Spokojnie, to tylko fikcja -  krótki zarys fabuły „Breaking Bad”, jednego z najlepszych amerykańskich seriali ostatnich lat. Telewizja AMC udowodniła, że mając błyskotliwy scenariusz, można zrealizować produkcję, która zachwyci wszystkich: od widzów po krytyków.

 

Powstało wiele seriali, które stały się fenomenem. Wystarczy wspomnieć o gangsterskiej „Rodzinie Soprano” czy wojennej „Kompanii Braci”.  Jednak, niektóre, mimo że do dziś kultowe, nie utrzymały wysokiego poziomu pierwszego sezonu. Przytoczę tu trzy tytuły: „Prison Break”, „Lost:Zagubieni” i „Dexter”. Ich początek ocierał się o arcydzieło, później bywało różnie. Widać, że twórcy nie mieli ciekawych i oryginalnych pomysłów, aby „z przytupem” doprowadzić do finału, po którym wspólnie z innymi widzami, miałem z wrażania i emocji zbierać z podłogi własną szczękę. Zamiast tego zapamiętałem scenariuszowe dziury i przedziwne zbiegi okoliczności.

 

Z „Breaking Bad” (chwała, że w Polsce pozostawiono taki tytuł, nie tłumacząc go. „Stając się złym” lub „Przełamać zło” brzmią co najmniej nieciekawie) było inaczej. Co prawda, też wkradło się tu kilka kuriozalnych rozwiązań fabularnych, ale ogólna ocena może być tylko jedna. „Breaking Bad” - najbardziej wciągający, serial jaki widziały moje oczy. Od pierwszego do piątego sezonu (choć są tacy ,którzy uważają, że powinien skończyć się na czwartym) przecierałem oczy. Serial wzruszał i rozśmieszał, a przede wszystkim bezustannie zaskakiwał. Nominowano go do Złotych Globów i wyróżniono prestiżowymi nagrodami Emmy.

 

Gdzie zatem kryje się ta wybitność? Odpowiedź jest oczywista. W osobie pomysłodawcy i jednego z głównych scenarzystów, a także dzięki głównemu aktorowi.

 

Vince Gilligan – człowiek z ogromnym talentem

 

Vince urodził się w 1967 roku. Po ukończeniu szkoły średniej im. Lloyda C. Birda, rozpoczął studia w Tisch School of the Arts, należącej do Uniwersytetu Nowojorskiego, gdzie poznawał tajniki produkcji filmowej. Podczas pobytu na uczelni napisał scenariusz pt. "Home Fries" (zekranizowany po kilku latach), za który otrzymał w 1989 roku nagrodę od samego gubernatora Virginii.

 

Zapewne nie wszyscy z wiedzą, że Gilligan odpowiadał m.in. za sukces „Z Archiwum X”. Jako fan tegoż serialu, pokazał telewizji Fox własny skrypt i 1995 roku dołączył do ekipy Chrisa Cartera. Owocem ich pracy, oprócz wielu odcinków znakomitego drugiego sezonu przygód Muldera i Scally, był również serial „Samotni strzelcy”, czyli tzw. spin-off „Z Archiwum X”.

 

Niestety później nadeszły chude lata. Na szerokie wody Vince wypłynął ponownie w roku 2008. Powrócił w iście wielkim stylu. To był jego moment. To był jego triumf. To był czas serialu „Breaking Bad”.

 

Doskonałe dialogi, wyraziste postaci, zarówno pierwszo jak i drugoplanowe, humor, muzyka, nagłe zwroty akcji i specyficzny klimat Nowego Meksyku – te elementy nadały narracyjnej witalności  i skierowały serial na drogę do chwały.

 

Być jak Walter White

 

Bryan Cranston wystąpił wcześniej w kilku znanych filmach, m.in. „ W operacji Argo” i kultowym „Drive”, ale większość widzów pamięta go z roli ojca w serialu „Zwariowany świat Malcolma”. Pokazał tam niezwykły talent komediowy. Jednak dopiero jako Walter White – chory na raka nauczyciel chemii, zawojował małym ekranem, wznosząc się na wyżyny aktorstwa. Niebywale, wręcz brawurowo wcielił się w tą postać. Z zapartym tchem śledziłem na ekranie przemianę jego bohatera. W jednej scenie śmieszył, w innej był poważny, raz denerwujący (typowy pantoflarz), innym razem bardzo mu kibicowałem.

 

Walt to bohater quasi pozytywny. Warto go podziwiać za wytrwałość, dążenie do celu, ale czy można brać z niego przykład? Kiedy dowiaduje się, że jest śmiertelnie chory, postanawia wykorzystać pozostałe mu miesiące życia i robić to co najlepiej potrafi – „pichcić” czyście krystaliczną metamfetaminę. Robi do dla rodziny, chcąc zapewnić jej godną przyszłość. Umiejętnie ukrywa swój fach przed żoną i nastoletnim niepełnosprawnym synem. Z pomocą miejscowego, byłego ucznia uzależnionego od trawki, szybko zarabia miliony. Tym samym wikła się w coraz większe problemy. Podziemny świat, mafia, szwagier pracujący w DEA – to wszystko sprawia, że Walt musi stąpać bardzo ostrożnie.  

 

Podsumowanie

 

„Breaking Bad” to trzymający za gardło, serial dramatyczny, w którym najważniejsze są dylematy moralne. Wszystko jest tu umiejętnie i odpowiednio wyważone, a praca kamery (długie ujęcia) sprawiała, że miałem  wrażenie bezpośredniego w nim udziału. I jeszcze jedno. Potencjał zabaw chemią – magiczną i jedną z najważniejszych nauk – wykorzystano tu do maksimum (umiejętność pozbycia się niepotrzebnych ludzkich zwłok w domostwie lub trucizna z fasoli - bezcenne).

 

Ostrzeżenie!

 

Na koniec ważne info dla młodzieży. Osobiście mam nadzieję, że serial ten nie zachęci was do brania jakichkolwiek narkotyków.  Jeśli jednak, chcielibyście spróbować np. metamfetaminy (obojętnie w jakiej formie), to poniżej odnajdziecie skutki jakie może wywołać:

 

• Jako potężny stymulant, met amfetamina (nawet w małych ilościach), może podnieść zdolność czuwania, fizyczną aktywność i zmniejszyć apetyt;

• Przypuszcza się, że ogromny wyrzut dopaminy w wyniku działania metamfetaminy jest odpowiedzialny za szkodliwy wpływ tej substancji na zakończenia nerwowe w mózgu;

• Wysokie jej dawki mogą niebezpiecznie podnieść temperaturę ciała, czasem ze skutkiem śmiertelnym, a także doprowadzić do napadów drgawkowych;

• Zażywanie metamfetaminy wywołuje długotrwałe skutki organiczne, włączając w to uzależnienie (przewlekła, nawracająca choroba charakteryzująca się przymusem szukania i brania narkotyku);

• Osoby nadużywające nie tylko są uzależnione, ale również mogą agresywnie się zachowywać, wykazywać niepokój oraz cierpieć na bezsenność;

• Mogą się u nich również pojawić zmiany psychotyczne, włączając w to paranoję, halucynacje słuchowe, zaburzenia nastroju czy omamy. A taka paranoja może doprowadzić do pojawienia się myśli samobójczych lub morderczych.

 

Uwaga! Poniższy klip (hołd dla serialu „Breaking Bad”) zawiera spoilery. Kto jeszcze nie widział wszystkich sezonów, niech uruchomi telewizyjne dekodery lub inne internetowe bajery. A jeśli już fanem jesteś, wciskaj play śmiało. Na sto procent zrelaksujesz mózg i ciało.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)