aragorn136 (24951 pkt)Strona WWW Autora11 850
13 307 min.
Artykuły o filmach
aragorn136 (24951 pkt)
4578 dni temu
2012-12-19 10:14:49
2. Trudne życie w zrujnowanym świecie
Jak żyć panie premierze? Jak żyć w zrujnowanym świecie? Podejrzewam, że nawet Donald Tusk nie potrafiłby udzielić nam satysfakcjonującej odpowiedzi. Przyjmijmy, że koniec nadszedł, a garstka ocalałych musi robić wszystko, by przetrwać. Skoro premier nie zna dobrej rady na to jak egzystować w takich warunkach, to może znają ją filmowcy – scenarzyści.
Jak już wcześniej wspomniałem, siedzenie w domu, gdy po ulicach chodzi tysiące wygłodniałych żywych trupów nie jest dobrym pomysłem. Trzeba szukać bezpiecznej przystani – azylu, w którym można trwać w nadziei na lepsze jutro. Bohater filmu „Jestem legendą” (2007) nie uciekał. Był przekonany, że tylko on przeżył epidemię, która spowodowała przemianę ludzi w pełne agresji istoty. Za dnia starał się zdobyć pożywienie, a w nocy ukrywał się i walczył o swoje życie. Zarośnięte ulice, rozbite auta, opuszczone domy, fruwające na wietrze śmieci i czające w mroku niebezpieczne potwory – w takim miejscu żył. Jednocześnie starając się wynaleźć lekarstwo na zwalczenie wirusa.
W podobnej, aczkolwiek jeszcze bardziej ponurej scenerii, wegetowali ojciec i jego małoletni syn w filmie pt. „Droga” (2009). Ekranizacja słynnej powieści Cormaca McCarthy’ego opisywała postapokaliptyczny świat w sposób niezwykle sugestywny, wręcz namacalny. Nie było tu wprost i dokładnie przedstawionej zagłady. Wszechobecny popiół, kurz i spalone lasy oraz auta mogły sugerować wybuch wielu bomb atomowych lub upadek kosmicznej skały. Troskliwy ojciec opiekował się synem, nie mając do obrony przed stojącymi ponad prawem bandytami-kanibalami nic, prócz starego rewolweru. W zniszczonych ubraniach i zadowalając się resztkami jedzenia, zmierzali na wybrzeże nie wiedząc ilu ludzie przeżyło katastrofę i co czeka ich u kresu niebezpiecznej podróży.
źródło: www.nexcesscdn.net
źródło: www.static.guim.co.uk
W innych postapokaliptycznych filmowych główni protagoniści, samotni strzelcy, przemierzali zniszczone wojną krainy i miasta. W serii „Mad Max” (1979-1985) największy skarbem dla ludzi było paliwo. W zbliżonych konwencją „Ucieczce z Nowego Jorku” (1981) i „Księdze ocalenia” (2010) również atakowały gangi wyjętych spod prawa oprychów. Najgorzej miał jednak bohater „Wodnego świata” (1995). Pływał na swojej łodzi po bezkresnych ocenach, gdyż niemal wszystkie lądy zostały zalane. Garstka tych, którzy przeżyli mieszkała na sztucznych portach zwanych atolami. Niektórzy mieli przed sobą wyznaczony cel – odnaleźć stały ląd.
źródło: www.futuregamez.net