"Iniemamocni 2" - Super-Rodzinka zawsze razem się trzyma! - Recenzje filmów

Rodzina od zawsze stanowi spójność. Gdy wszystko w niej gra, to mamy do czynienia z drużyną, której nic nie jest w stanie powstrzymać. W kwestii superbohaterów słusznie wyszło się z założenia, że takie ekipy też są im potrzebne. Powstali więc komiksowi Avengersi, czy Liga Sprawiedliwości. Ale tak właściwie to znowu nie rodzina... bo nie ma w niej matki, ojca i obowiązków domowych. Potrzeba więc było jakiejś rodzinnej drużyny herosów, która by pokazała, że życie bohatera można także łączyć z tym osobistym. I na ten pomysł wpadło studio Pixar, które w 2004 roku stworzyło film "Iniemamocni". Z początku wydawała się to być kolejna animowana produkcja z myślą o dzieciach... ale zmieniła ona postrzeganie superbohaterów, jako osób, które też mogą zakładać rodziny. Blisko 14 lat później Brad Bird postanowił znowu przypomnieć nam przygody rodzinki Parr. Pytanie tylko brzmiało, czy w obliczu trwającej już przeszło dekady Marvela, "Iniemamocni 2" nie okażą się jedynie zwykłymi ludźmi, którzy nie są już w stanie niczego nowego zaoferować? Na szczęście nasza "Wielka Piątka" powraca w kontynuacji w zaskakująco udanym stylu.

Najnowsza część "Iniemamocnych" zaczyna się dokładnie w tym samym momencie, w którym skończyła się pierwsza odsłona. Nasza "Wielka Piątka" w składzie z: ojcem Bobem, matką Helen, córką Wiolą, synem Maksem oraz przyjacielem Mrożonem staje do walki przeciwko Człowiekowi-Szpadlowi. Niestety w wyniku niespodziewanego zwrotu akcji, to nasi bohaterowie zostają oskarżeni o narażenie mieszkańców na niebezpieczeństwo i zdelegalizowani. W tej trudnej sytuacji pomocną rękę wyciąga do nich nieznajomy, Winston Deaver - biznesmen, według którego superbohaterowie powinni współpracować z mediami. Elastyna staje się główną twarzą jego kampanii marketingowej, gdy tymczasem Bob musi się zaopiekować swoimi pociechami. Sprawy jednak się komplikują, gdy Wiola przeżywa "okres dojrzewania", Jack-Jack zaczyna odkrywać w sobie supermoce, a Elastyna musi się zmierzyć z tajemniczym EkranTyranem. Czy więc w obliczu tylu problemów rodzinka Parr zdoła je przezwyciężyć i udowodnić, że wciąż są zgraną ekipą, godną miana Iniemamocnych?

Zrobiłem pewien test. Przed "Iniemamocnymi 2" obejrzałem poprzednią odsłonę, a następnie inne produkcje ze słynnych stajni o superbohaterach. Jaki efekt? Tylko 5 lub może 6 z nich było równie interesujących i miało w sobie ten sam powiew świeżości co film Birda. Pokazuje to jednak nie słabość uniwersum MCU czy DC, a ogromne znaczenie "Iniemamocnych". Bo ta produkcja pokazała, że superbohaterów można traktować nie jako herosów, a rodzinę. Dlatego nie było po co wątpić w Pixara, gdy ten zdecydował się zrealizować kolejną kontynuację swojego filmu. Bardziej zastanawiające było natomiast to, czy on coś zmieni. Jak się jednak okazało, te obawy były niepotrzebne. Rodzinka Parrów jest super, ale co najważniejsze - "Iniemamocni 2" znowu wprowadzają coś nowego do kina. I tym samym udowadniają, że wciąż są nam potrzebni.

Główna różnica "Iniemamocnych 2" polega na tym, że pałeczkę głównodowodzącej przejęła Elastyna. Jest to zapewne dla niektórych zrozumiałe bo ostatnio tyle się mówi o rosnącym znaczeniu kobiet - ale ta koncepcja ma też znaczenie fabularne. W pierwszej części ważna była relacja pomiędzy Bobem, a głównym antagonistą Syndromem. W ten sposób to decyzje Pana Iniemamocnego były najważniejsze, a Elastyna pod koniec okazała się kluczowa. Tutaj zaś mamy odwrócenie ról - na początku to Helen odgrywa główną rolę, a dopiero później Pan Iniemamocny przejmuje inicjatywę. Brad Bird nie chce jednak jedynie oddać to co należne Elastynie, a zbudować także pewien kontrast - gdy to kobieta zarabia na rodzinę, a mąż musi się opiekować dziećmi. I to prowadzi do katastrofy...

Sam wątek poświęcony Elastynie skupia się w głównym stopniu na szybkiej akcji. Bardzo interesująco został przedstawiony głównie pod tym względem motyw legalizacji superbohaterów. W "Kapitanie Ameryce: Wojnie bohaterów" ujawnienie się było potraktowane jako przyczyna konfliktu. W "Iniemamocnych 2" legalizacja jest sprowadzona natomiast do mediów i powszechnego uznania. Elastyna pada ofiarą marketingowego planu Winstona, który choć uczciwy i słuszny, robi z niej Superbohaterkę. Nasza pani Iniemamocna zaczyna dobrze, ale w kluczowym momencie popełnia błąd... Jedno jednak tutaj nie wyszło reżyserowi. Kolejne akcje Elastyny kończą się ciekawie, ale ciągle w ten sam sposób - kolejną tajemnicą na temat tożsamości EkranTyrana. Ta intryga miałaby sens, ale okazała się banalna. Przez ten niepotrzebny "kryminał" nie tylko EkranTyran traci, ale i cały wątek Helen, który poza dobrą akcją, nie ma nic więcej do zaoferowania.