"Kraina lodu" – O zimo piękna, zimo sroga - Recenzje filmów

Scenarzyści Jennifer Lee i Chris Buck („Ralph Demolka”, „Na fali”), inspirując się bajką Andersena, opowiadają pełną uczuć, opowieść o dwóch siostrach, żyjących gdzieś w dalekim królestwie Arendelle. Obydwie księżniczki od urodzenia posiadają dar. Nieco młodsza Anna przez wrodzone ADHD, często przysparza kłopotów rodzicom. Druga, Elsa włada mrozem i śniegiem. A jak wiadomo wielka moc równa się wielka odpowiedzialność. Niestety, wypadek w dzieciństwie sprawia, że siostry zostają rozdzielone (niby mieszkają w jednym zamku, ale nie mogą ze sobą przebywać i rozmawiać). Mijają lata. Nadchodzi czas koronacji Elsy. Jednak uroczystość nie przebiega tak jak powinna - długo skrywana moc daje o sobie znać. W ciągu kilku minut, całą krainę nawiedza zima stulecia. Elsa ucieka, a Anna pragnie ją odszukać i odwrócić bieg wydarzeń.

Dzielna, pewna siebie i zmarznięta dziewczyna przemierza skute lodem ziemie. A my, widzowie, podziwiamy, nie tylko jej upór, lecz również, a raczej przede wszystkim pracę jaką wykonali graficy. Grę świateł, kreskę i wygląd postaci, no i efekty 3D, dzięki którym płatki śniegu są na wyciągnięcie ręki. To wszystko oraz wpadające w ucho piosenki, plus slapstickowy humor stanowi doskonały lek na chandrę.

 

Podczas swojej wędrówki, główna bohaterka, spotyka kilku pomocnych i zabawnych przyjaciół: przystojnego, aczkolwiek lekko nieokrzesanego Kristoffa (sami zobaczycie komu zawdzięcza takowy charakter), jego wiernego druha – renifera Svena (podobno te zwierzęta są uzależnione od halucynogennych grzybków, nic dziwnego, że Sven jest ciągle zadowolony) oraz męskiego, odważnego, walecznego, towarzyskiego, łamacza kobiecych serc, białego, niewielkiego … bałwanka Olafa (szapo ba dla Czesława Mozila za dubbing!). W rankingu na najśmieszniejszą drugoplanową postać Disneya ma szansę zająć wysokie miejsce.

 

Mimo wymienionych wyżej, niekwestionowanych zalet, „Krainie lodu” daleko do arcydzieł animacji: „Króla lwa” czy „Pięknej i bestii”. Oczywiście nie można jej zarzucić braku naturalnego wdzięku, ale fabuła nie zachwyca. Owszem, śledzi się ją z nutką zaciekawienia, a czas spędzony w kinie należy do udanych i przyjemnych. Tylko zabrakło silniejszej więzi z bohaterami  i morza wzruszeń, które kiedyś m.in. podczas projekcji wspomnianego „Króla lwa” wypływało z wielkiego ekranu.

 

„Kraina lodu” to i tak na tle wielu produkcji familijnych ostatnich lat pozycja nad wyraz godna uwagi. Uczy dzieci i przypomina rodzicom, jak ważną wartością w życiu każdego człowieka jest miłość.

Ocena: 7,5/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję