"Kapitan Phillips" – Kapitan kontra piraci - Recenzje filmów

W 2009 roku niewielka grupa somalijskich piratów zaatakowała amerykański statek towarowy Maersk Alabama. Dowódca jednostki, Richard Phillips, miał przeczucie, że to może nastąpić. W przypływie adrenaliny i poczuciu zagrożenia nie poddając się tak łatwo i nie czekając na przybycie grupy specjalnej Seals, ułożył misterny plan. Plan mający na celu jedno: uratowanie załogi.

 

Z niezbyt skomplikowanego fabularnie obrazu, reżyser Paula Greengrass, twórca m.in. „Lotu 93” i „Krwawej Niedzieli” wyciska maksimum. Za tym słowem kryje się wiele elementów. Film z pozoru wydaje się być jedynie bardzo sprawnie zrealizowanym thrillerem, ale jest czymś więcej. To złożony, wielowarstwowy portret ukazujący skutki ogólnoświatowej globalizacji. Szczególnie namacalny jest kontrast między scenami w somalijskiej wiosce, a tymi w Ameryce, w których poznajemy głównych bohaterów: tytułowego kapitana oraz jego przeciwnika Muse’a.

 

Te dwie postaci są siłą napędową filmu. Relację między nimi - negocjacje, gesty i słowa ogląda się z nieskrywanym zainteresowaniem. Śledząc ten psychologiczny pojedynek, moją głowę zaprząta jednak pewna myśl: skąd zachwyty krytyków nad grą Toma Hanksa? Owszem, robi to poprawnie, ale daleko mu do kreacji „Forresta Gumpa”. Moje (jak się okazało) mylne zdanie zmieniają ostatnie minuty obrazu. Tom niezwykle naturalnie i intensywnie pokazuje emocje - skrywany strach odnajduje swoje ujście, a emocje sięgają zenitu.

 

Debiutujący Barkhad Abdi stara się nie pozostać w cieniu utalentowanego i sławnego Hanksa. Jako Muse - chudy, w obdartym ubraniu, w starych sandałach wygląda raczej na biednego rybaka, niż niebezpiecznego pirata. Specyficzny akcent Abdiego i to jak co jakiś czas zwraca się do kapitana: „wszystko będzie dobrze, Irish” (Phillips jest z pochodzenia Irlandczykiem) nie czyni z niego typowego antagonisty. W pewnym momencie staramy się zrozumieć postępowanie, zasady jakimi się kieruje. Wiemy, że nic nie jest do końca czarno - białe i wszędzie można dostrzec odcienie szarości.

 

Pozwólcie, że na chwilę zabawię się w proroka. Moja łódź buja się raz w lewo, raz prawo, lecz niestrudzony wyrzucam przed siebie kości. W mojej głowie pojawia się kolejna gala rozdania Oscarów. Czy wróżba się sprawdzi? Czy film zdobędzie nagrody w najważniejszych kategoriach? Kości nie zawsze mówią prawdę. Mimo to patrząc w bezkres oceanu, wierzę, a nawet jestem pewny, że Tom Hanks oraz Barkhad Abdi dostaną przynajmniej nominację do tej prestiżowej nagrody. To samo dotyczy reżysera, scenarzysty (Bill Ray) i specjalistów strony technicznej - realistyczne zdjęcia i montaż sprawiają, że jesteśmy bezpośrednimi świadkami tamtych wydarzeń.

 

Ocena: 8,5/10 (pół punktu odjęte za średnią oprawę muzyczną)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)