"Tyler Rake: Ocalenie" – Odporny na ból, gdy wokół świst kul! - Recenzje filmów

„O taki film walczyłem, na taki czekałem!” – głośno poinformował mnie sąsiad, po czym uścisnął dłoń siłą imadła, podziękował i otworzył lodówkę (swoją), aby wypić ostatnie, przeterminowane piwo, a na koniec… skoczył z klifu do jeziora. Żeby było jasne – „Tyler Rake: Ocalenie” (znany też jako „Extraction”) to żadne arcydzieło gatunku, bo schematów w scenariuszu tu sporo, jednak daje tyle frajdy i tyle energii, że nic, tylko się cieszyć, że Netflix wreszcie oczyścił swoje złe imię, produkując coś tak dobrego, co postawi na nogi nawet „przyklejonego” do fotela, zmęczonego życiem jegomościa.

 

Kadr z filmu "Tyler Rake: Ocalenie" (źródło: YouTube/screenshot)

 

Widać, że spory budżet nie poszedł na marne. Bo jakże inaczej, skoro reżyserią zajął się człowiek od filmowych „niebezpieczniejszych misji specjalnych”: Sam – kaskader, dubler Kapitana Ameryki i członek grupy 87Eleven – Hargrave. Niegdyś przygotowywał sceny akcji w serii „John Wick”, drugiej części „Deadpoola” czy „Szybkich i wściekłych: Hobbs i Shaw”. I nakręcił słynną scenę w „Atomic Blonde”, kiedy to Charlize Theron w jednym długim ujęciu walczy z męskimi przeciwnikami. Tak więc, Sam to człowiek na właściwym miejscu, który w „Extraction” przechodzi samego siebie. Gdyby bohaterowie wyżej wymienionych filmów, zobaczyliby, jak Tyler przekonująco „depcze”, „taranuje” i pozbawia życia kolejnych, wychodzących masowo z ciemnych zaułków Bangladeszu (niczym mrówki z mrowiska), wrogów, zaczęliby mieć kompleksy. Montaż to sztos! Udźwiękowienie również. Choreografia niczym „krwawy balet”. Ale dopiero trwająca 12 minut, szalona i złożona, udająca płynny mastershot i zawierająca m.in. pościg samochodowy ciasnymi ulicami, bieg po mieście i strzelaninę, sekwencja robi kolosalne wrażenie! Kilka miesięcy przygotowań i opracowania logistyki się opłaciło. Nie można oderwać wzroki od ekranu telewizora. Wow!

 

Kadr z filmu "Tyler Rake: Ocalenie" (źródło: materiały prasowe/Netflix)

 

Oczywiście w takim filmie nie spodziewajmy się jednocześnie rozbudowanej fabuły czy sensu od A do Z, czy tego, by statyści mieli wymalowane na twarzy emocje, będąc kimś więcej niż kukiełkami. Nie o to chodzi panie Tomaszu Raczku, a o to, aby wszystkie puzzle techniczne były sprawnie poukładane, a widz czuł napięcie. Oraz, aby kibicować głównej postaci w jego, wydaje się początkowo – nierównej, batalii. Zgoda. Główny wątek to tylko pretekst do pokazania wybuchowych atrakcji, ale co z tego, skoro są one ucztą dla oczu. Poza znanym z bollywoodzkiego „Higway” Randeepem Hoodą (magnetyczny, wysportowany Saju), kuleje drugi i trzeci „drewniany” plan – to fakt (szczególnie pewna pani, bo David Harbour zalicza niezły epizod). Narkotykowy boss ma więcej kolorowych ubrań niż charyzmy – też fakt. Ale ten Chris „Thor” Hemsworth… Facet dobrze odnajduje się w tytułowej roli nieustraszonego najemnika oferującego swoje usługi na czarnym rynku i stosującego styl gun-fu. I jest kolejnym dowodem na to, że czasy, kiedy takich protagonistów grali aktorzy z umiejętnościami „kopanymi” dawno minęły. Sprawdził się Keanu Reeves, sprawdził starszy Liam Neeson. Chris także daje radę! I co ważne, nadaje Tylerowi nieco psychologicznej głębi. Tak, to bohater zbudowany z filmowych klisz – pozornie amerykański luzak, który piwem w dłoni leczy prześladującą go traumę z przeszłości i którego tym razem czeka najniebezpieczniejsze zadanie w karierze: odbicie porwanego syna, przebywającego w więzieniu, hinduskiego bossa międzynarodowej siatki przestępczej. Lecz mając oblicze Hemswortha, taki uliczny wojownik, zaskarbia sympatię widza już od pierwszej sceny.

 

Kadr z filmu "Tyler Rake: Ocalenie" (źródło: materiały prasowe/Netflix)

 

Relacja Tylera z nastoletnim Ovim (Rudhraksh Jaiswal) nie jest wygrana jak trzeba. Cóż. To nie wina Chrisa. Po prostu reżyser-debiutant nie ma jeszcze doświadczenia w prowadzeniu młodych aktorów. Ale ma za to talent do pokazania na ekranie wizji braci Russo – panów od serii „Avengers”. „Ocalenie” to niebezpiecznie skręcająca momentami w stronę efekciarstwa, ale solidna jak mur chiński adaptacja ich prostego w założeniu, nierewolucyjnego komiksu. W którym, zamiast superherosów z nadnaturalnymi mocami, jest jeden dążący po trupach do celu najemnik, bezgranicznie ufający swej sile mięśni i szybkości karabinu. Kule świszczą, jest głośno i bardzo brutalnie. A widz poci się razem z Tylerem w trakcie przeciskania przez tętniącą życiem, gorącą i barwną, acz zasyfioną stolicę Bangladeszu.

 

Ocena 7/10 (naciągnięta jak ścięgno w kolanie)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję