aragorn136 (6748 pkt)Strona WWW Autora526
679 min.
Seriale
aragorn136 (6748 pkt)
245 dni temu
2019-05-22 18:13:45
Uwaga! To nie bardzo szczegółowa analiza poszczególnych odcinków. To recenzja, w której możecie spodziewać się spoilerów, jeśli nie widzieliście poprzednich sezonów.
Mam wrażenie, że osiem lat mija szybciej niż „teleportacje” bohaterów w kolejnych sezonach. I znowu siedzę zestresowany. Za moment premiera pierwszego odcinka finałowego – najdroższego, kosztującego podobno około 100 mln dolarów, sezonu. Zwiastun niewiele mówił, ale można odczuć, że wichry zapowiadanej mroźnej zimy wreszcie docierają, jeśli nad Westeros, to przynajmniej nad Winterfell. Spiski, knucia i zbrodnie odchodzą na dalszy plan. Wrogowie jednoczą się przeciwko wspólnemu wrogowi. Po zniszczeniu Lodowego Muru, pewny siebie Nocny Król (ma smoka i nie zawaha się go użyć) i jego Armia Umarłych prą naprzód, aby… No właśnie, nie do końca wiadomo, ale kruki zwiastują prostą teorię. Inni czy jak wolicie Biali Wędrowcy chcą zawładnąć światem śmiertelników. Czas ucieka Jonie Snow. Twój brat Brandon „Trójoka Wrona” Stark może być głównym celem Nocnego Króla. Zakochany po uszy w blond piękności Daenerys Targaryen, zrodzonej z burzy, niespalonej matce smoków Jon wie, że tylko ta dążąca do objęcia Żelaznego Tronu kobieta, jej tysiące Nieskalanych i Dothraków oraz dwoje ziejących ogniem dzieci pomogą pokonać zbliżające się zło. Zło bardziej przerażające niż przebiegła Cersei Lannister (tą panią należy zająć się później).
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
„Gra o tron” przyzwyczaiła nas do skrótów. Z logiką też nie zawsze miała po drodze. Ale póki bazowała na materiale książkowym, potrafiła zaskakiwać, jak mało który serial. Cliffhangery były złotem. Odważne uśmiercanie bohaterów srebrem – ścięcie choćby głównej, pozytywnej postaci w finale pierwszego sezonu było nie lada szokiem. Twórcy radzili sobie też z innymi cięciami, tymi budżetowymi. Umiejętnie maskowali scenograficzne niedoskonałości, a sceny zbiorowe nakręcali tak, że kurz roznosił się jeszcze długo po zakończonej bitwie (wystarczył czarny ekran i sam zgrzyt żelaza – od czego jest wyobraźnia?). Do tego kompozytor Ramin Djawadi był zawsze w najwyższej formie, wiedząc jak muzycznie podbudować mroczną atmosferę na ekranie. Z sezonu na sezon pod względem wizualności i rozmachu serial zyskiwał. CGI tak dopracowano, że Viserion, Drogon i Rhaegal stały się realistycznymi, dorosłymi smokami (Smaug pozdrawiał i kiwał głową z uznaniem). Żywioły szalały. Ogień palił, śnieg ograniczał widoczność, po morzu pływała flota. A Miguel Sapochnik wyreżyserował „Bitwę Bękartów” – widowisko, o jakim w serialu telewizyjnym można było wcześniej tylko pomarzyć.
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Ale coś w tym świeżym mięsie zaczęło się psuć, a smrodek stawał się momentami – dla widzów chcących oglądać dobrą historię – nie do zniesienia. Mowa o scenariuszu. DeDeki (ironicznie nazywani przez fanów David Benioff i D. B. Weiss) zaczęli broić, gdy coraz mniej służył im radą i scenopisarstwem George R. R. Martin. Szczególnie sezon numer 7 – mimo dopracowanych efektów – miał dziury logiczne jak kratery na Księżycu.
Z ósmym, finałowym jest podobnie, jeśli nie gorzej. Sześć odcinków to jednak za mało. Twórcy (dla niektórych tfurcy) znowu idą po linii najmniejszego oporu. Nie wiem, co im wyjawił autor sagi „Pieśni Lodu i Ognia”, któremu nie śpieszno do napisania ostatnich tomów opowieści o Starkach, Targaryenach i Lannisterach, ale chyba był to jedynie zarys wszystkich wątków i ich domknięcia, jaki mu w głowie siedział. DeDeki może i mieli szczere chęci, by doprowadzić całość do satysfakcjonującego końca (naprawdę w to wierzę, bywam naiwny), jednak to, co wygląda dobrze na papierze, nie zawsze tak samo prezentuje się na ekranie.
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Pierwszy odcinek jeszcze na to nie wskazuje, że fabułą będą rządzić hollywoodzkie zagrania. Historia zatacza koło, bo oto do Winterfell przybywa nie król, a prawowita królowa Siedmiu Królestw. Jon jej ufa, ale Sansa, Arya i inni mieszkańcy są mało zachwyceni Danutą. Jednak zaciskają zęby. Wszak ważniejsze dobro ich domu niż klękanie przed majestatem Pierwszej Tego Imienia. Powitania, rozmowy, narady – to ujrzymy zarówno w tym, jak i kolejnym epizodzie. Chemia między bohaterami jest? Jest. Aktorzy nie schodzą poniżej poprawnego poziomu? Oczywiście. Co prawda romans Jona i Daenerys trochę mdły i mało przekonujący jest, ale i tak Kit Harington i Emilia Clarke to mocne ogniwo. Starają się i momentami tryskają talentem. Lepszy jest Peter Dinklage, którego za rolę Tyriona Lannistera nagrodzono niegdyś Złotym Globem. Choć z odcinka na odcinek znajdą się widzowie odczuwający niesmak, że postać inteligentnego karła została pozbawiona tejże nadzwyczajnej inteligencji.
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Kadr z serialu "Gra o tron: sezon 8" (źródło: materiały prasowe/HBO)
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Gra o tron: finałowy sezon 8" – Zima i po zimie...
GieHa
244 dni temu
Nawet nie mam siły się powtarzać, wyliczając zastępy żenujących baboli, które poniewierają się w tym sezonie. Mogę się zgodzić, że pierwsza połowa sezonu co prawda kulała, ale jeszcze jakoś szła do wyznaczonego przez siebie celu... potem się już wywróciła na twarz i nie wstała. Wszak naciągnąć ocenę w tym przypadku to można do 3/10 lub 4/10 xD
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
16 grudnia 2019 roku pojawiła się na polskim rynku muzycznym płyta, na której co prawda nie usłyszycie żadnego wokalu, ale za to otrzymacie kawał wyrazistej instrumentalnej muzyki. Muzyki która łączy w sobie jazz i progresywny rock. I która zabierze Was w rejony nasilone przedziwną, pozytywną aurą, gdzieś do innego, energetycznego wymiaru. Oto „Holograms” zespołu The
Po seansie ostatniego epizodu nowej trylogii „Star Wars” moja wiara w moc została zachwiana. Nie spodziewałem się tak średniego, momentami słabego filmu, ze zbyt szybkim tempem i zaskakującymi (w złym znaczeniu) rozwiązaniami fabularnymi. Ale na szczęście Disney nie jest aż takim potworem, na jakiego może wyglądać. I nie jest też mordercą zarzynającym swoje dzieci. Ni
Był rok 2012, kiedy zdobyli drugie miejsce w finale czwartej edycji „Must Be the Music. Tylko Muzyka”. Mowa o Hanysach tworzących zespół Oberschlesien. Panowie na czele z założycielem i perkusistą Marcelem Różanką oraz ówczesnym wokalistą Michałem Stawiński rozwalili polsatowską scenę. I udowodnili, że można w w nietuzinkowy sposób łączyć ciężkie brzmienia industrial
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Polecamy podobne artykuły
W niedzielę 22 września odbyła się gala wręczenia Emmy – najbardziej prestiżowych nagród w historii amerykańskiej telewizji. 71. edycja przeszła więc do historii. Tydzień wcześniej poznaliśmy laureatów w kategoriach technicznych, a podczas trzeciej ceremonii resztę w najważniejszych kategoriach. Królowały seriale: „Gra o tron” (co wielu może dziwić) i „Czarnobyl” (co
Zobaczcie niezwykły pokaz świetlny w Las Vegas w serwisie YouTube na kanale Travelivery. Dzięki niemu przeniesiecie się do świata fantasy, i to nie byle jakiego, bo do Westeros. Tam, gdzie trwa ciągła walka o żelazny tron. To prawdziwa uczta dla fanów serialu HBO. Ostatni, ósmy, sześcioodcinkowy sezon „Gry o tron” do oglądania już od 15 kwietnia! Kto zwycięży, a kto z
W oczekiwaniu na finałowy, widowiskowy sezon popularnego serialu fantasy "Gra o tron" (premiera w kwietniu 2019) zobaczcie, jak niejaki, równie popularny Cyber Marian z uniwersum YouTube przerobił ową produkcję na polską, świąteczną komedię romantyczną, posiłkując się dialogami z równie popularnych "Listów do M". Kiedy Jon Snow przemawia głosem Piotra Adamczyka to sł
Niedawno zakończył się czwarty już sezon, bijącego rekordy popularności (czyt. oglądalności i szerokiej zażartej dyskusji na forach), serialu HBO. Co prawda finałowy odcinek pozostawił lekki niedosyt, ale mimo tego oparta na sadze „Pieśni Lodu i Ognia” – prozie fantasy George’a R.R. Martina, „Gra o tron” nadal jest totalnym fenomenem i tym samym jedną z najlepszych pr
Winter is coming - znamienny i przyprawiający o dreszcze zwrot zna już miliony fanów na całym świecie. Fenomen sagi G.R.R Martina i zrealizowanego na jej podstawie serialu dorównuje "Władcy Pierścieni". Co takiego mają w sobie te książki, że zostały okrzyknięte jednymi z najlepszych powieści fantasy w historii literatury?
Teraz czytane artykuły
Uważasz gitarę za najlepszy instrument? A rock i metal za najlepsze gatunki muzyczne? Jeśli tak, to musisz poznać styl, jaki prezentuje Cyprian „Gumiś” Naumiuk. To wirtuoz gitary, który nie boi się eksperymentów. Kiedyś udzielał się w co najmniej 12 zespołach (m.in. w „Interior” i „Small Tawn”), ale wreszcie postanowił rozpocząć karierę solową. Założył jednoosobowy pr
Pamiętam ten dzień, jakby to było wczoraj. Kwietniowy wieczór, roku 2011. Za chwilę zacznie się pilot „Gry o tron” – jednego z najbardziej oczekiwanych seriali w historii stacji HBO. Jako fan gatunku fantasy i czytelnik, który pochłonął wszystkie tomy G. R. R. Martina, siedzę jak na szpilkach. Czy dwaj showrunnerzy David Benioff (scenarzysta „Troi”) i D. B. Weiss dadz
24 maja 2019 roku około 23:00 na polskim niebie były widoczne dziwne światła poruszające się w linii prostej. Było ich 60 i leciały jedna za drugą, tworząc niesamowite zjawisko. Czy to było UFO?
„Nazywam się Cyrulik Jack, Medyk złodziei, Złoczyńców brat, Serca mi brak” – śpiewa Adam Darski, a jego fani przecierają z niedowierzania oczy! Kontrowersyjny i charyzmatyczny lider metalowego zespołu Behemoth zmienił wizerunek. Wspólnie z Johnem Porterem założył grupę Me And That Man. Ich klimatyczny, inspirowany twórczością Nicka Cave’a, singiel „Cyrulik Jack”(debiu
Opowiadali już o pewnym pechowym włamywaczu, tajemniczej walizce i chłopaku, który zapomniał o Święcie Zmarłych. Tym razem, w swoim kolejnym, czwartym filmie bracia Dawid i Dominik – studenci z Akademii Filmu i Telewizji W Warszawie w napisanym przez siebie scenariuszu pokazują losy młodego człowieka (w tej roli Dominik Znajmiecki), który znajduje torbę z pakunkiem pr
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Zapewne wszyscy z Was słyszeli lub czytali o muchołówce, która nęci potencjalne ofiary (owady) kolorem i słodkim nektarem, by następnie trawić je przez kilka dni. Są nawet takie rośliny, które potrafią zjeść… mysz lub ptaka. A co powiecie na drzewa wysysające wszystkie soki z… ludzi, tak że pozostanie z nich tylko szkielet? Podobno takie właśnie rosły w dżunglach połu
Cywilizacja sumeryjska oraz jej kontynuatorki uchodziły za niezwykle rozwinięte pod wieloma względami. Sumerowie, a raczej bogowie wnieśli ogromną wiedzę do świata ludzkiego, przyczyniając się do rozkwitu nauki: architektury, astronomii, astrologii, budownictwa, matematyki, geografii, geometrii, a także zagadnień dotyczących metafizyki.
Na Ziemi w czasach starożytnych stworzono wiele niezwykłych budowli. Istnieje jednak kompleks świątynny, który według mnie stanowi ewidentne świadectwo ingerencji istot pozaziemskich na naszej planecie.
O małej wiosce Czarne w gminie Baruchowo w województwie kujawsko-pomorskim słyszało zapewne niewielu. A szkoda. Bo warto tu wpaść. Nie tylko dla dorodnych grzybów, bajkowych lasów i pobliskiego jeziora Skrzyneckiego. Ale również dla… koni. Tak, drodzy miłośnicy tych pięknych zwierząt. W Czarnem znajduje się bowiem Stadnina pani Mai Hampel. Prowadzą do niej różne drogi
Kraje skandynawskie to jednak potęga w dziedzinie muzyki metalowej. Od lat, jak grzyby po deszczu, wyrastają zespoły grające taki właśnie gatunek. Każdy obiera własny styl. Od strojów po klipy i okładki płyt stara się być na swój sposób oryginalny. Niektórym udaje się wyjść do szerszego grona słuchaczy.
Ze „średniakami” rynku gier wideo sprawa zawsze jest skomplikowana. Nie mogą one zostać wydane w tempie „ekspresowym”, bo charakteryzują się na ogół dużo większą złożonością niż te mniejsze produkty indie. Jednocześnie nie stoją za nimi wagony pieniędzy, które pozwalają na kilkuletni nawet developing gry (plus: kampanie reklamowe, prezentacje na Expo, etc.) - jak w pr
Najważniejszy organ naszego ciała, który nadal nie jest dokładnie zbadany. Jakie skrywa tajemnice? Było już o hipnozie i zaburzeniach sennych. Teraz spróbujemy zagłębić się w zakamarki ludzkiego umysłu.
Zobaczyliśmy go w środę 13 marca drugim odcinku kolejnego sezonu polsatowskiego programu „Śpiewajmy razem. All Together Now”. Wystarczyło, że się przedstawił, a niektórzy z liczącego 100 osób jury już zapragnęli bić brawo. A kiedy zaśpiewał piosenkę Shaggy’ego pt. „Angel”, wszyscy w szoku wstali z miejsc. Kim jest ów tajemniczy młodzian? To Oscar Jensen – pół Polak, p
Długi majowy weekend coraz bliżej. W związku z tym w bardzo wielu miejscach w Polsce, zarówno w małych, jak i dużych miastach przygotowano przeróżne atrakcje. Nie tylko koncerty, ale także wystawy, spotkania, widowiska multimedialne czy sportowe dyscypliny. W artykule znajdziecie kilka wybranych wydarzeń w kilku miastach.
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Na początku lat 90. XX wieku wypełniło się proroctwo. Bo jak inaczej nazwać współpracę dwóch ekscentrycznych, inteligentnych i tryskających ironicznym, czarnym humorem Brytyjczyków: Neila Gaimana i Terry’ego Pratchettta, jak nie proroctwem właśnie. Ci dwaj dżentelmeni to pisarze gatunku z pogranicza fantastyki, z których ten drugi – twórca „Świata Dysku” niestety nie
Mający światową premierę pod koniec maja 2013 roku, francusko-niemiecki dramat historyczny pt. „Michael Kohlhaas” należy to tych filmów, które rzadko trafiają do szerokiej dystrybucji w Polsce. Zgoda, co prawda jest wyświetlany od 13 czerwca, ale w małej liczbie kopii. I jedynie, najszybciej można go odnaleźć w rozsianych po dużych miastach kinach studyjnych (lub zaka
Nowości
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Są takie dwa piękne dni w roku, o których nie tyle warto, co trzeba pamiętać. Mowa o 21 i 22 stycznia. Wtedy swoje święto obchodzą polskie babcie i dziadkowie, którzy są równie ważni, jak rodzice. Wychowują nas od najmłodszych lat oraz przekazują niezbędną wiedzę, rozpieszczają i czytają bajki, przytulają i kochają bezgraniczną miłością. Oddajmy im więc należny hołd,
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
14 stycznia już po raz 27. wręczono Paszporty Polityki, czyli nagrody za najważniejsze osiągnięcia w szeroko pojętej dziedzinie polskiej kultury za rok 2019. Otrzymali je twórcy i wykonawcy, którzy swoim talentem, charyzmą i oryginalnością najbardziej zwrócili na siebie uwagę. Łącznie nagrodzono siedem osób w siedmiu kategoriach. Wśród laureatów znaleźli się m.in. mło
Ma dopiero 17 lat, a już może pochwalić się odkryciem, o jakim jego rówieśnicy nawet nie śnili. Gdy koledzy i koleżanki Wolfa szukali Pokemonów swoimi smartfonami, on wolał spoglądać w gwiazdy. Marzyciel? Nie. To młody mieszkaniec Nowego Jorku, który badaniem kosmosem fascynuje się od najmłodszych lat. Niedawno odbywał wakacyjny staż w... NASA i tam też zauważył cień
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Artykuły z tej samej kategorii
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że
DC Universe pisze swoją współczesną historię w sposób bardzo koślawy. Ciemna strona komiksowego duopolu przypominała już w pewnym momencie groteskową maszkarę - na wzór „atrakcji” ze zbiorników klonujących w „Alien: Resurrection” - która w domyśle miała stać się zapewne bardzo opłacalną kopią pomysłu Marvela. Nielogiczny i pretensjonalny „Suicide Squad”, czy krzykliw
Stało się! Lecąc na skrzydłach dalekosiężnego rozgłosu (wciąż dość świeżego), jakim CD PROJEKT RED obdarował dzieła autorstwa Andrzeja Sapkowskiego oraz poprzedzając wszystko świetną kampanią reklamową, Netflix oddaje w nasze ręce pierwszy sezon przygód profesjonalnego łowcy potworów – Geralta z Rivii.
Po seansie ostatniego epizodu nowej trylogii „Star Wars” moja wiara w moc została zachwiana. Nie spodziewałem się tak średniego, momentami słabego filmu, ze zbyt szybkim tempem i zaskakującymi (w złym znaczeniu) rozwiązaniami fabularnymi. Ale na szczęście Disney nie jest aż takim potworem, na jakiego może wyglądać. I nie jest też mordercą zarzynającym swoje dzieci. Ni
Wydaje się, że o wampirach opowiedziano już wszystko. Był „Blade”, była saga Zmierzch, była rewelacyjna ekranizacja książki Brama Stokera spod ręki Francisa Forda Coppoli. Dlatego też tym bardziej zainteresowała mnie informacja, że BBC i Netflix rozpoczynają prace nad serialem, którego głównym bohaterem będzie właśnie władca Wołoszczyzny Vlad Tepes, znany szerszej pub
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.980