"Szybcy i wściekli 9" – Dominic Toretto i latające samochody - Recenzje filmów

Po śmierci Paula Walkera dużo osób zastanawiało się czy to uniwersum będzie mieć dalej prawo bytu. I oto dostaliśmy ósemkę, która może ogólne przyjęcie miała średnie, ale mi przypadła do gustu. Wraz z premierą epizodu dziewiątego, pojawiła się informacja, że cała saga skończy się na epizodzie jedenastym, gdzie zapewne powtórnie otrzymamy motyw zemsty i problemy smutnego Dominica Toretto, mierzącego się z cieniami swej przeszłości. Faceta, którego życie dotyka jakiś dramat, i który musi zebrać ekipę koleżków, aby pomogli mu pozbyć się problemów.

 

Kadr z filmu "Szybcy i wściekli 9" (materiały prasowe)

 

W „F9” rodzina także jest najważniejsza. Ale co z tego, skoro żadna z postaci się nie rozwija. Roman znowu śmieszkuje, a Tej jest ekspertem od technologii. Wiem, że tak było zawsze, tylko tutaj to wszystko wypada niemal parodiowo! Można odnieść wrażenie, że ktoś obejrzał wcześniejsze części, chciał wnieść do tego filmu wszystkiego po trochę z poprzedników, ale jednocześnie nie miał pomysłu, by ten tytuł bronił się jako samodzielny produkt. Reżyser Justin Lin stawia fabularny ciężar na barkach Vina Diesela, a zamiast Rocka i Stathama, którzy do tej pory byli w mojej opinii jednymi z najlepszych elementów tych filmów, dostajemy drewnianego Johna Cenę. Uwierzcie mi, ani on jakoś wiarygodnie zagrany, ani jego postać (Jakob) nie wydaje się interesująca.

 

Kadr z filmu "Szybcy i wściekli 9" (materiały prasowe)

 

Nie ma co pisać o poziomie aktorstwa (Diesel nigdy Oscara nie dostanie) czy szczegółach fabuły. Tu liczy się co inne – akcja! Do tej pory nawet najbardziej abstrakcyjne momenty z wcześniejszych części nie kłóciły się z obranym stylem typu „Mission: Impossible”. Niestety, teraz granie na nostalgii nuży, a poziom absurdu, na jaki wchodzimy przy tej odsłonie, jest dla mnie przesadą. Twórcy z jednej strony chcą nadać całości większej powagi (pokazując niemal wątki melodramatyczne), a z drugiej nadal pragną, by ich produkcja działała jako wielki blockbuster. Ten miszmasz nie jest dobrym połączeniem. Jednakże mimo tego całego mojego narzekania, sceny akcji dalej potrafią robić wrażenie i z pewnością „Szybcy i wściekli 9” mogą być udanym popcorniakiem. Tyle że ja jakoś przestaje mieć ochotę na takie produkcje. Prosta fabuła pełna głupot, wybuchy, strzelanki, samochody i mamy blockbuster. Dla mnie na tym etapie to za mało. Szczególnie, że wcześniejsze epizody miały podobny zamysł, ale bardziej wciągały. Zrealizowano je w ciekawszy sposób.

 

Kadr z filmu "Szybcy i wściekli 9" (materiały prasowe)

 

Mój hajp związany z franczyzą „Szybkich i wściekłych” całkowicie wygasł. Już więcej frajdy mogą zapewnić kontynuacje „Hobbs and Shaw”, bo tam będą fajne, charakterne postacie, którym widz kibicuje. „F9” to zdecydowanie najgorsza część cyklu. Jednak, kiedy obejrzy się ją na dużym ekranie i do tego w 4DX (co ja uczyniłem, pierwszy raz mając do czynienia z ową technologią), to zyskuje, stając się ekscytującym doświadczeniem. Wiecie – ruszające się fotele, wiatr, woda, podmuch spod nóg powoduje, że nie zwraca się uwagi na scenariuszowe bzdury i klisze pisane przez „trzylatka”. Jasne, trudno oddać w ten sposób „fizyczność” każdej sceny, ale i tak otrzymujemy prawdziwy efekt WOW i sporo zabawy (z latającymi samochodami na czele).

 

Podsumowując, mający już doświadczenie w serii, Justin Lin próbował nakręcić coś samoświadomego, zarówno dla fanów pierwszych odsłon, jak i nowego formatu serii, który zapoczątkowała piątka. Niestety, nie wyszło. Villain pozbawiony jest charakteru, stawki się nie czuje, a postacie zachowują się tak, jakby nie potrafiły myśleć i robią największe idiotyzmy, które przyszły do głowy scenarzystom. Poza tym jest tu strasznie dużo lepionego na siłę. Masa wątków, których twórcy nie potrafią sensownie wytłumaczyć i dają jakieś niepoważne rozwiązania, w którego prawdziwość nie wierzą ani widzowie, ani sami bohaterowie.

 

Kadr z filmu "Szybcy i wściekli 9" (materiały prasowe)

 

„F9” nie zasługuje jednak na ocenę 1. Mój brat po seansie filmu (nie znał wcześniejszych epizodów), powiedział, że nie potrafi brać go na serio, ale w formie „bajki dla starszych”, działa nieźle, będąc idealnym kandydatem w kategorii guilty pleasure. Ale tylko kinie przyniesie frajdę. W domowym zaciszu zamieni się w obraz, który nie dorasta do pięt najlepszym częściom (a są nimi pierwsza i piąta). Nie pomoże wtedy nawet samo patrzenie na efektownie rozwalające się auta.

 

Ocena: 4/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

*Autor recenzji, poza swoim fanpage'em, publikuje także na portalu Filmweb.pl pod nickiem Trundo

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję