aragorn136 (7309 pkt)Strona WWW Autora948
1 236 min.
Recenzje filmów
aragorn136 (7309 pkt)
326 dni temu
2019-05-13 12:37:38
Na początku zaznaczę, iż stworzony przez zemnie tekst nie ma na celu atakowania wiary i tradycji chrześcijańskiej. Zresztą sam film też tego nie robi. Pod ogniem krytyki znalazł się tu bowiem Kościół jako kulejąca instytucja oraz jej purpurowe „szefostwo”, które od dekad zamiatało i nadal zamiata ciemne występki pod dywan.
Kadr z filmu dokumentalnego "Tylko nie mów nikomu" (źródło: youtube.com/Sekielski)
11 maja 2019 roku, godzina 16.30 – na YouTubie wyświetlają się już napisy końcowe filmu pod wymownym tytułem „Tylko nie mów nikomu”. Emocje są jeszcze zbyt świeże. W oczach mam łzy, nogi jak z waty. Szok, niedowierzanie, złość – głównie te słowa cisną się na usta. Oparta na smutnych faktach opowieść o kilku ofiarach pedofilów w sutannach, chwyta za gardło, ściska serce, pozostaje w pamięci i ma – mam nadzieję – szansę, aby razem z wcześniejszym fabularnym „Klerem” stać się nie armatą, która zniszczy kościelne struktury, a… lekiem, który je oczyści z wewnętrznego zła, jakim jest zjawisko pedofilii.
Co ciekawe, drastyczny temat bracia Sekielscy pokazują dość subtelnie (co może dla nie niektórych żądnych większego wstrząsu widzów być wadą). Ale bohaterów filmu przedstawiają niczym herosów, którzy wreszcie głośno postanowili mówić o swojej traumie – mierząc się z dawnymi demonami, które towarzyszą im od dzieciństwa po całe dorosłe życie. Cierpiąc w samotności, są zastraszani. Często pochodząc z małych mieścin i miejscowości, nie mają oparcia w ultrakatolickiej rodzinie. Wpadają na długie lata w depresje, buntują się poprzez głodzenie, żyją w ciągłym lęku. Tomasz Sekielski – reżyser i scenarzysta tego dokumentu już w pierwszych minutach wrzuca widza w wątek przyprawiający o dreszcze. Poznajemy bowiem Annę. Ta heroiczna 39-letnia kobieta nie tylko opowiada o swoim dramacie, ale także – co jest dla niej arcytrudne – oko w oko staje ze swoim oprawcą, wilkiem w owczej skórze, dziś już staruszkiem z jedną nogą nad grobem. Ukryta kamera nagrywa rozmowę. A Annie towarzyszy Marek Sekielski (producent filmu), który podając się za jej męża, dodaje jej odwagi. Ksiądz się przyznaje. Tak, molestował ją oraz – o zgrozo – też inne dziewczynki przystępujące do I komunii świętej. I choć teraz zakrywa oczy dłonią, to jednak tamte wydarzenia to dla niego tylko niewinna zabawa. Co więcej, sugeruje, że gdyby Anna zgłosiła się wcześniej, to przynajmniej mógłby jej... zapłacić. W obecnej sytuacji ten mieszkający w domu dla emerytowanych kapłanów, człowiek proponuje jedynie pocałunek. Oburzona, zszokowana kobieta wychodzi z pokoju. Płacze. A widz płacze razem z nią. Czy prześladujący kobietę zapach mleka nadal będzie budzić obrzydzenie?
Kadr z filmu dokumentalnego "Tylko nie mów nikomu" (źródło: youtube.com/Sekielski)
Kolejne historie nie mają co prawda tak potężnej siły emocjonalnej, jak ta, lecz nadal porażają swoją sugestywnością. Drugim bohaterem jest Marek, dorosły już mężczyzna. Ma 12 lat i jest ministrantem, kiedy spotyka go krzywda ze strony zaprzyjaźnionego z rodziną księdza. Kilka lat później gwałt się powtarza. Mimo że chłopak wie, że to coś niemoralnego i złego, przyzwala na to. Po prostu jego psychika wpada w taki tryb, że nie jest w stanie uciec przed swoim katem. Wyznaje sekret matce, ale ona nie wierzy synowi, włącza się u niej mechanizm wyparcia. Marek wpada w anoreksję. W późniejszych latach, gdy jest już dawno pełnoletni, zwierza się żonie. Ta również opuszcza go w trudnych chwilach…
Inne ofiary występujące w filmie też nie potrafią ułożyć sobie życia, jak pewien mężczyzna, którego molestował… słynny kapelan Lecha Wałęsy. Do końca zadają pytanie „dlaczego” i na próżno szukają odpowiedzi. Patrzą w dal. Ale widzą jedynie krzyczącą niesprawiedliwość. Brak kar. Zamknięty krąg, w którym ręka rękę myje (np. postawa kapelana więziennictwa). Przenoszenie na odlegle parafie. Jeden z księży mimo zakazu pracy z dziećmi, prowadzi... rekolekcje. Tłumaczenia większość antybohaterów reportażu są… kuriozalne, wręcz skandaliczne. Z jednej strony szantażują stwierdzeniami: „Tylko nic nie mów mamie, bo urwie ci pisiorka”, z drugiej po latach tłumaczą się, że nic potwornego nie robili, że „dziecko miało apetyt”, „lgnęło, niekochane potrzebowało miłości”. Ich igraszki nie były grzechem, bo nie dochodziło do… wytrysku. Straszne.
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Tylko nie mów nikomu" – Cierpiący w samotności
Filmowy33
326 dni temu
Jeden z księży - ten który mimo zakazu odprawiał rekolekcje, sam zrzekł się kapłaństwa, więc jak widać coś ten film pozytywnego powoduje. Oby tak dalej.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
Muzyka może mieć różne oblicza, może być miksem wielu gatunków. I jak udowadniają Kacper, Jakub i Piotr, przekraczać granice. Łączy ich jeden zespół o nazwie Trippin’dog. Ten sam muzyczny gust. Ta sama „wrażliwość”. Podobne dźwiękowe „szaleństwo” w głowie. Podobny „węch”. Jedno miasto. No i jedna wydana niedawno, debiutancka EPka, a na niej trzy utwory. Słuchanie jej
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Pamiętam. Ten rok 2016. Ten dzień, kiedy stacja HBO wyemitowała pierwszy odcinek „Młodego Papieża”, a następnie tydzień po tygodniu jego kolejne epizody. Tak samo surrealistyczne, poetyckie, natchnione boskością i pozytywnie kiczowate. Włoch Paolo Sorrentino stworzył miniserial z całym dziwnym dobrodziejstwem inwentarza. Dzieło sztuki – krzyczało z zachwytu wielu widz
Polecamy podobne artykuły
Co najmniej 70 procent kleru w Watykanie należy „do parafii”. Inaczej mówiąc – jest orientacji… homoseksualnej. Odważna teza, prawda? Ale to nie żaden fake news. W książce pt. „Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie” udowadnia ją francuski dziennikarz Frédéric Martel. I to nie jedyny grzech, jaki skrywają duchowni na każdym szczeblu. W tajemnych szafach upchane są in
I nic co ludzkie nie jest mu obce. W szczególności grzechy. Najnowszy – długo oczekiwany – kontrowersyjny film Wojciecha Smarzowskiego jak na dłoni pokazuje owe złe postępki mężczyzn w sutannach. Reżyser – zadeklarowany ateista – miał misję, aby wejść za kulisy Kościoła katolickiego i w swoim stylu przybliżyć widzom patologię trawiącą tę instytucję niczym wirus. Patol
Teraz czytane artykuły
Prawie dwa dni biłem się z moimi myślami. Napisać o oczekiwanym filmie dokumentalnym braci Sekielskich czy może jednak nie dzielić się swoją opinią z Wami, przeżywając traumę bohaterów w samotności, a ocenę warstwy artystycznej dzieła pozostawić innym recenzentom. Dokonałem wyboru. Opcja pierwsza przeważyła.
Disney wyprodukuje serial, którego akcja będzie rozgrywać się po finale „Powrotu Jedi” w miejscu znanym jako Najdalsze Obrzeże, którego mieszkańców mało obchodzi, że Imperium upadło, a na gruzach powstała Nowa Republika. Gdy ta informacja obiegła media, niemal wszyscy fani „Gwiezdnych wojen” (część uważa, że Disney spartolił nowe, kinowe „Star Wars”) oszaleli ze szczę
Japońskie horrory trochę się „przejadły”. Amerykańskie z kolei nadal zaskakują, bo ich nowi twórcy jak Peele czy Aster to utalentowane freaki, których „czacha dymi” od pomysłów przelewanych na papier. A co powiecie na propozycje europejskie? I nie chodzi o produkcje made in Spain z biegającymi żywymi trupami czy cwanymi duchami ani o filmy grozy z naszego podwórka (bo
Choć nie ma na swoim koncie wielu ról, to dziś jest gwiazdorem. Mahershala Ali – bo nim mowa – chyba nie spodziewał się na początku swojej kariery, że osiągnie to, co jego czarnoskóry kolega po fachu Denzel Washington. Zdobycie dwóch Oscarów zaledwie w przeciągu dwóch lat za najlepsze drugoplanowe role męskie – toż to wyczyn porównywalny do osiągnięć najbardziej wyspo
Z perspektywy czasu można zaryzykować stwierdzenie, iż film „Na fali” z 1991 r. stał się pozycją kultową, przynajmniej w pewnych kręgach. Niektóre motywy z ww. produkcji są parodiowane po dziś dzień (patrz: „Hot Fuzz - Ostre psy”), większość kinomanów zaś ciepło wspomina solidne kino sensacyjne spod ręki Kathryn Bigelow. Kogoś jednak w Fabryce Marzeń poniosła iście uł
Nocą w Warszawie, w piątek 7 czerwca 2019 roku opuścił nas reżyser, który nie ma na swoim koncie wielu filmów, ale te kilka tytułów w zupełności wystarczy, aby postawić mu pośmiertny pomnik. Był artystą przez wielkie A. Czapki z głów za to, jak prowadził swoich aktorów i malował na ekranie niepokojący, duszny klimat powojennego PRL-u. Do tego był znakomitym scenarzyst
Z okazji premiery filmu „Chappie” nie mogło zabraknąć artykułu o występującej tam Yo-Landi Visser – południowoafrykańskiej raperce wchodzącej w skład zespołu Die Antwoord. Z wyglądu i głosu przypomina niewinną, infantylną nastolatkę. Jednak uwaga, to tylko pozory. Po płaszczykiem słodkości kryje się prawdziwa sceniczna żyleta.
Ta wysoka kobieta mogła zostać modelką lub koszykarką, ale zamiast tego wybrała aktorstwo. Trzeba przyznać, że podjęła bardzo dobrą decyzję. Teraz jest sławna i podziwiana, a widzowie ją kochają.
6 czerwca 2016 – zdecydowanie nie jest do data chrztu Polski, ale i tę warto znać. Wtedy to została wydana pewna księga, a raczej powieść o czasach sprzed tysiąca lat, kiedy to w lasach mieszkały żubry, śniegu zimą było po pas, a na ziemiach polskich Słowian dorastała księżniczka. Nie żadna na ziarnku grochu słaba niewiasta, a silna kobieta, której żadni wilcy nie str
Wytwórnia Pixar to niewyczerpana studnia niezwykłych pomysłów i kuźnia talentów. Takich jak np. Pete Docter. W mózgu tego pana w średnim teraz wieku, twórcy „Potworów i spółki” oraz „Odlotu”, muszą siedzieć ludziki, które naciskają kolorowe guziczki i produkują magiczne kule. Bo jakże inaczej wytłumaczyć nadmiar wyobraźni, a co za tym idzie, wymyślanie i pisanie scena
Wyspa Wielkanocna, choć odkryta dawno temu, w pierwszej połowie XVIII wieku, do dziś budzi wiele kontrowersji i skrywa mnóstwo tajemnic.
Wielkanoc to kolejne po Bożym Narodzeniu ważne dla nas święto. Pokażemy, jakie wymyślne regionalne i oryginalne potrawy, nie tylko ciasta, można wówczas przygotować. Wszystkie z nich były prezentowane na XVII Powiatowej Wystawie „Stoły Wielkanocne na Kujawach” w miejscowości Lubanie pod Włocławkiem. Zdjęcia udostępniły nam panie z Klubu Kobiet Kreatywnych (wywiad z ni
Z 8 na 9 lutego miała miejsca 57. gala rozdania „Muzycznych Oscarów”, czyli najważniejszych nagród w świecie muzyki. W kategorii piosenka, nagranie roku oraz najlepszy album popowy triumfował młody brytyjski wokalista Sam Smith, który otrzymał też tytuł nowego najlepszego artysty roku.
Pamiętajmy, że interesujący prezent podarowany najmłodszym, może wpłynąć na ich los w przyszłości. Elton John w pięknej reklamie o nim samym...
Na imprezach, w klubach – radiu i telewizji disco polo staje się znów modne.
Można się sprzeczać czy „Wiedźmin: Dziki Gon” jest najlepszą grą w dziejach, jak uważa wielu Polaków, w tym wcale niemało internetowych trolli i hejterów. Czego by jednak o niej nie powiedzieć, nie da się zaprzeczyć, że jest to produkcja ze wszech miar solidna i dostarczająca masę frajdy. CD Projekt RED nie spoczął jednak na laurach (oraz ponad dwustu pięćdziesięciu t
Bo śmiech to zdrowie. O czym przekonuje nas od kilku lat Kabaret Trzecia Strona Medalu. Zainicjowany w 2011 roku w Przemyślu, związany krakowską sceną kabaretową stanowi mieszankę młodości i doświadczenia przy akompaniamencie akordeonu. Tworzy go czterech facetów zarażonych wirusem kąśliwej satyry i jeden grzejnik, który nawet w trakcie tropikalnych upałów nie idzie n
Najsłynniejszy filmowy tytan powrócił (tak, to zdecydowanie samiec; jaj nie zniesie). I zgodnie z prawami, jakimi rządzą się sequele – szybciej, głośniej, bardziej widowisko; on też jest szybszy, głośniejszy i bardziej widowiskowy, czy raczej zjawiskowy. Godzilla, leżąc sobie w legowisku na dnie oceanu, czekał na swój kolejny moment chwały. Ale nie próżnował. Bo od sa
Nowości
No i stało się po raz dziewiąty, to, co stać miało. Wiadro pomyj się wylało… Stop! Spokojnie. Żadni hejterzy z nory nie wyleźli, jeno Węże wypełzły. Ale ani te ogrodowe, ani gady, a nagrody, czy raczej (anty)nagrody przyznawane najsłabszym filmom polskim, ich twórcom oraz aktorom. W tym roku „ślad po ukąszeniu” na długo pozostanie na dłoniach Michała Milowicza, który
Niesamowite! Tysiące zajęcy przyszło pod sejm. Protestują. Nie chcą już być kojarzone z Wielkanocą. A pani Jadzi spod szóstki urodziły się bliźniaki - jeden czarny, drugi biały. Nie wierzycie? 1 kwietnia może zdarzyć się wszystko.
Muzyka może mieć różne oblicza, może być miksem wielu gatunków. I jak udowadniają Kacper, Jakub i Piotr, przekraczać granice. Łączy ich jeden zespół o nazwie Trippin’dog. Ten sam muzyczny gust. Ta sama „wrażliwość”. Podobne dźwiękowe „szaleństwo” w głowie. Podobny „węch”. Jedno miasto. No i jedna wydana niedawno, debiutancka EPka, a na niej trzy utwory. Słuchanie jej
Godzinny wykład profesora Krzysztofa Pyrcia na temat koronawirusa. Profesor Pyrć bardzo ciekawie przedstawia wszystkie cechy koronawirusów. Zapraszamy do oglądania!
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
Ma dopiero 35 lat, a już dał się poznać, nie tylko jako idący pod prąd reżyser, ale także jako zdolny scenarzysta i ambitny człowiek. Z rodzinnej Gdyni wyruszył do Paryża i Los Angeles, aby tam ukończyć szkoły filmowe. Zaczynał od ciekawych dokumentów („Moja wola”, „Niepowstrzymani”), a w 2016 zaskoczył, a niektórych zszokował, „Placem zabaw” – zainspirowanym prawdziw
Artykuły z tej samej kategorii
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.910