pj (2344 pkt)479
621 min.
Ludzie kina
pj (2344 pkt)
278 dni temu
2018-02-11 15:44:09
Jóhann Gunnar Jóhannsson był także producentem muzyki klasycznej i elektronicznej. Miał dopiero 48 lat. Nieznane są przyczyny jego przedwczesnej śmierci.
Był Islandczykiem z krwi i kości. Urodził się w 1969 roku w Reykjavíku. Już jako 11-latek wykazał się sporym talentem. Rozwijał swoją pasję w szkole muzycznej, grając na puzonie i fortepianie. I choć studiował literaturę, to i tak wrócił do muzykowania. Grywał w zespołach indie rockowych na przesterowanej gitarze.
źródło: YouTube.com (screenshot)
Od lat mieszkał i tworzył w Berlinie. Także jako artysta solowy. W 2002 roku wydał pierwszy album pt. „Englabörn”. W 2016 roku światło dziennie ujrzał siódmy niezależny i ostatni krążek, czyli „Orphée”. Komponował tzw. neo classic. Bardzo często mieszał elektronikę z klasycznym brzemieniem orkiestrowym. Na żywo występował w towarzystwie kilka innych muzyków, którzy wspomagali go altówką, skrzypcami i wiolonczelą, a także perkusją. On sam grał na fortepianie. Podczas koncertów towarzyszyły mu też wizualizacje Magnúsa Helgasona.
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Johannsson zadebiutował w roku 2000, tworząc ilustrację muzyczną do komedii pt. „Islandzkie marzenie”. Stał się sławny dopiero, kiedy skomponował muzykę do biograficznego dramatu pt. „Teoria wszystkiego”. Za nią właśnie jako pierwszy Islandczyk w historii kina otrzymał Złotego Globa oraz nominację do BAFT-y, Oscara i Grammy! Swoją pozycję w filmowej branży ugruntował owocną współpracą z kanadyjskim reżyserem Denisem Villeneuve’em. Napisał klimatyczną ścieżkę dźwiękową do jego trzech chwalonych przez krytykę i widzów filmów: „Labiryntu” (2013), „Sicario” (2015; druga oscarowa nominacja) oraz „Nowego początku” (2016; druga nominacja do Złotych Globów). Dzięki niemu oglądanie tychże produkcji było mocnym przeżyciem, powodując gęsią skórkę. Świetnie odnalazł się w gatunku science fiction i mrocznych thrillerach. Muzyka Johannssona pojawiła się też w filmie Darrena Aronofsky’ego „mother!”.
Warto dodać, że był związany nie tylko z kinem. Komponował też ilustracje muzyczne do tańców towarzyskich i sztuk teatralnych w Norwegii, Dani, Islandii czy Australii.
Co ciekawe, był samoukiem, szybko opanowując zasady kompozycji, orkiestracji i harmonii. Inspirował się i fascynował pracą eksperymentatora Johna Cage’a, a także kompozytorami: Arvo Pärtem czy Henrykiem Mikołajem Góreckim, czyli Estończykiem i Polakiem działającym za żelazną kurtyną, tworzącym dzieła minimalistyczne i bardzo chrześcijańskie.
W 2015 roku w Nowym Jorku w Metropolitan Museum of Art odbyła się premiera jego ciekawej, sugestywnej kompozycji pt. „Drone Mass” (Msza dronowa). Bywał i występował kilka razy w Polsce, m.in. na krakowskim Sacrum Profanum czy gdańskich Dniach Muzyki Nowej, a w 2017 roku na festiwalu Solidarity of Arts.
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Niedługo na ekrany kin wejdą nowe produkcje z jego muzyką. Będą do biblijny obraz „Maria Magdalena”, dramat „Na głęboką wodę” Jamesa Marsha (reżysera „Teorii wszystkiego”) oraz surrealistyczny horror o tajemniczej sekcie (w roli głównej Nicolas Cage).
Kompozytor pozostawił rodziców, trzy siostry i córkę.
Przyprawiające do dreszcze temat z thrillera „Sicario”:
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Tajemniczy, klimatyczny motyw z „Arrival/Nowy początek”:
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Utwór „Flight from the City” z ostatniego albumu pt. „Orphée”:
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Muzyka z filmu „Teoria wszystkiego”:
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Galeria zdjęć - Zmarł utalentowany kompozytor Johann Johannsson. Miał zaledwie 48 lat
Więcej artykułów od autora pj
Polecamy podobne artykuły
Teraz czytane artykuły
Zmarł utalentowany kompozytor Johann Johannsson. Miał zaledwie 48 lat - Ludzie kina
W „Nowym początku” sprawił, że bliskie spotkanie z kosmitami było jednocześnie mistyczne i przerażające, a w „Sicario” wejście do świata narkotykowego kartelu przekroczeniem piekielnych wrót. Z kolei w „Teorii wszystkiego” odmalował życie sparaliżowanego fizyka Stephena Hawkinga w optymistycznych barwach. W „Blade Runner 2049” w ostatniej chwili zastąpił go Hans Zimmer. Wielu kinomanów marzyło, aby stworzył soundtrack do kolejnej „Diuny”. Niestety, to się nie uda. Kompozytor odszedł nagle 9 lutego w swoim mieszkaniu w Berlinie.
"Coco" – Marzenia bywają złudne - Recenzje filmów
Studio Pixar nigdy nie rozczarowuje swoich fanów. Dowodem na potwierdzenie moich słów może być ich najnowsze dzieło o niepozornym tytule „Coco”. Animacja zapowiadana jako przygoda chłopca pragnącego ziścić swoje marzenia wbrew jasnym zakazom rodziny, a co za tym idzie, udającego się do krainy umarłych, porwała miliony widzów na całym świecie. Czym tym razem wielki Pixar zachwycił kinomanów? Czyżby magia meksykańskiego Święta Zmarłych? Bądź urzekająca oprawa graficzna? A może emocjonalny wydźwięk dzieła? Sympatyczni bohaterowie? Nie? To może oryginalna i nieprzewidywalna linia fabularna?
"Czerwony głód" – Powolny "pochód" milionów szkieletów... - Recenzje książek
„Wszystkie podobne: o głowach jak ciężkie kłosy, szyjach chudych jak u bociana, pod skórą rąk i nóg było widać ruszające się kości, a sama skóra przypominała żółtą gazę naciągniętą na szkielet. Twarze tych dzieci były stare, wyczerpane, jakby przeżyły na ziemi siedemdziesiąt lat. A ich oczy, o Boże!”. To nie żaden opis z powieści grozy, to prawdziwa, bardzo poruszająca, relacja świadka Hołodomoru – Wielkiego Głodu na Ukrainie w latach 1932-33, którą możemy znaleźć w najnowszej książce Anne Applebaum. Książce niezwykle ważnej, bardzo potrzebnej i na zawsze pozostającej w pamięci.
Sumptuastic – niedoceniani - Zespoły i Artyści
Sześcioosobowy zespół istnieje od 2000 r. Muzyka którą grają to pop z domieszką dance, czyli teoretycznie współczesne trendy, tzw. komercyjne. Nic bardziej mylnego. Co sprawia, że zespół jest niedoceniany? Przede wszystkim to, że posiada wartościowe teksty i nie szokuje, ani nie prowokuje.
"Geniusz" – Możliwości ludzkiego umysłu - Recenzje książek
Ludzki mózg to najbardziej złożony, niezbadany do końca organ. Jednak co się stanie, gdy ktoś w tajemnicy przed światem wynajdzie preparat zwiększający wielokrotnie jego wydajność? Graham Masterton w intrygującej powieści pt. „Geniusz” świetnie nakreślił ten temat.
"Twój Simon" - Kiedyś Cię znajdę Blue... - Recenzje filmów
Niełatwo ogłosić całemu światu (czyt. bliskiemu otoczeniu), że jesteś innej orientacji. Szczególnie, gdy masz 17 lat i chodzisz do szkoły średniej, gdzie stanowisz obiekt westchnień rówieśniczek. Taki problem ma tytułowy bohater filmu pt. „Twój Simon”. Chłopiec czeka na odpowiedni moment, aby wreszcie zdobyć się na coming out. Ale nie wszystko idzie po jego myśli…
Tajemnice Wyspy Wielkanocnej - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Od setek lat naukowcy głównego nurtu powtarzają, że w historii Ziemi nigdy nie istniała wysoko zaawansowana technicznie supercywilizacja. Jednakże poszukiwania niezależnych badaczy wskazują na coś zupełnie odmiennego. Jak wykaże w niniejszym artykule, na Wyspie Wielkanocnej kilka tysięcy lat temu działy się rzeczy nie z tej Ziemi.
Ryan Gosling – chłopak z sąsiedztwa - Ludzie kina
Z jednej strony przystojny gwiazdor, o którego boje toczą reżyserzy i w którym kochają się miliony kobiet. Z drugiej skromny chłopak z sąsiedztwa, bardziej ceniący spacery z psem, niż wielki gale.
Cywilizacja sumeryjska i jej kosmiczne pochodzenie - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Cywilizacja sumeryjska oraz jej kontynuatorki uchodziły za niezwykle rozwinięte pod wieloma względami. Sumerowie, a raczej bogowie wnieśli ogromną wiedzę do świata ludzkiego, przyczyniając się do rozkwitu nauki: architektury, astronomii, astrologii, budownictwa, matematyki, geografii, geometrii, a także zagadnień dotyczących metafizyki.
"Solaris" – Sens życia i człowieczeństwa - Recenzje książek
„Solaris” to powieść nie dla każdego. Najprościej mówiąc, to książka fantastyczno-naukowa o kontakcie z obcą inteligencją. Jednak za tym kryje się coś więcej. Jest bardzo metafizyczna, wielowarstwowa, tajemnicza i może być interpretowana na wiele sposobów.
Początek drugiej połowy sierpnia to dla włocławian i mieszkańców okolicznych miasteczek czas darmowych koncertów. O serca publiczności powalczą: Beata Kozidrak z zespołem Bajm oraz Stachursky.
Tajemnicze i straszne stworzenia - Niewiarygodne, niewyjaśnione
„Mamusia zawsze powtarzała, że potwory nie istnieją. Nie prawdziwe. Ale one istnieją…” (z filmu „Aliens”, mała Newt w rozmowie z Ripley). I nie trzeba lecieć w odległe zakamarki kosmosu, by je spotkać. One są tu, na Ziemi. Ukryte w głębinach oceanu, górskich jaskiniach i w leśnej głuszy. Nie mówimy tylko o znanych ludziom drapieżcach, lecz również o tajemniczych niezbadanych „bestiach”.
"Chce się żyć" – Nie poddaj się, bierz życie jakim jest - Recenzje filmów
Nie przypadkowo przytoczyłem tekst refrenu znanej piosenki zespołu Myslovitz (nomen omen użytej z zwiastunie). Bowiem film „Chce się żyć” jak żadna inna polska produkcja goszcząca na ekranach kin, bardzo gra na emocjach i wpaja mocno w naszą głowę hasło: „nigdy się nie poddawaj”!
Wyspa Wielkanocna, choć odkryta dawno temu, w pierwszej połowie XVIII wieku, do dziś budzi wiele kontrowersji i skrywa mnóstwo tajemnic.
20. FESTIWAL FILMÓW KULTOWYCH w Gdańsku - Kultura
Tegoroczna czerwcowa edycja Festiwalu Filmów Kultowych będzie dwudziestą, jubileuszową odsłoną Festiwalu, który organizowany był od 1998 roku w Katowicach. W 2017 Festiwal odbędzie się w Gdańsku. Nowym dyrektorem artystycznym imprezy został Krystian Kujda, założyciel dobrze znanego gdańskiej publiczności kolektywu VHS Hell.
"Dishonored 2" – Dunwallskie dni i noce Karnaki - Recenzje gier
„Dishonored” było jednym z największych zaskoczeń 2012 roku. Produkcja mało znanego studia, wcześniej mającego na koncie zaledwie dwa RPG („Arx Fatalis” z 2002 roku i o cztery lata późniejsze „Dark Messiah of Might and Magic”), okazała się być znakomitą skradanką, która w fanach tego gatunku na nowo rozbudziła nadzieje, że można jeszcze coś z niego wycisnąć. Wielu z nich czekało na czwartą odsłonę Thief, kiedy ta jednak trafiła na rynek, mimo wszystko jakoś bliżej było im do przygód Corva.
"Mięso" – Na surowo, bez popitki - Recenzje filmów
O francuskojęzycznym horrorze pt. „Mięso” zrobiło się głośno rok temu, kiedy był wyświetlany na Festiwalu Filmowym w Toronto. Jak donosiły nagłówki internetowe – niektórzy widzowie mdleli, inni potrzebowali torebek, aby oddać w nie zwartość dopiero co przetrawionego przez żołądek popcornu; a jeszcze inni opuszczali salę kinową w połowie seansu… Nawet już sam tytuł i krwawa zapowiedź sugerowały, że oto mamy do czynienia z jednym z najbardziej ostrych horrorów w historii. A jak jest w rzeczywistości?
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2018 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.507