aragorn136 (9670 pkt)Strona WWW Autora4 484
4 872 min.
Autorzy/pisarze
aragorn136 (9670 pkt)
3047 dni temu
2012-07-26 21:21:57
700 lat później
PLENER. WŁOCŁAWEK. ULICA OKRZEI - DZIEŃ
Na głównej, przejazdowej ulicy we Włocławku, mnóstwo aut
porusza się w żółwim tempie. Na wielkim ekranie-banerze
pojawia się data: 7 czerwca 2010 roku, a poniżej godzina 15.
00.
Wśród pojazdów widać stary, zielony samochód marki Tipo.
WNĘTRZE. AUTO - DZIEŃ
Za kierownicą siedzi MICHAŁ - młody około 23 letni brunet. Ma kręcone
włosy, ubrany w niebieską koszulkę z krótkim rękawem i
dziurawe dżinsy. Obok niego widać, namiętnie żującą gumę do
żucia, MONIKĘ, chudą blondynkę z gołym pępkiem - widocznym, dzięki
krótkim różowym spodenkom i przewiewnej żółtej bluzce.
MONIKA
(głowę ma pochyloną, gra w jakąś
grę na komórce)
Co te samochody tak wolno jadą? Weź
je kurna wyprzedź.
MICHAŁ
Monia, jedziemy w korku.
MONIKA
Aaaaa, no tak. Nie zauważyłam.
Monia patrzy przez przednią szybę, marszczy czoło i robi
głupią minę. Długi, lekko spiczasty nos, a na lewym poliku duży
pieprzyk, sprawiają, że wygląda jak Marylin Monroe po przeszczepie
twarzy Joli Rutowicz.
Dziewczyna ma bardzo skupioną minę, znowu gra w swoją
ulubioną grę: Milionerzy.
MONIKA
Michał?
MICHAŁ
Co tam Moniuś?
MONIKA
Znowu mam problem w Milionerach.
Takie te pytania trudne. Posłuchaj
uważnie: jak miała na imię
przyjaciółka Bolka i Lolka? a) Ala
b) Tola c) Agnieszka d) Ewa
MICHAŁ
Tola.
MONIKA
Dziękuję. Mam już sto złotych.
Nagle chłopak hamuję. Szarpnięcie. Komórka wylatuje
dziewczynie z dłoni i spada pod siedzenie. Michał trąbi. Po
jego twarzy, na której widać gniewny grymas, spływa pot.
MICHAŁ
Jak jedziesz baranie!
MONIKA
Spokojnie misiu. Nie denerwuj się.
Monia próbuje odszukać komórkę.
MONIKA
Kurczę, nie zdążyłam odczytać
pytania za pięćset złotych.
MICHAŁ
Też mi problem.
MONIKA
Dla mnie to jest problem. Chociaż
większy był, gdy zaginął mój
pluszak od ciebie.
Sczupła blondynka nadal stara się dosięgnąć swoją zgubę.
MONIKA
Nie mogę się schylić.
MICHAŁ
Odepnij pas.
MONIKA
Dzięki misiu.
Monia całuje chłopaka w policzek. Odpina pas. Maca pod
siedzieniem i odnajduje różowy telefon marki Nokia.
PRZEJŚCIE DO:
WNĘTRZE. KORYTARZ. WYŻSZA SZKOłA HUMANISTYCZNA - DZIEŃ
Przez korytarz biegnie Michał, nerwowo zerka na zegarek. Na
ścianie wiszą ogłoszenia, plakaty, kalendarz. W lewej dłoni
trzyma czarną teczkę z papierami. Nieoczekiwanie otwierają
się drzwi od męskiej toalety. Chłopak zostaje uderzony i jak
długi pada na podłogę.
GŁOS (OFF)
Niech to złamana motyla noga. Nic
się panu nie stało?
Przed chłopakiem pochyla się wysoki, około 50 letni
mężczyzna. To pan MAREK - wykładowca biologii. Podaje
dłoń chłopakowi i pomaga wstać.
MICHAŁ
Dzień dobry panie profesorze. Na
szczęście jestem w jednym kawałku.
MAREK
Oo. To ty. Witam. Tak wyrosłeś i
zmężniałeś, że cię nie poznałem. Co
u ciebie? Gdzie tak pędzisz jak
gazela?
MICHAŁ
Na randkę z panią Antoniną. Piszę u
niej pracę dyplomową.
MAREK
Współczuję ci chłopaku. To
wymagająca babka. Wpadłeś jak
śliwka w kompot.
MICHAŁ
(uśmiecha się)
Lubię sporty ekstremalne.
MAREK
Zatem powodzenia. Nie będę cię
dłużej zatrzymywał. Pozdrów mamę.
MICHAŁ
Dziękuję.
Podają sobie dłonie. Profesor odchodzi w stronę windy.
WNĘTRZE. POKÓJ PROMOTORKI
Przy biurku, na drewnianym krześle siedzi chuda, wysoka,
lekko zgarbiona i pochylona postać. Coś czyta. Ma włosy upięte
w kok, zielony sweter, na orlim nosie wielkie okulary o
grubych szkłach. Na biurku stoi ciężki monitor CRT. Obok mała doniczka
z kaktusem i tabliczka z nazwiskiem: prof. ANTONINA SZPAK. Naprzeciwko siedzi
lekko speszony chłopak.
ANTONINA
(skrzeczącym głosem)
Panie Michale. Co mi pan tu
przynosi? Jakieś kilkanaście stron
tekstu pobranego z internetu? Musi
pan się lepiej postarać.
MICHAŁ
Ależ pani profesor. Część tych
informacji napisałem sam. Inne
intensywnie szukałem. Noce nie
przespane, oczy się kleiły.
Antonina odkłada papiery. Zdejmuje okulary i pokazuje palcem
na swoje oko.
ANTONINA
Jedzie mi tu czołg?
MICHAŁ
(zdziwiony)
Słucham?
Pani profesor wstaje z miejsca i wyrzuca wszystkie papiery
do kosza.
MICHAŁ
(jeszcze bardziej zdziwiony)
Co pani profesor robi? Ja się tak
napracowałem.
ANTONINA
Napracował się pan, ale chyba w
łóżku ze swoją dziewczyną.
Poliki chłopaka przybierają barwę dojrzałego pomidora. Oczy
powiększają się, po policzku spływa pot. Na czole widać
wyraźny siniak. Nic nie mówi. Antonina siada.
ANTONINA
Dobra praca dyplomowa wymaga
poświęceń. Szczególnie gdy ja
jestem promotorem. Wybrał pan
temat: "Szlakiem Pomników Przyrody
po Wybranych Parkach Narodowych
Południowej Polski" i myślał pan,
że poszpera w internecie i to
wszystko? Wbrew temu co większość
osób sądzi, ten kierunek nie jest
prosty. Co pana skłoniło do
podjęcia studiów na Ochronie
Środowiska?
MICHAŁ
(cichym głosem)
Kocham przyrodę.
ANTONINA
I ta miłość pomoże panu w napisaniu
dobrej pracy dyplomowej?
MICHAŁ
Chciałbym by współpraca z panią
dobrze się układała.
ANTONINA
Czy ma pan auto i dobry aparat
fotograficzny?
MICHAŁ
Tak.
ANTONINA
W takim razie musi pan osobiście
udać się do tych parków. Porobić
wiele dobrych zdjęć, coś napisać na
miejscu. Poobserwować. Proponuję
zacząć od Puszczy Niepołomickiej.
Spotkamy się za dwa tygodnie.
Liczę, że wówczas moje oczy ujrzą
coś więcej niż wklejone gotowe
teksty. Do zobaczenia.
Michał z niezbyt zadowoloną miną podnosi się i kieruje w
stronę drzwi. Odwraca głowę.
MICHAŁ
Do widzenia.
WNĘTRZE. SKLEP Z TANIMI CIUCHAMI
Mała, ciasna przymierzalnia. Niska blondynka zakłada
przechodzoną różową koszulkę na ramiączka. W kieszeni spodni
wibruje telefon komórkowy. Dziewczyna wyjmuje go i naciska
zielony przycisk.
MONIKA
(przez telefon)
Halo?
MICHAŁ (OFF)
Hej Monia. Mam nadzieję, że nie
wyrzucili cię z żadnego z tych
sklepów?
MONIKA
(przez telefon)
Nie. Byłam dziś bardzo grzeczna.
MICHAŁ (OFF)
Mam dla ciebie dwie wiadomości.
Dobrą i złą. Którą chcesz usłyszeć
jako pierwszą?
MONIKA
(przez telefon)
Dobrą.
MICHAŁ (OFF)
Jedziemy na wycieczkę.
MONIKA
(przez telefon)
Super. A zła?
MICHAŁ (OFF)
Ale nie nad jezioro Czarne, tylko
do Niepołomic.
MONIKA
(przez telefon)
A gdzie to jest?
MICHAŁ (OFF)
Daleko. Weź woreczki foliowe.
Na twarzy dziewczyny pojawia się grymas niezadowolenia.
4 dni później
PLENER. SZOSA - RANEK
Pustą drogą jedzie zielony fiat marki Tipo. Po lewej liczne
pola uprawne, po prawej lasy.
WNĘTRZE. AUTO - RANEK
Monia, ubrana w nową, różową bluzkę, siedzi zapatrzona
w wyświetlacz swego telefonu. Jej chłopak skupiony jest na jeździe.
Na tylnym siedzeniu leży aparat fotograficzny marki Sony, koc, butelka
wody mineralnej i mapa. W radiu grają przebój Seweryna Krajewskiego:
"Czemu pędzę wciąż przed siebie?"
Na liczniku prędkość 110km/h. Przez przednią szybę widać
szosę i mijane auta.
MONIKA
Jak miał na imię Łokietek, jeden z
władców Polski? a)Roman b) Henryk
c) Michał d) Władysław
MICHAŁ
Jaka kasa za poprawną odpowiedź?
MONIKA
Pięćset zeta.
MICHAŁ
Nieźle Monia. Poradziłaś sobie sama
z pytaniem za stówę.
MONIKA
Nie śmiej się ze mnie. Nie jestem
aż taka głupia!
MICHAŁ
Władysław.
MONIKA
Co?
MICHAŁ
Poprawna odpowiedź.
MONIKA
Acha. Senkju Majkel.
Dziewczyna kładzie dłoń na kolanie chłopaka.
PLENER. POBOCZE - DZIEŃ
Michał przegląda, rozłożoną na masce auta, mapę. Jego
krótkie, hawajskie spodenki powiewają na wietrze, a zielona koszulka
z karykaturą premiera Tuska upiększa klatkę piersiową.
Obok w rowie kuca dziewczyna. Wymiotuje.
MICHAŁ
Mówiłem, żebyś zabrała woreczki.
Teraz muszę się co kilkanaście
minut zatrzymywać. Przynajmniej na
spokojnie przejrzę mapę zanim ty
przeczyścisz swój żołądek.
Po chwili Monia podnosi się. Obciera twarz chusteczką. Blada
jak ściana, idzie chwiejnym krokiem w kierunku chłopaka.
Dżinsowe spodenki uwypuklają ponętne kształty jej
pośladków, na nogach ma sandały.
MONIKA
Po co ja się
zgodziłam na tą wycieczkę.
MICHAŁ
Oj Monia, Monia. Ja cię na siłę nie
ciągnąłem. Ale zobaczysz. Jak
dojedziemy, to zaraz poczujesz
się lepiej. Zrobimy sobie kilka
zdjęć. Poleżymy na kocyku. Będzie
miło.
MONIKA
Akurat!
MICHAŁ
Jak zwykle trudno ci dogodzić.
Napij się wody, nie przeszkadzaj.
Dziewczyna siada do samochodu. Odkręca wodę mineralną.
Szybko i łapczywie pije.
MICHAŁ
(cichym głosem do siebie)
Kurwa mać. Coś tu nie tak. Chyba
skręciłem w złą drogę. Akurat
wczoraj musiał mi się popsuć GPS. W
mordę.
MONIKA
Co tam mruczysz pod nosem?
MICHAŁ
Zgubiliśmy się!
MONIKA
(zachłystuje się wodą,
kaszle)
Że co!?
MICHAŁ
Spokojnie. Pojedziemy prosto. Może
będzie jakieś gospodarstwo i
spytamy o drogę.
Chłopak zwija mapę. Wsiada za kierownicę. Odpala. Cisza.
Silnik nie reaguje. Przekręca jeszcze raz kluczykiem. Cisza.
MONIKA
Błagam misiu. Powiedz, że to jakiś
żart.
Michał wychodzi. Otwiera maskę. Mija kilkanaście sekund.
Zamyka ją z hukiem.
MICHAŁ
(opanowanym, aczkolwiek lekko
zdenerwowanym głosem)
Dalej idziemy pieszo.
PLENER. WIOSKA - DZIEŃ
W bliskiej odległości od siebie stoi kilka rozwalających się
drewnianych chat oraz stara obora i mała szopa. Na środku
podwórza widać studnię. Wszystko zarośnięte krzakami
jarzębiny. Wioska wygląda na niezamieszkaną.
WNĘTRZE. CHATA - DZIEŃ
Przy długiej ławie, ustawionej na środku obszernej izby, na
skrzypiącym stołku, siedzi brodaty, niski, gruby, bosy
facet. Ubrany jest w pożółkłą wyciągniętą koszulę i szare
portki. Obgryza kość kurczaka. Po dłoniach spływa mu
tłuszcz.
Pod oknem leży skulony czarny pies-kundel. Nagle podrywa
mordę. Stają mu uszy. Zaczyna szczekać. Ktoś głośno puka do
drzwi.
Mężczyzna wstaje.
CHłOP
Cisej Muzyn. Kogo tam licho
niesie?
Podchodzi do drzwi. Uchyla lekko. Patrzy.
CHŁOP
Jezusińku drogi. Kto wy? Muzyn,
cisej mówie!
Naprzeciwko stoi chłopak i dziewczyna. Oboje zmęczeni.
MICHAŁ
Dzień dobry. Czy mógłby pan nam
jakoś pomóc? Nasze komórki nie mają
tu zasięgu. Auto nawaliło. Czy ma
pan telefon? Co to za wieś? Nie ma
jej na mapie.
CHŁOP
(bardzo zdziwiony)
Wejdźta.
Otwiera szeroko drzwi. Pies warczy. Młodzi ludzie wchodzą
niepewnym krokiem do środka. Chłopak trzyma zwinięty koc, na
szyi ma zawieszony aparat. Pies zaczyna szczerzyć kły.
Warczy.
CHŁOP
Nie bójta sie. Nic wam nie zrobi.
Murzyn cisej ci mówie! Cholero
jedna!
Pies chowa się pod stary koc. Mężczyzna wysuwa dwa stołki
spod ławy. Na ścianie widać czaszkę jelenia.
CHŁOP
Siadejta.
Chłopak i dziewczyna siadają. Rozglądają się po izbie.
CHŁOP
Napijeta sie kozigo mlika?
MICHAŁ
Ja dziękuję. Nie przepadam.
MONIKA
A ja chętnie spróbuję.
Mężczyzna wstaje. Znika w drugiej mniejszej izbie. Po kilku
sekundach przynosi dzban i dwa metalowe kubki. Stawia
wszystko na ławie. Nalewa mleka sobie i dziewczynie. Siada
po drugiej stronie.
CHŁOP
Oo. Teraz my na spokojnie pogoduma
jak cłowiek z cłowiekim. Jakie imie
mota?
MICHAŁ
Ja Michał, a to moja dziewczyna
Monika.
Chłop spogląda na Moniką. Oblizuje usta.
CHŁOP
Fajno z ciebie dziewucha.
MICHAł
A do pana jak można się zwracać?
Dziewczyna lekko zarumieniona, próbuje koziego mleka. Ma
odruchy wymiotne. Brodaty mężczyzna patrzy na nią z ogromnym
zdziwieniem. Monika wstaje, wybiega z chaty, trzymając
dłonie na ustach.
CHŁOP
Jezusińko drogi. Co jej? Nie
smakuje jej moje mliko?
MICHAŁ
(uśmiecha się)
Nie przyzwyczajona. W mieście nie
pije takich specjałów.
CHŁOP
Niepotsebnie jo zmiesał to mliko z
moją mazią.
MICHAŁ
Jaką mazią? Zresztą nieważne.
Dowiem się w końcu jak ma pan na
imię?
CHŁOP
Godej do mnie Maciej.
MICHAŁ
Sami tu mieszkacie Macieju?
Z zewnątrz słychać nieprzyjemne odgłosy.
MACIEJ
Samiuteńki jak kołek. Wsystko
pomarło albo powyjezdzało do
miasta. Łod casu do casu odwiedzi
mnie mój kuzyn.
MICHAŁ
Jak sie nazywa ta wieś?
MACIEJ
Jesteśta w Klekotach.
MICHAŁ
Jak daleko stąd do Puszczy
Niepołomickiej?
MACIEJ
Pieso tsa isć jakieś pół dnia.
MICHAŁ
Wspominałem, że nawalił mój samochód
i ...
MACIEJ
A mi wcoraj pies nawalił duzą kupe.
Sie tak zesroł.
MICHAŁ
(zdenerwowany)
... Więc popsuło mi się auto. Komórka
nie działa, bo brak zasięgu.
MACIEJ
Moja komórka stoi. Nawet najwięksy
wicher jej nie zdmuchnął.
MICHAŁ
Fajnie, ale może wróćmy do
moich problemów. Gdzie mogę znaleźć
jakiegoś najbliższego mechanika?
MACIEJ
Ło, chłopoku. Daleko. Dwa dni drogi
pieso.
MICHAŁ
Szkoda, że nie masz telefonu,
Macieju.
MACIEJ
(uśmiecha się szeroko
pokazując dziurawe zęby)
Ale za to mom konika i wóz.
MICHAŁ
Podwieziesz nas? Zapłacimy.
MACIEJ
Do mechanika?
MICHAŁ
Nie, na teren parku.
MACIEJ
Usykuje wóz i wydoje koze.
MICHAŁ
A po co?
MACIEJ
Mliko weźmim.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Galeria zdjęć - Scenariusz filmowy: Tajemnica starej puszczy, część druga
kriswolf
2829 dni temu
Fajny pomysł z fantazją, są też wątki chumorystyczne. Czytałem z zaciekawieniem.
Dodaj opinię do tego komentarza
PawellZ
2599 dni temu
Lubie wracac na ta strone ale musze przyznac ze ciezko bylo ja znalezc w google, byla gdzies na 2 stronie. Przydalo by sie jej pozycjonowanie polecam wpisac w google :
seo porady
i na 1 blogu znajdziesz ciekawy i darmowy sposob na podniesienie pozycji w wyszukiwarkach
Dodaj opinię do tego komentarza
Co dalej?
2829 dni temu
Ciekawe zakończenie, wszystko może się wydarzyć i to w bardzo interesującej formie. Dobry pomysł, pomieszanie starożytności z nowoczesnością. Nie wiem tylko czy tak dokładne dane np. miasto w teraźniejszości, ale to ma być scenariusz. Sporo pracy nad takim scenariuszem.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora aragorn136
"Diuna" – Na pustynnej planecie, gdzie strach zabija duszę - Recenzje książek
Grudzień roku 2020 – mój plan nie wypali. A cóż takiego chciałem wtedy zrealizować? To oczywiste. Polecieć na planetę Arrakis, czyli po kolei: przeczytać (pierwszy raz w życiu!) powieść Franka Herberta, odświeżyć sobie adaptację Davida Lyncha oraz odwiedzić kino, aby rozkoszować się wizją Denisa Villeneuve'a. Kiedy przekazano informację, że premiera „Diuny” zostaje przesunięta na październik 2021, przyśpieszyłem dwie pierwsze misje. Niniejszy tekst nie jest jednak recenzją filmu z lat 80., tylko kultowej książki science fiction, uznanej za arcydzieło gatunku. Zanurzmy więc wspólnie stopy w piaskach pustyni…
"Król" – Warszawa jego twierdzą - Recenzje książek
Wydana w 2016 roku, powieść uznanego pisarza Szczepana Twardocha przenosi czytelników w burzliwe lata 30. XX wieku, do wielokulturowej, podzielonej Warszawy. Niepokojącego świata u progu II wojny światowej, targanego konfliktami na tle zarówno narodowym, jak i politycznym. „Król” to odważna i zaskakująca książka, którą pochłania się w całości.
"Prawo Ulicy" – Blaski i cienie Baltimore - Seriale
Rok 2002. Stacja HBO wyświetla w USA pierwszy z 13 odcinków serialu „The Wire”. Jego twórca – David Simon, były reporter policyjny, nie spodziewa się aż tak pozytywnej reakcji krytyków. Pisze więc scenariusze do kolejnych sezonów. I czyta jeszcze więcej pochwał. Produkcja jest bowiem porównywana do książkowych dzieł Dostojewskiego czy Dickensa, określana jako niezwykle głęboka, ambitna, smakowana przez nielicznych, jedyna w swoim rodzaju. Mało tego, większość jest zgodna – to najlepszy serial kryminalny w historii telewizji.
"Zmorojewo" – Nerd na granicy światów… - Recenzje książek
Jakubie Żulczyk. Tak, do Pana się zwracam, szanowny autorze. Przyznam, że kiedy pierwszy raz obejrzałem odcinkową adaptację powieści „Ślepnąć od świateł”, to byłem zaskoczony. Pozytywnie rzecz jasna. Krzysztof Skonieczny wycisnął z pańskiego dzieła wszystkie soki – oddał klimat, dosadny język, poetykę i brutalny świat, w którym tapla się narkotykowy diler. A ja ucieszyłem się, że dzięki niemu, odkryłem Pana – utalentowanego pisarza, blogera, felietonistę i wzorowego odbiorcę kultury masowej. Później się jednak bałem… Bałem sięgnąć po wcześniejszą książkę pt. „Zmorojewo”. Czy człowiek, który świetnie czuje się w prowincjonalnym thrillerze czy warszawskiej gangsterce, potrafi napisać coś skierowanego do młodszego odbiorcy? Owszem!
"Cobra Kai" – Nostalgia kopie aż miło! - Seriale
Czy w serialu nie będącym typowym sitcomem, a którego odcinki trwają po 20-30 minut da się opowiedzieć spójną, wciągającą historię? Oczywiście! Wystarczy tu wymienić chociażby: „The End of the F***ing World” czy „Fleabag”, a ostatnio wyprodukowane przez Sony Pictures Television dwa sezony „Cobra Kai”, które prosto z YouTube Premium trafiają na platformę Netflix. Nie jest to w pełni oryginalna opowieść jak wymienione wcześniej, ale uczucie nostalgii w niej silne jest młody padawanie!
Polecamy podobne artykuły
Scenariusz filmowy: Tajemnica starej puszczy, część pierwsza - Autorzy/pisarze
Tajemnica starej puszczy scenariusz: Przemysław Jankowski, Część pierwsza.
Jak napisać scenariusz filmowy? - Recenzje książek
Robin U. Russin oraz Wiliam M. Downs, dwaj amerykańscy scenarzyści całą swoją wiedzę zabrali w jednej książce. W przystępny sposób, dzieląc na poszczególne części, opisali wszystko: od techniki po ciekawostki. „Jak napisać scenariusz filmowy” to najlepsza pozycja na rynku zarówno dla laików jak i nieco doświadczonych pisarzy. To biblia dla scenarzystów.
Wywiad: Film – moja pasja, moje życie - Artykuły o filmach
Interesujące osobowości są wśród nas. Do takich należy nasz dzisiejszy gość Przemysław Jankowski, pasjonat filmu. Dzięki niemu wiemy, iż nie należy się poddawać i zawsze można dążyć do realizacji własnych marzeń. Zapraszam.
Teraz czytane artykuły
Scenariusz filmowy: Tajemnica starej puszczy, część druga - Autorzy/pisarze
Tajemnica starej puszczy scenariusz: Przemysław Jankowski, Część druga.
XVIII Powiatowa Wystawa Stołów Wigilijnych na Kujawach – barwne dania i świąteczna atmosfera! - Degustacja
Gdzie najlepiej można odczuć klimat Wigilii? Tam, gdzie jest wiele różnobarwnych pachnących potraw, a wielu ludzi śpiewa wspólnie kolędy. Takim miejscem była w tym roku remiza OSP w Kowalu w województwie kujawsko-pomorskim. To właśnie tu odbyła się 18 edycja wystawy, na której prezentowane są tradycyjnie ubrane stoły z regionalnymi wypiekami, daniami rybnymi czy pierogami z kapustą. Zapraszamy do obejrzenia naszej skromnej galerii.
Jagodzianki z serem - Przepisy
Nie mieliśmy jeszcze okazji spróbować wspomnianych na naszej stronie rogali świętomarcińskich. W zamian przedstawiamy wam inne pyszne słodkości: jagodzianki z serem.
Tajemniczy Indianie Anasazi - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Amerykański Wielki Dziki Zachód uważany jest przez wielu za miejsce wręcz ekstremalne, gdzie duchy i legendy dawnych Indian są tak żywe jak w odległej przeszłości. Ten niegdyś opisywany obszar Ziemi zamieszkiwała bardzo zagadkowa kultura – Anasazi. I to właśnie jej poświęcam swoją kolejną audycję - którą możecie także obejrzeć na moim kanale na YouTubie oraz blogu Alternatywna Rzeczywistość.
Zwycięzcy 42. Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni 2017 - Kultura
23 września zakończył się 42. Festiwal Filmów Fabularnych w Gdyni. Główna nagroda, czyli Złote Lwy powędrowała w ręce debiutanta Piotra Domalewskiego (możecie go kojarzyć z roli wodzireja w filmie „Demon” Marcina Wrony) i producentów: Jacka Bromskiego, Jerzego Kapuścińskiego i Ewy Jastrzębskiej za obraz pt. „Cicha noc”. Kto jeszcze miał powody do radości?
Stare gry: "Jazz Jackrabbit 2" - Artykuły o grach
Fantastyczna platformówka wydana w 1998 roku na komputery klasy PC. Wszyscy fani gier komputerowych zapewne pamiętają wspaniałą grafikę i oprawę audio ciekawej gry, w której główną rolę odgrywają wspaniałe króliki.
"Siedmiu wspaniałych" – Trafienie, ale nie w dziesiątkę - Recenzje filmów
Remake. W kontekście filmowym to słowo kojarzy nam się najczęściej z brakiem oryginalności, żerowaniem na sukcesie uszanowanych twórców i wyciąganiu od widzów pieniędzy za coś, co już i tak wcześniej widzieli. Dobrze wiemy, że ideą takich produkcji jest zapewnienie nam powtórki z lubianej rozgrywki. Czasem jednak powrót do tego, co już widzieliśmy, nie jest niczym złym, zwłaszcza, jeśli się nam to spodobało.
"Harry Potter i Więzień Azkabanu" – Ukryta perełka roku 2004 - Recenzje gier
Gra ,,Harry Potter i Więzień Azkabanu” została wydana w roku 2004 i jak wszystkie poprzedniczki, oparto ją na podstawie słynnej książki Joanne Kathleen Rowling o tym samym tytule. Ten produkt, a także większość gier z tej serii stworzono za pośrednictwem ,,EA Games” i gdyby nie dwie części wydane na rynek przez ,,Warner Bros Interactive Entertainment”, mówiono by wówczas o absolutnej wyłączności do owego dzieła. Nasza perełka była bowiem ostatnią przygodą Pottera w bardziej bajkowym Hogwarcie, ponieważ graficy i projektanci z innych studiów nie obijali się (czyt. ciągle wprowadzali nowe standardy, tym samym podwyższając poprzeczkę), co było najpewniejszym powodem słabej sprzedaży gry.
Groza, czyli podróż do jądra ciemności - Artykuły o filmach
Monotonny głos Jima Morrisona, szarpiący nerwy dźwięk wentylatora oraz jednostajne warczenie śmigieł helikopterów nadlatujących nad uśpione wioski, wprowadzają nas w progi współczesnej apokalipsy. Wprowadzają do dusznej, parnej dżungli, pomiędzy pola ryżowe i zagubione wśród nich wioski. Na wzgórza, nad którymi o poranku unosi się zapach napalmu pachnącego jak zwycięstwo. Do miejsca na końcu świata, w którym przyśpieszony kurs dojrzewania przeszły tysiące amerykańskich chłopaków. Apocalypse Now…
Wiersz "Między płatkami śniegu" – gorące uczucie w mroźnej krainie - Autorzy/pisarze
Kolejne dzieło młodego poety to opowieść o uczuciu tlącym się między dwojgiem ludzi. Uczuciu gorącym, mimo przeszywającego zimna.
Zagadka gwiezdnych szybów Wielkiej Piramidy w Gizie – część 1 - Niewiarygodne, niewyjaśnione
Stare egipskie przysłowie mówi – „Człowiek lęka się czasu, a czas lęka się piramid”. Od wieków piramidy wywołują burzę w środowisku naukowym. Egiptolodzy, archeolodzy czy paleoastrolodzy wciąż poszukują jednoznacznej odpowiedzi na to: jak zbudowano piramidy, kiedy je wzniesiono oraz do czego miały służyć. Lecz najbardziej trapiącym pytaniem jest jednak to, kto wzniósł te kolosalne budowle na płaskowyżu w Gizie z taką precyzją około 2500 roku p.n.e. w czasach kiedy to panował drugi faraon IV dynastii Chufu (gr. Cheops).
Ciasto z rabarbarem i budyniową pianką - Przepisy
Babcia mawiała, że do obiadku najlepszy kompot z rabarbaru. Faktycznie ma specyficzny smak i może także ugasić pragnienie w gorące dni. My dodatkowo polecamy ciasto z tą rośliną. Jest słodkie i jednocześnie lekko kwaskowe.
"Błazen" – Kieszonka kontratakuje - Recenzje książek
Christopher Moore posiada niewyczerpane pokłady humoru. Swoje doświadczone ostrze dowcipu zatopił już m.in. w wampirach (Krwiopijcy) oraz w Jezusie (Baranek). W powieści "Błazen" składa hołd ważnej postaci w historii literatury: Szekspirowi. Wziął na warsztat słynnego Króla Lira - zostawiając główną oś fabuły (podział królestwa między trzy córki) i sparodiował go tak jak najlepiej potrafi.
"Player One" – Take my hand, let’s play a game! - Recenzje filmów
Na nowy film Stevena Spielberga czekałem całe miesiące. Jeszcze zanim zadebiutował w sieci pierwszy zwiastun, byłem mocno podekscytowany pojawiającymi się informacjami na temat powstającego wówczas projektu. Zresztą któż z Was nie chciałby zanurzyć się w wirtualnej rzeczywistości zbudowanej na podstawie znanej z 40 ostatnich lat popkultury?
"Moje córki krowy" – Śmiech przez łzy - Recenzje filmów
Spora grupa widzów, która obejrzała nowy film Kingi Dębskiej, niemal zgodnie twierdzi, że to nad wyraz udane polskie kino obyczajowe. Ci, którzy jeszcze nie mieli okazję zapoznać się z „Moimi córkami krowami”, które do kin weszły 8 stycznia, powinni nadrobić zaległość. Jeśli nie na dużym ekranie, to, przynajmniej gdy pojawi się wersja DVD lub możliwość wypożyczenia w VOD. Warto!
Schab po Cygańsku – smaczna i syta propozycja na drugie danie! - Przepisy
Macie dość mięsa wieprzowego w formie typowych schabowych na talerzu, które po odgrzaniu na drugi dzień w mikrofali są mało zjadliwe, tj. są twarde i ciężko je pogryźć? Jeśli tak, to proponuję na niedzielny obiad wieprzowinę, ale przyrządzaną w potrawie o nazwie Schab po cygańsku. Gwarantuję, że Wasze podniebienia rozpłyną się z rozkoszy, a brzuchy będą najedzone do syta.
Wydarzenie dla miłośników Disco Polo! - Kultura
Muzyka disco polo ma zarówno wielu zwolenników, jak i przeciwników. Ci pierwsi już 28 lutego 2014 roku będą wniebowzięci, gdyż do Włocławka zbliża się festiwal tego muzycznego nurtu.
Nie żyje aktor Wojciech Pokora – słynna "Marysia" z kultowej komedii "Poszukiwany, poszukiwana" - Ludzie kina
4 lutego 2018 roku Krystyna Janda przekazała smutną informację – w wieku 83 lat odszedł od nas Wojciech Pokora. Ten lubiany aktor zachwycił kolejne pokolenia Polaków swoimi rolami komediowymi, zarówno w telewizji, jaki na dużym ekranie. I choć wiele razy grywał na deskach teatru, to w pamięci widza na zawsze pozostał Marysią, docentem Furmanem czy Żorżą Ponimirskim.
Nowości
Wywiad z Grzegorzem Majzelem – muzykiem pełnym pasji i pozytywnej energii! - Zespoły i Artyści
Pochodzi ze Śląska. Mieszka w Sosnowcu. Wystarczy z nim chwilę porozmawiać, aby przekonać się jak wielkim jest optymistą, człowiekiem przekazującym tylko dobre wibracje. A kiedy posłucha się jego piosenek, to już całkiem można odlecieć w piękną krainę łagodności. Grzegorz Majzel – bo o nim mowa – potrafi szczerze przekazywać emocje bez popadania w patos. Cieszymy się, że zgodził się na wywiad dla portalu Altao.pl, aby opowiedzieć m.in. o swoich pasjach.
"Oblicza śmierci" – Dla fanów death metalu! - Recenzje książek
Cannibal Corpse, Morbid Angel, Death, Arch Enemy, Obituary, Entombed – mówią Wam coś te nazwy? Jeśli jesteście fanami ciężkiego grania, to trafiliście w odpowiednie miejsce. Dzięki uprzejmości Muzyka z Bocznej Ulicy mogłem zapoznać się z książką autorstwa Alberta Mudriana pod pełnym tytułem: „Oblicza śmierci. Niewiarygodna historia death metalu i grindcore'u” (rozszerzone, nowe wydanie).
Edukacja i wiedza o seksie w początkach XX wieku - Erotyka, towarzyskie
Pamiętacie jedną ze scen z komediowego filmu „Sens Życia” grupy Monty Pythona? Nauczyciel bardzo dosłownie wziął się za tłumaczenie młodym uczniom, na czym polega akt seksualny. Zaprosił do klasy swoją żonę i wskoczył z nią do łóżka na oczach wszystkich. Oczywiście w prawdziwej szkole, szczególnie dzisiejszej, nie doszłoby do takiej sytuacji. A już na pewno w polskim liceum. W artykule nie opisze jednak obecnej kondycji edukacji seksualnej w naszym kraju, tylko jak wyglądała ona przed wojną.
"Hotel Maffija" – Polscy Avengers rapu - Recenzje płyt
Każdy wie kim są Avengers. Specjalnie ich przedstawiać nie trzeba. Jednak, aby lepiej zrozumieć sens tytułu i rozjaśnić zachmurzone umysły niektórych ludzi, lepiej jednak pokrótce wyjaśnić to i owo. To fikcyjna grupa superbohaterów ze świata Marvel Comics. Komiksowi herosi zadebiutowali na papierze w latach 60 ubiegłego stulecia. Z miejsca przygody Iron Mana, Hulka, Thora, Kapitana Ameryki i spółki stały się hitem. Nowej świeżości owej marce nadała seria filmów z udziałem między innymi Scarlett Johansson, Chrisa Evansa czy Marka Ruffalo, która odniosła ogromny, międzynarodowy sukces, bijąc wszelkie rekordy sprzedaży w kinach. Dobra, formalności mamy za sobą. Teraz rzecz najważniejsza.
"Czuły narrator" – Recenzja pewnej książki pewnej osoby - Recenzje książek
Ten tekst jest trudny. Lubię jednak wyzwania. Chcę, aby wyszedł świetnie. Jednak efekt końcowy może być różny. Moja pisanina zresztą mało kiedy mi się podoba. Tym razem być może będzie inaczej. Chcę wykazać swoją ambicję i pasję, z jaką podszedłem do opisywanego tytułu. Nie wiem nawet, po co zacząłem pisać ten list motywacyjny. Jednak opisywana książka wymaga z mojej strony sporego poświęcenia i hołdu. Może od tego nawet zacznę.
Dobre wychowanie w czasach przedwojennych - Savoir Vivre
Mniejsza o poglądy polityczne Stanisława Krajskiego, te odłóżmy na bok. Skupmy się na czymś innym. Jako ekspert od dobrego wychowania w swoim poradniku pisał on tak: „Savoir vivre to jednak przede wszystkim Sztuka Życia ‒ sztuka, dzięki której nasze życie jest nie tylko piękniejsze i szlachetniejsze – nadprzeciętne, ale również łatwiejsze, wolne od wielu problemów, zgrzytów, negatywnych emocji i konfliktów”. Trudno nie zgodzić się z tymi słowami. Sprawdźmy zatem, jakie mają one przełożenie do tej dawniejszej rzeczywistości.
Artykuły z tej samej kategorii
Wywiad z Krzysztofem Jarząbkiem – twórcą kontrowersyjnych, zabawnych "Niebezpiecznych związków Mariana Klepki" - Autorzy/pisarze
27 września 2019 roku ukazała się na rodzimym rynku powieść, której treść jest szalenie aktualna i dość kontrowersyjna. Mowa o „Niebezpiecznych związkach Mariana Klepki” – zaangażowanej politycznie komedii i świetnej satyrze na polskie, współczesne, podzielone społeczeństwo. Od 20 października możecie przeczytać jej recenzję na naszym portalu. A jak już to zrobicie, to zapraszamy do poniższej – równie intrygującej i wciągającej jak sama książka – rozmowy, którą przeprowadzaliśmy z tajemniczym autorem „Niebezpiecznych związków Mariana Klepki”, czyli Krzysztofem Jarząbkiem.
Autor "Inkuba" o swej pasji do horrorów. "Mrożąca krew w żyłach", intrygująca rozmowa z Arturem Urbanowiczem! - Autorzy/pisarze
Amerykanie mają swojego Stephena Kinga, ale my wcale nie gorsi. W Polsce gatunek horroru także popularnym jest. Niechaj dowodem będą, sprzedające się jak świeże bułki, klimatyczne, rodzime powieści: „Gałęziste”, „Grzesznik” oraz „Inkub”. Ich autora Artur Urbanowicza (tak, napisał je wszystkie) rozpiera duma. Czy to właśnie matematyczne wykształcenie sprawia, że jego książki są tak fabularnie przemyślane i odpowiednio stopniujące napięcie? To tylko jedna z kwestii, które poruszyliśmy w wyczerpującym wywiadzie z tym zdolnym powieściopisarzem.
"O świecie, czyli o Tobie" - wiersz autorstwa Daniela Drozdka - Autorzy/pisarze
Daniel jest uczniem technikum i mieszkańcem Czechowic-Dziedzic. Jak wielu kolegów w jego wieku, interesuje się sportem, muzyką i ogólnie szeroko pojętą kulturą. Jednak jest wyjątkowy, bo poza sportem i rozrywką, ma w sobie artystyczną duszę i pasjonuje go też świat poezji oraz filozofii. Co więcej, sam od pewnego czasu pisze. Do tej pory na łamach portalu Altao.pl zaprezentował Wam kilka recenzji gier. Tym razem postanowił stworzyć drugi profil, aby podzielić się swoją twórczością ze wszystkimi miłośnikami poezji. Na pierwszy ogień przeczytacie dzieło pt. „O świecie, czyli o Tobie”.
Wiersz "Za mało gwiazd na niebie" - Autorzy/pisarze
Oto trzeci wiersz młodego poety Daniela Drozdka.
Wiersz pt. "Anioł stróż" Daniela Drozdka - Autorzy/pisarze
Aniele stróżu mój... Tym razem młody poeta Daniel w swoim wierszu spotyka anioła płci żeńskiej, który staje się jego opiekunem.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.182