O Tolkienie krótka opowieść. Zapal fajkę i czytaj wędrowcze! - Autorzy/pisarze

Trzecia Era. Rok 3019. Marzec w kalendarzu. Morannon zwany Czarną Bramą. Naprzeciwko siebie stają armie. Już za chwilę mają się rozstrzygnąć losy świata… Do owej batalii nie doszłoby jednak, gdyby nie…

 

John Ronald Reuel Tolkien (fot. wikimedia.org)

 

...John Ronald Reuel Tolkien. Człowiek ten urodził się 3 stycznia 1892 roku w Bloemfontein w Oranii. Był popularyzatorem literatury fantasy, brytyjskim pisarzem, profesorem literatury staroangielskiej i filologii klasycznej na Uniwersytecie Oksfordzkim. Mimo, że opublikował ponad 100 prac z filologii klasycznej i literatury staroangielskiej, jest najbardziej znany jako autor Władcy Pierścieni i Hobbita, czyli tam i z powrotem.

 

Pierwsze trzy lata życia spędził w Południowej Afryce. W 1895 roku cała rodzina przyjechała do Birmingham. Jednak po śmierci ojca w 1896, mały John, jego brat Hilary i matka przenieśli się do wioski Sarehole (w której stał młyn, a obecnie muzeum Sarehole Mill). Tolkien był tam bardzo szczęśliwy i upamiętnił to miejsce we Władcy Pierścieni (Shire). Często zmieniał szkoły, ale wykazywał zdolności lingwistyczne i zainteresowanie historią języka angielskiego. W 1904 roku, zmarła jego matka na skutek śpiączki cukrzycowej. Dla młodego Tolkiena był to cios. Opiekę nad chłopcami przejął zaprzyjaźniony z ich matką ksiądz Francis Morgan, który oddał ich pod opiekę ciotki Beatrice Bartlett, a później pod opiekę gospodyni pensjonatu. Tam Tolkien poznał swoją przyszłą żonę, Edith Bratt. Ale przede wszystkim, to tam pisarz zaczął interesować się fantastyką.

 

Studiował na Exeter College w Oksfordzie. Na początku języki klasyczne, jednak później zmienił fakultet na studia anglistyczne. Tam zainteresował się językiem fińskim, który później stał się podstawą to stworzenia sztucznego języka quenya, bardziej znanego jako język elficki. W 1916 roku ożenił się ze swoją młodzieńczą miłością, Edith Bratt. Latem tego samego roku został powołany do wojska i brał udział w bitwie pod Sommą. Jednak, jak później stwierdził, wydarzenia wojny nie wpłynęły na jego twórczość (żadna alegoria), choć nadały jej głębi.

 

Zdanie w języku quenya (fot. goodfon.com)

 

Z powodu kłopotów zdrowotnych, nie wrócił już na front. W 1920 roku objął posadę wykładowcy języka angielskiego na Uniwersytecie w Leeds. Na początku lat 30. Tolkien rozpoczął pracę nad Hobbitem, który w 1937 został opublikowany. Wydawca domagał się kontynuacji tej początkowo sagi dla dzieci. Jednakże później, Tolkien zmienił zdanie i Władca Pierścieni był przeznaczony dla młodzieży i dorosłych. Początkowo pisarz chciał wydać powieść jako jedną całość, ale ostatecznie wydano trzy części. Książki okazały się ogromnym sukcesem i w 1965 roku wydanie autoryzowane kupiło ponad milion osób. Tolkien zmarł w 1973 roku w wieku 81 lat.

 

Ciekawostki:

1. Jako roczne dziecko został ukąszony przez tarantulę. Później w jego twórczości dość często pojawiają się jadowite pająki. Tolkien jednak twierdził, że nie miał fobii na ich punkcie.

2. Tolkien znał ponad 30 języków w różnym stopniu zaawansowania.

3. Słowo gamgee w dialekcie mieszkańców Sarehole oznaczało „watę”.

4. Postać Gandalfa została zainspirowana obrazem Josefa Madlenera.

5. Śródziemie po raz pierwszy pojawiło się w wierszu Tolkiena The Voyage of Earendel the Evening Star.

6. Dzień 25 marca jest nieprzypadkowy, ponieważ to właśnie tego dnia, jak wywnioskowałeś z początku tego artykułu, obchodzono upadek Saurona i zakończenie wojny o Pierścień.

7. Był trzykrotnie nominowany do Nagrody Nobla, ale zarzucono mu brak umiejętności opowiadania historii (!) i odrzucono jego kandydaturę.

8. Współpracował przy wydaniu Oxford English Dictrionary.

9. Przyjaźnił się z C.S. Lewis’em, autorem Opowieści z Narnii.

10. Początkowo jego literatura fantastyczna nie była traktowana poważnie. Jednak jak się później okazało, jego koledzy po fachu na szczęście nie mieli racji.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję