Czy jesteśmy sami we Wszechświecie? - Sygnał WOW - Kosmos

Ludzkość od wielu lat szuka obcych cywilizacji. Pionierami są amerykanie – wydający miliony dolarów rocznie na badania – szukania źródeł obcych cywilizacji. Naukowcy wciąż głowią się nad pytaniem, czy jesteśmy sami we Wszechświecie?

 

Budujemy zatem specjalne radioteleskopy szukając sygnałów obcego pochodzenia. Wszechświat jest na tyle duży, iż niemożliwym by było, abyśmy byli w nim sami. Od wielu lat szukamy sygnału radiowego obcego pochodzenia. Badamy fragmenty nieba, szukając sygnału odmiennego od szumu promieniowania tła - pochodzącego od obcych cywilizacji.

 

 

Charakterystyka sygnału od obcych

 

Jak powinien wyglądać sygnał pochodzenia pozaziemskiego? Wielu naukowców zadawało sobie takie pytanie. Skoro szukamy sygnału, musimy określić jego częstotliwość. Tak jak zwyczajne radio, musimy je „nastroić” na odpowiednią częstotliwość, aby odebrać sygnał. Z szukaniem sygnału obcej cywilizacji robimy podobnie. Przeszukujemy kanały, czyli odpowiednie częstotliwości fal radiowych, sprawdzając, czy coś „słychać” - czy zachodzą jakieś zmiany we wszechobecnym szumie promieniowania tła.

 

Zakres częstotliwości jaką możemy badać jest bardzo rozległa, a w danym momencie możemy sprawdzić tylko jedną, wybraną częstotliwość radiową. Jak zatem badać tak rozległy zakres, nie znając jeszcze miejsca z jakiego taki sygnał może nadejść?

 

Stwierdzono, że najlepszą częstotliwość w jakiej należałoby spodziewać się sygnału od cywilizacji pozaziemskiej zawarta jest w paśmie 1400 – 1427 MHz i taki zakres częstotliwości został zarezerwowany na cele badawczo naukowe. Nie można w tym zakresie emitować żadnych sygnałów radiowych. Udowodniono również, że w tym zakresie fale elektromagnetyczne rozchodzą się z najmniejszą stratą energetyczną. Ma to znaczenie, jeżeli sygnał ma pokonać drogę kilku lat świetlnych.

 

Holenderski astronom van de Hulst zauważył, że absorpcja lub emisja kwantu promieniowania dla pierwiastka wodoru zmienia się z częstotliwością 1420MHz, a wodór jest najpopularniejszym pierwiastkiem występującym we Wszechświecie. Nie pozostawiono tego bez echa. Stwierdzono, że musi być to kluczowa częstotliwość i jeżeli inteligentna cywilizacja mogłaby wysłać falę elektromagnetyczną to z dużym prawdopodobieństwem zastosowałby taką częstotliwość.

 

Rozpoczęto prace nad szukaniem takich sygnałów. Wielu radioamatorów jak i poważnych instytucji astronomicznych nasłuchiwało sygnału od obcych. Latami trwała cisza w kosmicznym eterze, aż tu nagle odebrano silny sygnał obcego pochodzenia...

 

 

Sygnał WOW

 

15 sierpnia 1977 roku Jerry R Ehman za pomocą radioteleskopu The Big Ear Uniwersytetu Stanowego Ohio w USA odebrał tajemniczy sygnał mający pochodzenie spoza naszego Układu Słonecznego. Dwie anteny siostrzane badały sygnały z nieba, analizując przez 72 sekundy dany jego fragment. Kolejna antena badała ten sam fragment nieba po 3 minutach. Naturalny ruch obrotowy Ziemi wymuszał taką zależność. Jedna z anten wykryła na częstotliwości zbliżonej do częstotliwości wodoru silny sygnał trwający 72 sekundy. Miała charakter modulowany. Modulacja częstotliwości oscylowała na paśmie do 10kHz w częstotliwości 1420.4 MHz. Jak widać jest to bardzo bliski zakres częstotliwości wodoru i co ważne sygnał był modulowany. Z wielkim prawdopodobieństwem oznaczało to, iż pochodzi z cywilizacji inteligentnej.

 

 

Sygnał był na tyle silny, że rejestrator alfanumeryczny musiał użyć do jego zapisu liter. Dla porównania zwykły czysty zapis promieniowania tła wynosi od 0 do 1. Silniej odczuwalny sygnał rejestrator przyjmuje wartość od 2-9, gdzie 9 oznacza wartość 10000 razy głośniejszy sygnał od promieniowania tła. Następnie są litery oznaczające np. dla A=11000 razy silniejszy sygnał itd.

 

 

6EQUJ5

 

 

W kulminacyjnym momencie rejestrator anteny zarejestrował taki sygnał 6EQUJ5. Jak widać sygnał narasta osiągając pewną kulminację literą U z zakresu 31.0, a następnie opada do zupełnej ciszy. Czas rejestracji wynosił 72 sekundy, gdyż antena skierowała się dalej na kolejny fragment nieba. Zapis jednego znaku wraz z jego analizą komputerową to 12 sekund. Po kilkusekundowym nasłuchu następowała faza analizy komputerowej (około 3 sekund), a następnie następował wydruk odpowiedniego znaku i czynność się powtarzała. Zjawisko łagodnego narastania i opadania sygnału to prawdopodobnie efekt przejścia anteny, która trafiała coraz bliżej źródła sygnału w czasie obrotu Ziemi, a następnie wytracania sygnału, w czasie przejścia nad jego źródłem. Był to rejestrator pracujący na kilku częstotliwościach na raz, dlatego widoczne są równoległe przebiegi innych zakresów pracy anteny.

 

 

 

 

 

Niestety po 3 minutach druga bliźniacza antena nie wykryła już sygnału. Czyżby sygnał po np. 1,5 minuty się urwał? Czy może obca cywilizacja nadawała na tym pasmie bardzo krótko? Oczywiście wielokrotnie badano ten fragment nieba. Nie ustalono dokładnie skąd sygnał nadszedł, ponieważ dwie bliźniacze anteny sumują własne sygnały, aby w efekcie odjąć identyczny sygnał pochodzący z bliższych źródeł promieniowania, np. stacji radarowych, lub dzisiejszych telefonów komórkowych. Nie można jednoznacznie stwierdzić która antena odebrała sygnał i w jakim położeniu dokonała odbioru. Możemy przyjąć prawdopodobne położenie jakie jest:

 

19h 22m 24,64s ± 5s

19h 25m 17,01s ± 5s

 

Jest to region w konstelacji Strzelca w okolicy gwiazdy Tau Sagittarii (Gwiazda Niedźwiedzicy). Czy zatem w tej okolicy znajdują się Ci, których szukamy? Odległość do tej gwiazdy wynosi 122 lata świetlne.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję