bartoszkeprowski (1957 pkt)Strona WWW Autora2 294
2 599 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1957 pkt)
1283 dni temu
2016-07-13 15:59:05
Zatem do dzieła; niech kurtyna pędzi w górę, a przewrotne i magiczne przedstawienie w końcu się rozpocznie! Czy i tym razem dacie się zwieść zmyślnym sztuczkom twórców oraz ich nieokiełznanej wyobraźni?
Druga część niespodziewanego przeboju ostatnich lat – mowa tutaj oczywiście o „Iluzji”, została zrealizowana według dobrze znanego, podręcznikowego schematu. Zatem kontynuacja kurczowo trzyma się sprawdzonego przez producentów przepisu. Zresztą w jakim celu zmieniać coś, co okazało się poprzednio sporym sukcesem? Założenie dobre, jednakże jest one zarówno wadą, jak i zaletą omawianej produkcji. Widzowie, którym spodobała się pierwsza odsłona serii, otrzymają kolejną dawkę tego samego widowiska, oferującego im nie lada rozrywkę oraz dostarczającego ogrom audiowizualnych atrakcji i przeżyć, lecz po ostrym liftingu. Doskonale sprawdza się tutaj utarta przez twórców zasada, czyli mocniej, więcej, głośniej. Z kolei kinomani, którzy nie ulegli zniewalającej magii show lub nie byli do niej w pełni przekonani, i tym razem nie odnajdą w omawianym spektaklu wystarczającej satysfakcji.
„Iluzja 2” stanowi bezpośrednią kontynuację poprzedniczki. Wydarzenia mają miejsce kilkanaście miesięcy po finale pierwszej odsłony. Jednakże film został również dostosowany do widowni niemającej wcześniej styczności z omawianą serią. Twórcy za pomocą zrealizowanego z ogromną pomysłowością wstępu, niejako prologu całej opowieści, doskonale nawiązującym do tytułowej iluzji i przedstawiającym Czterech Jeźdźców z zupełnie innej perspektywy, podającej w wątpliwość ich szlachetne pobudki i postępowanie, w dużym skrócie tłumaczą najważniejsze wydarzenia z poprzedniczki, dzięki czemu bez problemu odnajdziecie się w ściśle powiązanej z jedynką historii sequela. Tak więc główni bohaterowie obrazu dostają rozkaz odsunięcia się w cień na bliżej nieokreślony czas do kolejnego zadania zleconego im przez tajemnicze Oko. Niestety nie wszyscy członkowie grupy potrafią sobie poradzić z bezczynnym oczekiwaniem, co skutkuje odejściem jednego z nich. Szczęśliwie wreszcie nadchodzi kres niekończącego się pozostawienia w cieniu – do Jeźdźców dochodzi nowy nabytek, a ekscentryczny zespół otrzymuje proste zadanie do wykonania. Te jednak przeobraża się w skomplikowaną intrygę, magiczne przedstawienie, w którym rolę kukiełek pełnią wszechwiedzący i nieuchwytni do tej pory protagoniści, a za sznurki pociąga nieznana im osoba pałającą chęcią zemsty za wyrządzone jej krzywdy.
Tak rysuje się fabularny szkielet drugiego aktu „Iluzji”, który dla większości widzów będzie zdecydowanie słabszy od pierwszego. Dlaczego? Znamy już schemat, którym podążą twórcy, a co za tym idzie, mając w pamięci finał pierwszej odsłony, znacznie szybciej składamy puzzle skrupulatnie uknutej intrygi i łatwiej dostrzegamy pozostawione przez scenarzystów poszlaki, przewidując zakończenie produkcji, wystrzegając się i unikając tym razem mylnych tropów. Mimo to droga prowadząca do ostatecznego rozwiązania pełna jest nieoczekiwanych zwrotów akcji, a te wcale już nie są takie oczywiste. Duża w tym zasługa licznych nawiązań do pierwszej odsłony (fanów Woody'ego Harrelsona czeka ogromna niespodzianka). Twórcy umiejętnie wykorzystują poprzednie niedopowiedzenia i luki, które stanowią podwaliny całej drugiej części. Pod tym względem będziecie niezmiernie usatysfakcjonowani, ponieważ obrazowi nie można odmówić niewątpliwej pasji oraz kreatywności. Historia jest spójna oraz przemyślana od początku do końca. Obie części doskonale się uzupełniają i zazębiają, stanowiąc dwie strony jednej monety. Warto też dodać, iż tytułowa iluzja zostaje zrealizowana w kontynuacji z jeszcze większym rozmachem niż poprzednio; przejawia się wielokrotnie zarówno w warstwie wizualnej, jak i fabularnej. W myśl filmowej maksymy: im bliżej obserwujecie daną sztuczkę, całkowicie się na niej skupiając, tym więcej wam umyka, ponieważ w tle rozgrywają się niezwykle istotne wydarzenia, które są skrzętnie ukryte przed oczami widzów pod płaszczem imponujących sztuczek, pełniących funkcję wabika sukcesywnie odwracającego uwagę nieuważnych kinomanów. Zatem przez cały seans przewija się wspominany motyw iluzji, na którym została zbudowana omawiana seria – zasady są tutaj proste, jak w każdej magicznej sztuczce, a ich podstawą jest chwilowa dystrakcja. Twórcy pogrywają sobie z widzami, bawią się ich nieświadomością i wodzą za nos. Co z tego, że tym razem wychodzi im to nieco gorzej niż poprzednio – wiemy przecież, czego możemy się spodziewać – skoro kolejny raz potrafią nas oszukać, tworząc zasłonę pozorów – tytułową iluzję, a my podobnie, jak w przypadku pierwszej części, jesteśmy usatysfakcjonowani seansem? To też świadczy o niebywałym kunszcie twórców. Ponownie wykorzystać ten sam manewr (fabularne twisty) i uzyskać równie zaskakujący efekt. Można bić tylko brawa, lecz do trzech razy sztuka. Kolejnym razem już nikt nie da się nabrać na powieloną n-ty raz iluzję. Zobaczymy, co przyniesie los i jaką niespodziankę zgotują nam twórcy w części trzeciej, ponieważ pozostawili sobie otwartą furtkę do następnej przygody. Czuję, że to będzie nowym poziom magii i przełom w serii!
Galeria zdjęć - "Iluzja 2" – Oko za oko!
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Możecie nazwać mnie ignorantem, ale nigdy nie udało mi się przeczytać zarówno „Lśnienia”, jak i „Doktora Sen”. Wiem, powinienem się wstydzić, szczególnie iż bardzo sobie cenię Stephena Kinga i wręcz ubóstwiam jego powieści. Obiecuję poprawę, naprawdę. Niemniej, widziałem przynajmniej adaptacje obu rzeczonych książek. „Lśnienie” w reżyserii Stanley’a Kubricka to niewąt
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Polecamy podobne artykuły
Japońska sztuka iluzji, a jednocześnie humoru pokazana jako rywalizacja pomiędzy dwoma iluzjonistami.
Teraz czytane artykuły
Proszę o uwagę! Drodzy widzowie, właśnie rozpoczyna się kolejny akt magicznego spektaklu, który podbił serca niezliczonych kinomanów na całym świecie! Gotowi na kontynuację historii tajemniczych Czterech Jeźdźców – ulubieńców publiczności doskonale wpisujących się w archetyp współczesnego Robin Hooda, a może znakomitych oszustów, złodziei i ulicznych kuglarzy ukrywają
Jakiś czas temu miałem sen. W stroju kamerdynera podaję na tacy szampana w brytyjskiej komnacie. Przy długim stole siedzi rodzina królewska: Elżbieta II, jej małżonek, syn, wnuki. I byłby to sen niezwykle nudny, ale „na szczęście” śliska podłoga i trzęsące się ze stresu nogi „pomogły”. Trunek rozlany, a ja leżę pod nogami królowej. Nie uświadczyłem jej reakcji, gdyż
Zwykle o starożytnych mówi się w kategoriach „prymitywni mieszkańcy Ziemi” lub co gorsza „dzikusy”. Jest to podejście człowieka zachodu, który myśli, że społeczeństwo, w którym żyje jest lepsze, bardziej nowoczesne. Jednakże przyglądając się bliżej sprawie, sytuacja rysuje się wręcz zupełnie niespodziewanie.
8 stycznia 2020 roku odbyła się na YouTubie premiera utworu, który może wzruszyć do łez. „Nie zastąpi Ciebie nikt” – to jego tytuł. Jan Paweł II – to jego bohater. Pieśń jest hołdem dla polskiego papieża i powstała z inicjatywy Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. Nagrana z okazji setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły, stanowi wspólne dzi
Kilkanaście tysięcy lat temu na Ziemi istniały lądy i miasta, które dziś znajdują się w głębinach morskich. Jednym z zatopionych kontynentów jest Lemuria, zwana też Mu. W niniejszym artykule przedstawię dowody na poparcie teorii istnienia w przeszłości ogromnego kontynentu na Oceanie Spokojnym.
Lider słynnego zespołu The Prodigy został znaleziony martwy w swoim domu w Dunmow w hrabstwie Essex. Ten dzień – poniedziałek 4 marca 2019 roku był prawdziwym szokiem dla jego wiernych fanów, a kolejne informacje zadały jeszcze większy cios. Keith Flint popełnił bowiem samobójstwo w wieku 49 lat!
Godzilla - słynny Król potworów powrócił. Silny, potężny, dumnie kroczy przed siebie. Jest jak Bóg, którego nic ani nikt jest w stanie powstrzymać. A gdy otworzy pysk, budzi strach i respekt, powodując, że nasze ciało jest całe w dreszczach. Odczuwamy to każdą kostką i mięśniem. Nie wierzycie? Odważnie więc usiądźcie przed kinowym ekranem.
Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, choć krótka, nie pozbawiona była wzniosłych chwil, krwawych wojen i zdarzeń, które stały się kamieniem milowym, odmieniając jej oblicze. Takim momentem było zniesienie niewolnictwa. W oczekiwaniu na zbliżającą się galę rozdania Oscarów (24 lutego), nieco spóźniona recenzja filmu "Lincoln".
Zanim zaczniemy krwawą opowieść o fenomenie hiszpańskich dreszczowców, należy zadać pytanie. Dlaczego w Polsce nikt nie potrafi zrealizować klimatyczny film grozy? (mająca kilka lat temu swoją premierę Pora mroku nie zachwyciła). Czyżby u nas brakowało talentu na miarę Guillermo del Toro? (nie mylić z Benicio). Trudno jednoznacznie stwierdzić i chyba tylko duchy znają
Po czternastu latach od premiery pierwszej części, fani serii w końcu doczekali się "Szybkich i wściekłych 7", których reżyserem został tym razem James Wan ("Piła", "Obecność"). Tak jak i w poprzednich odsłonach perypetii Toretto (Vin Diesel) i jego ekipy, również w siódemce znajdziemy przepych, roznegliżowane kobiety, zapierające dech w piersiach pościgi czy sceny wa
„Słowo na M” rozpoczyna się od przedstawienia widzom głównego bohatera produkcji Wallace’a. Poznajemy go w dość przykrym dla niego okresie. Młody chłopak po rozstaniu ze swoją dziewczyną, nie jest w stanie powrócić do normalnego trybu życia. Rozbity i przygnębiony postanowił definitywnie odizolować się od społeczeństwa. Decyduje się zamieszkać ze swoją siostrą oraz je
Trzecia część „Star Treka” zagościła na ekranach polskich kin 22 lipca. Kapitan James T. Kirk wraz ze swoją oddaną załogą zaprasza Was na kolejną, pełną niebezpieczeństw wyprawę, w której przyjaźń, wierność oraz jedność ekipy przejdą przez wymagający test. Czy i tym razem w obliczu samej śmierci wieloletni towarzysze zachowają zimną krew i zdołają położyć kres knowani
Z doskonałego komika przeistoczył się w jeszcze lepszego aktora dramatycznego. Role wybierał starannie, zawsze stając na wysokości zadania. W filmie „Kapitan Phillips” kolejny raz pokazał jak wybitnym jest aktorem. Przed wami Thomas Jeffrey Hanks.
Rzecz niesłychana! Tom Cruise, mimo że coraz starszy, kolejny raz staje w szranki z przybyszami z kosmosu, którym tylko jedno na myśli: zniszczenie ludzkości. I widać, że w gatunku science fiction czuje się jak ryba w wodzie. Po „Wojnie światów” (2005) i „Niepamięci” (2013) wspólnie z nim tkwimy „Na skraju jutra”. Już na wstępie szczerze można stwierdzić, że to jeden
Chrześcijaństwo, podobnie jak inne religie na świecie są odbiciem wierzeń i praktyk starożytnego świata. Niestety, fałszywa ideologia głoszona przez kapłanów, tak mocno wżarła się w ludzką świadomość, że mało kto poszukuje prawdziwego oblicza nauk dawnych mistrzów.
Winter is coming - znamienny i przyprawiający o dreszcze zwrot zna już miliony fanów na całym świecie. Fenomen sagi G.R.R Martina i zrealizowanego na jej podstawie serialu dorównuje "Władcy Pierścieni". Co takiego mają w sobie te książki, że zostały okrzyknięte jednymi z najlepszych powieści fantasy w historii literatury?
Wydaje się, że o wampirach opowiedziano już wszystko. Był „Blade”, była saga Zmierzch, była rewelacyjna ekranizacja książki Brama Stokera spod ręki Francisa Forda Coppoli. Dlatego też tym bardziej zainteresowała mnie informacja, że BBC i Netflix rozpoczynają prace nad serialem, którego głównym bohaterem będzie właśnie władca Wołoszczyzny Vlad Tepes, znany szerszej pub
Technologia w świecie mediów podlega zmianom. Co prawda rewolucja ta nie zachodzi w tak ekspresowym tempie, jak w przypadku komputerów, ale producenci odbiorników telewizyjnych też potrafią zaskakiwać. Jeszcze niedawno nowością była rozdzielczość 4K. A teraz oto nastaje nowa era. Pojawiły się telewizory 8K. Czy z sukcesem zwojują rynek, czy może będą szpanerskim gadże
Nowości
14 stycznia już po raz 27. wręczono Paszporty Polityki, czyli nagrody za najważniejsze osiągnięcia w szeroko pojętej dziedzinie polskiej kultury za rok 2019. Otrzymali je twórcy i wykonawcy, którzy swoim talentem, charyzmą i oryginalnością najbardziej zwrócili na siebie uwagę. Łącznie nagrodzono siedem osób w siedmiu kategoriach. Wśród laureatów znaleźli się m.in. mło
Ma dopiero 17 lat, a już może pochwalić się odkryciem, o jakim jego rówieśnicy nawet nie śnili. Gdy koledzy i koleżanki Wolfa szukali Pokemonów swoimi smartfonami, on wolał spoglądać w gwiazdy. Marzyciel? Nie. To młody mieszkaniec Nowego Jorku, który badaniem kosmosem fascynuje się od najmłodszych lat. Niedawno odbywał wakacyjny staż w... NASA i tam też zauważył cień
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Carbonara wcale nie jest włoską potrawą. Co nie zmienia faktu, że każda bardziej lub mniej szanująca się włoska restauracja ma ją w swojej ofercie. Gości również w naszych domach, i to z kilku powodów: smak, cena i łatwość w przygotowaniu. Jednak czym tak naprawdę jest włoska potrawa?
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Im wygodniej i bardziej futurystycznie, tym lepiej – pomyśleli zapewne producenci z firmy Segway, pokazując na CES 2020 (największe targi elektroniki na świecie), prezentując swoje najnowsze cacko na kołkach. I nie, nie jest to bardziej odpicowana elektryczna hulajnoga, a…. fotel o nazwie S-Pod!
Artykuły z tej samej kategorii
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.368