Literacką Nagrodę Nike 2019 zdobywa Mariusz Szczygieł! - Kultura

Poza masywną statuetką Szczygieł otrzymał również 100 tysięcy złotych. Dziennikarz nie krył swojego wzruszenia w trakcie odbierania Nike.

 

„Nagradzamy książkę, która jest niczym rozsypane archiwum z poszukiwań odpowiedzi na pytanie fundamentalne: dlaczego raczej czegoś nie ma, niż jest” – tymi słowami (źródło: TVN24)

 

O czym jest nagrodzona książka?

 

Wydana przez „Dowody na Istnienie” książka to nie klasyczny zbiór reportaży. Publikacja Mariusza Szczygła to – jak zapewnia jury – ekscentryczne i brawurowe, osobiste podejście do tematu niełatwego. Przemijanie, ból, nieobecność, odejście, tęsknota – to słowa klucze. Właśnie one są przedmiotem dyskusji, jaką podejmuje autor ze swoimi rozmówcami, osobami z różnych światów, m.in.: czeską poetką, ukraińskim żołnierzem, izraelską pisarką, czy zwykłą polską księgową. A także z własnym ojcem, z którym wybiera się ostatni raz w życiu do Pragi. Nad książką unosi się rada, którą dała mu pisarka Hanna Krall: „Wszystko musi mieć swoją formę, swój rytm, panie Mariuszu. Zwłaszcza nieobecność”.

 

Mariusz Szczygieł zadedykował swoją książkę przyjaciołom, którzy, mimo że już odeszli, to ich nieobecność stanowi rzeczywisty wymiar jego codzienności. Za „Nie ma” dostał też wyróżnienie od czytelników „Gazety Wyborczej” towarzyszącej Nagrodzie Literackiej Nike.

 

Nagrodzoną pozycję najlepiej opisuje poniższy cytat:

 

„Powiem ci tak, że każda śmierć, która jest blisko, zawsze nas dotyka. Niezależnie od tego, czy byliśmy z tym kimś związani, czy nie. Zawsze jest to silny cios dla nas, dla naszej psychiki. Zawsze jest to taki stan, który po prostu trzeba przejść, z którego trzeba się wydostać. I każda śmierć, która zdarza się blisko nas, w jakiś sposób nas ciągnie” (źródło: Lubimyczytać.pl)

 

Mariusz Szczygieł (źródło: wikimedia.org)

 

Autor nagrodzonego zbioru reportaży jest absolwentem Wydziału Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Znawca i miłośnik narodu czeskiego. Od 1990 roku pracuje w „Gazecie Wyborczej”, a od roku 2004 jest redaktorem „Dużego Formatu”. W latach 1995–2001 prowadził popularny talk-show pt. „Na każdy temat”. Wydał m.in. następujące publikacje: „Niedziela, która zdarzyła się w środę”, „Gottland” (nagroda European Book Prize 2009), „20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła”, „Kaprysik. Damskie historie”, „Zrób sobie raj” oraz „Laska nebeska”. Wspólnie z Wojciechem Tochmanem i Pawłem Goźlińskim założył Instytut Reportażu oraz księgarnię reporterów Wrzenie Świata.

 

Konkurentami dla jego „Nie ma” było 6 książek: biografia „Ota Pavel. Pod powierzchnią” Aleksandra Kaczorowskiego, powieści „Prymityw. Epopeja narodowa” Marcina Kołodziejczyka, „Krótka wymiana ognia” Zyty Rudzkiej, „Turysta polski w ZSRR” Juliusza Strachoty, „Królestwo” (recenzja w tym miejscu) Szczepana Twardocha oraz reportaż pt. „Błoto słodsze niż miód” Małgorzaty Rejmer.

 

Przypomnę, że w konkursie na najlepszą książkę roku zawsze brane są pod uwagę wszystkie gatunki literackie. Nike nie można podzielić, a decyzję o wyborze laureata jury podejmuje w dniu wręczenia nagrody, zawsze w pierwszą niedzielę października. Jej fundatorami są „Gazeta Wyborcza” i Fundacja Agory. Zeszłorocznym zwycięzcą został Marcin Wicha za książkę „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję