"Zielony Rycerz. Green Knight" – Podróż Ściętej Głowy - Recenzje filmów

Zawsze byłem miłośnikiem opowieści arturiańskich, ale na ekranie w należyty sposób były one adaptowane chyba jedynie poprzez „Przygody Merlina”, a żeby pójść w stronę poważniejszą i mroczniejszą zdecydowano się dopiero teraz. I był to wspaniały pomysł, gdyż mity arturiańskie idealnie nadają się pod koncepty stawiające w większym stopniu na grozę.

 

Kadr z filmu "Zielony Rycerz" (materiały prasowe/Forum Film Poland)

 

Sir Gawain to lekkomyślny i uparty siostrzeniec króla Artura, który podejmuje się trudnej misji. Musi zmierzyć się z tytułowym Zielonym Rycerzem. Ale nie myślcie, że w produkcji studia A24 otrzymacie fantasy typu „Władca Pierścieni”. Ta wyprawa jest pełna lirycznych metafor, wyrafinowanego napięcia, pożądania, magii oraz cnoty, do tego przesiąknięta smutkiem tutejszej „średniowiecznej” rzeczywistości. Fabuła kontrastuje te środowisko, a także wszelkie ideały, ego oraz wahania świata przyrody, życia i śmierci. Widać to także w zdjęciach, gdzie senna jasna sceneria staje w opozycji do innych ponurych mglistych kadrów!

 

Świat w „Zielonym Rycerzu. Green Knight” (dystrybutorzy dali za długi tytuł) pokryty jest mchem i zgnilizną. Ciemny oraz złowieszczy. Mogący zaskoczyć z każdej strony nieprzewidzianą pułapką. Jednocześnie posiada aurę niesamowitości, która intryguje, budując w widzu poczucie zagadkowości. Lowery mimo swej oszczędności potrafi zachwycić epickością i ogromem lokacji. A ten nie uwidaczniający się zbytnio minimalizm dokłada widzowi pytań oraz chęci zobaczenia jeszcze więcej. „A co jest za tamtym krzakiem?”. „A co gdyby poszedł tam?”.

 

Kadr z filmu "Zielony Rycerz" (materiały prasowe/Forum Film Poland)

 

Po wyjściu z kina szczena opadła mi z wrażenia. Ten film hipnotyzuje, pociąga ze sobą i wchłania, przedstawiając rzeczy niezwykłe oraz często niepokojące. Masa tu również oniryzmu, gry na pograniczu snu i jawy oraz fantastycznego klimatu. Amerykański reżyser buduje napięcie poprzez muzykę, kapitalne zdjęcia, złowrogie dźwięki. Zarówno każda scena wydawała się nie być z przypadku, jak i każde wypowiedziane przez bohaterów słowo. Klasycznie od początku do końca w głowie roi się dużo możliwych rozwiązań dla tej fabuły, a mimo to można być zaskoczonym. A zaskoczenie jest zaiste piorunujące i satysfakcjonujące.

 

Lowery zachwyca spokojem w ukazywaniu swej historii. Jest to wprawdzie kino drogi, bohatera spotykają przeciwności losu, ale całość podano w niespiesznym tonie. Ale to działa. Tym bardziej doceniamy plot twisty i nagłe przyspieszenie akcji. Cieszę się też, że to Dev Patel dostał możliwość zagrania Gawaina (a nie np. Adam Driver). Wypada bowiem wspaniale, a ponadto ma w towarzystwie lisa, co zawsze na plus. Zresztą w „Green Knight” mamy ogólnie przenikliwą grę aktorską. Oprócz Patela, udany występ zalicza również Alicia Vikander w podwójnej roli. Widzimy wysokie możliwości tej oscarowej aktorki. Ciekawa jest także postać grana przez Joela Edgertona. Wciela on się w psotnego lorda ze stałym błyskiem w oku, który sugeruje, że wie więcej niż mówi. Z kolei Sean Harris to Sean Harris, takiego głosu się nie zapomina. Pasuje do czarnych charakterów , jak i szlachetnych królów.

 

Kadr z filmu "Zielony Rycerz" (materiały prasowe/Forum Film Poland)

 

W obecnej kinematografii mało jest projektów podobnych do „Zielonego Rycerza”. Jeśli więc lubicie kino bardziej kameralne, skupione na szczegółach, które zapewnia rozrywkę, nie potrzebując do tego wielkiej batalii w trzecim akcie, ten film może Wam się spodobać. Dajcie się powieźć tej enigmatycznej, wyciszonej produkcji traktującej arturiańską mitologię w nadzwyczaj interesujący sposób!

 

Ocena: 9/10

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

*Autor recenzji, poza swoim fanpage'em, publikuje także na portalu Filmweb.pl pod nickiem Trundo

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję