Filmaniak01 (1132 pkt)Strona WWW Autora496
650 min.
Recenzje filmów
Filmaniak01 (1132 pkt)
193 dni temu
2019-06-02 16:44:07
A co łączy ze sobą Sindbada Żeglarza, Alibabę oraz cudowną lampę Aladyna? Wszystkie bowiem te historie pochodzą ze zbioru „Księgi tysiąca i jednej nocy”. Historie nie wydają się mieć ze sobą nic wspólnego, ale w rzeczywistości każda z nich kryła w sobie pewną mądrość. Nic więc dziwnego, że ich sława rozniosła się poza granice Bliskiego Wschodu. Z czasem powstały kolejne interpretacje tych opowieści, a najsłynniejszą wśród nich stała się ta o złodziejaszku z ulic Agrabahu. Gdy wydawało się jednak, że pójdzie ona w zapomnienie, jej blask na nowo zalśnił wraz z powstaniem animowanej wersji tej baśni, która nie bez przyczyny zyskała miano jednej z najlepszych bajek w historii Disneya. Od co najmniej paru lat można zauważyć zaś u Disneya tendencję do tworzenia kolejnych remaków kultowych bajek. Był już „Kopciuszek”, była „Piękna i bestia”, a teraz przyszła natomiast kolej na „Aladyna”. Pytanie tylko brzmi, czy te odświeżenia bajek mają sens, a może są jedynie niczym innym jak zwykłym skokiem na łatwą kasę? Przed premierą filmu Guya Ritchiego pojawiło się wiele kontrowersji na jego temat i niewielu wróżyło mu sukces, ale jak się okazuje, lampka Dżina naprawdę potrafi czynić cuda…
Dawno, dawno temu, za siedmioma górami i lasami, w mieście Agrabah żył sobie pewien chłopak, który chcąc się utrzymać i mieć co zjeść, wraz ze swoją małpką działał jako drobny złodziejaszek. A na imię mu było Aladyn (Mena Massoud). Aż pewnego dnia spotkał pewną piękną dziewczynę, którą w rzeczywistości była księżniczka Dżasmina (Naomi Scott). Choć młodych już od pierwszego wejrzenia połączyło uczucie, to jednak miłość nie była im pisana. Aladyna w trakcie jednej z wizyt w pałacu Sułtana łapie bowiem wezyr Dżafar (Marwan Kenzari). To czarnoksiężnik o nieczystych intencjach, który chcąc wykorzystać chłopaka do zdobycia dla siebie legendarnej lampy Dżina, zaprowadza go do Jaskinii Cudów. W wyniku niespodziewanego zwrotu akcji, artefakt trafia jednak w ręce młodego Aladyna, a wraz z nim szansa na spełnienie 3 życzeń przez Dżina (Will Smith). Duch i człowiek szybko się ze sobą zaprzyjaźniają, lecz na horyzoncie pojawia się zagrożenie ze strony Dżafara, który nie spocznie, dopóki nie zdobędzie lampy. W ten oto sposób rozpoczyna się wielka przygoda, pełna radości i miłości, ale i kryjących się niebezpieczeństw…
Kadr z filmu "Aladyn" (źródło: materiały prasowe)
Zanim film Guya Ritchiego wszedł na ekrany kin, w sieci pojawiły się liczne kontrowersje, które w głównym stopniu były związane z wyborem obsady. Sprzeciwy wobec najnowszego aktorskiego remake’u baśni Disneya nasiliły się jeszcze mocniej z pojawieniem się pierwszego zwiastuna. Spora część widzów miała uwagi co do wyglądu Dżina i wyboru Willa Smitha do odegrania tej roli. W dodatku sama stylistyka zwiastowała znaczne odstępstwo w stosunku do oryginału. Wiara w sukces i powodzenie tej produkcji były więc niczym, jak trzema życzeniami rzuconymi na wiatr, które nigdy nie będą mogły się spełnić. Tymczasem ku zdziwieniu gawiedzi, „Aladyn” nie okazał się katastrofą. Ritchiemu całkiem nieźle udało się uchwycić sedno opowieści. Baśniowy klimat, nasiąknięty arabską ornamentyką, udziela się więc widzowi już od pierwszych minut, a zawrotne tempo akcji jest w stanie szczerze go zainteresować. Nie ma co się jednak także oszukiwać – reżyser „Przekrętu” tworzy standardową, niczym nie wyróżniającą się opowiastkę o spełnianiu własnych marzeń, która w porównaniu do „Księgi Dżungli” Jona Favreau, nie posiada w sobie nic unikalnego.
I na tym polega główny problem z „Aladynem” – film ten można bowiem potraktować jako zwykłą rozrywki, ale z drugiej strony, gdy mamy tu do czynienia z adaptacją jednej z najlepszych bajek Disneya, to oczekiwania te słusznie mogły być o wiele większe. A wygląda to tak, jakby twórcy widząc szerzące się niczym rój szarańczy kontrowersje wokół niego, postanowili wybrać najbezpieczniejszą z opcji – czyli stworzenie kopii, którą jednocześnie nie można by było też nazwać kalką oryginału z 1992 roku. Nawet jeśli te zmiany się pojawiają, to i tak nie zmienia to faktu, że tegorocznemu „Aladynowi” znacznie bliżej do laurki na cześć baśni, niż próby własnej jej interpretacji. Pod wieloma względami film ten jest więc bardzo zachowawczy i ani na moment reżyser nie próbuje zejść z widocznej ścieżki. A wielka szkoda, bo przecież Guy Ritchie już nie raz udowadniał w świecie kina, że jest nie tylko sprawnym rzemieślnikiem, ale również prawdziwym pasjonatem kina, któremu przyjemność sprawia urealnienie swoich fantazji na ekranie. Szczególnie zabrakło tu jego „łotrzykowskiego” pazura, znanego choćby z „Sherlocka Holmesa”, czy „Kryptonimu U.N.C.L.E”. A przecież ta historia aż się prosiła o takie potraktowanie, bo tytułowy bohater żył z bycia złodziejaszkiem. Widać zatem, że potencjał Ritchiego nie został w pełni wykorzystany. Choć to całkiem solidnie wykonana robota, to można się było po niej spodziewać znacznie więcej.
Kadr z filmu "Aladyn" (źródło: materiały prasowe)
Nie pomaga ani trochę przeciętny scenariusz, którego Ritchie sam jest współautorem. Tylu bowiem z góry przewidywalnych zwrotów akcji i dziecinnych zachowań poszczególnych bohaterów doświadczycie tylko w niewielkiej części aktorskich adaptacji bajek Disneya. I niestety, ale „Aladyn” zalicza się do tej niechlubnej listy. Ale z drugiej strony na te niedociągnięcia i zbyt naiwne zachowania można jeszcze przymknąć oko. Bo czego innego można się było spodziewać po obrazie, adresowanym głównie w stronę młodszej publiczności?
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Aladyn" – Magia życzeń
Więcej artykułów od autora Filmaniak01
Okres dojrzewania to taki czas w życiu każdego nastolatka, w trakcie którego odkrywa on nieznane przez niego drogi przeznaczone dla dorosłych, próbując doświadczyć coraz to nowszych wrażeń. To właśnie wtedy młodzież przeżywa swoje pierwsze miłosne zawody, spełnia pasje i próbuje odnaleźć ścieżkę, którą będzie podążać w przyszłości. Lecz tuż za rogiem kryją się również
Niegdyś animacje kojarzyły się wyłącznie z rysunkowymi kreskówkami od Walta Disneya. W swoim czasie były to na pewno dzieła kultowe. Lecz wraz z kolejnymi latami świat poszedł do przodu, podobnie jak filmy, w których technologia zaczęła odgrywać coraz większą rolę. Dlatego te piękne bajki potrzebowały czegoś, co by mogło zapoczątkować coś zupełnie nowego. A tą zmianą
„To wojna przeciwko systemowi. Jesteśmy Ruchem Oporu” – tymi słowami Profesor, główny inicjator wcześniejszego napadu na Mennicę Królewską zachęca ludzi do walki. Walki przeciwko państwu. Ale nie za pomocą karabinów czy kłamstw, a ponownego… skoku. I to nie byle na co, bo na znajdujący się w Madrycie Główny Bank Hiszpanii. Mówiąc jednak o samych napadach, nie da się t
Oto przed Państwem jeden z najbardziej popularnych brytyjskich piosenkarzy w całej historii, laureat aż 6 prestiżowych Nagród Grammy, rewelacyjny pianista, doskonały kompozytor, który po tym, jak stoczył ciężki bój na śmierć i życie ze swoimi uzależnieniami i samym sobą, stał się aktywistą na rzecz pomocy potrzebującym. Chłopiec, który musiał zapomnieć o swojej ciężki
Filmy o superbohaterach stały się chlebem powszednim we współczesnym kinie. Co roku na możemy oglądać ich kolejne przygody. Chyba najwięcej na tym nowym „trendzie” zyskało kinowe uniwersum MCU, które niepodzielnie rządzi już od 10 lat. Niedawno doszło do kulminacji przygód Mścicieli w wyczekiwanej przez widzów końcowej odsłonie cyklu, czyli „Avengers: Koniec Gry”. Fil
Polecamy podobne artykuły
Jak w dzisiejszych czasach stworzyć dobre kino dla całej rodziny, które nie będzie ani infantylne, ani zbyt poważne? Jak w świecie pełnym tematów tabu stworzyć coś, co zachwyci całą widownię w każdym wieku? Tym razem Jon Favreau zdecydował się na sprawdzony sposób. Opowieść autorstwa Rudyarda Kiplinga upiększył dwudziestopierwszowieczną technologią i przedstawił widow
Filmowych adaptacji „Księgi dżungli”, zbioru opowiadań wydanych w końcówce XIX wieku (!), było w Hollywood co najmniej parę. Osobiście jak przez mgłę pamiętam zarówno bajkowy musical od Disneya z 1967 r. jak i w pełni aktorską wersję z Jasonem Scottem Lee w roli głównej z 1994 r., tym niemniej w sercu pozostał mi pewien sentyment do postaci Mowgliego żyjącego wśród dz
„Nowe przygody Aladyna” nie sprawiają wrażenia, bynajmniej nie ze zwiastunów, zabawnej komedii czerpiącej garściami z popkultury oraz sprawnie prześmiewającej społeczeństwo. Nie ulegnijcie jednak złudzeniom. Francuskiej produkcji w reżyserii Arthura Benzaquena udało się to, co twórcom zza wielkiej wody wychodzi jedynie sporadycznie, naprawdę rozbawić widzów. Nie wierz
Teraz czytane artykuły
Legendy i baśnie nie od dziś cieszą się wielką popularnością. Do jednych z pierwszych można zaliczyć opowieści ze starożytnego Egiptu oraz Grecji, w których głównymi bohaterami stawali się herosi jak Perseusz czy Herkules. A część z tych mitów poza świadectwem wiary zyskała też funkcje dydaktyczne, które kształtowały swoimi mądrościami przyszłe pokolenia.
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Oaza Tajma w północno-zachodniej części Arabii Saudyjskiej to bardzo ciekawe miejsce na Ziemi, ponieważ istnieją tam rzeczy, które trudno wytłumaczyć. Najwcześniejsze świadectwa zasiedlenia oazy pochodzą z końca II tys. p.n.e., jednak wiele wskazuje na to, że w nieznanych bliżej nam czasach pustynne dzisiaj tereny zasiedlone były przez wysoko rozwiniętą cywilizację.
„Mamusia zawsze powtarzała, że potwory nie istnieją. Nie prawdziwe. Ale one istnieją…” (z filmu „Aliens”, mała Newt w rozmowie z Ripley). I nie trzeba lecieć w odległe zakamarki kosmosu, by je spotkać. One są tu, na Ziemi. Ukryte w głębinach oceanu, górskich jaskiniach i w leśnej głuszy. Nie mówimy tylko o znanych ludziom drapieżcach, lecz również o tajemniczych niezb
Superbohaterowie od zawsze byli głęboko zakorzenieni w naszej kulturze. Do dzisiaj o nich pamiętamy i to nie tylko z kart komiksów, ale także późniejszych ekranizacji filmowych. I rzeczywiście, ten temat wydaje się być nieskończony... z roku na rok pojawiają się kolejni herosi, których jedno łączy: mogą pomóc społeczeństwu. Lecz warto zauważyć, że wszyscy ci superboha
Nazwać tego słynnego reżysera tylko dobrym rzemieślnikiem byłoby niesprawiedliwe. Mało który filmowiec zna bowiem tajemnice kosmosu i sztucznej inteligencji tak, jak on. Ridley Scott ma bogaty dorobek z wieloma niezłymi produkcjami różnego gatunku, ale dwa niezwykłe i przełomowe filmy z science fiction: „Łowca androidów” i „Obcy – 8. pasażer Nostromo” spowodowały, że
15 sierpnia w położonym niedaleko Włocławka, Kowalu odbył się Piknik Strażacki. Nie zabrakło wielu atrakcji dla dzieci , jak i dorosłych. Około godziny 18.30 w dobry nastrój wprowadzili wszystkich muzycy z cygańskiego zespołu Don Vasyla. Ale bez wątpienia najlepsze nastąpiło o 20.30, gdy na scenie pojawił się on – Jacek Stachursky.
W życiu człowieka często dochodzi do sytuacji, gdy podejmujemy pewne działania, ponieważ czujemy wewnętrznie, że akurat tak trzeba. Nieraz odczuwamy, nie wiedząc dlaczego, silne wrażenie, że dokądś należy się udać, coś napisać, z kimś się skontaktować itd. Niejednokrotnie nieznana nam bliżej moc działa w zupełnie odwrotnym kierunku i zdaje się nam podpowiadać: „nie id
Chociaż Wolverine to bez wątpienia najbardziej kojarzona postać z filmowego uniwersum „X-Men”, jak dotąd nie miał on szczęścia do solowych filmów. Fatalną „Genezę” większość widzów wolała wyprzeć z pamięci, a „Wolverine” okazał się być produkcją na wskroś przeciętną. Na całe szczęście, pożegnanie Hugh Jackmana z tą kultową rolą okazało się przedsięwzięciem jak najbard
Był niegdyś czas, gdy ludzie, zwierzęta, rośliny i istoty zamieszkujące różne rejony wieloświata żyły ze sobą w doskonałej harmonii i zgodzie. Telepatia, telekineza i inne „umiejętności” związane z wyższymi zdolnościami umysłu były wśród ówczesnej ludności w powszechnym użyciu. Okres ten nazwany został „złotą erą ludzkości” i zakończył się ponad 10 000 lat p.n.e.
Najnowszy film Martina Scorsese to prawdziwa droga krzyżowa. Nie tylko ze względu na temat, o którym opowiada, ale mając na myśli również wyzwanie, jakie może stanowić dla widza. To też najbardziej osobisty obraz w dorobku reżysera (niedoszłego księdza). Zagraniczne recenzje sugerowały, że nakręcił niemalże arcydzieło. Stąd moje zdziwienie, czemu „Milczenie” zostało p
W polskiej tradycji ludowej uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny nazywano świętem Matki Bożej Zielnej lub Matką Bożą Zielną. W dniu 15 sierpnia obchodzono jedno z najstarszych świąt Maryjnych na Wschodzie, bardzo popularne wśród ludu.
Mam dobrą wiadomość dla wszystkich miłośników horrorów. „Obecność” to film, który śmiało można nazwać jednym z najlepszych (czyt. najstraszniejszych) w tym gatunku w ciągu kilku ostatnich lat. Choć do arcydzieła trochę mu brakuje, to i tak warto zanurzyć się w świecie opanowanym przez tajemnicze zło.
Jestem rozdarty niczym Kylo Ren, ale nie wybucham gniewem. Po opuszczeniu kinowej sali siadam w pobliskim barze, sącząc piwo. I zastanawiam się, co przed chwilą obejrzałem. Serce podpowiada mi, abym był zadowolony, abym zaufał jasnej stronie mocy. Z kolei umysł (po jednym piwie nadal trzeźwy) powoli wpycha mnie na ciemną stronę, nie pozwalając na bycie rozpromienionym
Film „Wałęsa. Człowiek z nadziei” miał swoją kinową premierę w październiku 2013 roku. Wówczas nie obejrzałem go na dużym ekranie (mea culpa). Dopiero teraz, w związku z wydaniem, 27 lutego, nośnika DVD i Blu-ray, pojawiła się możliwość, by nadrobić zaległość.
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Nowości
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nagroda Nobla to najbardziej prestiżowe osiągniecie dla każdego naukowca, działacza czy pisarza. Co roku do wybitnego grona wszechstronnych laureatów dołączają kolejni, którzy również wyróżnili się w swojej dziedzinie. Również w październiku 2019 roku Komisja Noblowska ogłosiła nazwiska osób, które w grudniu otrzymają nagrodę.
Z cyklu ludzie YouTuba tym razem prezentujemy człowieka, który mimo młodego wieku, „z niejednego śląskiego pieca jadł chleb”. Pochodzi z Bytomia, a znany jest z tego, że jako Niklaus Pieron prowadzi swój kanał, na którym tworzy liczne materiały w rodzimym dialekcie. Chce w ten sposób promować ślonskom godkę. Aby dotrzeć do większej liczby widzów, wrzuca też gameplaye
10 grudnia 2019 roku Olga Tokarczuk odbiera w Sztokholmie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury „za wyobraźnię narracyjną, która z encyklopedyczną pasją reprezentuje przekraczanie granic jako formę życia”. Ten opis idealnie odwzorowuje to, co autorka prezentuje w swojej twórczości. Postanowiłem na własnej skórze przekonać się, na czym polega fenomen Tokarczuk, sięgają
On – dziennikarz i fotoreporter. Ona – nauczycielka matematyki w szkole podstawowej. Przemek i Kinga. Para, którą poza miłością do siebie i swego synka Maksymiliana, łączy też zamiłowanie do wspólnej pasji. A jest nią podróżowanie. I to w miejsca takie, które nie zawsze znajdziecie w przewodnikach. W myśl stwierdzenia „cudze chwalicie, swojego nie znacie”, pokazują, j
Artykuły z tej samej kategorii
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
1.091