Kiedyś na jednym z forum, w komentarzu, ktoś napisał mądre słowa, że Przystanek Woodstock najbardziej krytykują Ci ludzie, którzy nigdy na nim nie byli. A przecież poza jakimiś losowymi, nieczęstymi incydentami, to ogólnie rządzi tu muzyka, a wraz z nią miłość, wolność i optymizm! Nieważne jak wyglądasz, skąd pochodzisz. Tu wszyscy są jedną wielką rodziną, w dobrym znaczeniu tego słowa. Tu chamstwu większość mówi stanowcze nie!

 

Zakończony 16 lipca 22. Przystanek Woodstock przeszedł już do historii. Oczywiście wrogo nastawiony do tej masowej imprezy obóz zapamięta tylko podawane dane – liczbę drobnych i poważniejszych wykroczeń (ale i tak nie więcej niż rok temu). Czy słuszne było więc przyznawanie festiwalowi statusu imprezy podwyższonego ryzyka? Niektórzy wolą dmuchać na zimne. W Kostrzynie doszło co prawda do ponad 100 przestępstw, głównie dotyczących zdarzeń związanych z narkotykami czy kradzieżami, oraz wręczono mandaty za zaśmiecanie i spożywanie alkoholu, ale nie oznacza to, że Przystanek jest kolebką czystego zła. Zdecydowana część młodzieży przyjechała przecież po to, aby w pełni oddać się pozytywnej zabawie.

 

Bardzo pięknym gestem była solidarność z ofiarami zamachu terrorystycznego w Nicei. Drugiego dnia wszyscy unieśli w górę kolorowe kartoniki, które ułożyły się we flagę Francji. Natomiast ostatniego dnia rozwinięto biało-czerwoną flagę Polski, co z kolei stanowiło podziękowanie dla reprezentacji piłkarskiej, którzy dali dam wiele radości na Euro 2016.

 

Pierwszego dnia padało, więc miłośnicy „zabaw” w błocie, czy raczej kąpieli, nie narzekali. Dla przeciwników festiwalu to symbol bezpośredniej moralnej zgnilizny. Ale mało kto z uczestników się tym stwierdzeniem przejmuje. I dobrze. Bo to raczej symbol wolności i pokazanie poprawności politycznej środkowego palca.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Na 22. edycji zagrali m.in.: Hey, Apocalyptica, Tarja Turunen, Luxtorpeda, Enej, Łzy i inni. Zarówno na dużej, jak i małej scenie nie brakowało więc świetnej muzyki: od rocka i punk rocka po metal, blues i folk. Festiwal zakończył się koncertem zespołu Kabanos. A ostatnią zaśpiewaną piosenką była, jak co roku, „Z tylu chmur” autorstwa Piotra Bukartyka. Teraz należy wierzyć, że w przyszłym roku nic nie stanie na przeszkodzie i Przystanek Woodstock ponownie się odbędzie.

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

A oto historia Przystanku Woodstock:

 

Jak wiemy, Przystanek Woodstock to festiwal muzyczny, którego organizatorem i pomysłodawcą jest Jurek Owsiak i jego Fundacja Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Odbywa się dzięki funduszom uzyskanym od sponsorów oraz przeznaczonych na to datków. Taka, a nie inna nazwa została wymyślona, aby nawiązać do słynnego festiwalu w USA. Impreza od lat przyciąga tłumy, ciesząc się niezwykłym powodzeniem. Nic dziwnego. Przystanek jest w pełni otwarty i bezpłatny. Przybywają więc tu nie tylko Polacy, ale również grupy obcokrajowców, dla których hasła „Pokój, Miłość i Szczęście” oraz „Miłość, Przyjaźń, Muzyka” są kwintesencją życia.

 

Sam pomysł na stworzenie festiwalu wiąże się z rocznicą 25-lecia amerykańskiego Woodstocku. Pierwsza edycja Przystanku Owsiaka miała miejsce w roku 1995 w Czymanowie nad jeziorem Żarnowieckim. Wzięło z nim udział 30 tysięcy ludzi. Wtedy zagrali m.in.: Ira i Myslovitz. Następnie zorganizowano go w Szczecinie na terenach lotniska tamtejszego Aeroklubu. Wracając do pierwszej edycji, to weszła ona jakby w miejsce festiwalu w Jarocinie, który w 1995 roku został odwołany. Co nie wszystkim przyjezdnym się podobało – część agresywnych wykrzykiwała „Jarocin” i rzucała kamieniami w stronę sceny. Na szczęście przeważyła pokojowa atmosfera. Problem stwarzali też ówcześni handlarze, sprzedający na lewo i prawo alkohol każdego rodzaju. Dziennik Bałtycki określił nawet festiwal jako „Przystanek Butelka”. W ogóle media zamiast muzyki i szacunku, jakim darzyła się większość osób, przede wszystkim widziały te „mroczniejsze”, „negatywne” momenty.

 

Niektórzy uważali, że to była zarazem pierwsza i ostatnia edycja festiwalu. Ale nie Owsiak. On nie należy do tych osób, które szybko się poddają. Kolejny Przystanek odbył się we wspomnianym wyżej Szczecinie, który zakończył się sukcesem. Wtedy to oficjalnie wprowadzono sprzedaż piwa Bosman oraz powołano tzw. Pokojową Wioskę Kryszny.

 

Kolejne sześć edycji zostało zorganizowanych w Żarach. Liczba uczestników zaczęła niebotycznie wzrastać. Przyjechało aż 100 tysięcy osób! Na flagach/chorągwiach wypisywali nazwy miast, z których pochodzili (taka nowa tradycja). W roku 1999 do Przystanku Woodstock dołączył się Przystanek Jezus – jedna z największych akcji ewangelizacyjnych dla młodzieży. Ale warto dodać, że wówczas ich cel było nieco inny niż dziś. Przystanek Jezus chciał ratować zbłąkane, grzeszne dusze…

 

Dlaczego z Żar festiwal przeniósł się do Kostrzyna? Przez incydent związany z handlem. Otóż na prośbę Owsiaka podczas trwania imprezy, w mieście tuż obok terenu, na którym odbywały się koncerty, miał być zakaz ulicznego handlu. W celu uzyskania na to zgody trzeba było uiścić odpowiednią opłatę. I część sprzedających wystawiło swoje stragany, nie stosując się do przyjętych zasad. Doszło do szarpaniny między Jurkiem Owsiakiem a jednym z handlujących. Po zakończeniu festiwalu Owsiak złożył zeznania na komisariacie. Sprawa trafiła do sądu. Wyrok? Grzywna oraz organizacja Przystanku w nowym miejscu, tj. w Kostrzynie nad Odrą.

 

Trzeba jeszcze nadmienić, że zanim to się stało, to w roku 2000, czyli pomiędzy edycjami w Żarach, Przystanek „przyjechał” do Lęborka. Konie końców został on jednak odwołany i nazwany „Dzikim Przystankiem Woodstock”. Powód? W Lęborku powstał komitet antyfestiwalowy, który zbierał podpisy w kościołach przeciwko imprezie. I zebrał ich tak wiele, że festiwal przerwano… Mimo tego i tak przybyło tysiąc młodych ludzi, by wspólnie grać na gitarze i biesiadować w namiotach.

 

W 2004 roku rozpoczęła się edycja w Kostrzynie nad Odrą. To tam wprowadzono nowe zwyczaje. Straż Pożarna wjeżdża w tłum, aby polać wodą; ustawiany jest tzw. grzybek (wypełniona żwirem niecka zapełniona wodą). Co więcej, narodziła się też Akademia Sztuk Pięknych (w 2006 roku) – mają miejsce spotkania zgromadzonych ludzi ze znanymi osobistościami świata sportu, mediów itp. Przypomnę jeszcze, że w 2009 roku na festiwal przyjechał Michael Lang – pomysłodawca Woodstocka made in USA (1969). Wówczas bowiem przypadała 40. rocznica jego powstania.

 

Najpiękniejszy Festiwal na naszej Planecie, jak mawia Owsiak. To prawda. Np. jubileuszowy dwudziesty Przystanek zgromadził aż około 750 tysięcy miłośników dobrej muzyki! Na ten z bieżącego 2016 roku także przybyło mnóstwo ludzi. Oby więc trwał nadal, do końca świata i o jeden dzień dłużej. Bo to hipnotyzujące wydarzenie, które trudno ot tak w kilku słowach, a nawet w jednym artykule opisać. Tam trzeba po prostu być i to przeżyć! Te wiele godzin głośnej, wyjątkowej muzyki, w której ważny jest przekaz; te tysiące zdartych gardeł i sto procent optymizmu i nieprzerwanie rosnącej energii! I zdecydowanie lepiej, jeśli panowie politycy będą zauważać jego pozytywne strony.
 

Źródło:

http://woodstockfestival.pl/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Przystanek_Woodstock

http://muzyka.onet.pl/koncerty/przystanek-woodstock-najpiekniejszy-festiwal-swiata-ktory-nie-dal-sie-uciszyc/4zy2pc

http://www.antyradio.pl/Muzyka/Rock-News/Policyjny-raport-z-22-Przystanku-Woodstock-9852

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję