bartoszkeprowski (1957 pkt)Strona WWW Autora1 817
2 101 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1957 pkt)
1234 dni temu
2016-09-03 20:02:03
Wbrew pojawiającym się w sieci zwiastunom, nie mamy tutaj do czynienia z parodią mitu Aladyna. Twórcy, ogromni spryciarze zresztą, postanowili akcje filmu osadzić w czasach komputerów i iPhone'ów, a jej głównym bohaterem jest drobny złodziejaszek próbujący zarobić nieco grosza podczas świątecznej, a dokładniej rzecz ujmując bożonarodzeniowej gorączki. Jednakże młody chłopak nie czuje się zbyt dobrze ze swoją profesją, mając wyrzuty sumienia nie tylko z powodu okradania ludzi i dzieci, lecz również z okłamywania na co dzień własnej dziewczyny. Przez przypadek bohater zostaje wkręcony w opowiadanie dzieciom baśni. Pogrążony w rozmyślaniach nie ma zamiaru tego robić, lecz przymuszony przez osoby trzecie zasiada sfrustrowany do snucia opowieści, która nie tylko porwie złaknionych magicznej przygody dzieci, lecz również raz na zawsze odmieni jego serce i życie.
Przyjęta przez twórców konwencja dała im spore pole do popisu, ponieważ nie jest ograniczona tak właściwie żadnymi zasadami i regułkami. Zatem sama historia o Aladynie pełna jest niedorzeczności i sprzeczności, jednakże te są jak najbardziej zaplanowane i stanowią element humorystyczny dzieła. Należy tutaj również pamiętać, że dzięki zastosowanej konwencji baśni opowiadanej przez niedzielnego mikołaja twórcy mogli zrobić dosłownie wszystko i skutecznie wykorzystali uzyskany potencjał. Między innymi taki sposób prowadzenia historii niejako pozwolił im na połączenie dwóch gryzących się ze sobą stylistycznie rzeczywistości – współczesności ze światem Aladyna, czy przywracanie do życia martwych bohaterów. Oczywiście fabuła dość mocno związana jest z klasyczną powieścią dla dzieci, przez co bez problemu możemy przewidzieć koniec opowieści, jak również drogę do niego prowadzącą; twórcy bowiem pod tym względem nie silą się na zbytnią oryginalność. Mimo to produkcja charakteryzuje się naprawdę dobrym tempem akcji, a liczne akcenty humorystyczne w połączeniu z sympatycznymi bohaterami owocują całkiem przyjemnym seansem, który potrafi zaciekawić.
Z pewnością warty odnotowania jest płynący z opowieści morał mówiący o tolerancji i akceptacji siebie samego, a także dający jasno do zrozumienia, iż nasze życie to ciąg przyczynowo-skutkowy dokonanych wyborów. Na przykładzie dżina twórcy pragną powiedzieć, że najważniejsze jest bycie sobą. O naszym charakterze nie świadczy wypasiony pałac, wyczesana bryka czy modna fryzura, lecz postępowanie. Jeśli żyjemy w zgodzie z samym sobą, to prędzej czy później zostaniemy zaakceptowani, nie warto udawać kogoś innego w celu wkupienia się w łaski popularnego towarzystwa. Liczy się to, co mamy w naszym sercu, a nie odziewające nas szaty. W taki sposób poznamy prawdziwych przyjaciół, miłość, a może nawet dostaniemy szansę na odmianę własnego życie… Mimo iż świat jest brutalny, a w związku z tym powyższy przekaz wydaje się zupełnie niepraktyczny, to bycie sobą powinno być priorytetem każdego człowieka, ponieważ prędzej czy później będziemy musieli w końcu zdjąć noszone przez nas teatralne maski.
Twórcy strzelają w widzów kolejnymi żartami i gagami niczym prawdziwą serią z karabinu maszynowego, jednakże ich zabiegi rozśmieszające wbrew niskiej precyzji wspomnianej broni trafiają do celu znacznie częściej, niż można by się spodziewać. W zasadzie pierwsze skojarzenia, jakie przyszły mi do głowy po seansie traktującym o przygodach Aladyna, to „Hot Shots” współczesnych czasów. Skąd taka zaskakująca konotacja? Mianowicie twórcy wykorzystują całą gamę najprzeróżniejszych zabiegów rozśmieszających, poczynając od drobnych, często niewybrednych i przaśnych dowcipów, poprzez udane gagi, umiejętną grę słowną, komizm sytuacyjny, jak również parodię w połączeniu z autoironią, a na licznych odniesieniach do popkultury i satyrze na współczesne społeczeństwo kończąc. Naprawdę ogrom tego, a pomysłowość twórców iście zachwyca. Jednakże trzeba tutaj zaznaczyć, że humor jest niezwykle specyficzny i trafi tylko do wybranych odbiorców. Jeśli jesteście zwolennikami humoru niskich lotów znanego z pospolitych amerykańskich komedyjek, to na „Nowych przygodach Aladyna” będziecie przysypiać z nudów. Tutaj twórcy często drwią sobie wprost z własnego filmu i przedstawianej historii, burzą czwartą ścianę wprowadzając wręcz absurdalne, ale niezwykle zabawne sceny, jak również zręcznie mieszają świat Aladyna ze współczesnością, przenosząc do niego nie tylko charakterystyczne dla naszego pokolenia zachowania i przedmioty, lecz również problemy. Tutaj śmiejemy się z kąśliwych uwag na temat ustroju politycznego czy gatunkowych nielogiczności, jak również zazwyczaj trafnej krytyki wymierzonej w nasze społeczeństwo. Z kolei ordynarne dowcipasy o falującym biuście księżniczki czy przyrodzeniu księcia zostają głęboko zakopane pod piaskiem pustyni. Owszem, i tutaj trafiają się komiczne sytuacje o podłożu seksualnym, lecz są wykonane na wysokim poziomie i naprawdę śmieszą, nie powodując opadu głowy z zażenowania, co więcej, pojawiają się sporadycznie, nie stanowiąc głównego źródła kolejnych zabiegów rozśmieszających.
Strona audiowizualna to mocny atut produkcji. O dziwo podniebne wyczyny bohaterów czy pojedynki z użyciem broni białej nie rażą amatorskim montażem, co więcej, ogląda się je z niewymuszoną przyjemnością. Efekty zatem utrzymują się na przyzwoitym poziomie i dodają filmowi widowiskowości, młodsi kinomani będą olśnieni, a starsi nie powinni z politowaniem spoglądać na srebrny ekran. Omawiana komedia została zrealizowana z rozmachem i nie ma tutaj mowy o tandeciarstwie, więc jeśli baliście się kujących w oczy komputerowych sekwencji akcji, to możecie odetchnąć z ulgą, „Nowe przygody Aladyna” w niczym nie przypominają dostępnych obecnie na rynku tanich parodii.
Warto też wspomnieć słów kilka o aktorstwie, które często popada w teatralność, lecz jest ona jak najbardziej zaplanowana. Przerysowane postacie są częścią humoru omawianego dzieła, ukazując w krzywym zwierciadle powszechne zachowania lub nabijając się wprost z trudnymi do wykorzenienia stereotypami. Występujący w produkcji aktorzy dobrze czują się na planie filmowym, większość z nich po prostu bawi się swoimi rolami. Dzięki temu łatwo się z nimi zżyć, szczególnie z tytułowym bohaterem obrazu, jak również jego wygadanym i ekstrawaganckim dżinem. Jeśli dodać do tego podłego i komicznie złego Wezyra wraz z przepiękną, chociaż skrajnie przekoloryzowaną księżniczką, to otrzymamy wybuchową mieszankę bohaterów, przy których trudno zachować powagę.
„Nowe przygody Aladyna” to nieoczekiwanie zabawna francuska komedia, bijąca na głowę ostatnie hollywoodzkie twory wpisujące się w rzeczony gatunek. Jeśli macie ochotę na niezobowiązującą rozrywkę, przy której szybko leci czas, a uśmiech rzadko schodzi z twarzy, to nie ma się nad czym dłużej zastanawiać – pora wybrać się do kina, ponieważ to wręcz idealna dla was pozycja!
Ocena: 6/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Galeria zdjęć - "Nowe przygody Aladyna" – Nowe szaty Aladyna
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Możecie nazwać mnie ignorantem, ale nigdy nie udało mi się przeczytać zarówno „Lśnienia”, jak i „Doktora Sen”. Wiem, powinienem się wstydzić, szczególnie iż bardzo sobie cenię Stephena Kinga i wręcz ubóstwiam jego powieści. Obiecuję poprawę, naprawdę. Niemniej, widziałem przynajmniej adaptacje obu rzeczonych książek. „Lśnienie” w reżyserii Stanley’a Kubricka to niewąt
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Polecamy podobne artykuły
Legendy i baśnie nie od dziś cieszą się wielką popularnością. Do jednych z pierwszych można zaliczyć opowieści ze starożytnego Egiptu oraz Grecji, w których głównymi bohaterami stawali się herosi jak Perseusz czy Herkules. A część z tych mitów poza świadectwem wiary zyskała też funkcje dydaktyczne, które kształtowały swoimi mądrościami przyszłe pokolenia.
Teraz czytane artykuły
„Nowe przygody Aladyna” nie sprawiają wrażenia, bynajmniej nie ze zwiastunów, zabawnej komedii czerpiącej garściami z popkultury oraz sprawnie prześmiewającej społeczeństwo. Nie ulegnijcie jednak złudzeniom. Francuskiej produkcji w reżyserii Arthura Benzaquena udało się to, co twórcom zza wielkiej wody wychodzi jedynie sporadycznie, naprawdę rozbawić widzów. Nie wierz
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Technologia w świecie mediów podlega zmianom. Co prawda rewolucja ta nie zachodzi w tak ekspresowym tempie, jak w przypadku komputerów, ale producenci odbiorników telewizyjnych też potrafią zaskakiwać. Jeszcze niedawno nowością była rozdzielczość 4K. A teraz oto nastaje nowa era. Pojawiły się telewizory 8K. Czy z sukcesem zwojują rynek, czy może będą szpanerskim gadże
Carlos Santana, Jimi Hendrix, Anton Kabanen, Andrzej Nowak, Jan Borysewicz, Erno „Emppu” Vuorinen i wielu, wielu innych zagranicznych lub polskich, bardziej lub mniej znanych muzyków ma talent, który sprawił, że dziś są podziwiani przez miłośników gitarowych riffów na całym świecie. Ci panowie powodują, że szybciej bije nam serce, a ciało przeszywa energia, dzięki któ
Oto trzecia i ostatnia część artykułu. Ciekawi starożytnych zagadek? Wsiadajcie na pokład. Płyniemy do Egiptu. A później na wielbłądach ruszamy na płaskowyż Giza, aby ostatecznie odkopać „zasypane piaskiem” tajemnice – istotę, która zbudowała piramidy.
„I have a bad feeling about this” – te słowa dość często padają z ust bohaterów „Gwiezdnych wojen”. Również i ja głośno je wypowiedziałem, gdy zza oceanu pojawiały się niepokojące informacje na temat produkcji kolejnego spin-offu rzeczonej sagi, czyli „Hana Solo”. Zmiany na reżyserskim stołku kilka miesięcy przed premierą; grający tytułowego awanturnika aktor, który p
Rodzina Creed - Louis, Rachel oraz dwójka ich dzieci, Ellie i Gage - przeprowadza się ze stresującego Bostonu do Ludlow, małej mieściny w Maine. Na terenie nowo nabytej posesji odkrywają cmentarz dla zwięrząt, gdzie miejscowe dzieciaki od pokoleń chowają swoich pupili. Nietypowe podwórko sprawia, że Ellie zaczyna niepokoić myśl o śmierci najbliższych, w tym jej ukocha
Dominic Toretto (Vin Diesel) i jego ekipa – Brian, Letty, Roman, Tej, a także agent Hobbs powracają. Są bardzo wściekli i jeszcze bardziej zdeterminowani. Zapnijcie pasy i czegoś się chwyćcie. Benzyna zatankowana, silniki rozgrzane, turbo dokręcone, nic nie stanie na przeszkodzie. Gaz do dechy! Po zastrzyk z adrenaliną, która sprawi, że serce ponownie zabije szybciej,
24 maja 2019 roku około 23:00 na polskim niebie były widoczne dziwne światła poruszające się w linii prostej. Było ich 60 i leciały jedna za drugą, tworząc niesamowite zjawisko. Czy to było UFO?
Choć nie ma na swoim koncie wielu ról, to dziś jest gwiazdorem. Mahershala Ali – bo nim mowa – chyba nie spodziewał się na początku swojej kariery, że osiągnie to, co jego czarnoskóry kolega po fachu Denzel Washington. Zdobycie dwóch Oscarów zaledwie w przeciągu dwóch lat za najlepsze drugoplanowe role męskie – toż to wyczyn porównywalny do osiągnięć najbardziej wyspo
Ponad miesiąc temu na półki sklepowe trafił pierwszy pośmiertny album wybitnego artysty. Był to człowiek, którego sztuka miała ogromny wpływ na moje obecne postrzeganie świata sztuki. Bez jego cudownego głosu oraz wierszy, które poruszały całe pokolenia – muzyka nie byłaby taka sama. Fakt wybitności tego barda podkreśla to, że przez ponad pięćdziesiąt lat komponował i
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Osadzona w świecie dark fantasy seria RPG „Diablo” od Blizzarda nieźle namieszała na rynku gier, szybko stając się kultową i definiując swój gatunek. Od premiery pierwszej części minęło już ponad 20 lat – w roku 2019 pojawiła się w wersji przeglądarkowej. W „cudownie mroczną” dwójkę zapewne też graliście jak szaleni, poświęcając jej przy swoich PC masę czasu. Ledwo co
W potopie obrazów grozy nieustannie zalewającym od pewnego czasu srebrne ekrany zdarzają się prawdziwe perły, do których można zaliczyć m.in.: „Sinister”, „Obecność”, „Coś za mną chodzi”, „Babadook” czy nawet „Dom w głębi lasu”. Wszystkie wymienione produkcje charakteryzują się kilkoma wspólnymi cechami. Są nimi: perfekcyjne wykonanie, atmosfera ciągłego niepokoju, do
„Szachy to moja pasja. Codziennie przy partii szachowej, zwłaszcza przy blitzach zapominam o wszystkich zmartwieniach dnia codziennego. Czuję się jakbym słuchał muzyki, bo partia szachów to dla mnie jakby symfonia Mozarta. Inspiruje nowe idee, odradza ducha walki.” - Mieczysław Najdorf
Czas prosperity i narodzin nowych fortun… Świat powstający na gruzach wojny i otwierający możliwości przed ludźmi o szerokich horyzontach. Zderzenie starych fortun z majątkami żądnych sukcesu parweniuszy, pnących się ku bogactwu dzięki swej przemyślności, bezwzględności i zaradności. Feeria barw, elegancji i szyku. Świat widziany zza zasłony papierosowego dymu i oparó
Homoseksualizm to we współczesnym świecie temat budzący ogromne kontrowersje, ale jak na ironię problemu z nim nie mieli starożytni ani ludy niechrześcijańskie. Czy zastanawialiście się kiedyś, jak homoseksualistów postrzegali maskulinistyczni wikingowie – kultura dzielnych wojaków z mroźnej Północy, którzy na kilkaset lat przed Kolumbem dotarli do Ameryki?
Nowości
Geraltem z Rivii, zapytacie? Niemożliwe, wszak on bohaterem fikcyjnym jest, pomyślicie. Ano prawda to. Czyżby zatem jakowyś z dwóch odtwórców roli Rzeźnika z Blaviken chwilę na pogawędkę znalazł? Nie. Z kimś innym my w karczmie byli, mód i wino pili. Z kimś, kto wiedźmiński świat od podszewki zna i dobrze wie, że „zło to zło, mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno
14 stycznia już po raz 27. wręczono Paszporty Polityki, czyli nagrody za najważniejsze osiągnięcia w szeroko pojętej dziedzinie polskiej kultury za rok 2019. Otrzymali je twórcy i wykonawcy, którzy swoim talentem, charyzmą i oryginalnością najbardziej zwrócili na siebie uwagę. Łącznie nagrodzono siedem osób w siedmiu kategoriach. Wśród laureatów znaleźli się m.in. mło
Ma dopiero 17 lat, a już może pochwalić się odkryciem, o jakim jego rówieśnicy nawet nie śnili. Gdy koledzy i koleżanki Wolfa szukali Pokemonów swoimi smartfonami, on wolał spoglądać w gwiazdy. Marzyciel? Nie. To młody mieszkaniec Nowego Jorku, który badaniem kosmosem fascynuje się od najmłodszych lat. Niedawno odbywał wakacyjny staż w... NASA i tam też zauważył cień
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Carbonara wcale nie jest włoską potrawą. Co nie zmienia faktu, że każda bardziej lub mniej szanująca się włoska restauracja ma ją w swojej ofercie. Gości również w naszych domach, i to z kilku powodów: smak, cena i łatwość w przygotowaniu. Jednak czym tak naprawdę jest włoska potrawa?
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Artykuły z tej samej kategorii
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.335