aragorn136 (22261 pkt)Strona WWW Autora1 893
2 070 min.
Recenzje książek
aragorn136 (22261 pkt)
1800 dni temu
2019-08-23 19:17:02
Lektura tejże książki to moja pierwsza „randka” z Elżbietą Cherezińską, autorką, pisarką, specjalistką od historii dawnej i jeszcze dawniejszej. Dlaczego „Harda” zapytacie? Wybrałem najpierw tę pozycję z prostego powodu. Nie tyle przyciągnęła mnie okładka z herbem, co opis, że to najlepsza jej książka. Kiedy zapoznam się z innymi powieściami Cherezińskiej, to dam Wam znać, czy to prawda. Tymczasem, galopując na koniu przez knieje i ciemny bór niczym Mieszko I, przebrnąłem przez niemal 600 stronic dzielnie i bez nadmiernego zmęczenia. Może nie spełniony i napełniony do syta, może nie jakoś bardzo zafascynowany stylem pisarskim, ale bogatą w intrygi fabułą już dość „zauroczony”.
Jeśli myślicie, że tylko w „Grze o tron” jest gęsto od knowań, dworskich niuansów, skrytych zabójstw i rodzinnych waśni, a także wyrazistych, niejednoznacznych „bohaterów”, to nieźle się zdziwicie czytając „Hardę”. Rzecz nie dzieje się w żadnym wymyślonym świecie. Nie ma tu ziejących ogniem smoków, jest za to ognista córka księcia Mieszka. Piastówna, która na własne oczy widziała, jak jej pan ojciec przyjął chrzest. Jak w krainie Polan runęły posągi starych bogów, i jak Jezus Chrystus i jego ziemscy namiestnicy przejęli władzę na umysłami pogan. Świętosława. Tak, to nietypowa, charyzmatyczna bohaterka, jaką próżno szukać w wielu innych powieściach historyczno-przygodowych (to nie delikatna Danusia z „Krzyżaków”). Nie bez przyczyn wziął się jej przydomek. Małą dziewczynką będąc, straciła swoją matkę – Czeszkę Dobrawę. Wychowywała się z bratem pod czujnym okiem Mieszka, który niczym generał, musztrowała swoje latorośle. Nauczał, czym jest polityka, jak poszerzać granice państwa i że, aby przetrwać, trzeba często iść pod prąd.
Chrystianizacja według Matejki (źródło: wikimedia.org)
Świętosława, której oczy były zielone i szare jednocześnie, a włosy połyskiwały jak bryła jantaru prześwietlona słońcem, nie chciała być jednak pionkiem w układzie sojuszy swego ojca. Jako urodzona buntowniczka, pragnęła więcej, jej ambicje sięgały daleko. A marzeniem był tytuł królowej. Wysoka i jednocześnie dziecięco drobna dziewczyna miała świetny kontakt z bratem Bolesławem i przyrodnimi siostrami (szczególnie z Astrydą), ale macochy Ody nienawidziła. Los szybko rzuca ją w objęcie władcy, którego też wielką miłością nie darzyła. Kto inny był bowiem jej przeznaczony, kto inny zawładną jej sercem. Ale zły los może jeszcze się odwrócić. A odnajdująca się w każdej sytuacji dumna Świętosława zwana w przyszłości też Sygrydą Storrådą będzie wiedzieć, kogo ukąsić, kogo udrapać, kogo poszczuć rysiami. I wierzyć w to, że poznany, gdy była nastolatką, białowłosy Olav odzyska norweski tron i porwie ją od Erika – króla Szwecji. „Lęk odbiera człowiekowi wolność, paraliżuje mocniej niż kalectwo”. Ale ona własny lęk wyrzuciła do Bałtyku. By czarować spojrzeniem. W obcym, pogańskim, świecie, gdzie przyjaciele zmieniają się we wrogów, miłość w nienawiść, a sakrament w klątwę, będzie walczyć jak lwica.
Powyższy opis fabuły brzmi jak typowy romans z historią w tle? Ale to nie ten kierunek. Nie ten. Cherezińska to Sienkiewicz w spódnicy. Podziwiam ją za pracę, jaką wykonała, zabierając się za pisanie tej książki. Bo przecież to słabo udokumentowany okres w dziejach Polski. A słynna kronika Thietmara jest nieprzychylna dynastii piastowskiej. Autorka czerpie więc wiedzę m.in. z sag skandynawskich. Niezwykła wyobraźnia robi resztę. Tak, więcej tu chyba fikcji niż historycznych faktów, lecz przecież to nie wykład profesora/specjalisty od początków istnienia naszego państwa. To ciekawa powieść inspirowana historią. Cherezińska nie boi się opisywać krwawych potyczek i zamachów stanu, mrocznych rytuałów, najazdów wikingów czy dzikiego seksu w królewskim łożu. Mieszka przedstawia takim, jaki faktycznie (a niemal na pewno) był. Człowieka z jednej strony bardzo zżytego z bliskimi i dzielnego woja, z drugiej mężczyznę żądnego władzy, porywczego, który, gdy wpadnie w złość, nie cofnie się przed zamordowaniem własnego budowniczego. Im dalej w las, tym „Harda” staje się coraz bardziej „mięsista” i smaczna niczym pieczony nad ogniem baran; drapieżna niczym bystry jastrząb siedzący na ramieniu księcia Polan.
Okładka (źródło: zysk.com.pl), Obok Świętosława (co prawda inna, bo jej potomkini, ale też podobna)
Lecz i tak to nie tej klasy i nie tak porywająca lektura jak Trylogia Sienkiewicza. Pojawiają się dłużyzny. A nazw i imion jest tyle, że można się zagubić (dlatego wielką zaletą są drzewa rodowe poszczególnych państwa naszkicowane na ostatnich stron). Niby zgrabnie autorka wplata w fabułę własne teorie na temat kilku kwestii budzących spory badaczy, ówczesną politykę pokazując jako nieokiełznaną bestię, ale serce nie rośnie podczas czytania, a poza Świętosławą, żadnemu bohaterowi się nie kibicuje. Postacie tutaj to cwane lisy, odpychający wikingowie z upiłowanymi zębami, przebiegli Słowianie, którzy często zmieniają strony konfliktu czy wyznawanej religii. Jedynie kobiety, poza cesarzową Teofano, budzą sympatię (Bolesław też okaże się typem niezbyt pozytywnym).
Trzy dekady – tyle czasu poświęca autorka swojej bohaterce. Ale i tak nie opowiedziała w tej jednej publikacji wszystko, co planowała. W tym samym roku, kilka miesięcy później, wydała bowiem „Królową”, w której kontynuuje pootwierane wątki. Miłośnicy jej twórczości nie musieli więc długo czekać, aby ponownie odwiedzić mglistą Europę Środkową i zimną Północ – krainy, gdzie chrześcijaństwo brutalnie ściera się z pogaństwem. Pal licho nieścisłości, wszak nie dla dokładnych dat i wydarzeń historycznych sięga się po tę pozycję. A dla bohaterki. „Harda” to namiętna opowieść o kobiecie z trudnym do opanowania temperamentem, którą los rzucił poza granicę Polski. Świętosława ma być, według pisarki, symbolem, a także hołdem złożonym wszystkim bezimiennym Piastównom, stanowiącym przypisy w wielu księgach.
Warto!
Ocena: 7/10
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Harda" – Ognista córa słowiańskiej ziemi
Więcej artykułów od autora aragorn136
"Piosenki dla dzieci. Część 1" – Jak Ciocia Aga śpiewem przytula - Recenzje płyt
Do rodziców: pamiętacie, gdy Majka Jeżowska zachęcała Was do wspólnej zabawy swoimi piosenkami? Zapewne tak! Do dzieci: chcecie poczuć się jak Wasi kilkuletni wówczas rodzice? Wreszcie na rynku muzycznym pojawił się debiutancki album, który w pełni na to pozwala. Łączy pokolenia. O wartościach ważnych opowiada i do tańca zaprasza. Ma taki zwykły tytuł, ale jednocześnie roztacza tak niezwykłą aurę. W czym zasługa autorki tekstów i wokalistki – Agnieszki Sadowskiej. Jako Ciocia Aga jest godną następczynią wspomnianej Majki Jeżowskiej. Jej „Piosenki dla dzieci” to płyta melodyjna, która sprawia, że zawsze świeci słońce.
"Ciche miejsce: Dzień pierwszy" – Ta ostatnia pizza w szklanym mieście - Recenzje filmów
Kiedy reżyser o polsko brzmiącym nazwisku „przekazuje” innemu reżyserowi o podobnym nazwisku opiekę nad wymyśloną przez siebie franczyzą, to nic tylko się cieszyć. Mimo że przecież mamy do czynienia nie z komedią, a horrorem o czułych na wszelkie dźwięki, najeźdźcach z kosmosu. Kliszowym. Fakt. Ale jednocześnie jakże kreatywnym na poziomie inscenizacyjnym i trzymającym ciągle za gardło. Czy „Ciche miejsce: Dzień pierwszy” od Michaela Sarnoskiego wstrzykuje w żyły widza równie potężną dawkę adrenaliny, wzbudzając strach przed odzywaniem się i chrupaniem w kinie? A może to bardziej dramat o jednostce wrzuconej w sytuację bez wyjścia, której wnętrze jest ważniejsze od apokalipsy?
"Projekt Hail Mary" – One Space Mission Impossible - Recenzje książek
Ryland Grace to nie skacowany mężczyzna, który otwiera szeroko oczy po całonocnej imprezie z pytaniem: „gdzie ja kurczę jestem?”. Grace budzi się w dziwniejszym miejscu niż wanna w tanim hotelu. Wokół migają jakieś światełka, a w ciele ma liczne rurki. Nic nie pamięta. Jednak, gdy już w głowie „zapali się lampka”, to okaże się, że Mark „Marsjanin” Watney nie był wcale w tak strasznej sytuacji. Ryland też jest samotny, ale w bezkresnym kosmosie… I ma do wykonania ważne zadanie, od którego zależy przetrwanie gatunku ludzkiego. Czy „astrotrudna” misja się powiedzie?
"Tatuażysta z Auschwitz" – Miłość w piekle (jakby podkoloryzowana) - Seriale
Najpierw była książka. Choć bestsellerowa, to jej autorkę odsądzano od czci od wiary. Zarzucano, że urodzona w Nowej Zelandii Heather Morris kompletnie pominęła historyczno-edukacyjną rzetelność na rzecz ckliwego romansu w miejscu, w którym na miłostki nie było żadnych szans. Wiadomo, że w największym niemieckim obozie koncentracyjnym ginęły całe rodziny, a łącznie zamordowano ponad milion ludzi. Jaki więc mógł być miniserial na podstawie „Tatuażysty z Auschwitz”? Czy to dzieło, które należy szybko wymazać z pamięci? Nie! Ale do wybitnej produkcji telewizyjnej droga daleka.
"Zmiana" – Koniec jest początkiem - Recenzje książek
Na początku trzeba wyraźnie zaznaczyć. Poniższa recenzja została napisana z myślą o pewnej grupie osób. Mowa o czytelnikach mających lekturę pierwszego tomu serii „Silos” za sobą. Oczywiście Hugh Howey tak wymyślił kolejną część, by nie zagubił się w niej „świeżak”, jednak mimo zupełnie oddzielnej historii, połączenia są wyraźne. A zatem lepiej doświadczyć „Zmiany” jako człowiek, który jadł już chleb z tego dystopijnego pieca. Czy ta powieść jest równie intrygująca i wciągająca jak poprzednia? Niestety nie, choć są w niej tematy fascynujące i jednocześnie przerażające.
Polecamy podobne artykuły
Witalna "Czysta woda" Karoliny Lizer w konkursie opolskich PREMIER! - Zespoły i Artyści
Zanim Karolina Lizer – utalentowana wokalistka, kompozytorka i autorka tekstów zagra 1 lipca w Węgorzewie (w woj. warmińsko-mazurskim) klimatyczny, duży koncert w folkowym stylu, nad którym mamy zaszczyt objąć patronat medialny, najpierw pokaże się od najlepszej strony na Festiwalu w Opolu. 18 czerwca będzie konkurować z dziewięcioma innymi artystami w konkursie PREMIER ze swoim pełnym radości i słowiańskiej energii utworem pt. „Czysta woda”!
"Borutus Akustikus" – Diaboł przy dębie gra, Noc Kupały długo trwa! - Recenzje płyt
Czerwiec to zaiste miesiąc czarujący – do tworzenia niezwykłych opowieści najlepiej się nadający. Szczególnie gdzieś nad jeziorem przy ognisku, gdy płomienie w górę strzelają i do wspólnej zabawy zapraszają. Nie dziwota, że to akurat na koniec czerwca przypada święto niby zapomniane, acz nadal kultywowane. Z letnim przesileniem Słońca związane, Kupalnocką zwane. Do słuchania płyty grupy Diaboł Boruta należy zaprosić Was wtedy właśnie. Ten żar szybko nie zgaśnie. Poganie! Krzykną katolicy. Co Wy czynicie?! Uciekamy od codzienności do dawnych przodków, bo jakieś szare to życie. „Borutus Akustikus” to dziewięć utworów, w których istoty z legend słowiańskich się materializują. A ci muzycy z Rudobrodym na czele siedzą z instrumentami i coś tam knują…
"Fortuna i namiętności: Tom I – Klątwa" – Jam cię pragnę miłować moja waćpani! - Recenzje książek
Wyznam jak na spowiedzi, że jestem zagorzałym miłośnikiem twórczości Henryka Sienkiewicza. Szczególnym afektem darzę jego Trylogię („Ogniem i Mieczem” od dawna jest w moich top 10 ulubionych powieści). Tym bardziej, dodatkowo zachęcony przez aktorkę Magdalenę Zawadzką, sięgnąłem po pierwszy tom przygodowo-historycznego romansu Małgorzaty Gutowskiej-Adamczyk pt. „Fortuna i namiętności: Klątwa”. I już mogę Wam zakomunikować, że owej książki nie pokocham, ale to i tak była nad wyraz udana i promienna randka.
Teraz czytane artykuły
"Harda" – Ognista córa słowiańskiej ziemi - Recenzje książek
6 czerwca 2016 – zdecydowanie nie jest do data chrztu Polski, ale i tę warto znać. Wtedy to została wydana pewna księga, a raczej powieść o czasach sprzed tysiąca lat, kiedy to w lasach mieszkały żubry, śniegu zimą było po pas, a na ziemiach polskich Słowian dorastała księżniczka. Nie żadna na ziarnku grochu słaba niewiasta, a silna kobieta, której żadni wilcy nie straszni. Oto „Harda”!
"Mroczna Wieża" – Walka o honor, akceptację i równowagę we wszechświecie! - Recenzje filmów
Jeśli oczekujecie detalicznego porównania filmu z książką lub bezlitosnego pastwienia się nad adaptacją prozy wielkiego mistrza horroru Stephena Kinga, to pomyliście recenzje. W przeciwieństwie do licznych negatywnych opinii dosłownie masakrujących obraz zatytułowany „Mroczna Wieża” ja postaram się w mojej pracy stanąć w jego obronie; widowisko fantasy to bowiem naprawdę udane, któremu oczywiście nie brak uchybień, lecz będące przy tym ponadprzeciętną rozrywką na tegoroczny letni sezon. Nie wierzycie?
Slow(e)motion wypuszcza w świat debiutancki singiel pt. "Odbijam się"! - Zespoły i Artyści
Slow(e)motion to projekt z Gdańska i Lublina, który tworzy dwójka wieloletnich przyjaciół – producent Albert Zapalski i wokalistka Laura Śliwa. Wspólny entuzjazm z komponowania i gust muzyczny, przerodził się jeszcze w tym roku w zgrany duet. Ich celem jest przekucie emocji, przemyśleń i wartości w muzykę, dającą możliwość do chwili refleksji nad własnymi przeżyciami. Tego słuchacze doświadczą 4 czerwca. Wtedy zapoznają się z debiutanckim singlem, o jakże wymownym tytule – „Odbijam się”.
"Nowe przygody Aladyna" – Nowe szaty Aladyna - Recenzje filmów
„Nowe przygody Aladyna” nie sprawiają wrażenia, bynajmniej nie ze zwiastunów, zabawnej komedii czerpiącej garściami z popkultury oraz sprawnie prześmiewającej społeczeństwo. Nie ulegnijcie jednak złudzeniom. Francuskiej produkcji w reżyserii Arthura Benzaquena udało się to, co twórcom zza wielkiej wody wychodzi jedynie sporadycznie, naprawdę rozbawić widzów. Nie wierzycie? Również byłem sceptyczny, co do jakości filmu, lecz po seansie mój średni nastrój poprawił się w okamgnieniu, a czy może być lepsza rekomendacja dla komedii?
Charlize Theron – Pokonać demony przeszłości i spełnić marzenia - Ludzie kina
Ta urodzona w 1975 roku w Republice Południowej Afryki wysoka (177 cm) piękność, zdobywczyni Oscara, należy dziś do czołówki światowej sławy aktorek. Dawno temu, kiedy była jeszcze dzieckiem, a później nastolatką doświadczyła domowego piekła. Mimo to nie załamała się, a silna wola, determinacja i głęboka wiara w siebie pomogły przezwyciężyć traumę. W tym roku można podziwiać jej drugą najlepszą w karierze rolę – Furiosy w filmie „Mad Max: Na drodze gniewu”. Tym samym pokazała, że i w kinie akcji czuje się jak ryba w wodzie i niewiele aktorek może się z nią równać.
Nowości
"Piosenki dla dzieci. Część 1" – Jak Ciocia Aga śpiewem przytula - Recenzje płyt
Do rodziców: pamiętacie, gdy Majka Jeżowska zachęcała Was do wspólnej zabawy swoimi piosenkami? Zapewne tak! Do dzieci: chcecie poczuć się jak Wasi kilkuletni wówczas rodzice? Wreszcie na rynku muzycznym pojawił się debiutancki album, który w pełni na to pozwala. Łączy pokolenia. O wartościach ważnych opowiada i do tańca zaprasza. Ma taki zwykły tytuł, ale jednocześnie roztacza tak niezwykłą aurę. W czym zasługa autorki tekstów i wokalistki – Agnieszki Sadowskiej. Jako Ciocia Aga jest godną następczynią wspomnianej Majki Jeżowskiej. Jej „Piosenki dla dzieci” to płyta melodyjna, która sprawia, że zawsze świeci słońce.
7 Horizons – baw się na całego w rytmach Arkadiusza Balcerczaka! - Muzyczne Style
7 Horizons to projekt muzyczny rozwijany przez polskiego DJ-a i producenta muzyki elektronicznej Arkadiusza Balcerczaka. Eksperymentuje on muzycznie z różnymi nurtami gatunku deep house, melodic house. Jego utwory cechują się pozytywnym vibe, tanecznym klimatem, ale zahacza tez o bardziej spokojne melodie.
Michał Sieńkowski zaprasza na wakacyjną imprezę do rana! - Muzyczne Style
Kojarzony dotąd z indie-popowymi dźwiękami Michał Sieńkowski przedstawia pierwszy w autorskim repertuarze utwór, który może porwać do tańca niejednego słuchacza. Mający swoją premierę singiel zatytułowany „Nieskończony”, jest doskonałą propozycją do playlist, odtwarzanych podczas letnich imprez na plaży i w klubach.
Pierwsza edycja British Film Festival w Kinie Muza w Poznaniu! - Kultura
13 listopada 2024 roku w poznańskim Kinie Muza zadebiutuje pierwsza edycja British Film Festival – pierwszego w Polsce i jednego z niewielu w Europie festiwalu filmowego poświęconego w całości kinematografii brytyjskiej. Znamy już szczegóły programu, które zostały wyjawione na konferencji prasowej. Na te kilka dni organizatorzy zapraszają na ciekawe retrospektywy filmowe, jednak z nich to przegląd filmów mistrza suspensu, legendarnego Alfreda Hitchcocka w 125. rocznicę jego urodzin. Do tego specjalny pokaz „Rydwanów ognia”! I pewne niespodzianki związane z nietypowym seansem kinowym! Jakie konkretnie? O tym w artykule!
Pierwszy zwiastun "Gladiatora II" z polskimi napisami! Hit czy kit? - Artykuły o filmach
Do serwisu YouTube niczym rydwan na arenę wjechał pierwszy trailer drugiego "Gladiatora". Czy klimat klasyki z roku 2000 został zachowany? Czy Paul Mescal (do tej pory same niszowe produkcje) jako Lucjusz (siostrzeniec Kommodusa) i następca Russella Crowe'a pokaże siłę aktorstwa, będąc magnetycznym bohaterem, za którym będą podążać inni? Zwiastun nie odpowiada w pełni na te pytania, choć scenografia i kostiumy "rządzą" w tym pogrążonym w chaosie Imperium Rzymskim! Niestety jest coś, co psuje widowiskowe sceny. Jasne, że Denzel Washington to czarnoskóry aktor wcielający się tutaj w byłego gladiatora, który zdobył bogactwo, ale czy to oznacza, żeby wciskać w montaż rapowy kawałek? Tak brakuje dobrego motywu Hansa Zimmera (tu go zastępuję Harry Gregson-Williams). Niechaj 86-letni Ridley Scott pamięta - „To, co uczyni, odbije się echem w wieczności”. Niechaj więc podaruje nam co najmniej solidne kino historyczne, mimo że na pokładzie ma Davida Scarpę, scenarzystę byle jakiego "Napoleona". Premiera "Gladiatora II" w połowie listopada 2024 roku! Co by nie powiedzieć, to Joseph Quinn (Eddie ze "Stranger Things") jako imperator wygląda tak, że lepiej się modlić, by nie pokazał kciuka w dół. Taki rzymski Joker... A Wy co przeczuwacie? Będzie hit czy kit?
"Maluje emocje na różowo w pierwszym singlu". Kto? Roztańczona VEROA! - Zespoły i Artyści
VEROA, czyli Weronika Fedor to nie tylko wokalistka, ale też multiinstrumentalistka. Gra na skrzypcach, fortepianie i ukulele. Co więcej, sama pisze teksty i muzykę prosto z nastrojowych inspiracji. W swojej twórczości cechuje się dużą różnorodnością stylistyczną oraz pomysłowością. Właśnie zadebiutowała energiczną piosenką „Róż”.
Artykuły z tej samej kategorii
"Droga Królów" – Niech Cię Burza Sanderson! - Recenzje książek
W pierwszym tygodniu od premiery znalazła się na 7. miejscu listy bestsellerów The New York Times. Zdobyła nagrodę Davida Gemmella Legend Award dla najlepszej powieści fantasy. Każdy fan gatunku musi ją znać i przeczytać od deski do deski – jak pewna Polka, która to uczyniła w dwa dni (!). Po takich rekomendacjach oraz informacjach decyzja o pójściu „Drogą Królów” jest oczywista. I co z tego, że na rynku wydawniczym jest wiele nowości – lepiej zmierzyć się z dawniejszą, 1000-stronicową, wychwalaną powieścią Brandona Sandersona. I niestety… Oj ciężka to była lektura… Ani ona wybitna, ani wciągającą swoją intrygą. Rzekłem to na wstępie Ja – Przemek „Aragorn” Jankowski, który w różnych królestwach już bywał.
"Rebecca Thompson. Król Upiorów" – Młodzi wybrańcy kontra potężne zło! - Recenzje książek
Kiedy ujrzałem to oblicze siedzącej na tronie potężnej, ponurej, przesiąkniętej nikczemnością postaci, to nie było innego wyjścia jak… brać nogi za pas. Nie. Nie tym razem. Czas się z nią zmierzyć, a dokładniej z debiutancką, młodzieżową opowieścią urban fantasy wymyśloną przez R. K. Jaworowskiego – inżyniera informatyka. Tym bardziej, że to zupełna nowość na rynku wydawniczym, stworzona w gatunku „Filmowy styl książkowy” („Movie Book”), w której swoje „palce” maczała... Sztuczna Inteligencja.
"Kroniki Conectora: Geneza" – O Wielki Demonie! - Recenzje książek
Jego prawdziwe imię i nazwisko oraz data urodzenia? Ściśle tajne. Ważne, że jest znany wśród niektórych jako Conector – nieustraszony podróżnik z Linii 49, który od niemal 400 lat odkrywa tajemnice wszechświata. Przybiera formę astralną, stając się bezpośrednim świadkiem wydarzeń w północno-zachodniej gałęzi swojego multiwersum. Ale wreszcie musi nieco odpocząć. Otwiera zatem dziennik, aby spisać wszystkie momenty większe niż życie, większe niż potęga gór… A ja to czytam i otwieram szeroko oczy! To żadna kosmiczna nuda, mimo że taki tytuł ma pierwszy rozdział. Jednak, aby przyswoić owe wizje, należy zawiesić niewiarę wysoko. Tylko wtedy przebrnie się przez prehistoryczne, gorące afrykańskie stepy; zimne pustkowia Antarktydy oraz przez inne metafizyczne miejsca, opisane w „Kronikach Conectora”.
"Deman" – Polski superbohater w kolorach szarości - Recenzje książek
Co ten Artur Urbanowicz ze mną zrobił! Łapanie się za głowę; rzucanie cichych, a czasem głośnych przekleństw; drętwienie rąk; mrówki chodzące po plecach; pot spływający po szyi – między innymi to przytrafiło mi się podczas czytania powieści pt. „Deman”. Już sam tytuł mrozi krew w żyłach, a co dopiero skąpana w czerwieni twarda okładka. Autor skrzyżował horror pełną gębą z fantastyczną, obszytą psychologicznym aspektem, historią superhero. Dokonał tego w polskich realiach, główną akcję osadził we współczesnej Warszawie. Z trzech ostatnich literackich kolubryn, ta pozycja jest jego najlepszą. A dlaczego, o tym dowiecie się, wchodząc głęboko w niniejszą recenzję. Ostrzegam! Jej lektura będzie prawie jak podpisanie paktu z demonem…
"Ciemno, prawie noc" – Złe Kotojady wychodzą z nory! - Recenzje książek
„Był czarny czarny las. W tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom. W tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, a w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, a na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, a w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały… trup!” – cytują na YouTubie aktorzy wcielający się w poszczególnych bohaterów w adaptacji „Ciemno, prawie noc”, jednej z najgłośniejszych polskich powieści ostatnich lat. A ja mam dreszcze, kiedy ich słucham. Tak bardzo, że zostaje przekonany, ale nie do obejrzenia filmu, a do lektury książki.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.692