"Tajemnice lasu" – Be careful what you wish for… - Recenzje filmów

„Tajemnice lasu” mogą się poszczycić wyjątkową i niezwykle oryginalną historią. Film jest ekranizacją sztuki teatralnej będącej wynikiem współpracy Stephena Sondheima oraz Jamesa Lapine, pod tym samym tytułem. Połączenie sił powyższych panów zaowocowało powstaniem zaskakującej i przewrotnej opowieści, z pouczającym wydźwiękiem. Historia koncentruje się na przedstawieniu losów znanych ze stronic baśni braci Grimm postaci, czyli: Kopciuszka, Jasia (chłopca od magicznej fasoli i olbrzymów), Czerwonego Kapturka czy też Roszpunki. Element innowacyjności „Tajemnic lasu” polega na zręcznym doborze wzajemnie uzupełniających się baśni oraz spięciu ich w spójną całość za pomocą klamry w postaci wymyślonej specjalnie na potrzeby filmu opowieści o bezdzietnym piekarzu i jego żonie.

Początkowo obserwujemy wydarzenia z perspektywy bohaterów poszczególnych opowiadań; poznajemy ich marzenia, problemy oraz osobowość. Jednakże, w miarę rozwoju akcji, niepowiązane ze sobą historie zaczynają się wzajemnie przeplatać, a efekty ich oddziaływania są trudne do przewidzenia – w tym tkwi największa moc produkcji. Scenarzyści przeskakują po dziejących się wydarzeniach; raz śledzimy historię Kopciuszka, następnym razem koncentrujemy uwagę na rodzinie piekarza, by następnie przejść do Czerwonego Kapturka. Dzięki takiemu zabiegowi produkcja absorbuję uwagę i jest niezwykle zróżnicowana. Ponadto należy dodać, że linia fabularna została podzielona na dwie wyraźne części. Pierwsza z nich przedstawia dążenia bohaterów do realizacji swoich marzeń oraz ich końcowy sukces osiągnięty w tym celu. Fragment ten to standardowa bajka, w której spełniają się sny, natomiast początkowe problemy, przy odrobinie samozaparcia oraz wytrwałości, okazują się nie tak trudne do rozwiązania, jak na pierwszy rzut oka można było się spodziewać. Z kolei część druga jest już znacznie mroczniejsza. Opada zasłona baśniowości, kryjąca za sobą brutalny, a także „prawdziwy” świat; rzeczywistość, w której nie ma miejsca na marzenia, gdzie każda decyzja wiąże się z konsekwencjami, natomiast nasza wyśniona w snach przyszłość okazuje się nie tym, na co liczyliśmy. Oba fragmenty tworzą wyraźny oraz sugestywny kontrast. Dodatkowo warto wspomnieć, że przez cały film jesteśmy prowadzeni za rączkę przez narratora, który co jakiś czas włącza się do opowieści, wprowadzając nas w poszczególną sytuację lub dopowiadając niektóre fakty. Ponadto cechuje się bardzo specyficznym poczuciem humoru i nie stroni od ironii, często nie szczędząc bohaterom kąśliwych uwag na temat ich postępowania. 

Jak na dobry musical przystało, nie zabrało tutaj pouczającej wymowy. Twórcy obrazu „Tajemnice lasu” uderzają w wartość marzeń. Starają się powiedzieć, że ich urzeczywistnianie wcale nie musi być źródłem szczęścia, tylko kłopotów i zmartwień. Na przykładzie protagonistów produkcji możemy zaobserwować, że mimo iż wszystkim ziściły się sny, postacie i tak były nieszczęśliwe. Dla jednych spełnione marzenia okazały się nie tym, czym oczekiwali, drugim przysporzyły kłopotów, a jeszcze inni stali się przez nie bardziej pazerni – ich wymagania ciągłe rosły, oczekiwali i pragnęli coraz więcej. Ponadto twórcy uświadamiają nas, że wszystko ma swoją cenę – związaną z wyrzeczeniami oraz poświęceniem – a dokonywane przez nas wybory bezsprzecznie wiążą się z konsekwencjami, którym wcześniej lub później będzie trzeba stawić czoła.