Prawda o Żydach - Religia

Odważny pisarz o pochodzeniu żydowskim - Arthur Koestler - potwierdził, przeprowadzając własne badania, że Żydzi nie są Hebrajczykami i co za tym idzie nie mogą być Semitami. Należy wyjaśnić, kim w ogóle są ludy zwane semickimi. Nazwa „semici” odnosi się do ludności posługującej się językiem semickim. W starożytnych czasach, gdy w Mezopotamii na Bliskim Wschodzie (dzisiejszy Irak) rozwijała się cywilizacja sumeryjska, za semitów uchodzili między innymi: Babilończycy, Asyryjczycy, Akadowie (Akadyjczycy) i inne ludy łącznie z Arabami. W całej tej wyliczance - jak można się domyśleć - brakuje samych twórców kultury sumeryjskiej, czyli Sumerów (później wyemigrowali do Khazarii – imperium obejmujące południową Rosję i Góry Kaukaz). Dlatego też tak zwany "żydowski nos" nie jest genetyczną cechą Izraelitów, ale właśnie ludów kaukaskich oraz dawnych Sumerów (a nie Semitów), co było z resztą cechą wyróżniającą spośród ludów semickich. Dzisiaj za kraje semickie uznaje się: Mauretanię, Zachodnią Saharę, Maroko, Algierię, Tunezję, Libię, Egipt, Sudan, Etiopię, Erytreę, Liban, Arabię Saudyjską, Jemen, Oman, Z.E.A., Kuwejt, Syrię, Izrael, Jordanię, Irak, Katar i Bahrajn.

Imperium Kazarów (Chazarów)

 

 

Za Chazarów traktuje się ludy Ugrofińskie, bądź Mongolsko - Tureckie. Chazarowie są potomkami plemion zwanych Hunami. Ludność chazarską tworzyli m.in. Sumerowie, którzy w bardzo dużym stopniu przyczynili się do powstania Węgier. Terytorium Hunów rozciągało się w pewnym okresie od centralnej Azji to środkowej Europy, i od Syberii i Chin do Południowych Indii. Przedstawiciele tego plemienia żyli w grupach, krzyżując się z ludnością pochodzącą z Chin i Sumeru. Hunowie są najlepiej zapamiętani za sprawą ich władcy – Atylli  ( „Bicz Boży”), który przejął władzę po zabójstwie swojego własnego brata – Buda. Hunowie i Chazarowie używali języka starotureckiego i uchodzili za tych samych ludzi.

 

W roku 740 n.e., król (chan) Chazarów - Bulan - „zaadoptował” religię znaną pod nazwą Judaizm (pochodzącą z Babilonu). Legenda głosi, iż chan został namówiony do podobnego czynu podczas snu lub wizji, ale chodziło tu bardziej o polityczne posunięcie, by uniknąć „wchłonięcia” przez świat chrześcijański lub islamski. Co jest oczywiste, Chazarowie, przodkowie 90% ludzi nazywających się dzisiaj Żydami nie mają absolutnie żadnego połączenia z Izraelem i jednocześnie Semitami. Ich domem nie było Morze Martwe, lecz Morze Kaspijskie znane także pod nazwą „Morza Chazarskiego”. Chazarowie walczyli, zawierali sojusze i krzyżowali się z Rusami i Madziarami, z którymi utrzymywali niezwykle bliskie stosunki.

 

Sumeryjskie Węgry i sumeryjscy Żydzi

 

Doktor Sandor Nagy wykorzystuje wielu przykładów, by dowieść lingwistyczne podobieństwa pomiędzy sumeryjskim, pradawnym madziarskim oraz obecnym językiem węgierskim. Uczony odnosi się do kilku prac napisanych w pierwszym tysiącleciu, włączając "Kodeksy Arpadzkie" i "De Administrando Imperio" oraz dorobek własnych poszukiwań obejmujący 50 lat. Dr Nagy przyznaje, że tylko 200 madziarskich wyrazów związanych jest z językiem fino-ugarydzkim, natomiast aż 2 000 pochodzi z języka sumeryjskiego. Badania wykazują, że sumeryjsko - węgierski ma ponad 1 000 wspólnych wyrazów i bardzo podobną strukturę gramatyczną. Kalman Gosztony, profesor filologii sumeryjskiej na uniwersytecie w Sorbonie w Paryżu mówi, że struktura języka węgierskiego jest najbliższa językowi używanemu niegdyś przez Sumerów. Z 53 charakterystycznych cech sumeryjskiej gramatyki, aż 51 pasuje do węgierskiego, 29 do starotureckiego, 24 do Kaukaskiego, 21 do języków uralskich, 5 do języków semickich i 4 do indoeuropejskich.

 

Dr Sandor wspomina także o dwóch poważnych migracjach Sumerów z Mezopotamii. Pierwsza z nich przebiegała przez Turcję do Kotliny Panońskiej, natomiast druga odbyła się przez Góry Kaukaz do obszaru pomiędzy Morzem Kaspijskim i Czarnym. Był to rejon okupowany przez Imperium Chazarów. Starożytne prechrześcijańskie podanie dotyczące pochodzenia Węgrów głosi, iż wywodzą się oni od babilońskiego Nimroda. Legenda utrzymuje, że Nimrod miał dwóch synów – Magora i Hunora. Magor był przodkiem Madziarów, natomiast od Hunora pochodzą Hunowie. Antyczne bizantyjskie źródła podają, że Madziarowie nazywani byli Sabirami i wywodzili się z Mezopotamii, ziemi Sumeru. Liczne starożytne i średniowieczne źródła odnoszą się do Scytów, Hunów (Chazarów), Awarów, Madziarów jako tych samych ludzi pod względem genetycznym.

 

Do dnia dzisiejszego ludność żydowska dzieli się na dwie główne grupy: Aszkenazyjczyków oraz Sefardyjczyków. Ci pierwsi nie mają nic wspólnego z narodem semickim, jakim są Sefardyjczycy, bowiem są potomkami Chazarów. Społeczność żydowska składa się z 85% do 92% Aszkenazyjczyków i tylko 15% do 8% Sefardyjczyków. Co do samych Sefardyjczyków to są to potomkowie Hebrajczyków z Judei i mają historyczne połączenie z Bliskim Wschodem.

 

Czytając Biblię, a zwłaszcza Stary Testament nigdzie nie znajdujemy wzmianki na temat Żydów. Owszem były ludy semickie, hebrajczycy i tak dalej, ale nie Żydzi. Co ciekawe, słowo żyd pochodzi od „jude”, co oznacza po prostu mieszkaniec Judei i nic ponadto. Kim innym są bowiem Hebrajczycy, a kim innym synowie Izraela, czyli biblijnego Jakuba. Tak naprawdę nie ma żadnej „rasy żydowskiej” w ujęciu antropologicznym, są tylko Sumerowie. Można mówić o Żydach tylko w kategoriach wyznania religijnego – jako wyznawcy judaizmu.

 

W biblijnym wyprowadzeniu „Żydów” z ziemi egipskiej nie chodziło o fakt wyjścia samych Żydów, lecz różnych ludów np. Semitów różnego rodzaju, w tym Hebrajczyków. Co dziwne i zaskakujące w wyprowadzeniu brała udział także siostra faraona – wielka księżna. Nie ulega wątpliwości, że za tym wydarzeniem stała pewna istota pozaziemska, która „wysłała” przekaz mentalny, według którego „wyjście” miało w ogóle miejsce. Nie zapominajmy bowiem, że hebrajskie „elohim” nie zawsze, lecz bardzo często nie oznaczało boga jako jednoosobowe bóstwo, a bogów.

Źródła:

Icke D., „The global conspiracy”. 

 

Autor publikuje również na swoim blogu:

lukaszkulak92.wordpress.com