
1 273
1 454 min.
Recenzje filmów
MovieBrain (881 pkt)
457 dni temu
2021-12-19 00:53:42
Zanim uzyskacie odpowiedź na pytanie zadane powyżej, najpierw jeszcze parę słów o samej postaci ugryzionej przez pająka. Jej popularność rosła dzięki kolejnym to kultowym animacjom czy może rzadziej dzisiaj wspominanym serialom telewizyjnym, jednak jednocześnie punktem kulminacyjnym całej drogi Pajączka, co również zapalnikiem do jeszcze większego rozgłosu, okazały się filmy fabularne. Najpierw to legendarna już trylogia Sama Raimiego, która dalej dla wielu pozostaje jednym z najciekawszych przykładów kina superhero. Dalej „niesamowita” dylogia z Andrew Garfieldem i wreszcie wstąpienie Spider-Mana w progi Marvel Cinematic Universe. Od tamtego debiutu w „Wojnie bohaterów” mija już pięć lat, a my właśnie jesteśmy świadkami zakończenia trylogii kolejnego już człowieka-pająka. Zwieńczenia drogi, jaką przeszliśmy z Peterem, ale również początku czegoś nowego, bo przecież Sony zapowiedziało już kolejną trylogię z udziałem Toma Hollanda.
Bardzo dobra wiadomość! Trzecia odsłona „Hollandowskiego” Spider-Mana jest swoistym „Endgame” dla wszystkich fanów Pajączka. To naprawdę niezwykły hołd złożony postaci, którą podziwiamy na ekranach kin i telewizorów już prawie 20 lat (premiera „Spider-Mana” Raimiego w 2002 roku). Nie otrzymujemy tu może tak ogromnej ilości znajomych nam postaci, co w przypadku produkcji braci Russo, ale ładunek emocjonalny jest podobny i całość działa na zasadach niezwykłego doświadczenia, które należy przeżyć w kinie. Wydarzenie nadzwyczajne, z pewnością na tyle ważne, by zapisać się na kartach historii kinematografii.
Kadr z filmu "Spider Man: Bez drogi do domu" (źródło: materiały prasowe)
Co do fabuły, film zaczyna się dokładnie w tym miejscu, w którym twórcy pozostawili nas przed napisami końcowymi w „Daleko od domu”. Mysterio zdradza tożsamość Spider-Mana, a ponadto staje się on wrogiem publicznym numer jeden. Peter Parker jest w niebywale trudnym położeniu – kłód pod nogami zamiast trochę ubywać, to pojawia się ich coraz więcej. Ponadto przez tę całą aferę nie tylko Peter ma pod górkę, a również wszyscy jego bliscy. Kiedy wreszcie traci całą nadzieję na powrót „normalności”, decyduje się zwrócić o pomoc do Doktora Strange’a.
Do seansu „Bez drogi do domu” podchodziłem bardzo sceptycznie. Wycieki czy różne pogłoski na temat tej niezwykle wyczekiwanej superprodukcji, wydawały się składać na bardzo chaotyczny twór, który przyrównałbym do prostackiego fanfika. Mocno bałem się, że ostatecznie dostaniemy coś na miarę „The Rise of Skywalker”, czyli zwyczajnie fanserwisową wydmuszkę. A zwiastuny i cała reszta materiałów promocyjnych nie pomagała mi w zmianie tego zdania. Dopiero parę dni przed polską premierą, zaczęła spływać fala hurraoptymistycznych recenzji, które pozwoliły mi trochę pozytywniej podejść do tego projektu. I finalnie, już po seansie, mogę jasno stwierdzić, że zdecydowanie zbyt szybko oraz za łatwo skreśliłem ten film. Z tego, wydawałoby się, kompletnie bzdurnego i nieprzemyślanego konceptu, wyszedł naprawdę koherentny, a przy tym niezwykle przyjemny w oglądaniu blockbuster. Niepozbawiony wad, ale mający w sobie tyle serca dla postaci Spider-Mana, że trudno byłoby smęcić nad tak uroczym dziełem, idealnie podsumowującym jak wiele dla popkultury znaczy nasz kochany Pająk.
Kadr z filmu "Spider Man: Bez drogi do domu" (źródło: materiały prasowe)
Mimo, że Jon Watts porusza w swym filmie tak potężny koncept, jakim jest multiwersum, unika przy tym niepotrzebnego patosu czy pompatyczności. To dalej w największym stopniu osobista historia Petera Parkera, utrzymana w podobnych klimatach, co poprzednie odsłony. I to cenię niezwykle w tej produkcji. W ogóle, wątek naszego młodego Spider-Mana wybija się tu niezwykle emocjonalnie, a Tom Holland po raz kolejny udowadnia, za co tak mocno kochamy jego inkarnację Pajączka. Jego bohater otrzymuje jednocześnie trochę zaskakujący, a z drugiej strony ogromnie satysfakcjonujący pay off, będący idealną klamrą dla historii Petera, jaką ujrzeliśmy w uniwersum MCU. Łapie za serducho i potrafi rozkleić do łez. Do tego chemia Pete’a z MJ jest cudowna i na szczęście mimo tak wielu wątków oraz przeróżnych elementów fabularnych, dalej pozostaje na ważnym odpowiednim dlań miejscu w tej opowieści.
„No Way Home” dogorywa niestety ze strony technicznej. CGI często nie należy do najlepszych stron tej produkcji, a finałowa walka nie bez kozery została zaplanowana w ciemnej, nocnej scenerii. Jednak mogę na to wszystko jak najbardziej przymknąć oko, gdy spotykam się z tak pomysłowym scenariuszem i tak świetnie napisanymi postaciami. Oczywiście, ta produkcja jest ogromnym fanserwisem i zdecydowanie się z tym nie kryje. Jednak w przeciwieństwie do chociażby ostatniej części „Gwiezdnych Wojen”, tutaj twórcy mają na to rzeczywiście jakiś plan, zaś powracające znajome nam twarze nie zostały wrzucone tu z przypadku – dla picu, a są naprawdę postaciami z krwi i kości. Willem Dafoe przebija swoją fantastyczną kreację Zielonego Goblina z filmu Raimiego, a Molina nadaje Dock Ockowi jeszcze dodatkowej energii i bawi się swoją rolą cudownie. Jednakże piękne momenty ma również i Electro czy Sandman. Jestem zdumiony, że mimo stłoczenia tak wielu mocno odróżniających się od siebie „spider-manowych” villainów, udało się zbudować z nich prawowite postacie i jako widz znamy ich cele czy zamiary. Oczywiście w scenariuszu nie brakuje przeróżnych głupotek, a chaos jest czasem widoczny gołym okiem. Niektóre kwestie fabularne należy przyjmować bez pogłębiających temat pytań, ale to czyni ten film też niezwykle urokliwym. Wypada to niezmiernie komiksowo i myślę, że każdy fan Spider-Mana poczuje się tu jak ryba w wodzie.
Kadr z filmu "Spider Man: Bez drogi do domu" (źródło: materiały prasowe)
Humor czasem jest bardzo infantylny, głównie sceny ze zwiastuna, ale za to same inside jokes, odwołujące się do lore Spider-Mana, zawsze trafiają idealnie w punkt i rozbawiają do łez. Twórcy po prostu wiedzą jak nas zaspokoić, więc to właśnie robią. Można się zastanawiać czy film ten działa jako samodzielny tytuł. Jednakże czy na pewno jest w tym sens? Żeby w pełni cieszyć się tą produkcją należy znać również Spider-Many z ery przed Tomem Hollandem, ale czy w dzisiejszych czasach to coś nowego? „Avengers: Endgame” było przecież zwieńczeniem kilkunastu filmów i niespecjalnie wydawało się to jakąś wadą. Myślę, że większość z nas lubi nostalgię. Możemy sztucznie się hamować czy zaklinać przed tym, ale jak widzimy na ekranie coś znajomego, co lubimy, z reguły budzi w nas to pozytywne emocje.
Najlepszym filmem o Spider-Manie dalej pozostaje dla mnie „Spider-Man: Uniwersum”, ale z całej trylogii Wattsa „No Way Home” wydaje mi się filmem chyba najbardziej interesującym, najbliżej idei frajdy, jaką powinniśmy czerpać z historii o człowieku-pająku. Produkcja, która z pewnością po czasie straci trochę swój blask, ale w pamięci pozostanie na zawsze nadzwyczaj ważnym momentem w całej historii prowadzenia przeróżnych narracji (tych zarówno komiksowych, co wyświetlanych na ekranach kin) na temat Spider-Mana. Piękny hołd dla czołowej postaci świata Marvel Comics, który może nie był niezbędny dla samego MCU, jednak jako fani Petera Parkera możemy się tylko cieszyć, że otrzymał on taki prezent, jakim jest „Spider-Man: No Way Home” – prawdziwy list miłosny do strzelania siecią i bujania się nad Nowym Jorkiem!
Ocena: 8/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
*Autor recenzji, poza swoim fanpage'em, publikuje także na portalu Filmweb.pl pod nickiem Trundo oraz a swoim blogu: https://moviebrain02.blogspot.com/
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Spider-Man: Bez drogi do domu" – Pajęcze dziedzictwo
Więcej artykułów od autora MovieBrain

"Epoka sequelozy" - Artykuły o filmach
Tworzenie dzisiaj kina rozrywkowego hollywoodzkim gigantom przychodzi nadzwyczaj prosto. Każde większe studio typu Disney czy Warner Bros. zdobyło kilka własnych potężnych franczyz filmowych i po prostu w miarę czasu wypluwa kolejne nowe produkcje, które jedynie dostawiają kolejną cyferkę obok dobrze znanego nam loga...

"NIE!" – Czy to UFO? - Recenzje filmów
Jordan Pelee jest obecnie najwybitniejszym reżyserem w Hollywood – moim zdaniem oczywiście. Zachwycałem się fantastycznym „Us” czy intrygującym „Get Out”, ale przy okazji tamtych premier bałem się niejako jeszcze tak szybko nakładać mu koronę na głowę. Jednak seans „Nope” („NIE!”) pozostawił mnie w takim zachwycie i prawdziwym niedowierzaniu w to „jak dobre to było”, że mogę już bez żadnych lęków koronować Pelee'a na największego kinowego wizjonera dzisiejszych czasów.

Opowiadanie pt. „SERCE SMOKA” - Autorzy/pisarze
Ling sięgnął po manierkę, by ulżyć swemu pragnieniu. Oprócz tego czuł, że ma całkowicie popękane usta, pot lał się z niego strumieniami, a takiego zmęczenia chyba nie odczuwał jeszcze nigdy. Rozejrzał się na wszystkie strony i zauważył, że Mistrza Belugę także trawią trudy podróży. Jedynie ich przewodnik był nadal energiczny, jakby dopiero, co wyskoczył z łóżka, ale mogło to wynikać z faktu, że pochodził z tych stron. Najpewniej się już przyzwyczaił do tak męczących wędrówek przez pustynie. Ling zdecydowanie inaczej wyobrażał sobie tę wyprawę. Już drugi dzień jazdy na tym śmierdzącym wielbłądzie. Kiedy wreszcie dotrą na miejsce?

"Wszystko wszędzie naraz" – W Multiwersum Wielkiego Bajgla - Recenzje filmów
"Wszystko wszędzie naraz" to zdecydowanie jeden z najbardziej oryginalnych i pomysłowych filmów ostatnich lat. Twórcy wykorzystali fakt, że koncept multiwersum obecnie szybko rozprzestrzenia się w popkulturze i przedstawili własną wersję wieloświata, która swą nietuzinkowość przebija wszelkie zwariowane pomysły Marvela czy DC!

"Eternals" – Bogowie z Olimpu - Recenzje filmów
Nie ukrywam, „Eternals” było bardzo wyczekiwanym przeze mnie filmem. Dlaczego? Ze względu na niezwykle śmiały projekt i zaangażowanie Chloé Zhao, której poprzednie artystyczne projekty („Nomadland”, „Jeździec”) uwielbiają krytycy (podzielam ich zdanie). Materiały promocyjne przyjmowałem raczej pozytywnie, ale z lekkim zawahaniem. Aż w końcu obraz zaatakowały niskie recenzje krytyków. Wtedy zacząłem podchodzić do tej produkcji, jak do tykającej bomby…
Polecamy podobne artykuły

POPCorn Podcast: W Marvelu Siła, czyli komiksowy rok 2021! - Artykuły o filmach
„Marvel Forever!” – tak zapewne krzyczą ludzie, którzy tłumnie ruszają do kin, aby obejrzeć nowe przygody Kapitana Ameryki i jego kumpli. A inni? Ci dziwią się, że moda na adaptację komiksów nadal trwa w najlepsze, czego dowodem są następne dzieła spod szyldu MCU, a konkretniej tytuły należące do tzw. czwartej fazy. W roku 2021 w tym świecie działo się wyjątkowo dużo. Pojawił się solowy film o Czarnej Wdowie, okraszony wschodnią kulturą „Shang-Chi”, kameralni i widowiskowi jednocześnie „Eternalsi”, i wreszcie pełen nostalgii meta film, czyli „Spider-Man: Bez drogi do domu”. Do tego zagranicznych widzów Disney Plus, a także polskich, którzy omijali „przeszkodę” w postaci braku dostępu do owej platformy (na szczęście latem 2022 się to zmieni, bo wrota do krainy Disneya zostaną otwarte) czekały spotkania z serialami, chociażby z „WandąVision” w formie sitcomu, szalonym „Lokim” albo Piotrem Adamczykiem pytającym: „rozumiesz to?” i chwalącym się z występu w „Hawkeye”. Nic więc dziwnego, że w tym odcinku POPCorn Podcast było o czym dyskutować! Nie były to jednak okrzyki psychofanów, a rzeczowa i przyjemna rozmowa trzech panów: Wojtka z „Nie tylko popkultura” oraz Pawła z „Movie Brain” i Pontona z „Ponton Movie”, których recenzje możecie przeczytać także na łamach portalu Altao.pl. Koniecznie posłuchajcie!

"Wszystko wszędzie naraz" – W Multiwersum Wielkiego Bajgla - Recenzje filmów
"Wszystko wszędzie naraz" to zdecydowanie jeden z najbardziej oryginalnych i pomysłowych filmów ostatnich lat. Twórcy wykorzystali fakt, że koncept multiwersum obecnie szybko rozprzestrzenia się w popkulturze i przedstawili własną wersję wieloświata, która swą nietuzinkowość przebija wszelkie zwariowane pomysły Marvela czy DC!

"Spider-Man: Daleko od domu" – Nie tak daleko - Recenzje filmów
Jak żyć po „Avengers: Koniec Gry”? Jak zejść z tego wielkiego tonu do normalności, ale jednocześnie o tym nie zapomnieć. Po tych wszystkich stratach został pewien oczywisty wybór, superbohater, którego nie da się nie lubić. Nastał czas Spider-Mana, początek i koniec.

"Spider-Man Uniwersum" – Skok w nieznane - Recenzje filmów
„Bo superbohaterem zostać każdy może” – ta sentencja być może i nie pochodzi z żadnego kultowego filmu, nie została wspomniana w żadnym z odcinków serialów opowiadających o słynnych superbohaterach, a może i nawet nie doczekała się ani razu swojego wspomnienia przy okazji jakiejkolwiek książki. Nie zmienia to jednak faktu, że bez problemów można ją przytoczyć i uznać za jedną z najważniejszych myśli rodziców dla swoich dzieci, bo… to jest prawda. Nie koloryzowana. Niepróbująca ukazać, że trzeba być wybrańcem, by do czegoś dojść w przyszłości. To po prostu prawda i w zasadzie taka zwykła myśl… ale jakże kluczowa i skrywająca w sobie wiele mądrości.

"Niesamowity Spider-Man 2" – Co pajęczyna sklei, żadna siła nie rozklei - Recenzje filmów
Już w początkowych sekwencjach filmu „Niesamowity Spider-Man 2”, kiedy komiksowy bohater z gracją wyćwiczonej baletnicy przemieszcza się między wieżowcami, kryje się odpowiedź na pytanie: czy odświeżenie tej serii było słuszną decyzją? Z uśmiechem na ustach i łezką w oku, powiadam wszystkim: może nie jest aż tak niesamowicie, ale nowy obraz o Spider-Manie, a szczególnie jego druga odsłona, spełnia pokładane w nim nadzieje.
Teraz czytane artykuły

"Spider-Man: Bez drogi do domu" – Pajęcze dziedzictwo - Recenzje filmów
Człowiek-pająk to prawdziwy fenomen i niekwestionowanie jeden z najbardziej rozpoznawalnych superbohaterów w historii komiksów. Stworzony przez Stana Lee, Steve’a Ditko oraz Jacka Kirby’ego, zadebiutował w sierpniu 1962 w „Amazing Fantasy (vol. 1) #15” i od tamtej pory stał się uwielbianym bohaterem całego świata. Od 17 grudnia 2021 roku, po kilkudziesięciu latach od tamtego momentu, możemy podziwiać kolejne widowisko komiksowe (trzecie w świecie MCU) z lubianym herosem na pierwszym planie. Czy warto było czekać na „Bez drogi do domu”?

Posłuchajcie Eldorado Band. Z nimi uda się każde wesele, każda impreza plenerowa! - Zespoły i Artyści
Jesień i zima to pory roku pełne refleksji i zadumy, kiedy wielu ludzi wspomina bliskich, popada w przejściową depresję i czeka z niecierpliwością na pierwszy podmuch wiosny… Do niej jeszcze co prawda daleko, ale mamy dla Was skarb, pewne lekarstwo, dzięki któremu łatwiej zniesiecie niezbyt przyjemną pogodową aurę za oknem. A jest nim zespół muzyczny z Rzeszowa o nazwie Eldorado Band. Tworzy go pięcioro zakochanych w muzyce przyjaciół w różnym wieku. Ale najważniejsza jest sympatyczna, zawsze uśmiechnięta i utalentowana wokalistka Bogusia. Dziewczyna ma głos, którym budzi słońce. Którym budzi w radość na twarzach innych. Swoje występy Eldorado Band zawsze starają się dopasować do konkretnych odbiorców. Grają znane przeboje i muzykę weselną z przytupem na całym Podkarpaciu i nie tylko – odległość nie stanowi żadnego problemu! Więcej o nich dowiecie się, wchodząc na oficjalną, barwną stronę: eldoradoband.pl oraz fanpage na Facebooku. Nie wydali jeszcze własnych utworów, ale mają takie plany w niedalekiej przyszłości. Posłuchajcie jednego z ich występów na dożynkach miejsko-gminnych w Bachórzu, które odbyły się w gorącym sierpniu 2019 roku.
Pierwszy regularnie powtarzający się sygnał z odległej galaktyki… - Kosmos
Odkryto pierwszy regularnie powtarzający się sygnał radiowy pochodzący z galaktyki oddalonej o… 500 mln lat świetlnych od Ziemi – ta wiadomość to niemalże prezent dla wierzących w życie pozaziemskie. Ale naukowcy i badacze kosmosu ostudzają emocje. Jakie zatem źródło ma to astronomiczne zjawisko?

Piękno pasyjnego nabożeństwa - Religia
Wyłącznie polską tradycją jest modlitwa pasyjna, która rozważa mękę Chrystusa. Nie chodzi w niej wyłącznie o rozpamiętywanie cierpień Jezusa, poszukiwanie i osądzenie winowajców, ale przede wszystkim o przygotowanie do przeżywania wydarzeń zbawczych, o pogłębienie świadomości, czym jest zmartwychwstanie Jezusa.

Roger Deakins ma kamerę i nie zawaha się jej użyć! - Ludzie kina
Po seansie filmu „1917” już wiedziałem, o kim stworzyć kolejny artykuł w cyklu Ludzie kina. Nie. Nie o aktorze grającym główną rolę (choć zagrał ją bardzo przekonująco), ani też o o reżyserze, który wykonał kawał dobrej roboty. Ten tekst będzie poświęcony pewnemu czarodziejowi. Tak. To, to trafne określenie, bo któż, jak nie autor zdjęć jest tą osobą, dzięki której filmowa opowieść nabiera kształtów, stając się dziełem sztuki. Ujęcia w „1917” przejdą do historii kina. A czarodziejem z kamerą w ręku, który za nie odpowiada, jest Brytyjczyk Roger Deakins.
Nowości

Pedro Pascal – zaopiekuj się mną milczący daddy! - Ludzie kina
Tropił Escobara i kosmicznych przestępców, próbował przetrwać w „zombie” świecie, walczył z „Górą” i na Murze Chińskim oraz jako bogaty złol chciał zostać najpotężniejszym człowiekiem na kuli ziemskiej. Ale też opiekował zielonym kosmitą i nastolatką. Któż to taki? To Pedro Pascal – chilijski aktor, którego kariera właśnie eksplodowała jak supernowa. Trochę późno, bo dopiero po czterdziestce. Jednak mówi się, że lepiej późno niż wcale. Dlaczego Pedro jest tak kochany przez miliony fanów? Jak zaczęła się jego filmowa droga?

"Noc na uniwersytecie" – creepypasta Radka Gryczki! - Autorzy/pisarze
Wydaje się, że co jak co, ale Uniwersytet Warszawski to miejsce, w którym na pewno studentom nie grozi żadne niebezpieczeństwo. A jednak… Janek, przyszły magister historii na własnej skórze przekona się, czym są „pełne portki” ze strachu i nogi jak z waty. Przed Wami creepypasta, horror z elementami humorystycznymi autorstwa utalentowanego Radosława Gryczki, chłopaka, który zna niemal każdy zakamarek owej uczelni. W grudniu 2022 jego „Noc nie uniwersytecie” przestraszyła tysiące osób dzięki publikacji na kanale MysteryTv w formie opowiadania audio czytanego głębokim głosem lektora. Ale nareszcie trafia też do Internetu w wersji tekstowej – i to właśnie gościnnie do kategorii Autorzy/pisarze na portalu Altao.pl, za co bardzo Radkowi dziękujemy. To fikcyjna historia, ale jakże realistycznie i sprawnie napisana. Intryguje, pobudza wyobraźnię i przypomina, aby uważać na… (tutaj sami odkryjecie, co mamy na myśli). Nie było recenzji królującego na ekranach kin kolejnego „Krzyku”, w zamian spędzicie przerażającą „Noc na uniwersytecie”!

"The Last of Us" – Siła miłości, czyli jak przetrwać w zagrzybionym świecie! - Seriale
10 lat temu premierę miała gra, która do dzisiaj uważana jest za jedną z najlepszych w całej konsolowej historii. Nie brała jeńców. Rozjeżdżała emocjonalnie jak walec. Ściskała gardło. Przerażała, zachwycając jednocześnie warstwą wizualno-dźwiękową. Stworzona na podstawie przemyślanego, intrygującego scenariusza Neila Druckmanna, zyskała spore uznanie krytyków i zdobyła wór nagród. Kiedy jej fani dowiedzieli się, że HBO bierze się za adaptację, w ich mózgach zaczęły rosnąć grzyby… Czyżby wreszcie udane przeniesienie gry na do filmowej rzeczywistości? A może kolejny zawód? Gromkie brawa, czy obawa? Śpieszę z odpowiedzią. „The Last of Us” to serial z tyloma zaletami, że zasypują one szarą strefę. Warto poświęcić mu dziewięć godzin życia, nawet, jeśli jest się widzem nieznającym pierwowzoru.
Prawie "Wszystko wszędzie naraz", czyli 7 Oscarów dla zwariowanego filmu! - Kultura
Nikt nikogo nie bił po twarzy. Nikt nie zaliczył poważnej wpadki. Było spokojnie. Wzruszająco (przemowa Ke Huy Quana). A Lady Gaga wystąpiła w dżinsach i bez makijażu. 95. Gala Oscarów przechodzi zatem do historii. O dziwo, tym razem nie triumfował film artystyczny, z psychologicznymi niuansami i melodramatycznym scenami. Owszem, owych elementów też można się tam doszukać, ale „Wszystko wszędzie naraz” to przede wszystkim szalona niezależna komedia science fiction, w której matczyną siłę nie jest w stanie powstrzymać żadne multiwersum! Obraz ten na 11 nominacji zgarnął aż 7 statuetek. To spory sukces i otwarta droga dla kolejnych twórców z bogatą wyobraźnią. Niestety nasz osiołek „IO” wrócił do domu bez Oscara, uznając wyższość wojennego „Na zachodzie bez zmian”. A czy Wy jesteście zadowoleni z tegorocznych wyborów Akademii? Czy Brendan Fraser faktycznie był najlepszy?

Grupa Filmowa AFAIR OZ – kamera w ręku, pasja w sercu! - Ludzie kina
Oskar Sawicki, Bracia Znajmieccy – o twórczości i wielkim hobby tych chłopaków już mogliście przeczytać na łamach naszego portalu. 28 lutego 2023 roku to data, kiedy dowiadujecie się o kolejnych Ludziach Kina. Nie mają na swoim koncie wielu produkcji, ale te co już stworzyli, nie można nazwać byle jaką, nudną amatorką. Wszak ich „Jędza” rozkochała w sobie widzów na 17. Festiwalu Filmów Jednominutowych w Gdańsku, a zwiastun dłuższej „Ucieczki od rzeczywistości” przywodził na myśl zabawę konwencją fantasy niemal jak w kultowych „Magnatach i czarodziejach” (ale bardziej na poważnie). O kim mowa? O Grupie Filmowej Afair Oz!

Sebastian Krupa w nowym emocjonalnym utworze! - Zespoły i Artyści
"Zdania Nie Zmienię" to kolejny singiel w dorobku Sebastian Krupy. Piosenka ta jest tak melodyjna i emocjonalna, że warto się z nią zapoznać.
Artykuły z tej samej kategorii

"IO" – Barwna Odyseja Pewnego Osiołka - Recenzje filmów
Niektórzy mówili, że banał. Inni twierdzili, że zbyt dziwne, a manieryzmy nie pozwalają wejść w tę historię. Jeszcze ktoś zauważył przeładowanie obrazami i nadmiarem interpretacji przy tak minimalistycznej narracji (niemalże braku dialogów). Cóż. Polskim krytykom filmowym czasem niełatwo dogodzić, ale za to Ci zza oceanu pieją z zachwytu. „IO” (ang. „EO”) otrzymał bowiem aż średnią 85 punktów w serwisie Metacritic. Co więcej, nominowano go do Oscara w kategorii film międzynarodowy. Jak więc jest z tym Osiołkiem? Kochać, pogłaskać i podać dłoń Jerzemu Skolimowskiemu? Przejść obok niego obojętnie? Ja, mimo dostrzegalnych wad, skłaniam się do tej pierwszej czynności.

"Kot w Butach: Ostatnie życzenie" – Emerytura? O nie! - Recenzje filmów
Ponad dekada – tyle czasu minęło od ostatniej misji pewnego Latynosa. Łamacza damskich serc. Doskonałego szermierza. Bohatera wielbionego przez tłumy. Ryzykanta. Banity. Znanego jako… Puszek Okruszek. Wszak to nie człowiek, a kot. Nie jakiś tam mruczek futrem okryty. Bo w butach na miarę szytych, w kapeluszu wytwornym, z językiem do chłeptania mleka i układania refrenów. Kumplował się z zielonym ogrem, szukał gęsi znoszącej złotej jaja z pomocą gadającego… Jaja. Choć starszy, nadal żądny jest szalonych przygód i uwagi fanów. Ale przychodzi wreszcie pora, aby zwinąć interes i uśpić widza kocim narzekaniem…

"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów
Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...

Pierwsze lody... czyli jak to jest z "Polityką"? - Recenzje filmów
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?

"Dziedzictwo. Hereditary" – Osaczeni - Recenzje filmów
„Dziedzictwo. Hereditary” to kolejny po „The Witch” oraz „To przychodzi po zmroku” znakomicie oceniany przez krytyków dreszczowiec od wytwórni A24, który stara się wyjść poza schematyczne gatunkowe ramy. Bo to bardziej duszny dramat o rodzinie zmagającej się z żałobą niż typowy straszak. Zrealizowany przez debiutanta przykład artystycznego kina, które z komercją ma niewiele wspólnego.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.596