i jego paczce znajomych w teraźniejszości, ale trzeba odwiedzić też resztę, tych dorosłych obywateli żywcem wyjętych z „Miasteczka Twin Peaks” Lyncha. Jak chociażby zamkniętego w psychiatryku, poszukującego zaginionego syna, komisarza policji Ulricha (świetny Oliver Masucci). Nie bez echa pozostaną też „przygody” Claudii (Julita Jenkins w jej młodszej wersji) – pani dyrektor elektrowni atomowej czy przyjezdnego, skrupulatnego, inspektora Clausa (Sylvester Groth) prowadzącego obecnie śledztwo w sprawie znikających ludzi. Wraca również Noah (Mark Waschke) – ksiądz, który wygląda, jakby z miłosierdziem za wiele wspólnego nie miał. Swe oblicze prezentuje też nowy antagonista – człek „z piekła rodem”. Zresztą tu nie ma postaci nieistotnej dla przebiegu fabuły. Każda – nawet ta epizodyczna – wtrąca swoje trzy grosze. I tak do ostatniego, ósmego epizodu widz śledzi ich poczynania, starając się nie zagubić w początkowo dość zapętlonym i skomplikowanym, ale dającym się szybko rozwiązać scenariuszu, w którym głównym bohaterem, tym, który rzuca pod nogi kłody i wyznacza nowe zdania, pozostaje nieubłagany czas.
Kadr z serialu "Dark sezon 2" (źródło: youtube.com/screenshot)
Drugi sezon „Dark” znów z, czarującą atmosferą, czołówką i udanym motywem muzycznym (fajny pomysł, aby odcinki kończyć zbitką razem z, wpadającą w ucho, piosenką w tle) angażuje jednak nieco mniej od poprzednika – szczególnie w połowie, gdy na stół zostają wyłożone niektóre karty. Nie zrozumcie mnie źle. Tu działa niemal wszystko. Składam dłonie do braw za montaż, aktorstwo, reżyserię i budowanie napięcia. Lecz jednocześnie nie przekonują mnie w stu procentach zaproponowane przez Barana (nie, to nie obraza; ten Szwajcar naprawdę ma tak na imię) naciągane i przekombinowane teorie i wyjaśnienie zagadki: kto z kim, kiedy i dlaczego. Do tego pojawiają się trącące banałem dialogi, a tempo zamiast wzrosnąć, jest ciągle na tym samym poziomie. No i ta retro maszyna przenosząca dokładnie 33 lata w przód lub tył – jak dokładnie działa i skąd obsługujący ją wie, że dokładnie trafi np. do lat 80. XX wieku?
Kadr z serialu "Dark sezon 2" (źródło: youtube.com/screenshot)
Dla wielu z Was „Dark” będzie po prostu intrygującym przygodowym serialem o podróżach w czasie, dla innych z kolei dramatem o jednostkach uwikłanych w wydarzenia większe niż życie. Jeden z moich znajomych na Filmwebie napisał, że jest to „pogrążony w filozoficznych zagadkach kryminał science fiction osadzony w labiryncie ambitnych i gęsto tkanych tajemnic pętli czasowej, gdzie każdy aspekt ma znaczenie”. Podpisuje się pod tym każdą kończyną i mimo wszystko czekam na kolejną, trzecią serię.
Ocena: 7,555…/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Dark: sezon 2" – Zapętleni
GieHa
287 dni temu
Czyli wnioskuję, iż ostatecznie nie jest tak dobrze jak w przypadku pierwszego sezonu? ;)
Dodaj opinię do tego komentarza
Aragorn136
287 dni temu
Pod względem klimatu jest jeszcze lepiej. Pod względem reżyserii i aktorstwa tak samo dobrze. Ale fabuła taka zbyt przekombinowana, wchodząca na dość nielogiczne tory... Może Ciebie pan Baran przekona bardziej:)
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Wydana w 2016 roku, powieść uznanego pisarza Szczepana Twardocha przenosi czytelników w burzliwe lata 30. XX wieku, do wielokulturowej, podzielonej Warszawy. Niepokojącego świata u progu II wojny światowej, targanego konfliktami na tle zarówno narodowym, jak i politycznym. „Król” to odważna i zaskakująca książka, którą pochłania się w całości.
Wydawało się, że o żywych trupach opowiedziano wszystko. Zaczęło się od kinowej klasyki Romero, z czasem zombie trafiły do komedii, a nawet sam Jim Jarmush się nimi zainteresował (patrz: „Truposze nie umierają”). Upomniała się także o nie telewizja (patrz: „The Walking Dead”). Raz były powolne, silne i głodne; innym razem szybkie, silne i głodne. A łączyło je to, że p
Przeprowadziłem „eksperyment”. Chcąc „osłodzić” sobie życie w ponurych czasach zarazy, postanowiłem naprawić „błąd”, jakim była rezygnacja z kinowego seansu „365 dni” – polskiego erotyka na podstaw bestsellerowej powieści. Cóż, po pierwsze nie miałem kogo zaprosić, mimo że zbliżały się walentynki; a po drugie naczytałem się, jak słaba to produkcja. Wybaczycie mi? Przy
Muzyka może mieć różne oblicza, może być miksem wielu gatunków. I jak udowadniają Kacper, Jakub i Piotr, przekraczać granice. Łączy ich jeden zespół o nazwie Trippin’dog. Ten sam muzyczny gust. Ta sama „wrażliwość”. Podobne dźwiękowe „szaleństwo” w głowie. Podobny „węch”. Jedno miasto. No i jedna wydana niedawno, debiutancka EPka, a na niej trzy utwory. Słuchanie jej
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
Polecamy podobne artykuły
W miasteczku Hawkins w stanie Indiana bez zmian. Niby lato, niby słońce, niby dorastanie i pierwsze miłosne zauroczenia. Ale co z tego, skoro licho nie śpi i czeka na odpowiedni moment, aby raz jeszcze wyleźć z nory i zakłócić ten czas beztroski. A czy widzowie, tj fani kultowej już serii „Stranger Things” mogą spać spokojnie, zadowoleni z poziomu najnowszego sezonu,
Będę całkowicie szczery, stwierdzając, że główny plakat promujący niemiecką produkcję spod szyldu Netflix'a jest zarazem jego idealnym opisem. W każdym razie ja otrzymałem dokładnie to, co przeczuwałem odnośnie „Dark” (nie widząc wcześniej żadnych trailerów bądź teaserów) – tajemniczą i mroczną, a przy tym magicznie fascynującą historię. Biorąc pod uwagę, że przecież
Teraz czytane artykuły
Jak ten czas leci. Ani się człowiek obejrzy, a z młodzieńca, staje się starcem. Podobnie rzecz ma się z zapadającymi w pamięć serialami Netflixa, np. z niemieckojęzycznym „Dark”. Ledwo co zdążyło się obejrzeć pierwszy oryginalny sezon, a już mamy kolejny. Czy Baran bo Odar ponownie zaskakuje widzów? Czy tylko odcina kupony od sukcesu jedynki?
Od Włochatego Odkurzacza do zespołu Hey. Katarzyna Nosowska przeszła długą drogę, by stać się cenioną i niezwykle popularną artystką. Nadal elektryzuje swoim głosem i zadziwia oryginalnymi tekstami piosenek, pozostając przy tym sobą – skromną osobą, która robi to co kocha.
Pyszne i bardzo proste ciasto bez pieczenia, polecane osobom, które chciałyby spróbować swoich sił w pieczeniu i przy tym zaskoczyć swoich gości niebagatelnym smakiem.
14 marca minie 33 rocznica od Jej tragicznej śmierci. Szczególny wydźwięk nabrał w 1980 r. ostatni hit piosenkarki „Nic nie może wiecznie trwać”. Nikt się nie spodziewał, że to słowa będą jak proroctwo – życie niespełna trzydziestoletniej Anny Jantar dobiegło końca.
DNA – kwas deoksyrybonukleinowy – jest nośnikiem informacji genetycznej i warunkuje poprzez konkretnie zapisane informacje nasz wygląd zewnętrzny, podatność na dane choroby, kolor włosów, skóry i wiele innych cech fizycznych ludzi.
Najsympatyczniejszy mięśniak Hollywood. Filmy z jego udziałem to swoiste guilty pleasure – wiesz, że są średniej jakości fabularnej, ale i tak z miłą chęcią obejrzysz, bo gra tam właśnie On. Niedawno biegał po dżungli w nowej wersji „Jumanji”, a zapewne na kinowych ekranach będzie gościł jeszcze często i gęsto. Co ma w sobie takiego ten były zawodnik wrestlingu, że je
No i mamy jesień – najbardziej nienawidzoną porę roku. Nie dość, że deszczowo i łatwo o grypę, to jeszcze w naszych domach mogą się pojawić mali nieproszeni goście. Mowa o myszkach. Tylko żeby było jasne. Nie są to niestety myszki znane z bajek – „gadatliwe”, o przyjemnych mordkach i milutkim futerku. Wielu, szczególnie panie powiedzą, że to straszne, wstrętne, brudne
W lutym 2018 roku do Polski przyjedzie legenda światowego jazzu – Arturo Sandoval, dziesięciokrotny zdobywca Grammy. Jego fani będą mieli okazję posłuchać kompozycji artysty, łączących w sobie klasyczne standardy jazzowe oraz latynoamerykańskie rytmy, w krakowskim ICE Congress Center (15 lutego) oraz Sali Ziemi MTP w Poznaniu (17 lutego).
„Dishonored” było jednym z największych zaskoczeń 2012 roku. Produkcja mało znanego studia, wcześniej mającego na koncie zaledwie dwa RPG („Arx Fatalis” z 2002 roku i o cztery lata późniejsze „Dark Messiah of Might and Magic”), okazała się być znakomitą skradanką, która w fanach tego gatunku na nowo rozbudziła nadzieje, że można jeszcze coś z niego wycisnąć. Wielu z n
Ponad tysiąc ludzi, przeszło sto samolotów i około trzystu statków i jachtów zniknęło pochłonął już Trójkąt Bermudzki. Bez wieści i śladu. Co lub może kto kryje się za tymi tragediami?
„Nienawiść” Stanisława Srokowskiego to niełatwa lektura. Nie ze względu na styl, jakim jest napisana, ale z powodu tematu, jaki jest w niej poruszony. Bez wątpienia jest pozycją obowiązkową dla ludzi chcących poznać tragiczne dzieje Polaków na Wołyniu na początku lat 40. XX wieku. Książką smutną, nieoszczędzającą czytelnika brutalnymi opisami, sprawiającą, że ów – szc
15 sierpnia 1977 roku Jerry R Ehman za pomocą radioteleskopu The Big Ear Uniwersytetu Stanowego Ohio w USA odebrał tajemniczy sygnał mający pochodzenie spoza naszego Układu Słonecznego. Trwał 72 sekundy i miał charakter modulowany. Czy pochodził od obcych cywilizacji?
24 maja 2019 roku około 23:00 na polskim niebie były widoczne dziwne światła poruszające się w linii prostej. Było ich 60 i leciały jedna za drugą, tworząc niesamowite zjawisko. Czy to było UFO?
Przyzwoitego filmu z gatunku animal attack nie widziałem już od dobrych paru lat, a jedyne obrazy wliczające się w ten zaszczytny przecież, lecz niedarzony współcześnie szczególnymi względami kinomanów poczet, w których głównym bohaterem był rekin, wzbudzały pilotowanie swoją kiczowatością, wołającym o pomstę do nieba aktorstwem oraz uwłaczającymi wręcz, durnowatymi i
Daniel Radcliffe to aktor, który posiada smykałkę do wybierania nietypowych ról, a co za tym idzie, przeważnie interesujących produkcji. Parał się już m.in. magią (seria „Harry Potter”), walczył z upiornym duchem („Kobieta w czerni”), dorobił się diabelskiego poroża o niewyobrażalnej mocy („Rogi”), jak również gnił sobie na bezludnej wyspie, czekając na prawdziwego pr
„Najgorsze potwory rodzą się w nas samych” – głosi opis serialowego „Wiedźmina” od Netflixa. Polscy fani, nie spali, czekając do późnych godzin z 19 na 20 lipca, aż twórcy najpierw pokażą pierwszą zapowiedź adaptacji prozy (prawdopodobnie opowiadań) Andrzeja Sapkowskiego na Comin-Con w San Diego, a następnie umieszczą ją w sieci. Po jej obejrzeniu, zaczęły się w nich
18 marca, wcześniej niż zwykle, tydzień przed Niedzielą Palmową, odbyła się już XX z kolei, jubileuszowa Wystawa „Stoły Wielkanocne na Kujawach”. Jej współorganizatorem i gospodarzem był tym razem Urząd Gminy w Baruchowie. Była to ponownie uroczystość zaiste niezwykła – pełna świątecznego klimatu, pięknych dekoracji, pachnących ciast i potraw oraz ludowych tańców i pr
Nowości
Małgorzata Szkoda-Hreczuch to wokalistka polskiego, melodic death metalowego, zespołu Moyra. Grupa prężnie się rozwija i na początku lutego 2020 roku wydała kolejną EPkę pt. „ReGenesis”. Muzycy wyruszyli również w trasę z formacją Vane, która została przerwana z powodu koronawirusa. Tematów było dużo, więc postanowiłem porozmawiać z tą utalentowaną i charyzmatyczną wo
Święta Wielkiejnocy tuż za rogiem. Goście się zjadą. Czas więc już myśleć nad różnymi ciastami i potrawami mięsnymi. A może w tym roku warto by czymś zaskoczyć swoich bliskich i przygotować danie, które wcześniej nie stało na naszym wielkanocnym stole. Co powiecie np. na zimną babkę, którą kilka dni temu wykonałam. Wygląda z daleka jak kolorowy wypiek ze słodką galare
Wydana w 2016 roku, powieść uznanego pisarza Szczepana Twardocha przenosi czytelników w burzliwe lata 30. XX wieku, do wielokulturowej, podzielonej Warszawy. Niepokojącego świata u progu II wojny światowej, targanego konfliktami na tle zarówno narodowym, jak i politycznym. „Król” to odważna i zaskakująca książka, którą pochłania się w całości.
Wydawało się, że o żywych trupach opowiedziano wszystko. Zaczęło się od kinowej klasyki Romero, z czasem zombie trafiły do komedii, a nawet sam Jim Jarmush się nimi zainteresował (patrz: „Truposze nie umierają”). Upomniała się także o nie telewizja (patrz: „The Walking Dead”). Raz były powolne, silne i głodne; innym razem szybkie, silne i głodne. A łączyło je to, że p
Każdy z nas ma jakąś ulubioną cząstkę w wielu dziedzinach życia, do której przywiązuje podświadomie większą wagę – zespół muzyczny lub sportowy, książka, reżyser, kolor czy danie. Każdy gracz ma zatem tę ukochaną grę, do której nostalgiczne uczucie nie zostało zasypane piaskami czasu ani wypchnięte przez inne obowiązki i zainteresowania – natomiast każdy gracz lubiący
Przeprowadziłem „eksperyment”. Chcąc „osłodzić” sobie życie w ponurych czasach zarazy, postanowiłem naprawić „błąd”, jakim była rezygnacja z kinowego seansu „365 dni” – polskiego erotyka na podstaw bestsellerowej powieści. Cóż, po pierwsze nie miałem kogo zaprosić, mimo że zbliżały się walentynki; a po drugie naczytałem się, jak słaba to produkcja. Wybaczycie mi? Przy
Artykuły z tej samej kategorii
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że
DC Universe pisze swoją współczesną historię w sposób bardzo koślawy. Ciemna strona komiksowego duopolu przypominała już w pewnym momencie groteskową maszkarę - na wzór „atrakcji” ze zbiorników klonujących w „Alien: Resurrection” - która w domyśle miała stać się zapewne bardzo opłacalną kopią pomysłu Marvela. Nielogiczny i pretensjonalny „Suicide Squad”, czy krzykliw
Stało się! Lecąc na skrzydłach dalekosiężnego rozgłosu (wciąż dość świeżego), jakim CD PROJEKT RED obdarował dzieła autorstwa Andrzeja Sapkowskiego oraz poprzedzając wszystko świetną kampanią reklamową, Netflix oddaje w nasze ręce pierwszy sezon przygód profesjonalnego łowcy potworów – Geralta z Rivii.
Jeszcze nie opadł bitewny kurz po premierze ostatniego sezonu „Gry o tron” i jego finale, który podzielił fanów, a stacja HBO wystartowała z kolejnym projektem. Miniserialem składającym się tylko z pięciu odcinków, ale i tak każdy z nich jest o niebo lepszy od najlepszego epizodu ósmej serii tej sztandarowej produkcji fantasy. W „Czarnobylu” nie zobaczymy obcinanych g
Tegoroczne lato przyniosło kilkadziesiąt premier nowych seriali anime – kontynuacji znanych tytułów, serii opartych na znanych mangach i lekkich powieściach, a także dzieł opartych na oryginalnych scenariuszach. Po które z nich warto sięgnąć? W rozwinięciu artykułu znajdziecie dziesięć seriali anime, które do tej pory zgromadziły wokół siebie dużą widownię, uzyskując
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.543