814
877 min.
Recenzje filmów
kulak4 (899 pkt)
1089 dni temu
2016-11-29 13:18:00
Edward Snowden (Joseph Gordon-Levitt) to młody i ambitny chłopak o niezwykłych hakerskich umiejętnościach. Stateczny i nieco wycofany młodzian przed ekranem komputera przemienia się we władcę cyberprzestrzeni. To właśnie dzięki szczególnym uzdolnieniom, Snowdenowi udaje się znaleźć zatrudnienie w służbach specjalnych. Dobrze płatna praca, ciepła posadka i wyrozumiała dziewczyna, Lindsay (Shailene Woodley)... czego chcieć więcej? Szybko okaże się, że metody działań CIA są dalekie od norm akceptowanych przez Edwarda. Wbrew zdrowemu rozsądkowi, Snowden postanawia stawić czoło molochowi. Karkołomny plan obejmuje kradzież danych i przekazanie ich reporterom gazety „The New York Times”. Zadarcie z rządem Stanów Zjednoczonych będzie jednak miało szereg konsekwencji...
Siłą rzeczy historię Snowdena w pewnym stopniu znają wszyscy internauci. Po wycieku tajnych informacji trudno było nie natrafić na artykuł, post lub krótki komentarz odnośnie sprawy. Mimo jawnego zakończenia całej afery, Oliverowi Stone'owi udało się wykrzesać sporo magii z biograficznego kina. Jakby nie było, filmy opowiadające o prawdziwych wydarzeniach to niezaprzeczalny konik dojrzałego twórcy. W przeciwieństwie do ledwie poprawnych tytułów rzędu „World Trade Center” czy „W”, „Snowden” oferuje widzowi sporo kreatywnych i ładnie skomponowanych ujęć, o czym za chwilkę.
Dobrze pamiętam, jak pozytywnym zaskoczeniem była „Piąta władza”, na premierę której udało mi się wygrać zaproszenia z portalu „Filmweb”. Produkcja sprzed 3 lat traktowała o bliźniaczo podobnym temacie, tj. o powstaniu strony WikiLeaks oferującej czytelnikom różne przecieki informacji. Pojęcia nie mam, czy pan Stone miał szansę zaznajomić się ze wspomnianym tytułem, tym niemniej jego dzieło przywodzi na myśl cichy hit z Cumberbatchem. Począwszy od próby uświadomienia milionów Amerykanów o szemranej działalności rządu, przez klimat thrillera trzymającego w napięciu niczym kryminał, skończywszy zaś na fantazyjnych zabiegach uatrakcyjniających narrację; „Snowden” wydaje się kopiować poprzednika. Żadna to ujma na honorze, wzorowanie się na dobrych filmach to bowiem sól kina.
Oliver Stone, współscenarzysta filmu, wraz z Kieranem Fitzgeraldem, sprawnie wymieszali elementy obyczaju, dreszczowca i gatunku biograficznego. Dobrze nakreślona relacja między głównym bohaterem i jego ukochaną nadaje protagoniście ludzki wymiar. Co więcej, produkcja rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych, przetasowując spotkanie z dziennikarzami licznymi flashbackami wyjaśniającymi obecną sytuację. Dzięki dobremu tempu opowieści, z szarpiącymi nerwy wstawkami obejmującymi rozmowę ze wszechwiedzącym „Wielkim Bratem” (dosłownie) czy najeżoną nieprzewidywalnymi splotami wydarzeń kradzież informacji, stosunkowo długi czas trwania filmu nie daje się szczególnie we znaki.
Dawno nie miałem okazji ujrzeć Olivera Stone'a bawiącego się obrazem i kadrami. Po dziś dzień z rozrzewnieniem wspominam seans „Drogi przez piekło”, w której to reżyser dał upust ułańskiej fantazji (manipulowanie obiektywem i filtrami a la śp. Tony Scott). „Snowden” jest oczywiście bardziej stonowanym filmem, tym niemniej parę scen ma prawo się podobać pod kątem wizualnym. Świetnie zobrazowany zostaje sposób funkcjonowania szpiegowskiej siatki, która krok po kroku łączy każdego obywatela poprzez śledzenie kont pechowców na portalach społecznościowych. Sugestywna pajęczynka stopniowo rozciągająca swe macki w cyberprzestrzeni pojawia się na ekranie podczas dramatycznego monologu Snowdena, oferując wizualizację opisu. Ot, kolejny punkt styczny z „Piątą władzą”, jeno w odrobinę bardziej spektakularnym wymiarze.
Joseph Gordon-Levitt po raz wtóry udowadnia, iż nie da się go tak łatwo zaszufladkować. Po świetnej, choć mocno charakterystycznej, roli w „The Walk. Spacer w chmurach” nie ma ani śladu. Snowden w wykonaniu aktora ma choćby specyficzną manierę mówienia, dzięki czemu wyróżnia się spośród innych dobrych wcieleń artysty. Ani przez minutę nie ma się wrażenia, iż na ekranie obserwujemy nie genialnego hakera, ale chłopaczka usilnie próbującego wejść w jego rolę. Shailene Woodley zaś, robiąca do niedawna furorę w cyklu „Niezgodna„, wyraźnie stara się odciąć od nadmienionego cyklu. „Gwiazd naszych wina” czy „Snowden” właśnie udowadniają niedowiarkom, iż dziewczyna ma talent. Czas pokaże, czy umiejętnie z niego skorzysta. Miło, że w malutkim epizodzie pojawia się zapomniany już pan Nicolas „Niespłacone długi” Cage, z kolei aktorzy odgrywający reporterów (Wilkinson, Quinto i Melissa Leo) stanowią klasę samą dla siebie.
Największy zarzut stawiany recenzowanemu tytułowi przez krytyków to jego stronniczość. Nie da się ukryć, iż „Snowden” stanowi pochwalny pean na cześć samozwańczego wybawiciela, który dobrodusznie podjął się zadania oświecenia reszty społeczeństwa. Gdyby nie drobne przywary i sporadyczne konflikty z partnerką, widz mógłby odnieść wrażenie, iż protagonista to krystalicznie czysty heros w pojedynkę zwalczający całe zło świata. Paradoksalnie, dzięki dobrze zbalansowanemu scenariuszowi zwyczajnie wciągającemu kinomana w wir wydarzeń, wspomniana patetyczność i kreowanie rzeczywistego „Kapitana Ameryki” aż tak bardzo nie rażą.
Serce rośnie na myśl, iż wybitny niegdyś twórca odnalazł wreszcie zagubiony azymut. „Snowdenowi” daleko do najznamienitszych dzieł reżysera, niewygodna tematyka do spółki z kameralnością obrazu nie wywalczą z kolei produkcji żadnych nagród. Tym większa szkoda, że tytuł przepadł w kasach biletowych, nie zwracając nawet budżetu. Nowy film Stone'a to dobrze nakręcona biografia, ukazująca straszną tajemnicę poliszynela w dobitny, choć ociupinkę zbyt heroiczny, sposób. Tak czy inaczej, „Snowdena” warto sprawdzić. Po seansie raczej mało kto pozostawi bowiem odsłoniętą kamerkę w laptopie...
W telegraficznym skrócie: Stone w zwyżkowej formie... o co po ostatnich obrazach nietrudno; solidny film z dobrze wkomponowanymi elementami thrillera i obyczaju; kino posągowe – Snowden to „jedyny sprawiedliwy”; wymyślne ujęcia pokazują, że w starym piecu diabeł pali; jeśli podobała się wam „Piąta władza”, bez obaw kupujcie bilety na „Snowdena”.
Ocena: 7,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje również pod tym samym nickiem na portalu Filmweb.pl
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Snowden" – Brzydka prawda
Więcej artykułów od autora kulak4
Wiele złego powiedziano już o niesławnym obrazie „The Room” z 2003 r., który to po latach obrósł niespotykanym wręcz kultem. Dziwaczny, na wpół amatorski twór zdecydowanie miał niewiele cech świadczących na jego korzyść. Bzdurny scenariusz, tragiczne dialogi i drętwe aktorstwo sprawiły, iż mało kto był w stanie brać ów film na poważnie. Jak się jednak okazało, wszelki
Pierwsze „Jumanji” z 1995 r. to sympatyczna, familijna produkcja, której niezaprzeczalną zaletą jest udział nieodżałowanego Robina Williamsa. Dzieło Johnstona stanowi ciekawy miks lekkiego kina przygodowego z elementami komedii doprawionej dobrymi efektami specjalnymi. Pomimo iż wizualnie niektóre filmowe atrakcje nieco nadgryzł ząb czasu, przebój kasowy sprzed ponad
Nie na darmo Juliusza Machulskiego zwykło się kiedyś nazywać „najbardziej hollywoodzkim polskim reżyserem”. Za czasów PRL-u bowiem wspomniany twórca był niezwykłym wizjonerem dziesiątej muzy, który nie bał się eksperymentować z kinem zarówno pod względem treści jak i formy.
Kino biograficzne wyjątkowo dobrze sprawdza się w przypadku barwnych postaci, których życiowe dokonania balansują na granicy prawa, tudzież całkowicie ją przekraczają. Prawdziwe historie o brawurowych przemytnikach czy zdolnych fałszerzach pozwalają widzowi ujrzeć drugą stronę „amerykańskiego snu”, tę mroczniejszą i nierzadko kończącą się długą odsiadką w czterech ści
Niemalże ubóstwiam ugładzoną i przesłodzoną stylistykę amerykańskich lat 50. Wówczas bowiem krajem Wujka Sama rządziły takie zjawiska jak konformizm, sztuczna grzeczność czy wszędobylska cenzura. Okres zwieńczony seksualno-polityczną rewolucją, która eksplodowała z gigantyczną siłą w następnym dziesięcioleciu, parodiowany był już wielokrotnie w niezliczonych wytworach
Teraz czytane artykuły
Żadnym odkryciem nie jest stwierdzenie, iż Oliver Stone to znany i ceniony twórca filmów poruszających ważne zagadnienia historyczno-społeczne. Niestety, równie prawdziwa jest teza głosząca, że po 2000 roku reżyser miał na koncie znacznie więcej wpadek niż sukcesów. Według wielu widzów ostatni obraz o tytule „Savages: Ponad bezprawiem” to istna plama na honorze wielok
Są tu jacyś fani „Star Wars”? Na pewno! A jacyś miłośnicy języka śląskiego? Być może też. Jeśli jesteście i jednym i drugim, to... mocie przedupcone! Żartujemy. To musicie łobocyć zwiastun najnowszej części sagi, czyli „Skywalker. Odrodzenie”, przerobiony przez youtubera Niklausa Pierona, który jako lektor czyta napisy polskie, ale w swoim rodzimym dialekcie zwanym „ś
Jeżeli komuś (podobnie jak mi) przypadł do gustu tytuł „Valiant Hearts: The Great War” to polskie studio Juggler Games ma dla was dobrą wiadomość, ponieważ swój debiut postanowiło zaznaczyć stworzeniem „My Memory of Us” – dziełka z całą pewnością zainspirowanego produkcją spod szyldu Ubisoft Montpellier.
Gdy w 1996 roku na ekranach kin pojawił się pierwszy film z serii „Mission: Impossible” to zapewne nikt nie spodziewał się jego sukcesu. A już na pewno nie takiego, który by mu zagwarantował docenienie publiczności na następne 22 lata…
Mający światową premierę pod koniec maja 2013 roku, francusko-niemiecki dramat historyczny pt. „Michael Kohlhaas” należy to tych filmów, które rzadko trafiają do szerokiej dystrybucji w Polsce. Zgoda, co prawda jest wyświetlany od 13 czerwca, ale w małej liczbie kopii. I jedynie, najszybciej można go odnaleźć w rozsianych po dużych miastach kinach studyjnych (lub zaka
Ten w połowie Brytyjczyk nie ma na swoim koncie wielu filmów, ale jest dziś uznawany za jednego z najoryginalniejszych, stylowych reżyserów nowego tysiąclecia. Przesada? Bynajmniej. Bo jakże inaczej powiedzieć o człowieku, który zgrabnie potrafi połączyć komercję z kinem ambitnym, sprzedać rozrywkę z tzw. drugim dnem.
Czym należy się kierować podczas zakupu żywej choinki na Boże Narodzenie?
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
W dziale o Ludziach Kinach wreszcie pojawia się Ona. Kobieta spełniona. Polska aktorka, która zachwyciła wszystkich widzów i krytyków dwiema nagrodzonymi Orłami rolami: najpierw tytułowej „Róży”, następnie jako dawna stalinowska sędzina „krwawa Wanda” w kameralnej, oscarowej „Idzie”. Na początku 2016 roku ponownie pokazała klasę, tym razem w komediodramacie pt. „Moje
W kręgach akademickich przyjął się pogląd, iż człowiek pochodzi od małp. Jednak gdy skrupulatnie przeanalizujemy poszczególne cechy ludzkiego ciała, okazuje się, że w pewnych przypadkach zdecydowanie bliżej jest nam do gadów.
Druga książka Łukasza Kulaka jest niczym wehikuł, którym można udać się w podróż do starożytności, a nawet jeszcze dalej – do zamierzchłej prehistorii. To zarazem przyprawiająca o szybsze bicie serca przygoda i opowieść z morałem.
Podobno naszą planetę, od tysięcy lat, odwiedzają przybysze z kosmosu? Czy to oni stworzyli na niej życie? Wielu ludzi wierzy w tę, spopularyzowaną przez szwajcarskiego pisarza Ericha von Danikena, teorię. Mit, bajka, a może fakt? Osądźcie sami
Drodzy czytelnicy czy pamiętacie takie zespoły jak Ace of Base, 2 Unlimited czy La Bouche? W latach dziewięćdziesiątych były to gwiazdy muzyki pop, które tanecznymi bitami zawojowały cały świat. Utwory tych zespołów pojawiały się na każdej imprezie, a o wokalistach rozpisywały się wszystkie gazety.
Są super szybkie i bardzo kosztowne. W Polsce marzą o nich wszyscy miłośnicy motoryzacji. Niestety dla większości, oprócz wpływowych biznesmenów i bogatych gangsterów, to pragnienie nigdy się nie spełni.
Ostatnim rasowym point & clickiem, z którym przyszło mi się mierzyć na poważnie był „Larry 7” (czyt. dawno, dawno temu). Stąd z zainteresowaniem podszedłem do gry studia The Brotherhood – „Stasis”. Tytuł zaciekawił mnie tym bardziej, iż jego tematyka dotyczy horroru science fiction, a więc gatunku niezwykle mi bliskiego od czasu, gdy odpaliłem na PS3 pierwszego „Dead
Często miewamy w swoim życiu tzw. deja vu. Jest to odczucie, że dana sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, już nam się kiedyś przydarzyła. Ale ten artykuł będzie poświęcony innemu, chyba jeszcze bardziej niezwykłemu i ciekawszemu pojęciu, czyli efektowi Mandeli. Cóż to takiego?
Niełatwe zadanie mają twórcy melodramatów, a jeszcze trudniejsze twórcy melodramatów opowiadających o uczuciu pomiędzy osobami płci męskiej. Czyha bowiem na nich wiele pułapek. Mogą wpaść w sidła banału, mogą podążać za wyznaczonymi wcześniej schematami – opowiedzieć historię większą niż życie, w której bohater boryka się z homofobią ze strony otoczenia i brakiem akce
Nowości
Śladami bieszczadzkich wampirów ? Jak najbardziej! Podkarpacki zespół Hrabia nie tylko sympatyzuje z niejednym krwiopijcom, ale również lubi ich oprawców! Van Helsing wszak znanym łowcą wampirów jest i nikt mu już renomy nie odbierze, a nawet można o nim nakręcić... teledysk, który możecie oglądać na YouTubie od 19 lipca. Hrabia użył w tym celu ciekawych lokacji na ro
Mój poprzedni artykuł, gdzie zaprezentowałam ponad 20 swoich wierszy haiku, przeczytało kilkaset osób. Cieszy mnie, że aż tylu. Dzięki nim mam natchnienie i kontynuuję moją bardzo osobistą twórczość w jakże pięknej, wywodzącej się z Japonii z okresu Edo, formie poetyckiej. I znów pragnę się nią podzielić. Mam nadzieję, że i tym razem wielu miłośników tego typu poezji
Och, Linda! Dlaczego? Powiedz, dlaczego?! Tak na mnie podziałałaś. Stałaś się najlepszą obok Sigourney Weaver heroiną kina science fiction i jednocześnie więźniem swojej roli. I dlaczego na Twój powrót, ja i miliony fanów, musieliśmy czekać tak długo? Nie odpowiadaj. Nadeszła pora, bym o Tobie napisał ten krótki, ale staranny artykuł! Może w nim znajdą się wyjaśnienia
Gra małego studia Punch Punk Games stawia mnie, jako gracza, w rozterce. Od dłuższego czasu nie widziałem point & clicka z taką klimatyczną oprawą czy udźwiękowieniem i jednocześnie banalną, niekiedy do granic możliwości, króciutką rozgrywką.
Amerykański Wielki Dziki Zachód uważany jest przez wielu za miejsce wręcz ekstremalne, gdzie duchy i legendy dawnych Indian są tak żywe jak w odległej przeszłości. Ten niegdyś opisywany obszar Ziemi zamieszkiwała bardzo zagadkowa kultura – Anasazi. I to właśnie jej poświęcam swoją kolejną audycję - którą możecie także obejrzeć na moim kanale na YouTubie oraz blogu Alt
Są tu jacyś fani „Star Wars”? Na pewno! A jacyś miłośnicy języka śląskiego? Być może też. Jeśli jesteście i jednym i drugim, to... mocie przedupcone! Żartujemy. To musicie łobocyć zwiastun najnowszej części sagi, czyli „Skywalker. Odrodzenie”, przerobiony przez youtubera Niklausa Pierona, który jako lektor czyta napisy polskie, ale w swoim rodzimym dialekcie zwanym „ś
Artykuły z tej samej kategorii
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Co jakiś czas pojawiają się na ekranach kin takie filmy, że po ich obejrzeniu odzyskuje wiarę w kondycję naszego rodzimego kina. Inspirowane prawdziwymi wydarzeniami „Boże Ciało” Janka Komasy jest właśnie takim obrazem. Mało tego, ten zdobywca trzech Złotych Lwów na festiwalu w Gdyni oraz weneckiej nagrody specjalnej, sprawia, że odzyskuje wiarę w ludzi.
…On ma takie „chore” serce. Jest jak rozbity dzban. Klaun, sfrustrowany klaun – tak, parafrazując i zmieniając refren utworu rodzimego nurtu muzyki popularnej, trafnie można scharakteryzować postać Arthura Flecka. Niby rozśmiesza ludzi, ale na co dzień mu nie do śmiechu. Jest jak guz na zdrowej tkance społeczeństwa Gotham. Bez perspektyw. Bez choćby grama szczęścia w
Do polskich filmów historycznych zawsze podchodziłem z pewną dozą niechęci. Mój pogląd na ich temat bardzo ustatkowało „widowisko” pt. „303. Bitwa o Anglię”. Ten rok przyniósł kolejne tego typu, gatunkowe, rodzime produkcje. Starałem się je omijać w kinie szerokim łukiem, ale na jedną postanowiłem wydać ciężko zarobione pieniądze. Chodzi o „Legiony”, czyli nakręcone z
Co mają wspólnego „Kevin Sam W Domu”, „Głupi i Głupszy”, „Król Lew” oraz kultowy „The Room”? Czym jest Rambo? Nie Twoja sprawa, bambo. Nie Twoja, nie moja, a już na pewno nie Sylvestra Stallone’a, po którego twarzy nie widać w ogóle zainteresowania odgrywaną rolą, co powinno dziwić, kiedy zajmuje się również scenariuszem do najnowszej części z serii filmów o weteranie
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2019 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.273