Teotihuacán – miasto stworzone przez „kosmitów”? - Niewiarygodne, niewyjaśnione

Historia miasta w skrócie

 

Teotihuacan, jak już wspomniałem we wstępie, jest antycznym miastem (obecnie stanowiskiem archeologicznym) zlokalizowanym 40 kilometrów na północny wschód od stolicy Meksyku (położone między Meksykiem, a Pueblą) i uznane jest za jedno z największych pradawnych miast na półkuli zachodniej. Teotihuacan leżące 2300-2400 m.n.p.m. stanowiło niegdyś stolicę małego państwa, które uzależnione było od Tenochtitlan- stolicy Azteków.

 

Teotihuacan- widok z lotu ptaka (źrdło: lukaszkulak92.files.wordpress.com)

 

Aztekowie według legendy pochodzili z Aztlan („Wyspa Żurawi”, „Biała Wyspa”). Lud ten wraz z sześcioma innymi plemionami - nahua – opuścił pierwotne jaskinie, osiedlając się na wyspie Aztlan (zdaniem atlantologów mogła to być legendarna Atlantyda ), by następnie udać się do nowej siedziby na jeziorze Texcoco, gdzie założyli Tenochtitlan.           

                                                                                                                                        

W okresie kilkuset lat: 100 r.p.n.e. - 750 r.p.n.e., omawiany przeze mnie ośrodek miejski- Teotihuacan- zajmował teren około 20 km² , natomiast liczbę jego mieszkańców szacuje się na 100-200 tysięcy osób. Według naukowców miasto to, na przestrzeni lat 300-750 n.e. wywierało znaczący wpływ na całą Amerykę Centralną. Oczywiście na temat Teotihuacan można pisać wiele, jednak moim celem jest ukazanie niezwykłości miasta, jak i ogromnej wiedzy ludności, która stworzyła ten kompleks,  a o której pochodzeniu nie wiemy dosłownie nic. Co ciekawe, w bardzo popularnym na obszarze Ameryki Środkowej języku nahuatl nazwę „Teotihuacan” tłumaczy się jako: „miejsce, w którym ludzie stają się bogami”.  Oficjalnie przyjmuje się, że upadek miasta związany był z pożarem, a także buntem skierowanym w stronę rządzących w ówczesnym czasie elit. Dlatego właśnie w końcowym okresie ( 750 r. n.e.) ten kompleks miejski stał się zupełnie opustoszały. Dodać należy, że Teotihuacan w 1987 roku zostało wpisane na Listę Dziedzictwa Kulturowego - UNESCO.

 

Tajemnice Teotihuacan

 

Miasto Teotihuacan zostało wzniesione na planie w kształcie szachownicy. Z geograficznego punktu widzenia położenie tego kompleksu przypada na siatkę przesuniętą o 15˚30’ na wschód względem północy astronomicznej. W mieście tym, nieznani dotąd budowniczowie wykonali świątynie, pałace, place zgromadzeń, obszar rezydencjalny, a także szlaki komunikacyjne. Na głównych osiach siatki rozplanowano trzy arterie: licząca pięć kilometrów ulica Umarłych, zaczynająca się od piramidy Księżyca i ciągnąca się na południe, a także aleje- Zachodnia i Wschodnia podążające na zachód i wschód.  Aleje te, przecinały ulicę Umarłych na wysokości Cytadeli oraz Wielkiego Zespołu. Ciekawostkę jest, że niektóre z zabudowań powstały kilka wieków wcześniej w porównaniu do budynków zbudowanych po 300 roku n.e. Są to między innymi: piramida Słońca, Księżyca i ulica Umarłych. Fakt ten dowodzi, że anonimowa ludność, która osiedliła się w Teotihuacan dysponowała zakrojoną wiedzą dotyczącą budownictwa, obróbki skał, astronomii, geometrii, matematyki, fizyki i wielu innych dziedzin nauki znacznie wcześniej w przeszłości. Naukowcy potwierdzają, że w Teotihuacan rzemiosło było wyjątkowo zaawansowane. Znaleziono bowiem 842 warsztaty z okresu klasycznego zajmujące się wytwarzaniem statuetek (126 placówek), ceramiki (213 placówki), obróbką kamienia (105 placówek), a także uwaga … 398 warsztatów trudniących się kształtowaniem obsydianu. Materiał ten jest skałą wylewną złożoną ze szkliwa wulkanicznego, a jego twardość oceniana jest na „6” w skali Mohsa (1-10). Niespodzianką jest również fakt, że ludzie z Teotihuacan potrafili budować monumentalne budowle, a także dokonywać obróbki twardych skał nie posługując się przy tych działaniach metalowymi narzędziami!       

                                                                                                                        

Teotihuacan postrzegane jest w kategoriach miejsca sakralnego, z którego zrodził się świat, a światłość oddzieliła się od ciemności i powstały Słońce i Księżyc. Tamtejsze mity opowiadają historię o olbrzymach, które zbudowały kompleks miejski. Dla laika, podobne przesłanie może wydać się „bajkowe”, jednak zagłębiając się w temat sytuacja zaczyna wyglądać diametralnie odmiennie. Nie od dziś wiadomo bowiem o ogromnych szkieletach znajdowanych także na terenie Ameryk (jeden z nich prezentuje Klaus Dona na jednym  z wideo podczas rozmowy z twórcami „Project Camelot”). Bardzo prawdopodobnym jest, że właściciele tych szkieletów mieli swój udział w tworzeniu cywilizacji w Teotihuacan.

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję