12 712
19 095 min.
Niewiarygodne, niewyjaśnione
PaM (1166 pkt)
4172 dni temu
2013-06-21 09:25:36
Panorama naszego życia
W prawie każdym opisie stanu śmierci ludzie opowiadają o jeszcze jednym interesującym wydarzeniu. Jest to panorama własnych przeżyć i wydarzeń na ziemi. Zgodnie z opisem nie jest to takie jak myślimy lub jak byśmy chcieli tego doświadczyć. To dzieje się bardzo szybko, jak by nie trwało wcale, a jednocześnie wydarzenia trwają minuta po minucie. Odkrywamy wszystkie klatki naszego życia od początku naszych narodzin, aż do śmierci. Ludzie często widzą chwilę własnych narodzin i czasami dowiadują się rzeczy o których nie wiedzieli, a które później się potwierdziły od rodziny. Co ciekawe wszystkie wydarzenia na jakie panorama pokazuje, to drobiazgi. Nie ważna jest nasza kariera, to co w życiu osiągnęliśmy czy co posiadaliśmy. Ludzie jednoznacznie opisują, że są to drobne wydarzenia z ich życia, które świadczyły o ich dobroci. Czasami zwykłe podanie ręki, wręczenie cukierka, pocieszenie innych, przytulenie, okazanie miłości, uśmiech w kierunku drugiej osoby. Podobno większość z tych obrazów nie jesteśmy w stanie zarejestrować i nie pamiętamy tych wydarzeń, ale one wydarzyły się w naszym życiu. Widzimy czasami i odwrotne momenty, kiedy wyrządziliśmy krzywdę, kiedy się z kimś kłócimy lub robimy coś wbrew sobie. Te wydarzenia są zebrane bardzo dokładnie i nic nie uchodzi zapomnieniu. Jest to taki rachunek sumienia całego życia.
Co widzimy po przekroczeniu światła?
Zgodnie z opisem ludzie widząc światło w tunelu czują wielką miłość i podążają w tym kierunku. Światło daje miejsce tylko na 1 osobę, która może wyjść z tunelu, obejrzeć inny świat. Przewodnik czasami pyta czy jesteś gotowy opuścić świat w jakim się było. Ludzie opisują to w taki sposób, że jest to tak silne uczucie, a pewność siebie tak wielka, że nie wahają się nad decyzją. Widzą jak za nimi krewni opłakują zmarłe ciało, lecz nie jest to już ważne. Po przekroczeniu światła ludzie opisują coś wspaniałego, gdzie na ziemi nigdy tego nie widzieli. Są piękne ogrody z kwiatów, których nie widzieli na ziemi. Kwiaty są posegregowane w sektory, każdy gatunek oddzielnie i każdy kolor ma swoje miejsce. Wszystko ma własną symetrię. Podobnie zwierzęta z każdego gatunku i w różnych barwieniach. W tym miejscu spotykamy własnych krewnych, którzy zmarli przed nami. Zgodnie z opisami ludzi, którzy tego doświadczyli, było to bardzo realistyczne. Spotykamy się z rodziną i z dowolną osobą jaką znaliśmy. Możemy nawiązać kontakt z każdą osobą, ale nie jest to rozmowa, a myśl. Porozumiewamy się myślą i myślą otrzymujemy odpowiedź od osób i zwierząt. Nie ma barier językowych. Jest to najgłębsze odczucie stanu śmierci klinicznej, które przeżyli ludzie. Będąc w raju jak opowiadają, słyszą głos przewodnika, z ponownym pytaniem, że może to jeszcze nie czas i mogą wrócić na ziemię. Czasami sam przewodnik stwierdzi, że to jeszcze nie ten moment i wbrew temu co chcemy, musimy wracać z powrotem. Podczas tego przejścia odczuwamy ponownie panoramę naszych wydarzeń, przed powrotem do własnego ciała. Ludzie, którzy doświadczyli tych stanów, opowiadają, że nie ma tzw. piekła, lecz osoby, które straciły życie w sposób np. samobójczy nie widzą światła i błąkają się w czerni, co zgodnie z opisem jest niewyobrażalnie skrajnym lękiem i utkwieniem w pewnym lęku, którego nie chcieliby w tym wymiarze doświadczać.
Wierzyć – nie wierzyć
Większość z tych opisów jest wybrana na podstawie autentycznych opisów, potwierdzonych dowodami. Kilka tysięcy ludzi opowiedzieli własną historię, a opisy są bardzo zbliżone i podobne. Na te wydarzenia nie wpływają wyznania religijne, gdyż nawet ateistom zdarzały się podobne przypadki, po których uważali że światłość i miłość istnieje. Nieważne czy jesteś osobą wierzącą czy nie lub jaką religię wyznajesz. Najważniejsze są te małe, pozytywne uczynki, okazywanie dobra, przekazywanie szczęścia i miłości do wszystkich. Bycie dobrym człowiekiem wpływa na stan jaki otrzymamy po śmierci, abyśmy nie czuli lęku bez względu na to w co wierzymy.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
3298 dni temu
Wieze w zycie po tamtej stronie, bo sama to przezylam, bylam jeszcze dzieckiem wtedy ale pamietam wszystko, swiatlo tunel dziadköw , widzialam duzo kolorowych balonöw byly bardzo ogromne, i möj kuzyn ktöry umarl majac pare miesiecy, ridzice mojego taty wyciogali domnie rece, chcialam isc do nich i bawic sie z mioim kuzynem, ale uslyszalam krzyk mojej mamy i sie obudzilam, pozdrawiam Violetta
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora PaM
Polecamy podobne artykuły
Teraz czytane artykuły
Nowości
Artykuły z tej samej kategorii
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.200