O nasChronologiaArtykułyWspółautorzyPocztaZałóż bloga
 -

"Stellaris" – Odyseja Statyczna - Recenzje gier

Science fiction jest mi bardzo drogim gatunkiem, zarówno jeśli chodzi o film, jak i gry. Moja wrażliwość w jego odbiorze formowała się przez ponad dwie dekady na horyzoncie zdarzeń, gdzie obie te rzeczywistości równolegle względem siebie płynęły, przeplatały się i zderzały.

Wstęp
Treść artykułu
Galeria zdjęć
Opinie
Polecane artykuły
GieHa (2888 pkt)Strona WWW Autora
Ilość odwiedzin:
3 114
Czas czytania:
3 743 min.
Kategoria:
Recenzje gier
Autor:
GieHa (2888 pkt)
Dodano:
2339 dni temu

Data dodania:
2016-11-04 10:08:10

X muza pokazała już, że zła prasa może zniszczyć każdego – nawet bezterminowego zabójcę z żelaznym uściskiem. Przestrzegła, jak kończy się branie pasażerów na gapę z obcych miejsc. Oceniła, że najdoskonalsi myśliwi w galaktyce są naprawdę „brzydkimi skur**elami”. Potrafiła również poetycko uświadomić, iż „wszystkie te chwile zagubią się w czasie... jak łzy na deszczu”.

 

Mniej więcej od połowy lat dziewięćdziesiątych swoją wersję na poważnie zaczynała przedstawiać strona wirtualna. Spośród ówczesnej plejady gwiazd postanowiłem wyciągnąć na potrzeby recenzji dwie odmienne, lecz równie silne idee dla gry science fiction.

 

Pierwsza to „StarCraft” – fabularnie przypomina przygodę powstałą na skutek zmiksowania „Star Treka”, „Gwiezdnych Wojen” i „Żołnierzy Kosmosu”. Na pierwszym planie stawiane są dzieje bohaterów (bądź co bądź kierujących losami całych nacji), ich wzajemne relacje oraz wyzwania osadzone w formalnie (za pomocą fizyki, mitologii, historii etc.) uwarunkowanym uniwersum – kosmos i jego poznawanie służą tu za (wybornie opracowane) tło fabularne.

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: rozgrywka własna)

 

„Alpha Centauri” z kolei poszło (rzec jasna trzymając się pewnych ram i proporcji) w stronę „kubrickowskiej” kontemplacji wszechświata i jego nieogarnionych sfer. Rewelacyjnie wpleciono w „cywilizacyjną” formułę poczucie osamotnienia i niepokojącą świadomość bycia niechcianym gościem w nowym (czy bardziej precyzyjnie: „jedynym”) domu – chyba również fauna i flora planety kierowały się „odgórnie przykazaną” wrogością, co zwłaszcza w początkowej fazie zagęszczało rozgrywkę. Do dziś nie wiem, czy to wszystko było w ogóle w zamyśle twórców, niemniej takie wrażenie z gry pamiętam do teraz.

 

O ile paręnaście lat później „StarCraft II” w pięknym stylu kontynuuje dzieło poprzednika, tak „Civilization: Beyond Earth” nie sprostało oczekiwaniom względem swego duchowego protoplasty. Jednakże w przyrodzie nic nie ginie, więc jeśli jedna produkcja nie miała „tego czegoś”...

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: rozgrywka własna)

 

Znane fanom strategii szwedzkie studio Paradox („Europa Universalis” chociażby) wydało w czerwcu tego roku galaktyczne dzieło „Stellaris” wykorzystujące autorski silnik Clausewitz. Celem gry jest poprowadzenie naszego rodzaju (niekoniecznie ludzkiego) ku świetlanej przyszłości wśród gwiazd za pomocą formuły 4X (od słów: Explore, Expand, Exploit, Exterminate), a to, jak wiemy „Paradoxy” lubią najbardziej.

 

Początek jest bez wątpienia najmocniejszą stroną „Stellaris” i to on pochłonie gracza najbardziej. Wszystko zaczyna się już w fazie wyboru naszego (ufo)ludu – na długim pasku zakładek szczególną uwagę zwrócić musimy ku szerokiemu wachlarzowi cech i ustrojów oraz jednej z trzech opcji podróżowania międzygwiezdnego. Zdeterminuje to drogę, którą obierzemy podczas próby gotowanej nam przez niezmierzony wszechświat.

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: rozgrywka własna)


Pierwsze rozdziały tej próby są doprawdy fascynujące. Dla spotęgowania imersji polecam rozpocząć zabawę w odwzorowanym graficznie, rodzimym Układzie Słonecznym (ze znanymi „okolicami”) – ironiczna jest świadomość, iż realne pokonanie tych „ekranowych centymetrów” dzielących nas od Alpha Centauri czy Gwiazdy Barnarda to obecnie dla człowieka faktyczna fantastyka naukowa. Przykładowy wybór średnich rozmiarów galaktyki daje nam okazję do odkrycia sześciuset systemów, tak więc dalszy komentarz odnośnie wielkości tej kosmicznej sceny nie jest potrzebny.

Im dokładniej będziemy ją badać, tym bardziej się nią zafascynujemy. Otóż każde ciało niebieskie (od asteroid po największe gazowe olbrzymy) posiada szereg parametrów: klimat, możliwość skolonizowania, bogactwa naturalne, rozwój mikroorganizmów, obecność tubylców (zarówno tych żyjących w szałasach, jak i budujących pierwsze stacje kosmiczne) itd. Podczas podobnych ekspedycji na pewno dodatkowo napotkamy różnorodne anomalie i zdarzenia będące niejednokrotnie boostem dla odbywających się osobno badań centralnych (z dziedziny fizyki, socjologii i techniki) – analogicznie pomagać będą także przeszukiwania dryfującego w próżni złomu, powstałego wskutek stoczenia bitwy kosmicznej. Gra nie tylko umożliwia nam taką szczegółową diagnostykę mapy, ale wręcz wymaga jej, by sukcesywnie rozbudowywać swe imperium.

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: youtube.com)

 

Rozbudowa wiąże się rzecz jasna z kolonizowaniem lub podbijaniem nowych światów. Swoją flotę udoskonalamy, tworząc własnoręcznie projektowane jednostki dla poszczególnych klas stacji i okrętów – oczywiście ilość budulca i jakość projektów zależna jest od wyżej wymienionych aspektów naukowych. Niezastąpieni bywają tu dowódcy zbierający doświadczenie na przestrzeni lat, jednak nie mam tu na myśli tylko kwestii militarnych. Pięć pierwszych planet (później także sektory) dla lepszego rozwoju potrzebuje odpowiednich gubernatorów, tak samo jak placówki i statki badawcze potrzebują najlepszych naukowców – ich dobór i ulokowanie należą do naszych obowiązków. 

 

Gdy jednak skończy się faza agresywnej ekspansji, sąsiedzi stawią zacieklejszy opór, a na krańcach galaktyki zamajaczą nowe niebezpieczeństwa (nie będzie spoilerowania) postanowimy skupić się na wewnętrznym zarządzaniu swoim mocarstwem, by sprostać nowym wyzwaniom. Od tego momentu gra lekko nuży, bo na dobrą sprawę wystarczy zachowawczo pilnować strategicznego widoku mapy i co jakiś czas kilkoma kliknięciami zareagować na cykliczne powiadomienia i domowe problemy: narodziny frakcji separatystów, dziurę budżetową itp. Z drugiej strony to przecież wciąż od nas zależy czy będziemy długofalowo planować następne ruchy, trwając zawieszeni w próżni, czy podejmiemy się pochopnych kroków poza nasze dominium – dlatego nie uważam tego fragmentu rozgrywki za rażący błąd, choć bez wątpienia przyszłe aktualizacje mogą go w jakimś stopniu udoskonalić.

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: rozgrywka własna)


Warunki zwycięstwa, jak i sama polityka zagraniczna to już inna bajka. Z doświadczenia przy grach 4X spodziewałem się, że nastawienie sąsiada będzie się zmieniać wykładniczo względem mojej/jego potęgi – nie myliłem się. Praktycznie na nic tu „wskaźniki sympatii”. Jeśli jestem potężny, a kolega zza miedzy słaby – dostaję zaproszenia do paktów o nieagresji, sojuszy obronnych i członkostwa w federacji. Ale wystarczy, by ktoś zauważył moją chwilową niedyspozycję, wówczas podobne zaproszenie płynące ode mnie nie mają racji bytu – należy montować „Megadziała” na dzioby pancerników. Jedynym wyjątkiem na duży plus była sytuacja, gdy wszystkie frakcje w galaktyce solidarnie odstąpiły od swych waśni, by zjednoczyć się dla wspólnego dobra (w dalszym ciągu bez spoilerów). Warunki zwycięstwa nie są zaskakujące: możemy wygrać poprzez unicestwienie przeciwników, posiadanie wpływów w przynajmniej 40% układów lub należąc do federacji, która przewodzi 60% planet zdatnych do zamieszkania.

Grafika celowo prezentuje się jako przystępna dla słabszych sprzętów i nie mam zamiaru się jej czepiać. Zwłaszcza że jest schludna, przejrzysta i bardzo plastycznie obrazuje kosmiczną tematykę gry. Korzystanie z menu w pierwszych chwilach nie wydaje się być proste, ale prędzej czy później każdy nauczy się je intuicyjnie obsługiwać.

 

Screen z gry "Stellaris" (źródło: rozgrywka własna)


Muzyka jest natomiast perfekcyjna. To wzór jak należy komponować ścieżkę dźwiękową dla gier science fiction – momenty dwóch głównych motywów towarzyszą mi w myślach również podczas pisania tych słów. Szacunek.

Podsumowując, gra posiada parę wad (większych lub mniejszych – w zależności od odbiorcy), niemniej jednak filary jej sukcesu unoszą ją bezproblemowo do tegorocznych gwiazd branży. Liczę, że Paradox w żadnym razie nie porzuci swojego dzieła, pakując doń odpowiednie dodatki, i w przyszłości wyruszy wspólnie z nim tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden developer!

Ocena: 8,5/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Autor recenzji publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem _GsHock_

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję

Galeria zdjęć - "Stellaris" – Odyseja Statyczna

Temat / Nick / URL:

Treść komentarza:

Więcej artykułów od autora GieHa

 -

Odwiedzin: 599

Autor: GieHaRecenzje gier

Komentarze: 2

"Dead Space Remake" – Dynamika Rozświetlającej Mrok Gwiazdy - Recenzje gier

Wydana jesienią 2008 roku gra „Dead Space” zrobiła dla horroru science-fiction w gamingu dokładnie tyle samo co „Ósmy Pasażer Nostromo” dla tegoż gatunku w kinematografii. Tak właściwie, to po latach przemyśleń, obserwacji i znajdywania punktów odniesienia, mogę z czystym sercem zestawiać ten tytuł z każdym wiekopomnym dziełem fantastyki naukowej, bez względu na przypisane mu medium.

"The Callisto Protocol" – Mechanika Martwego Ciała Niebieskiego - Recenzje gier

Pan Glen Schofield przeszedł już do historii gamingu jako twórca niesamowitego "Dead Space'a", morfując (badumtss!) przy okazji już na zawsze gatunek sci-fi survival horroru w grach i sadzając na tegoż szczycie małomównego inżyniera z plazmowym przecinakiem w dłoni. Piszę o tym dlatego, aby podkreślić jak olbrzymie oczekiwania miałem wobec najnowszego dzieła wspomnianego twórcy, liderującemu obecnie niedawno powstałemu Striking Distance Studios.

"Darkwood" – Czarna Koza z Lasu nuci kołysankę dla Tysiąca swoich Młodych - Recenzje gier

Być może to już tradycja, że co jakiś czas natknę się na kilkuletnią grę niezależną, która okazuje się wartą polecenia innym graczom ze względu na swe ponadczasowe zalety. Omawiany tytuł od polskiego Acid Wizard Studio jak najbardziej wpisuje się do tego wzorca, ale docelowy gracz, pragnący czerpać przyjemność z tej rozgrywki, będzie musiał tym razem niepodważalnie spełniać kilka warunków.

 -

Odwiedzin: 614

Autor: GieHaSeriale

"Peacemaker" – "It’s the franchise, boy, I'm shining now" - Seriale

Być może mój głos znajduje się w mniejszości, wszak uważam, że zdecydowanie bardziej faworyzowany przez krytyków ubiegłoroczny „The Suicide Squad” Jamesa Gunna cierpiał na zasadniczo ten sam problem co „Legion Samobójców” zaproponowany niegdyś przez Davida Ayera, czyli formalną nielogiczność. Zarówno w pierwszym, jak i w drugim przypadku mamy finalnie do czynienia z nadprzyrodzonym zagrożeniem o gigantycznej skali, więc jakim cudem lekiem na takie kabały ma być świruska z kijem baseballowym, gość z zestawem linek wspinaczkowych czy człowiek o wyglądzie łasicy – zamiast, no nie wiem, boga z odległej planety strzelającego laserami z oczu i rozwijającego w powietrzu prędkość czterech machów albo multimiliardera z technologią wyprzedzającą o dekady wszelki znany militarny know-how i tłukącego do nieprzytomności przestępców w pancerzu ze spiczastymi uszami?

"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów

Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...

Teraz czytane artykuły

"Stellaris" – Odyseja Statyczna - Recenzje gier

Science fiction jest mi bardzo drogim gatunkiem, zarówno jeśli chodzi o film, jak i gry. Moja wrażliwość w jego odbiorze formowała się przez ponad dwie dekady na horyzoncie zdarzeń, gdzie obie te rzeczywistości równolegle względem siebie płynęły, przeplatały się i zderzały.

"Kopciuszek" – Magia dzieciństwa - Recenzje filmów

Najnowsze dzieło Disneya to prawdziwa bajka, nostalgiczna podróż do świata pełnego czarów, gdzie spełniają się marzenia i sny, chwilowe kłopoty oraz problemy uszlachetniają, a każda historia odznacza się szczęśliwym zakończeniem. Mogłoby się wydawać, że kolejna próba ekranizacji starej baśni braci Grimm, która została opowiedziana już przecież ze sto razy i na wszystkie możliwe sposoby, jest bezcelowa i ewidentnym skokiem na kasę kinomanów. Szczęśliwie to tylko pozory.

Inna historia Egiptu - Historia

Egiptolodzy są zgodni, że cywilizacja starożytnego Egiptu powstała 3 100 – 3 000 lat p.n.e. Akademiccy naukowcy twierdzą także, że na ziemi egipskiej nie rozwinęła się żadna inna kultura oprócz tej, która zapoczątkowana została przez faraonów z I dynastii. Jednak czy konwencjonalna nauka po raz kolejny nie popełnia błędu?

"Mesjasz" – Posłaniec prawdy? - Seriale

Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie ma szans powodzenia. A jak można odnieść to do naszej wiary? Czy istnieje zasada, określająca to, jak powinniśmy się zachować, byśmy zawsze byli silni wiarą? Wydaje się, że zależy to od naszego osobistego zrozumienia prawdy. A jednak ci, którzy wierzyli w proroków, w momencie pojawienia się Jezusa Chrystusa, przybili go do krzyża.

 -

Odwiedzin: 1021

Autor: pjElektronika

Adran i Ameca – roboty o ludzkiej twarzy! - Elektronika

Grudzień to miesiąc cudów. Dowodem na to stwierdzenie jest to, że przy wigilijnym stole może dojść do pojednania zwaśnionych rodzin (chociaż części z nich). Jednak ostatni miesiąc 2021 roku dał nam jeszcze jeden powód, by tak myśleć. Oto bowiem brytyjska firma Engineered Arts pokazała światu swoje „dzieci” – najpierw Amecę, a później Adrana. Co prawda, „rodzeństwo” jeszcze nie potrafi się kłócić i godzić ze sobą, ale chwali się innymi zdolnościami, jak na obecnie najbardziej zaawansowane… roboty humanoidalne przystało!

Nowości

METAL MINE FESTIVAL powraca. Także polskie zespoły zagwarantują ekstremalne przeżycia! - Festiwale muzyczne

Podobno heavy metal narodził się dokładnie w 1970 roku, w piątek 13 lutego. A zatem sam diabeł maczał w tym palce? Nic z tych rzeczy! Przecież, jak pokazały badania, taki gatunek muzyki nie zamienia ludzi w seryjnych morderców. Przeciwnie. Pomaga rozładować napięcie i ogranicza agresywne zachowania. Zapuszczajcie więc długie włosy, bierzcie w dłonie gitary i ruszajcie na koncerty. Najlepiej na dwudniowy Metal Mine Festival, gdzie występują zarówno polskie, jak i zagraniczne, porządnie grające kapele, i który powraca po trzech latach przerwy!

"Żenada"… Karolina Jop w odważnym singlu o "książętach z bajki"! - Muzyczne Style

Ma za sobą już debiutancki album oraz historię związaną z pobytem w Stanach Zjednoczonych, o której śpiewa w ostatnim singlu „Na Zaś”. Teraz, prężnie rozwijająca się na rynku muzycznym wokalistka Karolina Jop, wraca z nowym, zaskakującym materiałem, w absolutnie nowym stylu. Poznajcie „Żenadę”, czyli zapowiedź kolejnej płyty.

Z odcieni szarości do żywych barw – Kinga Rutkowska i jej "Neonowa noc"! - Zespoły i Artyści

Nazywa się Kinga Rutkowska. Jest wokalistką, która głosem burzy mury szarości. Nic dziwnego. Ukończyła przecież Akademię Muzyczną w Łodzi o specjalności wokalistyka estradowa. Jako wrażliwa artystka, kocha muzykę tak bardzo, że właśnie wydała swój trzeci singiel. Już jego tytuł – „Neonowa noc” zawiera w sobie pewną zapowiedź całej treści, przekazu, a także niezwykłego klimatu. Mający oficjalną premierę dokładnie 29 marca 2023 roku, w samo południe utwór uwodzi emocjami, dając mnóstwo pozytywnej energii.

 -

Odwiedzin: 109

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"John Wick 4" – Zabij ich wszystkich! - Recenzje filmów

Yeeeaah. Mr. Wick powrócił w czwartej odsłonie serii. Jest jak kot. Zawsze spada na cztery łapy, żyć ma sporo, szczęścia jeszcze więcej. Coś pod nosem mruczy. Czai się w cieniu. Ale jako człowiek czuje się zmęczony. Wszak ciągle ktoś na niego poluje. Tutaj np. potężni faceci w kuloodpornych garniakach. Ja po seansie filmu też jestem wyczerpany, jednak na twarzy gości uśmiech. Bo paradoksalnie czuje się naładowany energetycznie, jakbym wypił kilka… naście Red Bulli. Mimo umownej fabuły uplecionej z tony absurdów, jest to pod względem sekwencji akcji i kreatywnej reżyserii połączonej ze zdjęciami niczym z „Blade Runnera 2049”, najlepszy rozdział!

Co za Kanał?! "MegaWhesly", gdzie M. Nożownik opowiada o sprawach różnych! - Ludzie Youtuba

Kosmopolita, który „kupił działkę na Księżycu”. „Radykalny lewak” – jak siebie nazywa, który, siedząc w wannie, pochyla się nad problemami ludzi leworęcznych. Kinda hipis, którego filmik o sensie całowania się wyświetlono ponad 100 tysięcy razy! Chłopak, poeta (tak, wydał swój tomik), interesujący się teoriami spiskowymi, szeroko pojętą popkulturą i kontrowersyjną tematyką. Kiedy się przedstawia, można się lekko przestraszyć. Ale spokojnie, utalentowany w różnych dziedzinach Mateusz Nożownik to sympatyczny, szalenie inteligentny gość, który m.in. nauczy Was, jak grać na gitarze elektrycznej, „poczęstuje ciasteczkami i herbatką” oraz opowie, zarówno o sprawach większych niż życie, jak i przyziemnych, ciekawych problemach i rzeczach. Wystarczy, że zajrzycie na jego kanał o nazwie MegaWhesly. Czym dokładnie jest ten projekt prowadzony na YouTubie? O tym poniżej.

RaV Kozik zaprasza na "Złote plaże" do... klubu! - Muzyczne Style

Wcześniej zaprezentował świetnie przyjęty, chwytający za serce singiel „Wart mniej”. A teraz powraca w zupełnie innej odsłonie! Na letnie dni jeszcze za wcześnie, ale jego kolejny utwór sprawia, że już czuje się ciepełko. RaV Kozik, czyli finalista The Voice przenosi bowiem wszystkich prosto na „Złote plaże”, gdzie króluje afrobeat!

Artykuły z tej samej kategorii

 -

Odwiedzin: 599

Autor: GieHaRecenzje gier

Komentarze: 2

"Dead Space Remake" – Dynamika Rozświetlającej Mrok Gwiazdy - Recenzje gier

Wydana jesienią 2008 roku gra „Dead Space” zrobiła dla horroru science-fiction w gamingu dokładnie tyle samo co „Ósmy Pasażer Nostromo” dla tegoż gatunku w kinematografii. Tak właściwie, to po latach przemyśleń, obserwacji i znajdywania punktów odniesienia, mogę z czystym sercem zestawiać ten tytuł z każdym wiekopomnym dziełem fantastyki naukowej, bez względu na przypisane mu medium.

 -

Odwiedzin: 4152

Autor: GieHaRecenzje gier

Komentarze: 4

"Cyberpunk 2077" – Per aspera ad astra - Recenzje gier

"(...)Więc tędy albo tędy, chyba że tamtędy, na wyczucie, przeczucie, na rozum, na przełaj, na chybił trafił, na splątane skróty. Przez któreś z rzędu rzędy korytarzy, bram, prędko, bo w czasie niewiele masz czasu, z miejsca na miejsce do wielu jeszcze otwartych, gdzie ciemność i rozterka ale prześwit, zachwyt, gdzie radość, choć nieradość nieomal opodal, a gdzie indziej, gdzieniegdzie, ówdzie i gdzie bądź szczęście w nieszczęściu jak w nawiasie nawias, i zgoda na to wszystko i raptem urwisko, urwisko, ale mostek, mostek, ale chwiejny, chwiejny, ale jedyny, bo drugiego nie ma.(...)"*

"Darkwood" – Czarna Koza z Lasu nuci kołysankę dla Tysiąca swoich Młodych - Recenzje gier

Być może to już tradycja, że co jakiś czas natknę się na kilkuletnią grę niezależną, która okazuje się wartą polecenia innym graczom ze względu na swe ponadczasowe zalety. Omawiany tytuł od polskiego Acid Wizard Studio jak najbardziej wpisuje się do tego wzorca, ale docelowy gracz, pragnący czerpać przyjemność z tej rozgrywki, będzie musiał tym razem niepodważalnie spełniać kilka warunków.

 -

Odwiedzin: 4525

Autor: AhyrionRecenzje gier

Komentarze: 1

"Gothic" – Magia drewna! - Recenzje gier

W sierpniu ponownie nastąpi rocznica wydania „Nocy Kruka”, dodatku do „Gothica II”. Cofnijmy się zatem już teraz w czasie, do korzeni kultowej u nas serii. Zazwyczaj nie zaczynam tak recenzji, ale w tym przypadku wymagany jest pewien kontekst. Nigdy nie grałem w pierwszego „Gothica”. Właściwie trudno mi powiedzieć dlaczego, bo w tamtych czasach zagrywałem się w cRPGi, nawet nie chcę myśleć ile czasu przesiedziałem przy „Morrowindzie”. Tak się jednak złożyło, że ominęła mnie jedna z najbardziej popularnych w Polsce gier, dzieło niemieckiego Piranha Bytes.

"The Callisto Protocol" – Mechanika Martwego Ciała Niebieskiego - Recenzje gier

Pan Glen Schofield przeszedł już do historii gamingu jako twórca niesamowitego "Dead Space'a", morfując (badumtss!) przy okazji już na zawsze gatunek sci-fi survival horroru w grach i sadzając na tegoż szczycie małomównego inżyniera z plazmowym przecinakiem w dłoni. Piszę o tym dlatego, aby podkreślić jak olbrzymie oczekiwania miałem wobec najnowszego dzieła wspomnianego twórcy, liderującemu obecnie niedawno powstałemu Striking Distance Studios.

Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.

© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.544

Akceptuję pliki cookies
W ramach naszego portalu stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym momencie zmiany ustawień dotyczących cookies. Jednocześnie informujemy, iż warunkiem koniecznym do prawidłowej pracy portalu Altao.pl jest włączenie obsługi plików cookies.

Rozumiem i akceptuję