bartoszkeprowski (1957 pkt)Strona WWW Autora2 071
2 415 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (1957 pkt)
1268 dni temu
2016-07-28 22:13:54
Po pierwsze rzuca się w oczy zmiana reżysera, która zaowocowała poważnymi skutkami. Mianowicie „Star Trek” stał się bogatszy w widowiskowe sekwencje akcji oraz nabrał dynamiki, co jest niewątpliwą zaletą trzeciej części serii. Jednakże coś za coś… Podrasowana oprawa audiowizualna oraz cztery długie i imponujące sceny akcji odcisnęły swoje piętno na fabule widowiska, która tym razem została spłycona i zeszła na drugi plan. Nie zrozumcie mnie źle, historia wciąż wciąga i bawi. Mimo użycia znanych klisz i ogromnej przewidywalności, to ciągle pełna przygód kosmiczna wyprawa, którą śledzi się z nieukrywaną przyjemnością. Brakuje po prostu nieco oryginalności i elementu zaskoczenia – owszem, parę rozwiązań fabularnych wzbudziło moje uznanie dla twórców, lecz większość z nich mogliśmy podziwiać już w dwóch poprzednich odsłonach. Jeśli zaś chodzi o nawiązania do serialu oraz całego uniwersum „Star Treka”, to z całą pewnością mamy do czynienia z najlepszą wydaną dotąd częścią z najnowszej serii osadzonej w tym bogatym przecież świecie. Na szczególną uwagę zasługuje odniesienie twórców do Spocka z alternatywnej linii czasowej, stanowiące godne pożegnanie odgrywającego bohatera Leonarda Nimoya. Zatem twórcy po krótkim wprowadzeniu nas w sytuację zaistniałą po zakończeniu drugiej części, niemal od razu przechodzą do głównego punktu programu, czyli widowiskowego zniszczenia legendarnego statku USS Enterprise. Trzeba przyznać, że jednym z najlepszych pomysłów scenarzystów dotyczących omawianego dzieła było rozdzielenie załogi wspomnianego promu kosmicznego, która zdana na własne siły i umiejętności musi sobie poradzić w nieprzyjaznym otoczeniu. Dzięki temu na przemian śledzimy poczynania różnych bohaterów, co w ogromnym stopniu wpływa na fabułę, która wciąga i angażuje – nie ma mowy o żadnym znużeniu.
W filmie został też ukryty pewien morał. Na przykładzie Kapitana Kirka twórcy ukazują, że każdy z nas szuka swojej drogi w życiu, celu, któremu mógłby się bez reszty poświęcić. Pada tutaj od scenarzystów komentarz, dający jasno do zrozumienia, że w pogoni za swoimi marzeniami lub w obliczu niepowodzeń, możemy się łatwo zagubić, zatracić. To ciekawe spostrzeżenie, nad którym warto się dłużej zastanowić.
Ogromną zaletą produkcji jest nowa bohaterka Jaylah, w którą wciela się Sofia Boutella. Wzbudzająca zainteresowanie już samym swoim wyglądem postać pewnym krokiem wkroczyła w świat „Star Treka”, niemal od samego początku pozyskując sympatię widzów. To silna, zaradna i prostolinijna dziewczyna z przykrym bagażem doświadczeń, która kieruje się własnym kodeksem moralnym. Razem z Montgomerym Scottym tworzy zapadającą w pamięć parę ekranową, której dialogi niejednokrotnie potrafią rozśmieszyć. Szkoda, że wraz z rozwojem akcji postać schodzi na dalszy plan. Moim zdaniem zasługiwała na znacznie więcej ekranowego czasu. Scenarzyści, tworząc kontury postaci, skutecznie mnie zaintrygowali, lecz później pozostawili z poczuciem niedosytu, zapominając dodać bohaterce kolorytu. Jak się ma z kolei sprawa z głównym złoczyńcą obrazu? Zaskakująco dobrze. Wszyscy mamy jeszcze w głowie rewelacyjnego Benedicta Cumberbatcha z poprzedniej części, którego niejednoznaczna oraz nieobliczalna postać kradła show. Krall w wykonaniu Idrisa Elby nie jest tak intrygujący, jak Khan, lecz jako rasowy badass sprawdza się w stu procentach. Wykreowana przez aktora postać to pałający zemstą do Federacji okrutnik, który w imię swoich przekonań jest w stanie zabijać, torturować oraz wykorzystywać niewinnych obywateli wspomnianej organizacji. Ogromna mściwość oraz nienawiść Kralla została podszyta wiarygodnymi przyczynami, a te dodają postaci głębi. Trzeba przyznać, że odgrywany przez Idrisa Elbę bohater nie jest do końca jednowymiarowy, jakby się mogło na pozór wydawać. Reszta obsady utrzymała wysoki poziom z poprzedniczek.
Owszem, jest też kilka mankamentów, które mogą negatywnie wpłynąć na odbiór obrazu. Dla przykładu umowna brutalność, która nieco odbiera Krallowi pazura, czy polityczna poprawność w postaci wepchniętej wręcz na siłę homoseksualnej orientacji Sulu – szczęśliwie to tylko kilka mało znaczących kadrów. Jednakże wspomniane niedogodności giną w humorystycznej otoczce dzieła, która niejednokrotnie sprawi na waszych twarzach szeroki uśmiech. Oczywiście kolejny raz prym w tym aspekcie wiedzie postać odgrywana przez Zachary'ego Quinto (Komandor Spock), któremu w trzeciej części partneruje Karl Urban (Doktor „Bones” McCoy). Pomocą rzeczonej dwójce służą Chris Pine w roli Kapitana Kirka, a także Simon Pegg jako Scotty i wspomniana już wcześniej Sofia Boutella – Jaylah. Razem dodają omawianemu dziełu humorystycznego posmaku, dzięki czemu twórcom udaje się do minimum zniwelować nieznośny patos. Mogę zapewnić, że produkcja rozbawi was lepiej niż niejedna współczesna komedia, a to zasługa przede wszystkim inteligentnych, często podszytych ironią dialogów i osobowości kultowego Spocka.
Oprawa wizualna to prawdziwy majstersztyk. Upadek statku USS Enterprise zrealizowano z ogromnym rozmachem, muszę przyznać, że przyglądając się nieprzygotowanej na atak załodze promu kosmicznego próbującej dzielnie stawić czoła międzygalaktycznym najeźdźcom, miałem ciarki na plecach. Jednakże na tym reżyser nie poprzestaje. Liczne, pełne napięcia sceny strzelanin, potyczki na bronie białe, grawitacyjny pościg kapitana Kirka za złoczyńcą obrazu, czy w końcu rajd motocyklowy po skalistej powierzchni planety w stylu „Szybkich i wściekłych” to kolejne atrakcje, które oferuje Wam omawiany przeze mnie obraz. Widać tutaj ogromne doświadczenie Justina Lina, długoletniego twórcy wspomnianej przed momentem, niezwykle popularnej serii. Reżyser doskonale operuje kamerą, pozwalając widzom w pełni cieszyć się obserwowaną akcją. Płynne przejścia pomiędzy kolejnymi kadrami, nagłe przybliżenia i oddalenia czy też dynamiczne obroty – naprawdę jest co podziwiać. Ostatecznego szlifu dodaje filmowi przepiękna scenografia. Już sama planeta, na której rozbija się USS Enterprise, położona pośrodku bliżej nieokreślonej mgławicy, dostarcza wyraźnych kontrastów. Z jednej strony mamy wilgotne dżungle, a z drugiej skaliste i piaszczyste szczyty planety. Do tego dodajmy futurystyczną bazę Federacji i robiące piorunujące wrażenia ujęcia z kosmosu dotyczące przelatywania statku USS Enterprise przez mgławicę, a na różnorodność narzekać nie będziecie mogli.
„Star Trek: W nieznane” w przeciwieństwie do swojego tytułu oferuje kinomanom znaną historię ubraną w szaty ze spektakularnych efektów specjalnych oraz przezabawnego humoru, które w połączeniu z charyzmatycznymi, a co najważniejsze lubianymi przez widzów bohaterami owocują solidnym kinem rozrywkowym idealnym na upalne dnia lata. Nie jest to dzieło wiekopomne, o którym mówić się będzie przez kolejne dekady, lecz w tym roku trudno znaleźć lepszą produkcję akcji. Prezentowane przez Justina Lina widowisko od samego początku nie udawało czegoś, czym nie jest. To rzemieślnicze dzieło skrojone z solidnie wykonanych podzespołów, które dedykowane jest do ludzi pragnących przeżyć niezobowiązującą, pełną przygód, międzygalaktyczną wyprawę.
Ocena: 7/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Galeria zdjęć - "Star Trek: W nieznane" – W jedności siła!
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Możecie nazwać mnie ignorantem, ale nigdy nie udało mi się przeczytać zarówno „Lśnienia”, jak i „Doktora Sen”. Wiem, powinienem się wstydzić, szczególnie iż bardzo sobie cenię Stephena Kinga i wręcz ubóstwiam jego powieści. Obiecuję poprawę, naprawdę. Niemniej, widziałem przynajmniej adaptacje obu rzeczonych książek. „Lśnienie” w reżyserii Stanley’a Kubricka to niewąt
Któż by się spodziewał w takim krótkim odstępie czasu premiery kolejnej odsłony „Terminatora” po koszmarnie źle przyjętym przez krytyków „Genisys”, który miał być początkiem nowej trylogii, lecz ostatecznie został zamieciony pod dywan (rozczarowujący dla twórców i wytwórni wynik box-office’owy). Niemniej finansowa porażka nie zniechęciła producentów do następnej próby
Teraz czytane artykuły
Trzecia część „Star Treka” zagościła na ekranach polskich kin 22 lipca. Kapitan James T. Kirk wraz ze swoją oddaną załogą zaprasza Was na kolejną, pełną niebezpieczeństw wyprawę, w której przyjaźń, wierność oraz jedność ekipy przejdą przez wymagający test. Czy i tym razem w obliczu samej śmierci wieloletni towarzysze zachowają zimną krew i zdołają położyć kres knowani
Z doskonałego komika przeistoczył się w jeszcze lepszego aktora dramatycznego. Role wybierał starannie, zawsze stając na wysokości zadania. W filmie „Kapitan Phillips” kolejny raz pokazał jak wybitnym jest aktorem. Przed wami Thomas Jeffrey Hanks.
Rzecz niesłychana! Tom Cruise, mimo że coraz starszy, kolejny raz staje w szranki z przybyszami z kosmosu, którym tylko jedno na myśli: zniszczenie ludzkości. I widać, że w gatunku science fiction czuje się jak ryba w wodzie. Po „Wojnie światów” (2005) i „Niepamięci” (2013) wspólnie z nim tkwimy „Na skraju jutra”. Już na wstępie szczerze można stwierdzić, że to jeden
Chrześcijaństwo, podobnie jak inne religie na świecie są odbiciem wierzeń i praktyk starożytnego świata. Niestety, fałszywa ideologia głoszona przez kapłanów, tak mocno wżarła się w ludzką świadomość, że mało kto poszukuje prawdziwego oblicza nauk dawnych mistrzów.
Winter is coming - znamienny i przyprawiający o dreszcze zwrot zna już miliony fanów na całym świecie. Fenomen sagi G.R.R Martina i zrealizowanego na jej podstawie serialu dorównuje "Władcy Pierścieni". Co takiego mają w sobie te książki, że zostały okrzyknięte jednymi z najlepszych powieści fantasy w historii literatury?
Wydaje się, że o wampirach opowiedziano już wszystko. Był „Blade”, była saga Zmierzch, była rewelacyjna ekranizacja książki Brama Stokera spod ręki Francisa Forda Coppoli. Dlatego też tym bardziej zainteresowała mnie informacja, że BBC i Netflix rozpoczynają prace nad serialem, którego głównym bohaterem będzie właśnie władca Wołoszczyzny Vlad Tepes, znany szerszej pub
Technologia w świecie mediów podlega zmianom. Co prawda rewolucja ta nie zachodzi w tak ekspresowym tempie, jak w przypadku komputerów, ale producenci odbiorników telewizyjnych też potrafią zaskakiwać. Jeszcze niedawno nowością była rozdzielczość 4K. A teraz oto nastaje nowa era. Pojawiły się telewizory 8K. Czy z sukcesem zwojują rynek, czy może będą szpanerskim gadże
Wiele można wymienić tytułów filmów, w których fantastyczne kreacje stworzyły małoletnie osoby. Nie tylko zagranicznych made in Hollywood, ale także produkcji europejskich. Oczywiście i na naszym polskim podwórku każdy bez problemu wskaże co najmniej jeden film lub serial z dziecięcą kultową rolą. W artykule przygotowałem ranking 20. najlepiej odegranych postaci przez
Pamiętam ten dzień, jakby to było wczoraj. Kwietniowy wieczór, roku 2011. Za chwilę zacznie się pilot „Gry o tron” – jednego z najbardziej oczekiwanych seriali w historii stacji HBO. Jako fan gatunku fantasy i czytelnik, który pochłonął wszystkie tomy G. R. R. Martina, siedzę jak na szpilkach. Czy dwaj showrunnerzy David Benioff (scenarzysta „Troi”) i D. B. Weiss dadz
Często miewamy w swoim życiu tzw. deja vu. Jest to odczucie, że dana sytuacja, w jakiej się znaleźliśmy, już nam się kiedyś przydarzyła. Ale ten artykuł będzie poświęcony innemu, chyba jeszcze bardziej niezwykłemu i ciekawszemu pojęciu, czyli efektowi Mandeli. Cóż to takiego?
Po dziesięciu latach od premiery „Zemsty Sithów” ponownie udajemy się do odległej galaktyki. Siódmy epizod kultowej sagi to na szczęście inny film niż prequelowa trylogia Lucasa. Widać, że to produkcja zrealizowana przez fana dla fanów, z szacunkiem, klasą i pasją. Moc się przebudziła, a ten, kto nie wierzył, że tak się stanie, może odetchnąć z ulgą.
Było ich trzech – Kacper, Melchior i Baltazar. Przybyli ze Wschodu, podążając za blaskiem Gwiazdy Betlejemskiej. Pragnęli pokłonić się małemu Jezusowi i obdarować go darami: kadzidłem, złotem i mirrą. 6 stycznia w Kościele katolickim obchodzone jest święto wspominające ten moment, oficjalnie Objawieniem Pańskim zwane.
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
Fizyczne realia są ekspresją świata energetycznego (kwantowego). Ponieważ ludzki rozum potrafi dekodować tylko niewielką ilość ogólnie istniejących fal elektromagnetycznych, widzimy zaledwie mały wycinek wszechświata. Tymczasem na niewidzialnym dla większości ludzi poziomie, energie świadomości manifestują swoją obecność w najróżniejszy sposób.
Tańca uczyli się pod okiem mistrzów. Mogli występować w najsłynniejszych polskich teatrach tańca, uczyć w szkołach najlepszych tancerzy znanych z telewizyjnych talent show. Mogli podbijać Europę, a nawet walczyć o Broadway. Postanowili jednak zostać w rodzinnym Raciborzu, tu założyli zespół Skaza, który skupia 238 osób. Manuela Krzykała i Denis Chory działają przy Rac
Nie będzie kłamstwem stwierdzenie, że „to jedno z najlepszych ciast”, jakie w ciągu ostatnich miesięcy, a nawet lat jadłem. Jego wykonanie nie należy do bardzo trudnych, a efekt jest ucztą dla kubków smakowych. Rozpływa się w ustach, idealne dla całej rodziny. Coś dla miłośników czekolady i budyniu. Kiedy ukroi się i spróbuje jeden kawałek, nie ma możliwości, by na ty
DC Universe pisze swoją współczesną historię w sposób bardzo koślawy. Ciemna strona komiksowego duopolu przypominała już w pewnym momencie groteskową maszkarę - na wzór „atrakcji” ze zbiorników klonujących w „Alien: Resurrection” - która w domyśle miała stać się zapewne bardzo opłacalną kopią pomysłu Marvela. Nielogiczny i pretensjonalny „Suicide Squad”, czy krzykliw
Oaza Tajma w północno-zachodniej części Arabii Saudyjskiej to bardzo ciekawe miejsce na Ziemi, ponieważ istnieją tam rzeczy, które trudno wytłumaczyć. Najwcześniejsze świadectwa zasiedlenia oazy pochodzą z końca II tys. p.n.e., jednak wiele wskazuje na to, że w nieznanych bliżej nam czasach pustynne dzisiaj tereny zasiedlone były przez wysoko rozwiniętą cywilizację.
Nowości
14 stycznia już po raz 27. wręczono Paszporty Polityki, czyli nagrody za najważniejsze osiągnięcia w szeroko pojętej dziedzinie polskiej kultury za rok 2019. Otrzymali je twórcy i wykonawcy, którzy swoim talentem, charyzmą i oryginalnością najbardziej zwrócili na siebie uwagę. Łącznie nagrodzono siedem osób w siedmiu kategoriach. Wśród laureatów znaleźli się m.in. mło
Ma dopiero 17 lat, a już może pochwalić się odkryciem, o jakim jego rówieśnicy nawet nie śnili. Gdy koledzy i koleżanki Wolfa szukali Pokemonów swoimi smartfonami, on wolał spoglądać w gwiazdy. Marzyciel? Nie. To młody mieszkaniec Nowego Jorku, który badaniem kosmosem fascynuje się od najmłodszych lat. Niedawno odbywał wakacyjny staż w... NASA i tam też zauważył cień
Uliczka oświetlana chłodną poświatą księżyca, chwiejnie migoczące światła latarń, poza zasięgiem których chyłkiem przemyka postać w pelerynie. Omdlewająca w uścisku ofiara, biała szyja, błysk kłów i przytłaczająca cisza, mącona jedynie przez zachłanne chłeptanie… Kalka wielokrotnie powielana, gotycki sztafaż wielokrotnie używany i wykorzystywany w dziesiątkach lepszyc
Carbonara wcale nie jest włoską potrawą. Co nie zmienia faktu, że każda bardziej lub mniej szanująca się włoska restauracja ma ją w swojej ofercie. Gości również w naszych domach, i to z kilku powodów: smak, cena i łatwość w przygotowaniu. Jednak czym tak naprawdę jest włoska potrawa?
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Im wygodniej i bardziej futurystycznie, tym lepiej – pomyśleli zapewne producenci z firmy Segway, pokazując na CES 2020 (największe targi elektroniki na świecie), prezentując swoje najnowsze cacko na kołkach. I nie, nie jest to bardziej odpicowana elektryczna hulajnoga, a…. fotel o nazwie S-Pod!
Artykuły z tej samej kategorii
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Na tydzień przed premierą dziewiątego epizodu „Star Wars”, miałem sen: stoję na wzgórzu, w dłoni trzymam miecz świetlny, odczuwam niepokój. Nagle podchodzi Lucas. Kładzie mi na ramieniu dłoń i tak rzecze: „bądź spokojny, nie atakuj Disneya, J. J. Abrams zrealizował piękny finał gwiezdnej sagi”. Uff. Mogę odetchnąć z ulgą. Czy na pewno? Noc przed seansem. Wiercę się, p
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Nie ukrywam. Czekałem na ten film bardziej niż na nowe „Gwiezdne wojny”. Ba! Bardziej niż na „Jokera”. Dlaczego? Lepiej darujcie te retoryczne pytanie. Scorsese. Jedno nazwisko, jedna odpowiedź, w której kryje się wszystko. Legendarny reżyser mający na swoim koncie klasyki. Człowiek portretujący gangsterski półświatek z dłonią równie mistrzowską, co Coppola i De Palma
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.346