Tajemnice prehistorycznej Turcji - Historia

O kim mowa?

 

Mapa Turcji i miejsca występowania megalitycznych konstrukcji

 

Niezwykłe, liczne odkrycia poczynione przez naukowców dotyczą ludności prehistorycznej (neolitycznej) zamieszkującej obszar Anatolii. Termin „Anatolia” używany jest do określenia terenów starożytnej Turcji, jednak w tym artykule zamierzam zabrać was w znacznie dłuższą podróż w przeszłość, do momentu niespodziewanego wyłonienia się zaawansowanej cywilizacji sprzed 12 000 lat.

 

Göbekli Tepe

 

Na stanowisku archeologicznym Göbekli Tepe w południowo - wschodniej Turcji odkryto megalityczny kompleks świątynny liczący 12 tysięcy lat. Nazwa opisywanego miejsca tłumaczona jest jako: „Wzgórze Nabrzmiałego Brzucha”, bądź też „Brzuch w Ciąży”. Konstrukcja przypomina do złudzenia megalityczne okręgi z Europy. Wzniesiona została bowiem z megalitów (5,5 metrowych i wyższych bloków wapiennych ważących do 50 ton) tworzących charakterystyczne okręgi. Tamtejszy kompleks, choć nie w pełni odkryty zajmuje powierzchnię aż 9 hektarów. Dotychczas odkopano sześć kamiennych kręgów oraz piętnaście mniejszych struktur, co stanowi uwaga… zaledwie 10% niegdyś istniejących zabudowań na powierzchni ziemi w tym rejonie. Jak twierdzą badacze, kompleks miał charakter sakralny, ponieważ nie znaleziono żadnych szczątków ludzkich lub pozostałości świadczących o stałym bytowaniu człowieka na tym miejscu. Tezę potwierdza także fakt, iż w pobliżu nie zlokalizowano zbiornika wodnego. Badania wskazują, że w sumie może się tam znajdować nawet 20 kręgów osiągających średnicę od 20 do 30 metrów. Cechą charakterystyczną kompleksu są  umieszczone we wnętrzu kręgów wapienne filary, których  wysokość i waga dochodzi nawet do 7 metrów i 50 ton. Dużo szczegółów i fachowej wiedzy o Göbekli Tepe dostarcza książka wspomnianego już Schmidta pod tytułem: „Budowniczowie pierwszych świątyń”. Odkryte półokrągłe struktury nazwał on założeniami: A, B, C i D (niedawno odkryto założenia E i F). Archeolog na podstawie przeprowadzonego datowania obiektów stwierdził, że 8800 lat p.n.e. powstało założenie A  (najstarsze ze wszystkich), które zbudowane zostało w przeciwieństwie do innych na planie kwadratu. W najlepszym stanie zachowało się natomiast założenie D. Naukowiec przyznał także, że kompleks nie mógł zostać stworzony bez odpowiedniej siły roboczej. Jeden filar w kształcie litery „T”, o długości siedmiu metrów i wadze pięćdziesięciu ton potrzebował do transportu nawet do 700 osób. Przypomnijmy tylko, że oficjalnie przyjmuje się, że ludy neolityczne stanowili tzw. społeczeństwa łowców – zbieraczy, tworzone przez maksymalnie kilkadziesiąt osób. Co więcej, na megalitycznych blokach zobrazowany został układ poszczególnych konstelacji gwiezdnych, a zabudowania zwrócone są w kierunku północnym, na konstelację Cygni (Łabędzia). 

 

T-kształtne filary

 

 

Dalsze odkrycia

 

Kolejnymi zadziwiającymi odkryciami są znaleziska w miejscowościach Çatal Hüyük oraz Asikli. W latach 60. w Çatal Hüyük archeolodzy pod przewodnictwem J.Mellaarta odkryli ruiny kompleksu mieszkalnego datowanego na VII tysiąclecie p.n.e. Obiekty zbudowane zostały z suchej cegły, nie posiadały okien, ani drzwi, a jedyny otwór znajdował się na dachu budynku. Odnaleziono kilkanaście sanktuariów z freskami przedstawiającymi sceny polowań, procesji i tańców, ozdobione płaskorzeźbionymi w glinie i kamieniu głowami byków. W ruinach odnaleziono liczne figurki kobiece, męskie i zwierzęce oraz naczynia z ornamentem geometrycznym.

 

W Asikli natomiast, o czym wspomina historyk i podróżnik Ian Wilson „Przed Potopem” odkryte zostało osiedle, liczące około 400 domów. Budynki „były zbudowane z glinianych cegieł lub starannie uformowanych bloków miejscowych skał wulkanicznych i rozplanowane wraz z dziedzińcami tak, by pasowały do starannie przemyślanej zabudowy miejskiej o konsekwentnie ortogonalnym (prostopadłym) układzie ulic”. Zważywszy na miejsce, w jakim dokonano znalezisk, „nowoczesne” jak na owe czasy zabudowania są czymś niesamowitym i całkowicie zmieniają dotychczasowe wyobrażenia na temat rozwoju pierwszych na świecie cywilizacji.