"Szybcy i wściekli 7" – Przyjaźń mocniejsza niż stal - Recenzje filmów

Początek „Szybkich i wściekłych” sięga roku 2001. Przez ponad dekadę zmieniali się jej reżyserzy (od Roba Cohena po obecnego Jamesa Wana), a styl schematycznego kina akcji z epizodu na epizod zaczął podążać w stronę komiksu połączonego z absurdalnymi scenami kaskaderki lubieżnie i ostentacyjnie wspomaganymi przez komputer. Mimo to jako spójną całość, opowieść o grupie zapaleńców motoryzacji, mistrzach kierownicy, specach od walki wręcz i brudnej roboty absolutnie nie można nazwać porażką. Nawet ostatnie części, jeśli przymknąć oko na gwałcenie prawa fizyki i niedostatki scenariusza, stanowią przykład niezłej, rozluźniającej, niewymagającej myślenia rozrywki dla małych i dużych chłopców.

 

Tak też jest z „Szybkimi i wściekłymi 7”. Logiki w tym rozbuchanym do granic możliwości efekciarskim filmie próżno szukać, ale czy to rzeczywiście jego poważny minus? Zależy, jakie ma się oczekiwania. Jeżeli pragniecie na chwilę zapomnieć o trudach życia, do których należy jazda na polskich drogach i jesteście fanami serii, to wyprawa do kina będzie Waszym obowiązkiem. Odpowiedzialny za tę odsłonę James Wan (twórca horrorów: „Obecność”, „Naznaczony”) wie, jak podnieść ciśnienie w żyłach. Hamulców używa rzadko. Jego fetyszem jest  nie tyle prędkość, ile „akrobacje z superautami na wszelkie sposoby”.

 

Motyw przewodni siódemki to zemsta, której pragnie niejaki Deckard Shaw (Jason Statham) – były agent służb specjalnych. Ma jeden cel: wytropić i zlikwidować ludzi Toretta, a jego samego zostawić na deser i zadać ogrom cierpienia. Powód? Drużyna szybkich i wściekłych jakiś czas temu okaleczyła brata Deckarda. A gdy ci także zapałają nienawiścią do prześladowcy za śmierć kolegi z Japonii, to zacznie się wielka jatka. W ruch pójdą mięśnie, spryt i konie mechaniczne. Jakby tego było mało, trzeba będzie jeszcze powstrzymać terrorystę (Djimon Hounsou) i uratować utalentowanego hakera.

 

Nie ma tu aktorstwa najwyższych lotów, prosta fabuła w paru momentach wisi na włosku, a niezniszczalnym bohaterom nie łamią się nawet kręgosłupy, gdy już dawno powinni zginąć, jednak nie mogę wystawić niskiej oceny. Między postaciami iskrzy, a napisane przez Chrisa Morgana słowne dowcipasy włożone przede wszystkim w usta Romana (Tyrese Gibson) powodują szeroki i szczery uśmiech na twarzy. Jason Statham jako charyzmatyczny, wreszcie czarny charakter pasuje idealnie; miło też ujrzeć w akcji niemłodego już Kurta Russella. Poza szalonymi pościgami znajduje się miejsce na piękny hołd złożony zmarłemu tragicznie Paulowi Walkerowi (w niektórych scenach zastępowali go bracia Caleb i Cody, którzy twarz mieli cyfrowo zmienioną tak, by przypominała Paula). I co najważniejsze reżyser gloryfikuje pojęcie braterstwa i rodziny oraz pokazuje, że prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko! Czego chcieć więcej od takiej produkcji? „Szybcy i wściekli 7” to godne domknięcie serii i jedna z lepszych jej części.

 

Ocena: 7/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

Recenzja ta została również opublikowana na portalu Filmweb.pl, gdzie autor posiada profil o nicku Aragorn88.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję