Freddie Mercury – Nieśmiertelny król sceny i artysta nie do zastąpienia - Zespoły i Artyści

Oczywiście wymienione wyżej powody nie są jedynymi, które zdecydowały o powstaniu tegoż tekstu. Dodatkowym katalizatorem była filmowa biografia tego frontmana, w którego wcielił się Rami Malek – aktor o egipskich korzeniach, znany z roli hakera w serialowym hicie pt. „Mr. Robot”. Każdy niech oceni, czy pasował z wyglądu i wykrzesał z siebie tyle energii, ile miał Freddie oraz pokazał ogromną charyzmę i płynięcie pod prąd. Dla chcących bardzo dogłębnie zapoznać się życiem Mercury’ego polecam jednak dokumentalny obraz pt. „Freddie Mercury – wielki mistyfikator” z 2012 roku.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Gdyby żył, zapewne nadal czarowałby ze sceny, hipnotyzując tysiące zgromadzonych fanów i śpiewając „I Am The Champion!”. Wystarczy popatrzeć na jego konkurenta z rockowej branży, czyli Micka Jaggera, który czuje się maksymalnie na 30 lat, z sylwetką i witalnością, których zazdrości mu setki mężczyzn, z wdziękiem, którym czaruje kobiety niemal w każdym wieku. Niestety, jeśli chodzi o bohatera artykułu, to nie dane nam już ujrzeć go w akcji. Zmarł dokładnie 24 listopada 1991 roku po ponad czterech latach od zdiagnozowania u niego AIDS. Do ostatnich dni był aktywny zawodowo. Jego osłabiony tą straszną chorobą organizm nie poradził sobie z zapaleniem płuc. Mercury miał tylko 45 lat…

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

W jego pogrzebie, który miał miejsce w Londynie, uczestniczyli bliscy, członkowie zespołu oraz przyjaciel Elton John. Rok później na stadionie Wembley został zorganizowany koncert, który upamiętnił frontmana i jednocześnie spełnił inny ważny cel, jakim było zebranie środków na batalię z AIDS. Zagrali wówczas m.in. U2, nieżyjący już David Bowie, Annie Lennox, George Michael, Metallica oraz wspomniany Elton John. Tak naprawdę odeszło z tego świata jedynie ciało Mercury’ego. Jego duch pozostanie z nami na zawsze za sprawą niezapomnianych przebojów.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Są dwie wersje dotyczące tego, gdzie znajdują się prochy wokalisty. Niektórzy sądzą, że spoczywają one w ogrodzie przy mieszkaniu artysty w Kensington na Logan Place. Inni z kolei uważają, że zostały rozrzucone nad Jeziorem Genewskim (tu Queen nagrała większość swoich albumów)

 

Powiedzieć o nim, że był dobrze śpiewającym wokalistą, to nie powiedzieć nic. Niełatwo bowiem Freddiego zaszufladkować. Był nieodgadnioną, niezwykłą postacią, artystą przez wielkie A. Miał tyle pasji, tyle dystansu do otaczającego świata, tyle siły. Ale był też ryzykantem, a jego śmierć przyczyniła się do dyskusji na temat wirusa HIV i AIDS – mitów na ten temat.

 

Jak opisać w pigułce fenomen wokalisty Queen? Nie jest to zadanie łatwe, lecz postaram się uchwycić istotę jego twórczości, to coś, co wypływało z jego jestestwa, pewien wyzwolony pierwiastek, dzięki któremu był na scenie kimś ponadprzeciętnym. Nie będzie to więc dokładna, szczegółowa biografia dotycząca jego osoby ani też bardzo dokładna analiza wszystkich albumów Queen.

 

Freddie Mercury, a właściwie Farrokh Bulsara urodził się 5 września 1946 roku w Stone Town w Zanzibarze. Czy ktoś wtedy mógł przewidzieć, że w przyszłości młody Freddie zostanie umieszczony przez amerykański magazyn „Rolling Stone” na 18. miejscu w zestawieniu „100 najlepszych wokalistów wszech czasów”? Tym bardziej że nie uczył się zawodowo śpiewu. Wystarczył tylko albo aż talent do Boga.

 

Już samo pochodzenie miał także dość niezwykłe. Jego rodzice Bomi i Jer Bulsara byli bowiem… Parsami, czyli potomkami dawnego ludu Persów, ostatnich wyznawców Zaratustry. Do Zanzibaru państwo Bulsara trafili po przeprowadzce z Indii. Pan Bomi pracował w Brytyjskim Biurze Kolonialnym. Sześć lat po przyjściu na świat Farrokha, na świecie pojawiła się jego siostra Kashmira.

 

Jednak mały Bulsara nie wychowywał się w Zanzibarze, a w Indiach. Tam mieszkał z babcią i ciotką. Tam ukończył bombajską szkołę św. Piotra. Od początku późniejszy Freddie Mercury wykazywał spore zainteresowanie muzyką. Założył swój zespół o nazwie The Hectics, gdzie grał na pianinie. Następnie uczęszczał do liceum św. Marii w Mazagonie, po czym na chwilę powrócił do Zanzibaru. Tu w 1964 roku wraz z rodziną był zmuszony przesiedlić się i wyruszyć do dalekiego Londynu.

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję