bartoszkeprowski (1963 pkt)Strona WWW Autora2 214
2 649 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1963 pkt)
1881 dni temu
2014-12-05 11:02:55
„John Wick” to powrót oldskulowego kina akcji, w którym poszukujący sprawiedliwości i zadośćuczynienia skrzywdzony twardziel z prawdziwego zdarzenia, nie jakiś pozujący na bohatera wymuskany i wymalowany młodzik, dokonuje osądu swoich wrogów i natychmiastowo egzekwuje wydany przez siebie wyrok (czyt. śmierć).
Faktycznie scenariusz filmu do oryginalnych nie należy. Jest prosty, sztampowy oraz przewidywalny. Jednakże czy rzekoma wada uniemożliwia czerpanie przyjemności z oglądania produkcji? W żadnym wypadku. Dlaczego? Powód jest prosty, „John Wick” nie udaje czegoś, czym nie jest, to czyste kino akcji. Twórcy po wzbudzającym zaciekawienie początku, podczas którego starają się potrzymać kinomanów w niepewności (nie znamy prawdziwej tożsamości głównego bohatera ani jego mrocznej przeszłości), po niespełna dwudziestu minutach obrazu wykładają wszystkie karty na stół, przedstawiając tym samym widzom rozwiązanie filmu, po czym przechodzą do właściwej treści produkcji – czyli widowiskowej akcji. Głównym motorem napędzającym „Johna Wicka” jest stara dobra zemsta. To na niej skupia się cały film, brak tutaj zbędnych wątków pobocznych, które tylko na siłę wydłużałyby produkcję. Normalnie uznałbym to za wadę, jednak nie w tym przypadku. Twórcy mają głowę na karku, dysponując wtórnym, jednakże przemyślanym i solidnym scenariuszem, stanowiącym dobry fundament pod film akcji, odpowiednio prowadzą swoją historią, sukcesywnie utrzymując widza w napięciu oraz dostarczając mu oczekiwanej rozrywki. Wykorzystują sprawdzone schematy i wzorce z innych produkcji, ale robią to na tyle umiejętnie, że w połączeniu w wyrazistymi bohaterami, rewelacyjnym klimatem oraz jeszcze lepszymi sekwencjami akcji, udało im się stworzyć stylowy oraz mocno absorbujący film, przy którym czas mija jak z bicza strzelił, a gdy oczom ukazują się napisy końcowe, w głowie rodzi się myśl: Szkoda, że film już się skończył, mógłby trwać nieco dłużej.
„John Wick” może się poszczycić świetnym klimatem, który niewątpliwie wyróżnia film na tle pozostałych akcyjniaków. Niezła, o ciężkim brzmieniu muzyka, ponura stylistyka, na którą składają się ciemne bądź słabo oświetlone, brudne i ciasne pomieszczenia, kontrastujące z ekskluzywnymi apartamentowcami czy rozległymi, pełnymi jaskrawych świateł halami dyskotekowymi, tworzą gęstą, miejscami intrygującą, a czasami duszną atmosferę, która potrafi omamić i wkręcić widza w wir filmowych wydarzeń, aż do samych napisów końcowych. Klimat uzależnia oraz przykuwa uwagę, stanowi doskonałe uzupełnienie obrazu.
Najważniejszą siłą produkcji są pomysłowe oraz sprawnie zrealizowane sceny akcji dopieszczone w najmniejszych detalach (dodam, że dzięki autoironii, niektóre balansują na granicy pastiszu). Kiedy Keanu Reeves zaczyna mordercze tango wraz ze swoimi antagonistami, z wymalowanym cierpieniem i bólem na twarzy, z gracją porusza się po kolejnych filmowych kadrach, eliminując z ogromną skutecznością kolejne zastępy zabójców nasłanych na niego przez byłego pracodawcę; po prostu poezja. Sekwencje są dynamiczne, nakręcone z dużym rozmachem. Płynne przejścia od bójek na pięści do szybkiej wymiany ognia, dzięki sprawnej reżyserii (odpowiednio zastosowane spowolnienia, obroty kamerą oraz zbliżenia) są bardzo efektowne i widowiskowe. Z pewnością zadowolą wszystkich zwolenników tego gatunku. Dużą zaletą filmu jest nieskrępowana wymaganiami wiekowymi (żegnaj PG-13 – produkcja otrzymała mocną R) brutalność. Jeśli dodać do tego wszystkiego seksowną Adrianne Palicki, której urodę docenią wszyscy koneserzy kobiecego piękna, otrzymamy kawał porządnego męskiego kina akcji, którego ostatnimi czasy można ze święcą szukać.
Keanu Reeves w końcu dostał rolę na miarę swoich umiejętności. Ostatnie jego filmy nie można było zaliczyć do szczególnie udanych, ponieważ żaden nie był zbyt wymagający, ograniczając grę pięćdziesięcioletniego Kanadyjczyka do kilku min i grymasów. „John Wick” pozwolił mu na nowo rozwinąć skrzydła, dał szansę ponownego wykazania się i zaistnienia w branży filmowej. Tak po prawdzie rola Johna Wicka wydaje się specjalnie skrojona na potrzeby powyższego aktora, bowiem Keanu Reeves czuje się w niej jak ryba w wodzie. Jako zawodowy zabójca, skrupulatny specjalista zabijający swoich wrogów z dosłownie zegarmistrzowską precyzją i bez mrugnięcia okiem, wypada nad wyraz dobrze. Warto tutaj wspomnieć, że jak na film akcji, Wick to przyzwoicie zarysowana postać, o ciekawej i intrygującej osobowości. Z jednej strony mamy do czynienia z żądnym zemsty narwańcem, szaleńcem, niebojącym się stawić czoła całemu gangowi, w celu zmiany dotychczasowej hierarchii i struktury mafii, a z drugiej kochającego oraz pełnego empatii człowieka, który po stracie swojej żony nie może powrócić do rzeczywistości. To postać trochę bardziej skomplikowana, niż się na pierwszy rzut oka wydaje, z pozoru zwykły morderca, jednak kierujący się własnym kodeksem moralnym i narzuconymi sobie zasadami; dobry przykład antybohatera. Wracając jednak do aktorstwa… Reeves potrafił się odnaleźć w obu wariantach; dobrze zrozumiał zamysł scenarzystów, dzięki czemu był równie przekonujący w roli umęczonego problemami oraz zmagającego się z wyrzutami sumienia ekszabójcy, jak i bezlitosnego, pragnącego za wszelką cenę wyrównać rachunki mordercy. Dobra robota – pozostaje mieć jedynie nadzieję, że aktor nie zwolni tempa i już w niedalekiej przyszłości będziemy mogli oglądać kolejne niemniej udane kreacje w jego wykonaniu. Na szczególną uwagę zasługuje jeszcze świetny Michael Nyqvist w roli Viggo Tarasova – pełnokrwisty szwarccharakter. Natomiast na dalszym planie znaleźli się Ian McShane, John Leguizamo czy też Willem Dafoe, którzy, pomimo że pojawili się w filmie tylko kilka razy, stanowili silne zaplecze.
„John Wick” niespodziewanie okazał się całkiem udanym obrazem, mimo iż nikt tak naprawdę nie wierzył w sukces tej produkcji. Zmagający się z nieudanymi filmami Keanu Reeves, debiutanci na stołku reżyserskim i scenarzysta mający na swoim koncie dwa niszowe obrazy. Z góry brak nawet cienia szansy na powodzenie, a jednak wspólnymi siłami zrealizowali solidne kino akcji.
Ocena: 7,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "John Wick" – On nie wybacza nigdy
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Możecie nazwać mnie ignorantem, ale nigdy nie udało mi się przeczytać zarówno „Lśnienia”, jak i „Doktora Sen”. Wiem, powinienem się wstydzić, szczególnie iż bardzo sobie cenię Stephena Kinga i wręcz ubóstwiam jego powieści. Obiecuję poprawę, naprawdę. Niemniej, widziałem przynajmniej adaptacje obu rzeczonych książek. „Lśnienie” w reżyserii Stanley’a Kubricka to niewąt
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Polecamy podobne artykuły
Mało kto spodziewał się, że niepozorny „John Wick” okaże się kasowym sukcesem. Co odważniejsi widzowie po premierze poczęli nazywać produkcję z Keanu Reevesem renesansem „staroszkolnych” filmów akcji rodem z lat 80. i 90. Fakt faktem, że opisywany przedstawiciel kina sensacyjnego poza wybitnie pretekstową fabułą oferował świetnie wystylizowane strzelaniny i charyzmaty
Mr. John Wick stresujące życie prowadzi. Nie ma czasu na spanie, nie ma nawet czasu, aby spokojnie zjeść obiad. Jest sławny, ale czy szczęśliwy? Nie dość, że prześladują go wspomnienia o zmarłej żonie i dawnym czworonożnym przyjacielu, to na dodatek stanie się głównym celem wszystkich zabójców w Nowym Jorku. Telefony w dłoń panie i panowie asasyni. Już za moment odczy
Johna Wicka alias Babę Jagę zna już chyba każdy fan kina akcji. Ten perfekcyjny zabójca zlikwidował już setki wrogów na dziesiątki sposobów. A wcielający się w niego Keanu Reeves powrócił na łono gatunku w chwale i udowodnił, że nadaje się do takich ról idealnie. Filmy osiągnęły sukces, dzięki głównemu bohaterowi i dopracowanej choreografii. A jak Baba Jaga poradzi s
Teraz czytane artykuły
Po niemal pięcioletnim okresie nieurodzajów na polu aktorskich osiągnięć, zmęczony ciągłymi niepowodzeniami, Keanu Reeves powraca zebrać należyte mu krwawe żniwo. Nic w tym dziwnego, ekranowy John Wick żądny jest zemsty na filmowych producentach za oferowanie mu godzących w jego dumę nieprzyzwoitych scenariuszy, przez co zmuszony jest zakasać rękawy i powrócić do swoj
Kobiety, pobudzają zmysły, zmieniają świat mężczyzn, powodują że zapominamy o wszystkim. Dziś o tym co mężczyzn rozprasza – kobiece piersi i co wpływa na wybór partnera.
Zrealizował w swoim życiu dopiero trzy pełnometrażowe filmy, ale kiedy weźmie się pod uwagę jego młody wiek, talent oraz jakość i temat owych produkcji, to śmiało można stwierdzić, iż jest to artysta nietuzinkowy. Tomasz Wasilewski (proszę nie pomylić ze znanym prezenterem pogody), bo to właśnie o nim mowa, otrzymał za scenariusz do swojego trzeciego obrazu pt. „Zjedn
26 stycznia 2020 roku świat sportu zapłakał. W katastrofie helikoptera zginął 41-letni Kobe Bryant – amerykański koszykarz NBA, jeden z najlepszych w historii tego sportu. Jego prywatna maszyna rozbiła się 65 kilometrów na północny-zachód od Los Angeles. Powodem mogła być gęsta mgła. Na pokładzie znajdowało się jeszcze 8 osób, w tym 13-letnia, także grająca w koszyków
Od lat słyszymy na temat występowania odmiennych od naszego wymiarów rzeczywistości. Dzisiejsza nauka, jasno daje do zrozumienia, że podróżowanie w czasie jest możliwe. Dla naukowców słowo wszechświat oznacza coś zupełnie innego, niż mogłoby się wydawać.
Ta wysoka kobieta mogła zostać modelką lub koszykarką, ale zamiast tego wybrała aktorstwo. Trzeba przyznać, że podjęła bardzo dobrą decyzję. Teraz jest sławna i podziwiana, a widzowie ją kochają.
Tym razem opowiem Wam historię, która przydarzyła mi się autentycznie. Otóż kilka dni temu odezwał się do mnie mężczyzna – z wykształcenia geolog i mineralog. Pan Jan, mieszkaniec Katowic napisał do mnie mniej więcej coś w stylu: „Czy chcesz zobaczyć Atlantydę w Krakowie?”. Na początku pomyślałem sobie, że ktoś po prostu robi sobie ze mnie żarty, ale postanowiłem odpo
Zacznijmy od tego, że mająca swoją premierę w roku 2008 gra pt. „Star Wars The Force Unleashed” jest, jak już sam tytuł oryginalny wskazuje, obsadzona w kanonie „Gwiezdnych wojen”. Na podstawie owych filmów zostało stworzone mnóstwo gier, gorszych lub lepszych, jednak przedstawioną w tej recenzji na pewno można zaliczyć do jednej z najlepszych w tym uniwersum.
Dziś dowiedzieliśmy się o abdykacji papieża Benedykta XVI. Jaki kandydat ma szansę zostać jego następcą? Czy będzie to Włoch lub może Afrykanin? Zapraszamy do dyskusji na temat wyborów nowego papieża.
Kiedy w pobliskiej bibliotece zauważyłem na półce nowe wydanie „Zabójczych maszyn”, nie zastanawiałem się zbyt długo nad jego wypożyczeniem. Wszak ten I tom bestselerowej serii fantastycznych książek pt. „Kroniki Głodnych Miast” już w grudniu trafi na ekrany kin. Za adaptację odpowiadają nie byle jacy twórcy, bo ludzie od trylogii „Władca Pierścieni”, a pierwszy zwia
James Wan powraca w wielkim stylu. Jeśli przed seansem sceptycznie podchodziliście do kontynuacji „Obecności”, niebezpodstawnie przecież sądząc, iż sequel będzie jedynie odcinaniem kuponów od sukcesu pierwowzoru, to mogę Was zapewnić, że rzeczony reżyser z nie mniejszą pasją oraz zaangażowaniem zrealizował kolejną część, która dla wielu kinomanów może się okazać lepsz
Jego pełne nazwisko to Emmanuel Lubezki Morgenstern. Kim jest? Jednym z najlepszych, jeśli nie najlepszym operatorem filmowym w historii kina. To śmiałe stwierdzenie, ale żadna przesada. Nikomu bowiem do tej pory i z tej branży nie udało się zdobyć z rzędu, rok po roku 3 Oscary! Za zdjęcia do „Grawitacji”, „Birdmana” i „Zjawy”. Pora zajrzeć za kulisy biografii tegoż r
"Co to znaczy: „prawdziwe”? Jak możesz zdefiniować „rzeczywistość”? Jeśli mówisz o tym, co możesz poczuć, co możesz powąchać, spróbować lub zobaczyć, to rzeczywistość jest tylko elektrycznymi impulsami interpretowanymi przez twój mózg".
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
Zwolennicy teorii, że nie jesteśmy sami we wszechświecie, są w siódmym niebie! Agencja kosmiczna NASA oraz Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) poinformowały bowiem o odkryciu aż siedmiu planet krążącym w układzie słonecznym znajdującym się do nas „tylko” 40 lat świetlnych.
Natura wytworzyła najwspanialszy kształt we Wszechświecie. Uniwersalny, nie dający się opisać matematycznym wzorem. Możemy jedynie naśladować to co natura umiała od początku stworzenia.
„A w filmie polskim, proszę pana, to jest tak: nuda… Nic się nie dzieje, proszę pana. Dialogi niedobre… W ogóle brak akcji jest. Nic się nie dzieje. A polski aktor, proszę pana… To jest pustka… Pustka proszę, pana… Nic! Absolutnie nic…” – zacząłby rozmowę inżynier Mamoń, usilnie przekonując interlokutora siedzącego naprzeciwko, że jego racja jest najmojsza. Gorzej jak
Historia cywilizacji na Ziemi wciąż pozostaje niejasna. Oficjalnie przyjmuje się, że najstarszą kulturą jest sumeryjska, która liczy 6 000 lat. W przeciągu ostatnich lat poczynione zostały jednak nowe odkrycia, które całkowicie rujnują przyjmowane przez dekady schematy naukowe. Kluczem, a przynajmniej bardzo ważnym ogniwem w dziejach rodzaju ludzkiego były tereny dzis
Nowości
Za nami kolejna, już 62. gala wręczenia „muzycznych Oscarów”. Wielką triumfatorką tegorocznych Grammy okazała się młodziutka piosenkarka Billie Eilish, która zdobyła pięć statuetek w najważniejszych kategoriach: album roku, najlepszy debiut, nagranie roku oraz najlepszy wokalny album pop! Z jednej strony ceremonię rozpromienił uśmiech tej szczęśliwej 18-latki, z drugi
26 stycznia 2020 roku świat sportu zapłakał. W katastrofie helikoptera zginął 41-letni Kobe Bryant – amerykański koszykarz NBA, jeden z najlepszych w historii tego sportu. Jego prywatna maszyna rozbiła się 65 kilometrów na północny-zachód od Los Angeles. Powodem mogła być gęsta mgła. Na pokładzie znajdowało się jeszcze 8 osób, w tym 13-letnia, także grająca w koszyków
Noc, z 21 na 22 września roku 1940. Wyładowany po brzegi Polakami pociąg zatrzymuje się na stacji w Oświęcimiu. Ktoś z zewnątrz otwiera drzwi wagonów. Ciężko oddychający (wcześniej przewożono wapno) ludzie wreszcie mogą nacieszyć się powietrzem. Jednak radość nie trwa długo. Mimo powitalnego napisu na głównej bramie: „praca czyni wolnym”, przerażeni, popychani i bici
Każdy iluzjonista ma inny sposób działania, sztuczki i sposoby na to, by widzowie mogli go docenić, ale łączy ich jedna zasada, która nigdy się nie zmienia: „W magicznej sztuczce nie chodzi o to, jak ją zrobić. Prawdziwa sztuka polega na tym, by ludzie w nią uwierzyli”. Dla magików ta zasada jest jak przykazanie, którego zawsze należy się trzymać, bo inaczej pokaz nie
„Czas na coś inne niż thriller. Muszę przeczytać kameralną, najlepiej polską, książkę, która da mi chwilę wytchnienia, refleksji i wzruszy. Gdzie zamiast kryminalnej zagadki lub bohaterów >>mielonych<< przez historyczno-polityczną machinę, ważniejsze będą małe ludzkie dramaty dziejące się tu i teraz” – pomyślałem na początku 2020 roku. Sięgnąłem więc pierwszy raz po a
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Artykuły z tej samej kategorii
Gasną światła na sali kinowej. Jeszcze czuję się bezpiecznie. Pierwsze sekundy „1917” nie zapowiadają, z czym faktycznie będę mieć do czynienia. Jest dziwnie spokojnie, choć groza wisi w powietrzu. Mijają kolejne minuty i myślę: tak, to porządnie zrealizowany film. Po nocnych scenach i finałowej sekwencji boję się poruszyć, po twarzy spływa łza, fotel „zamienia się” w
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.202