Wielowymiarowość Wszechświata - Kosmos

Wielowymiarowość

 

Aby zrozumieć możliwość występowania odmiennych światów, powinniśmy pojąć, czym obecnie dla fizyków jest wszechświat. B.Green, autor licznych książek naukowych, fizyk z Uniwersytetu Kolumbia napisał w książce „Ukryta rzeczywistość”: „Teraz słowo to (wszechświat) ma znaczenie zależne od kontekstu. Czasami wciąż oznacza wszystko, co istnieje, ale czasami odnosi się tylko do tej części, do której w zasadzie mogą mieć dostęp osoby jak ja i wy. Bywa, że określa ono oddzielone od nas obszary, takie, które czasowo lub stale są dla nas niedostępne, w tym sensie słowo to oznacza, że nasz Wszechświat jest elementem większego, być może nieskończonego zbioru innych wszechświatów”.

 

Wyobraźmy sobie, że wszechświat, do którego wszyscy ludzie mają dostęp w „normalnej świadomości”, stanowi mózg wewnątrz większego umysłu. Kolejnym, trafnym porównaniem może być rosyjska zabawka o nazwie matrioszka, czyli cylindrycznie wykonane lalki, które włożone są jedna w drugą (od najmniejszej do największej).

 

Obecnie fizyka kwantowa potwierdza, że materia stanowi pustą w środku energię, co przyglądając się budowie atomu, nie powinno budzić wątpliwości. Wielu naukowców twierdzi, że na podstawowym poziomie, wszystko, co istnieje jest falą. Ludzki mózg, lewa półkula, stanowi natomiast „urządzenie”, dzięki któremu poszczególne drgania są dekodowane i odbierane przez nas jako trójwymiarowa, pozornie fizyczna rzeczywistość (w rzeczywistości jest hologramem). Człowiek potrafi dekodować zaledwie wąski wycinek ogólnej rzeczywistości, nazywany widmem światła widzialnego, wynoszącym 400 - 750 nanometrów, czyli 0,005 % ogółu!

                                         

Można powiedzieć, że jesteśmy ślepi i umiemy dostrzegać tylko pewną frakcję wszechświata. W jaki sposób możemy wypowiadać się na temat natury rzeczywistości, jeżeli widzimy zaledwie jej malutki kawałeczek?! Jeżeli słuchamy radia na konkretnej częstotliwości, to w tym momencie odbieramy tylko jeden kanał nadawczy. Załóżmy, że ta stacja, której sygnały dekoduje w tym momencie radio, jest naszym wszechświatem. Czy oznacza to, że pozostałe kanały radiowe nie istnieją? Nie! Po prostu w danym momencie odbiornik radiowy przetwarza fale elektromagnetyczne wysyłane tylko przez konkretną stację. Mózg ludzki jest w stanie dekodować zaledwie wąski wycinek istniejących we wszechświecie fal elektromagnetycznych. Powiedzmy, że my ludzie, potrafimy rozpoznawać tylko częstotliwości kanału pierwszego. Zmieniając stację radiową, jednocześnie zmieniamy częstotliwość, na której inna stacja nadaje sygnał. Gdybyśmy mogli poszerzyć zdolności naszych umysłów do dekodowania większej ilości fal elektromagnetycznych, na pewno zyskalibyśmy dostęp do wymiarów równoległych i innych światów. Fizyczność naszej rzeczywistości jest zaledwie ekspresją świata energetycznego lub mówiąc poprawnie, pola zintegrowanego. Najbardziej zdumiewający jest fakt, że wszystkie fale elektromagnetyczne przenikają się nawzajem w tym samym czasie. Fizycy kwantowa udowadnia, że na poziomie subatomowym cząstki (fale) komunikują się ze sobą w tym samym momencie, bez względu na dzielące je odległość. Czym zatem jest czas i odległość, jeżeli nie iluzją stworzoną przez mózg? 

 

Sedno sprawy dobrze ilustruje fragment pewnego artykułu (źródło: http://swami-center.org/pl/text/ecopsychologia/page_04.shtml). Autor pisze następująco:

 

„Przestrzeń wszechświata jest w rzeczywistości wielowymiarowa. Podobnie do tego, jak światło słoneczne koegzystuje z czystą wodą w jednym i tym samym obszarze, swobodnie przenikając przez wodę i przy tym mało współoddziałując z nią, podobnie do tego, jak fale radiowe o różnych częstotliwościach swobodnie istnieją w głębi przestrzeni poza i wewnątrz naszych ciał, tak wszędzie w wielowymiarowej głębi wewnątrz i poza każdymi twardymi, płynnymi czy lotnymi (gazowymi) obiektami znajdują się inne światy. Skala wielowymiarowości, to specjalna skala stanów energii, różniących się jako skale zasadnicze. Wektor uwagi przy badaniu tej skali powinien być skierowany nie do góry, w dół albo w jakąś jeszcze stronę, a w głąb warstwy wielowymiarowej przestrzeni”.

 

Ciemna energia, ciemna materia

 

Badacze kosmosu od co najmniej kilkunastu lat zastanawiają się nad takimi pojęciami jak: ciemna materia oraz ciemna energia, które  stanowią aż 95% masy całego wszechświata. Wydaje się zatem, że naukowcy powinni doskonale wiedzieć, na czym polega fenomen ich występowania i czym one w ogóle są? Jednak jak się okazuje, wiedza na temat podstawowego budulca wszechświata jest znikoma, żeby nie powiedzieć zerowa. Wiadomo, że ciemna energia jest energią wypełniającą uniwersum. Jej działanie jest odwrotne do działania siły grawitacji. Podczas gdy grawitacja powoduje przyciąganie, ciemna energia odpycha od siebie wszelką materię, dlatego też uczeni mówią o zjawisku ekspansji wszechświata. Z biegiem czasu, poszczególne galaktyki oddalają się od siebie, co powoduje zwiększenie się odległości między nimi. Można by powiedzieć, iż ciemna energia to siatka, płaszczyzna, na której rozgrywa się wszechświat. Jeżeli chodzi o ciemną materię, sprawa jest nieco bardziej złożona. Zdaniem niektórych naukowców ciemna materia to dowód na istnienie wszechświatów równoległych - innych zamieszkanych przez inteligentne istoty światów.

 

Jak napisał B. Green: „Najlepsza dostępna teoria kosmogoniczna wyjaśniająca najlepsze dostępne dane kosmologiczne prowadzi nas do wniosku, że zamieszkujemy jeden z ogromnych systemów wszechświatów równoległych…”. Kształt naszego wszechświata można porównać do płaskiego stołu. Ciemna materia może zatem odgrywać rolę wszechświata równoległego położonego nad naszym. Ponieważ znajduje się poza obrębem naszych zmysłów, nie możemy go dostrzec. Uczeni odkryli wyjątkowe nagromadzenie ciemnej materii w okolicach Słońca, która absorbuje energię słoneczną. Istnienie tajemniczego, ukrytego wymiaru, nabiera jeszcze większego znaczenia, jeżeli dodam, iż od 2010 roku w okolicach tarczy słonecznej obserwowane są liczne, niezidentyfikowane obiekty latające. NASA jest wciąż oskarżana o ingerowanie w przekaz urządzeń obserwacyjnych. Pojawiają się podejrzane przerwy w transmisji, giną poprzednio dostępne zdjęcie albo pojawiają się po jakimś czasie w zmienionej wersji. Wszechświat równoległy to nic innego jak kolejny wymiar przestrzenny, który istnieje w tym samym miejscu i czasie, lecz poza naszym postrzeganiem.