Jak napisać scenariusz filmowy? - Recenzje książek

Pierwszy z panów studiował scenopisarstwo m.in. na Harvardzie i Oxfordzie. Zasłynął jako współtwórca dialogów i fabuły do filmu „Na zabójczej ziemi” ze Stevenem Seagalem. Natomiast William Downs, oprócz specjalizacji pisania scenariuszy, uczęszczał również na kierunek aktorstwa oraz dramatopisarstwa. Pracował dla telewizji. Na swoim koncie ma m.in. serial „Książe z Bel Air”.

 

Wydana u nas kilka lat temu książka jest chwalona przez wielu polskich reżyserów i scenarzystów. Juliusz Machulski uważa, że jest wszechstronna i uporządkowana. Autorzy przekazali wszystko, nie tylko na temat budowy i wyglądu, ale też jak sprzedać scenariusz. Ukazują przykłady rozwiązań pozornie trudnych problemów, z którymi borykają się początkujący pisarze. Podają tytuły znanych filmów, których scenarzyści często wątpili w to co robią. To bez wątpienia dodaje otuchy.

 

Całość podzielili na pięć części, składające się z kilku rozdziałów. Bardzo dobrym pomysłem jest umieszczenie na koniec każdego z ich ćwiczeń, dzięki którym można szybciej złapać bakcyla, czyli poszerzyć swój talent i dowiedzieć się co w trawie piszczy. Część pierwsza to podstawy. Tutaj przeczytacie jak zaimponować  recenzentowi oraz odnajdziecie wszelkie informacje na temat formatu scenariusza, tworzeniu świata opowieści i bohatera. A także najważniejsze: jak pisać z sercem i uczuciem.

 

W kolejnej wchodzimy już na wyższy poziom wtajemniczenia. Przechodzimy kręte drogi, by na koniec poczuć ulgę.  Pierwsza kwestia to przypomnienie (bądź poznanie) struktury, czyli wszystko o formule trzech aktów Arystotelesa i konstrukcji fabuły.  Następnie cała litania najbardziej istotnych wskazówek i kroków: od ujęć, scen i sekwencji po tworzenie tzw. fiszek oraz zrozumienie, jak bardzo ważny jest konflikt i jego rodzaje (bez nich prawie żaden porządny scenariusz nie może się obejść).

 

Następnie mamy warsztat, czyli dialog i redagowanie. Ten pierwszy wspomniany element to rzecz bardzo trudna. To fragment, który może zdecydować o być albo nie być dla scenariusza. Tworzenie dialogów jest bardzo trudne, szczególnie dla żółtodziobów. Choć przyznam, że w swoim drugim krótkim, amatorskim scenariuszu, byłem przez niektórych chwalony za błyskotliwe rozmowy bohaterów („Tajemnica Starej Puszczy”, którą możecie odnaleźć na naszym portalu).

 

Ostatnie dwie części książki to m.in. luźne ciekawostki o pracy w telewizji oraz o sprzedaży scenariuszy w USA. Na koniec odnajdziemy wiele przydatnych załączników.

 

Summa summarum polecam publikację przede wszystkim kinomanom i tym raczkującym w tej dość trudnej dziedzinie jaką jest pisanie scenariuszy. Czyta się ją jednym tchem z przystankami na wykonywanie bardzo przydatnych i ciekawych zadań.

 

Ocena: 9/10
 
Uwierzcie we własny talent, a pomysły przelewajcie na papier lub komputer (przez okazji zachęcam do pobrania darmowego programu CeltX, który ułatwi pracę nad scenariuszem).