GieHa (944 pkt)Strona WWW Autora860
983 min.
Recenzje gier
GieHa (944 pkt)
1048 dni temu
2017-01-26 10:57:06
Stąd od razu pragnę zaznaczyć: „Primordia” to nie jest gra dla każdego. Grafika o rozdzielczości 640x480 (którą, po prawdzie, można w prosty sposób nieco ulepszyć) wygląda na starszą niż wiek niejednego doświadczonego współcześnie gracza, natomiast „animacje” sekwencji ruchów głównych bohaterów, jak i NPC'ów sprowadzają się w istocie do nieregularnych przesuwów po bitmapowym tle. Jestem w stanie doskonale zrozumieć, iż dla kogoś może to być za wiele, wszak żyjemy w czasach, gdzie trzecia generacja konsol uważana jest za staroć, a za pomocą telefonu możemy pokazać wszystkim znajomym, jak minutkę wcześniej niefortunnie przypaliliśmy sobie jajka na śniadanie.
Mimo wszystko na własnym przykładzie poznałem, że bez problemu znajdą się weterani, którzy pośród wszędobylskiego „późnego pikselozoiku” bezproblemowo wychwycą artystyczną wizję twórców, inspirowaną miksem Hansa Gigera i Zdzisława Beksińskiego – ze szczyptą „Blade Runnera”.
Właśnie tak prezentuje się postapokaliptyczny, antyutopijny świat Horatia i Crispina – dwójki naszych protagonistów. Pierwszy jest humanoidalnym robotem-inżynierem, wyznającym kult pierwszej maszyny zwanej „Człowiekiem”, drugi jest stworzonym przez Horatia latającym dronem z wolną wolą i wyjątkowym charakterkiem. Mieszkają oni we wraku niedziałającego od dawna statku powietrznego, noszącego osobliwą nazwę „UNNIIC”. Ich dotychczasowe spokojne, pełne pasji życie zmieni się raz na zawsze, gdy zostaną napadnięci przez złowrogiego niszczyciela.
Fabuła swoją głębią, wielowątkowością, nieraz ironicznym dualizmem, humorystycznymi dygresjami (najczęściej za sprawą Crsipina, ale napotkamy też świetnie osadzone easter-eggi) i sporą liczbą możliwych zakończeń (od mrocznych, przez słodko-gorzkie, aż po te dające nadzieję) wciąga bez reszty. To swoisty pstryczek (metalowymi palcami) w nos dla tych wszystkich produktów typu „CoD: Inifnite Warfare” czy „No Man's Sky”, bo oto okazuje się, że malutka gra o skromnych środkach (notabene figurująca na rynku już od kilku lat!) oferuje graczowi więcej niż niejeden korporacyjny twór z wielomilionowym budżetem.
Horatio i Crispin napotkają podczas swojej podróży na różnego rodzaju zagadki. Niektóre są dosyć proste, inne trudne, a znajdą się również te bardzo ciężkie – jednakże żadna nie jest wyrywana z kontekstu i (chociaż znalazłem dwa małe glitche w tej kwestii) wszystkie potęgują imersję podczas rozgrywki. W ich rozwikłaniu niezbędne okaże się poszerzanie i korzystanie z inwentarza, logiczne kojarzenie faktów z konkretnymi przedmiotami (i odwrotnie), odpowiednie korzystanie z pomocy naszego latającego druha i duża spostrzegawczość. Wszystkie powyższe czynniki składają się na pokaźną gimnastykę dla umysłu gracza, która swoją złożonością o wiele bardziej interesuje, aniżeli frustruje (choć przyznaję: momenty „bicia czołem o biurko” czekają zapewne każdego).
Na samym początku sporo było pastwienia się nad „jakością” wizualną „Primordii”, więc dla zachowania zmysłowego balansu poruszę teraz temat popisowej oprawy audio – to nic, że za efekty dźwiękowe wszelakich akcji, przedstawianych nam na ekranie, odpowiada zestaw czterech, podobnych do siebie, quasi-próbkowanych „pierdnięć”. Wspaniała muzyka, wykonana z elektronicznym kunsztem (także umiejętne „urwanie jej” w pewnym momencie fabuły), to takie symboliczne „odkurzenie pomnika” old school'u: nie będzie tu pompatycznych tematów przewodnich (znanych z kolosalnych superprodukcji), lecz w zamian zetkniemy się z audialnym emocjonalizmem, który będzie odpowiadał za 50% klimatu całej zabawy – dodając do tego fenomenalne głosy Horatia (Logan Cunningham) i Crispina (Abe Goldfarb) otrzymamy nieskazitelny prawzór jakości, niczym w starych przebojach.
Bez wątpienia Wormwood wykonało kawał czcigodnej roboty. „Primordię” odbieram jako swoistą laurkę dla samej nostalgii związanej ze „starymi, dobrymi czasami”, bo (moim zdaniem: celowo) uwydatniony stan graficzny tej gry zwraca uwagę na to, że te „stare czasy” nie do końca były takie dobre i nie każdy jest zobligowany do tego, by przedzierać się poprzez gąszcze archaicznego gameplay'u w celu odnalezienia „Świętego Graala”. Niemniej jednak fakt, że za cenę ok. dziesięciu złotych (!) każdy może przeżyć poważną i chwytającą za serce (ośmiogodzinną) przygodę, mówi sam za siebie. Z czystym sumieniem polecam każdemu posiadaczowi PC.
Ocena: 9/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem _GsHock_
Galeria zdjęć - "Primordia" – Serce Blaszanego Drwala
Więcej artykułów od autora GieHa
DC Universe pisze swoją współczesną historię w sposób bardzo koślawy. Ciemna strona komiksowego duopolu przypominała już w pewnym momencie groteskową maszkarę - na wzór „atrakcji” ze zbiorników klonujących w „Alien: Resurrection” - która w domyśle miała stać się zapewne bardzo opłacalną kopią pomysłu Marvela. Nielogiczny i pretensjonalny „Suicide Squad”, czy krzykliw
Gra małego studia Punch Punk Games stawia mnie, jako gracza, w rozterce. Od dłuższego czasu nie widziałem point & clicka z taką klimatyczną oprawą czy udźwiękowieniem i jednocześnie banalną, niekiedy do granic możliwości, króciutką rozgrywką.
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budż
Poniższe słowa, pisane są ze swoistego „poczucia obowiązku”. Mam na względzie, iż opisuję tytuł, który swą premierę miał przeszło 3 lata temu – jednak odnoszę wrażenie, że odkryło go wciąż niewystarczająco wielu pasjonatów ambitnych przygodówek. Sam zapoznałem się z nim przecież niedawno (poleciła go bliska osoba) i chociaż nie zrobił na mnie aż tak ogromnego wrażenia
„Resident Evil 2” to nie jest gra – to pojęcie. Pojęcie, które zostało stworzone w 1998 roku przez Shinji Mikamiego i Capcom. W owym pojęciu zawarto najczystszą genetycznie odpowiedź na pytania o gatunek survival horror w wirtualnej rozrywce.
Polecamy podobne artykuły
Gra małego studia Punch Punk Games stawia mnie, jako gracza, w rozterce. Od dłuższego czasu nie widziałem point & clicka z taką klimatyczną oprawą czy udźwiękowieniem i jednocześnie banalną, niekiedy do granic możliwości, króciutką rozgrywką.
Teraz czytane artykuły
Zupełnie przypadkowo trafiłem na produkcję, która poruszyła mnie w sposób odległy i zapomniany – nie mam bynajmniej na myśli faktu, iż studio Wormwood wydało tego point & click'a cztery lata temu. „Odległy i zapomniany” wydawał mi się do tej chwili duch zamieszkujący to dziełko. Ten sam, który trwał w dawnych gigantach branży i opętywał graczy nie wyglądem, lecz jakoś
Kultury starożytnych ludów zamieszkujących dawniej naszą planetę od zawsze stanowią tajemnicę – w większym lub mniejszym stopniu. Jedną z największych zagadek świata stanowi miasto Teotihuacan. Bardzo prawdopodobnym jest, iż przy wznoszeniu tego ośrodka miejskiego ingerowali przybysze z kosmosu.
W listopadzie 2016 roku na ekrany kin zawitali przedstawiciele pozaziemskiej cywilizacji w filmie „Nowy początek” (oryg. „Arrival”). To, w jaki sposób pokazał wizytę Obcych na Ziemi reżyser Denis Villeneuve zachwyciło wielu widzów i krytyków. A wydawać się mogło, że kolejny obraz o kontakcie z kosmitami nie wniesie do filmowego świata niczego nowego. A jednak się udał
Za nami 88. gala wręczenia Oscarów, czyli najbardziej pożądanych nagród filmowych. Nie obyło się bez niespodzianek. „Zjawa” – faworyt w kategorii najlepszy film roku przegrał ze „Spotlight”, za drugoplanową rolę męską wyróżniono niespodziewanie Marka Rylance’a (znany głównie z filmu „Intymność”) za „Most szpiegów”, a w kategorii efekty specjalne triumfowała skromna „E
Pragniemy życzyć wszystkim Internautom zdrowych i pogodnych Świąt Wielkanocnych, obfitości na Świątecznym stole, smacznego jajka oraz wiosennego nastroju w rodzinnym gronie. Zachęcamy również do lektury niniejszego artykułu, który dostarczy Wam wielu interesujących informacji o zwyczajach, związanych z Wielkanocą.
Coraz więcej z Nas bada swoją przeszłość, szukając przodków. Jak przygotować się do zbierania informacji o swojej rodzinie?
W roku 2018 na ekranach kin lub na platformie Netflix zagościły różnogatunkowe filmy. Wśród nich swoje premiery miały zarówno paździerze (patrz polskie komedie romantyczne), jak i obrazy, które przejdą do historii, zyskując szlachetne miano klasyka. Postanowiliśmy wybrać 10 najlepszych emocjonalnych pełnometrażowych produkcji. Nie było to proste, zważywszy na to, że t
Jeśli jesteś fanem tego aktora, to musisz mieć na półce książkę Lawrence Grobela. Napisana w formie wywiadu, który ten amerykański dziennikarz przeprowadził z nim w ciągu ponad dwudziestu lat, publikacja pozwoli odkryć Pacino na nowo.
Homoseksualizm to we współczesnym świecie temat budzący ogromne kontrowersje, ale jak na ironię problemu z nim nie mieli starożytni ani ludy niechrześcijańskie. Czy zastanawialiście się kiedyś, jak homoseksualistów postrzegali maskulinistyczni wikingowie – kultura dzielnych wojaków z mroźnej Północy, którzy na kilkaset lat przed Kolumbem dotarli do Ameryki?
Święta Wielkiejnocy tuż za rogiem. Goście się zjadą. Czas więc już myśleć nad różnymi ciastami i potrawami mięsnymi. A może w tym roku warto by czymś zaskoczyć swoich bliskich i przygotować danie, które wcześniej nie stało na naszym wielkanocnym stole. Co powiecie np. na zimną babkę, którą kilka dni temu wykonałam. Wygląda z daleka jak kolorowy wypiek ze słodką galare
Z 2 na 3 marca czasu polskiego odbyła się już 86. gala wręczenia Oscarów. Nasze przypuszczenia i typy sprawdziły się w niemal stu procentach (tylko w sześciu kategoriach nie trafiliśmy). Jednak i tak za każdym razem, kiedy słyszeliśmy znamienne słowa „And the Oscar goes to …”, odczuwaliśmy ogromne podekscytowanie.
Uważasz gitarę za najlepszy instrument? A rock i metal za najlepsze gatunki muzyczne? Jeśli tak, to musisz poznać styl, jaki prezentuje Cyprian „Gumiś” Naumiuk. To wirtuoz gitary, który nie boi się eksperymentów. Kiedyś udzielał się w co najmniej 12 zespołach (m.in. w „Interior” i „Small Tawn”), ale wreszcie postanowił rozpocząć karierę solową. Założył jednoosobowy pr
Panie i Panowie, Oscary zostały rozdane. 89. ceremonia przejdzie do historii. Pierwszy raz doszło na tak prestiżowej imprezie do poważnej gafy. Fay Dunaway i Warren Beatty źle odczytali zwycięski tytuł w kategorii najlepszy film roku! Twórcom „La La Land” nie było do śmiechu, gdy po chwili odebrano im statuetki i przyznano producentom skromnego filmu „Moonlight”.
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Jason „Adrenalina” Statham ma wszystko, co muszą mieć współcześni herosi kina akcji. Jest wysoki (niemal 180 cm), silny i męski, a wrogów sprowadza do parteru wszystkimi kończynami, łącznie z głową. Każda niewiasta może przy takim macho czuć się bezpieczna, a każdy mężczyzna z zazdrością i podziwem będzie przyglądał się jego realistycznym kaskaderskim popisom. Jak zac
Według zapewnień Stevena Knighta, twórcy serialu pt. „Peaky Blinders”, opowieści o pewnej – faktycznie żyjącej i działającej w latach 20. XX wieku, rodzinie z Birmingham; jego piąty, mający niedawno premierę, sezon ma być tym najlepszym. I czy tak jest? Nie. Ale jako kibic gangsterskiej drużyny Thomasa Shelby’ego, jestem na tyle usatysfakcjonowany tym, co dostałem, że
Nowości
Z cyklu ludzie YouTuba tym razem prezentujemy człowieka, który mimo młodego wieku, „z niejednego śląskiego pieca jadł chleb”. Pochodzi z Bytomia, a znany jest z tego, że jako Niklaus Pieron prowadzi swój kanał, na którym tworzy liczne materiały w rodzimym dialekcie. Chce w ten sposób promować ślonskom godkę. Aby dotrzeć do większej liczby widzów, wrzuca też gameplaye
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgają
On – dziennikarz i fotoreporter. Ona – nauczycielka matematyki w szkole podstawowej. Przemek i Kinga. Para, którą poza miłością do siebie i swego synka Maksymiliana, łączy też zamiłowanie do wspólnej pasji. A jest nią podróżowanie. I to w miejsca takie, które nie zawsze znajdziecie w przewodnikach. W myśl stwierdzenia „cudze chwalicie, swojego nie znacie”, pokazują, j
„Nazywam się Bond, James Bond” – powie już ostatni (na pewno?), piąty raz Daniel Craig w filmie „No Time To Die”. Wcześniej ukazał się plakat i 14-sekundowy teaser oczekiwanej produkcji, a 4 grudnia wjechał w impetem zwiastun. I kurczę musimy przyznać, że robi wrażenie, klimat bije z ekranu, a Craig znowu udowadnia, że świetny z niego agent. „Nie czas umierać” wyreżys
Co się stanie, gdy swoje siły połączą Believe, czyli polski zespół grający rock progresywny oraz brytyjski wokalista Jinian Wilde z grupy David Cross Band? Tylko jedno! Powstanie wtedy piękna, wpadająca w ucho, pełna melancholii i pozytywnej energii piosenka - idealny prezent na święta dla wrażliwych słuchaczy i fanów Believe. Autorem mądrego, podnoszącego na duchu te
Artykuły z tej samej kategorii
Poniższe słowa, pisane są ze swoistego „poczucia obowiązku”. Mam na względzie, iż opisuję tytuł, który swą premierę miał przeszło 3 lata temu – jednak odnoszę wrażenie, że odkryło go wciąż niewystarczająco wielu pasjonatów ambitnych przygodówek. Sam zapoznałem się z nim przecież niedawno (poleciła go bliska osoba) i chociaż nie zrobił na mnie aż tak ogromnego wrażenia
Pamiętam, że przy okazji recenzowania „Firewatch”, napisałem, iż uwielbiam gry, które „umieją być wielkie swoją skromnością”. Te słowa nie wydają się być adekwatne względem tytułu „The Beast Inside”, gdyż gra – mimo skromnego budżetu, typowego dla produkcji indie (plus kilkadziesiąt tys. kickstarterowych $) - wygląda na pierwszy rzut oka, niczym poważna, „średnio budż
Gra małego studia Punch Punk Games stawia mnie, jako gracza, w rozterce. Od dłuższego czasu nie widziałem point & clicka z taką klimatyczną oprawą czy udźwiękowieniem i jednocześnie banalną, niekiedy do granic możliwości, króciutką rozgrywką.
„Resident Evil 2” to nie jest gra – to pojęcie. Pojęcie, które zostało stworzone w 1998 roku przez Shinji Mikamiego i Capcom. W owym pojęciu zawarto najczystszą genetycznie odpowiedź na pytania o gatunek survival horror w wirtualnej rozrywce.
Ze „średniakami” rynku gier wideo sprawa zawsze jest skomplikowana. Nie mogą one zostać wydane w tempie „ekspresowym”, bo charakteryzują się na ogół dużo większą złożonością niż te mniejsze produkty indie. Jednocześnie nie stoją za nimi wagony pieniędzy, które pozwalają na kilkuletni nawet developing gry (plus: kampanie reklamowe, prezentacje na Expo, etc.) - jak w pr
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.216