Seks za kilkadziesiąt lat. Czy androidy zastąpią prawdziwego kochanka? - Erotyka, towarzyskie

Już dziś m.in. w Wielkiej Brytanii są plany, by w niedalekiej przyszłości otworzyć domy publiczne dla panów i pań, w których to zamiast prostytutek z krwi i kości, każdy zasmakuje „miłości” z androidem. Pomysł rodem z filmów fantastycznych? Niekoniecznie. Słynny, sztuczny, acz perfekcyjny kochanek z „A.I. Sztucznej inteligencji” – Żigolo Joe (w tej roli Jude Law) faktycznie może niedługo dawać rozkosz kobietom. Co prawda musi minąć jeszcze wiele czasu, aby taki android stał się równie inteligentny, jak jego filmowy odpowiednik (mowa, gesty, rozum itp.), ale jako doskonały kochanek sprawdzi się zapewne w stu procentach.

 

Agencje swoją drogą, ale należy dodać, że także będzie możliwość zakupu robota do „seksualnych robótek”. Już są produkowane humanoidalne lalki (m.in. przez RealDoll), których podobieństwo do androidów jest bardzo uderzające (materiał przypomina ludzką skórę). Co prawda są bardzo drogie i tylko bogaci mogą sobie na nie pozwolić (trzeba wydać nawet do kilku tysięcy dolarów), ale zainteresowanie nimi i tak rośnie z dnia na dzień.

 

Brzmi trochę creepy? Niemoralnie? Początkowo tak, ale warto zwrócić uwagę na pozytywne aspekty. Po pierwsze ograniczy to nielegalną prostytucję i będzie stanowić skuteczny oręż w zapobieganiu chorobom przenoszonym drogą płciową. Co więcej, seks z robotem w agencji towarzyskiej lub w we własnej sypialni będzie tańszy niż z prawdziwą prostytutką. Dzięki temu zaniknie niewolnictwo seksualne, a kobiety w domach publicznych nie będą już zmuszane do najbardziej perwersyjnych zachcianek ze strony klientów.

 

 

Obecnie produkowane lalki mają swoje imiona, m.in. Denise, Roxy i Michelle. Ponętne kształty, duże piersi, długie włosy, piękne oczy… Trudno oderwać wzrok. Wyobraźcie sobie, co będzie, gdy owe „panie” (także „panowie”; lalki o fizjonomii mężczyzn też są tworzone) osiągną większy stopień inteligencji i poza umiejętnościami w łóżku, staną się niewolnikami w innych aspektach życia. Ugotują, posprzątają, zrobią kawę, przypalą papierosa… A co, kiedy poza zwykłym pożądaniem, zaczną odczuwać także prawdziwą miłość? Sam temat uczucia między człowiekiem a sztuczną inteligencją był świetnie ukazany w filmie „Ona”. Co prawda nie było tam robota w sensie fizycznym, jednak głos Scarlett Johansson wystarczył, aby samotny Theodore (Joaquin Phoenix) zakochał się po uszy w systemie operacyjnym o seksowym imieniu Samantha. Potrzebę kochania odczuwała też Ava (Alicia Vikander) z obrazu pt. „Ex Machina”. Szybko ucząca się i coraz bardziej śmiała Ava to przykład sztucznej inteligencji, która za kilkadziesiąt lat może nie być już filmową fikcją. Czy taki android będzie odczuwał także cierpienie? Czy będzie jedynie „wykorzystywany” w celach seksualnych itp.? Zbuntowane roboty, których sumienie ulegnie zniszczeniu – to nie brzmi zbyt optymistycznie. Chyba że zawsze pozostaną one zombie – maszynami/gadżetami, dla których słowo moralność nie ma znaczenia.

 

 

 

Innym problemem jest to, że człowiek może zatracić potrzebę kontaktu (też intymnego) z innym człowiekiem. Już teraz wielu ludzi, szczególnie dzieci, spędza wolny czas nie z kolegami, a ze swoim nieodłącznym smartfonem. Wirtualna rzeczywistość przejmuje kontrolę…

 

Wspomniałem o dzieciach. Część naukowców uważa, że stworzenie robota/dziecka może pomóc uchronić nasze pociechy przed… pedofilami. Oby tylko budowanie małych robotów nie wymknęło się spod kontroli. Kiedy pomyśli się o Dawidzie z filmu „A.I. Sztuczna inteligencja”, który nie jest adoptowany i kochany jak prawdziwy syn, a głównie kupowany w celach seksualnych, to aż dreszcze przerażenia przechodzą po plecach…

 

Wracając do tworzonych obecnie lalek w formie gadżetu, to ich produkcja zaczęła się kilka lat temu. Jednym z „ojców” tego pomysłu był Matt McMullen – założyciel sklepu internetowego RealDoll. Niedawno podzielił się on zaskakującą informacją. Już wkrótce Denise i jej koleżanki będą mówić! W ich procesorach zostaną bowiem zakodowane setki, jak nie więcej, odpowiedzi! Już obecnie każdy zainteresowany klient może wybrać zakupionej lalce m.in. kolor oczu, włosów, a nawet lakier do paznokci i odcień skóry! Od 2010 roku McMullen sprzedaje około 2-3 tysiące lalek rocznie (ich syntetyczna skóra jest ciepła i miła w dotyku, można wyczuć puls, a już wkrótce będą wydzielały przyjemny zapach – przyciągający afrodyzjak). Jak więc widać, to udany biznes i na pewno prototypy/lalki będą za jakiś czas coraz bardziej zbliżone do znanych z filmów science fiction robotów.

 

 

 

Krótko mówiąc, rewolucja seksualna trwa, a punkt kulminacyjny osiągnie około 2050 roku: seks z robotami stanie się nieunikniony. Nie będzie tematem tabu, powodem do wstydu ani niczym strasznym. Jak pornografia, stanie się czymś powszechnym, choć nie przez wszystkich akceptowalnym. A co z nierównościami płciowymi w społeczeństwie? Etycy protestują, a reszta z niecierpliwością czeka na rozwój sytuacji (głównie Japończycy, którzy, jak chodzą słuchy, unikają seksu z człowiekiem, nawet w wieku trzydziestu lat).

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

A co Wy sądzicie na ten temat? Śmiało wypowiedzcie się w komentarzach.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję