O nasChronologiaArtykułyWspółautorzyPocztaZałóż bloga
 -

"Soma 0,5 mg" – Żarło, żarło i zdechło - Recenzje płyt

W komiksowym świecie DC, zacięty bój o miano tego lepszego, popularniejszego toczy Batman i Superman, którzy w 2016 roku pojawili się razem na jednym ekranie. W uniwersum „rapowym” bohaterowie pod postacią Taco Hemingwaya i Quebonafide nie toczyli ze sobą wojen, jednakże połączyli siły i stworzyli wspólny album. Duże nazwiska i duże oczekiwania w jednym i drugim przypadku. Ostatecznie film z udziałem obu herosów („Batman v Superman: Świt Sprawiedliwości”) spotkał się z mieszanym odczuciem krytyków, jednak komercyjnie okazał się być ogromnym sukcesem. Dokładnie tak jak krążek „Soma 0,5 mg”, wydany 13 kwietnia 2018 roku pod szyldem Taconafide.

Wstęp
Treść artykułu
Galeria zdjęć
Opinie
Polecane artykuły
sebastiandziuda (1274 pkt)Strona WWW Autora
Ilość odwiedzin:
1 729
Czas czytania:
1 877 min.
Kategoria:
Recenzje płyt
Autor:
sebastiandziuda (1274 pkt)
Dodano:
1240 dni temu

Data dodania:
2020-10-26 22:26:44

Ten projekt od początku był skazany na powodzenie. Oto dwóch najpopularniejszych raperów w Polsce stworzyło wspólną płytę, na dodatek u szczytu sławy. Taco był bowiem świeżo po zaprezentowaniu minialbumu „Szprycer”, w którym chwalił się swoją nową zabawką – autotunem. Mimo mieszanych recenzji krytyków i opinii fanów (choć dla mnie jest to najlepsza rzecz od Taco), Filip Szcześniak z wąskich rzek nieoczywistego opowiadania historii w albumach koncepcyjnych, wypłynął na szerokie wody oceanu mainstreamu. A jeśli za życie Taco przed „Szprycerem” weźmiemy tratwę z koncertowania w pubach i małych klubach na góra kilkaset osób, tak życie Taco po „Szprycerze” to całkiem duży, drogi i szybki jacht. Wyprzedany Torwar na 6 tys. osób jest tego najlepszym dowodem. Podobnie Quebonafide wydaniem „Egzotyki” ugruntował swoją i tak wysoką pozycję na polskim rynku muzycznym. Album został najlepiej sprzedającym się krążkiem w Polsce w 2017 oraz został nominowany do Bestsellerów Empiku 2017 w kategorii Muzyka Polska. Kariera artystyczna Quebonafide i Taco Hemingwaya była rozpędzoną lokomotywą, która... wykoleiła się wraz z nadejściem Taconafide.

 

Taconafide na scenie (źródło: wikimedia.org)

 

Początek jest obiecujący. „Intro” to zdecydowanie jeden z lepszych kawałków na płycie, zarówno pod względem muzycznym jak i lirycznym. Świetnie wprowadza w mroczny, depresyjny, lekko agresywny klimat całego albumu. Szkoda tylko, że numer ten jest bardzo niedoceniony. Pewnie dlatego, że jest intrem. Niestety, jak mawiał Franciszek Smuda w jednej z reklam: „Sam meczu nie wygrasz”. Jeden dobry zawodnik w postaci „Intra”, nie jest w stanie odnieść sukcesu z drużyną złożoną z kilkunastu słabszych elementów. A te pojawiają się przez kolejne kilkadziesiąt minut, z przerwami na chwilowe przebłyski. Jak na przykład ten już (albo dopiero) dwa numery później. Po dwóch bezbarwnych singlach „Metallica 808” oraz „Art.-B”, odrobinę kolorytu, w i tak ponurej płycie, daje „Ekodiesel”, głównie dzięki charakterystycznemu, wpadającego w ucho refrenowi. „Ledwo widzę, ja już ledwo widzę (vroom, vroom, vroom)/Staję w BP, leję ekodiesel (vroom, vroom, ho!)”. Z pełnym bakiem możemy ruszać w dalszą podroż przez album, która często bywa kręta wyboista i po prostu nierówna. Podobnie jak refren w kawałku „Wiem”. Śpiewający Taco to nie jest coś, czego potrzebowałem, jednak jest to ciekawy zabieg i narodzenie nowych możliwości wokalnych rapera, które na „Szprycerze” jeszcze dojrzewały w zarodku. Po mało rozwiniętym bangerze w postaci utworu „Metallica 808”, na osłodę otrzymujemy „Kryptowaluty”. Tu po raz kolejny Taco sprawdza się w nowych rolach, grając agresywną, nieco szybszą niż zwykle nawijką.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Czy w takim razie Quebo też ma na krążku swoje 5 minut? Otóż jak najbardziej, co udowadnia w kolejnym, spokojnym, lecz niezwykle emocjonalnym numerze „8 kobiet”. Jego głos jest przepełniony bólem i lękiem, a zwrotka w jego wykonaniu to jeden z najlepszych tekstów całej płyty: „Mam nadzieję, że jest ci trudno tak jak mi/Te smutne oczy topią się w Margaret Astor/Stajesz na rzęsach, by zapomnieć każdą z chwil”. Panowie raperzy bawią się emocjami słuchacza, tak jak japońską zabawką „Tamagotchi”. Tak zatytułowany jest bowiem największy hit albumu, który osiągnął prawie 100 milionów wyświetleń w serwisie YouTube, a także szczyty list przebojów w prawie wszystkich polskich radiach. W tym utworze urzekają mnie zwrotki duetu, które w szybkim tempie następują po sobie, dając tym samym fajne i zgrabne zakończenie kawałka. Jest to też jeden z lepszych podkładów muzycznych albumu. Charakterystyczna melodia ciągnąca się przez cały utwór w towarzystwie zmixowanego kobiecego głosu to znak rozpoznawczy tego singla. Na wyróżnienie zasługuje jeszcze utwór „Visa”, który kupił mnie chwytliwym, nieco kiczowatym refrenem, śpiewanym na spółkę przez raperów oraz przepełnionym basem podkładem muzycznym.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

I to tyle z tego albumu. A przynajmniej tyle ile chciałbym i ile warto z niego wyciągnąć. Co prawda jest jeszcze pięć kawałków, lecz są one tak bezbarwne, bezpłciowe i po prostu nudne, że nawet zapomniałem o nich wspomnieć. I nie wiem ile razy musiałbym wysłuchać każdego z nich, aby zapamiętać melodię chociaż w jednym. Nawet po minucie od wysłuchania zdarza mi się jej nie pamiętać. „Sectumsempra” wcale nie jest czarujące, „Mleko i miód” najwyraźniej pomyliło krainy i trafiło do ponurej „Somy 0,5 mg”, „Giro d’Italia” wbrew nazwie wcale nie jest ekscytujące, a „Nóż” brzmi jakby dawno stracił na swojej ostrości. Mogę pochwalić jeszcze tylko kawałek „PIN”. Mdły i niczym niewyróżniający się bit wynagradza chyba najlepszy tekst z płyty, którego nie każdy zapewne zrozumie. A szkoda. „Jesteś moją Hennessy/Truję ciebie, opowiadam o problemach, których nie wie nikt/Proch w proch, niby Medellín, ouu/I nikomu już nie ufam, chyba zmienię PIN”. Ostatni kawałek z płyty – tytułowa „Soma” to spokojny, kojący, zupełnie niepodobny do reszty utwór, który jest jak wystające promienie słoneczne zza chmur po ulewnej burzy.

 

Sama nazwa albumu to nawiązanie do powieści Aldousa Huxleya „Nowy wspaniały świat”, gdzie tytułowa soma jest używką, która maskowała depresję człowieka, będąc tym samym iluzją i dając złudne wrażenie szczęścia. Taco i Quebo za dzisiejszą somę uważają pieniądze, sławę i przywileje, które pojawiły się wraz z ich sukcesem. Tymczasem wszystko to daje tylko iluzję szczęśliwego życia, a raperzy tak naprawdę wciąż czują smutek, niezrozumienie i samotność. Całkiem niezłe, trzeba przyznać. Nie da się ukryć, że warstwa liryczna na „Somie” to typowa nawijka obu panów. Taco i Quebo zwinnie wplatają w swoje wersy znane nazwiska, marki i metafory, bawiąc się miejskim językiem pełnym dwuznaczności ze znikomą ilością wulgaryzmów. Mimo dużego i wyrobionego warsztatu nie rzadko zdarzały się mniej udane teksty. I mimo że duet potrafił wspólnie stworzyć dobre tematy, tak nie za bardzo umiał ubrać je w słowa (na czym na dobrą sprawę polega „zawód” rapera). Jednym z lepszych przykładów jest strasznie irytująca zwrotka z utworu: „Metallica 808”: „Yyhh... Stadion, nie klub, jesteśmy jak Beatlesi (okej)/Wąsy jak sum (ty włosy jak Wiśniewski)/Trzęsiemy tłum, hala po epilepsji (uh-huh)”. Bity co prawda nie są muzycznymi arcydziełami, wyznaczającymi nowe drogi newschoolowego, trapowego, nieco depresyjnego oblicza hip-hopu. Niemniej jednak w większości są to tylko (i aż) poprawne produkcje, czyste techniczne, przesiąknięte basami i innymi przeszkadzajkami.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Na co należy zwrócić uwagę, to z pewnością na mroczny, depresyjny, lekko agresywny nastrój, towarzyszący słuchaczowi przez większość płyty, która brzmi jakby została stworzona przez wszystkie demony, które nękały raperów przez całe ich życie. Nie jest to album łatwy, lekki i przystępny w odbiorze, co nie jest równoznaczne z brakiem przyjemności ze słuchania. Cała płyta jest przesiąknięta emocjami, co słychać w muzyce i głosach wykonawców w każdym utworze. Fani zarówno Taco Hemingway’a, jak i Quebonafide znajdą coś dla siebie. „Soma 0,5 mg”, tak jak wcześniej wspominany „Batman v Superman” nie sprostała oczekiwaniom wielu ludzi i nie wykorzystała w pełni drzemiącego w niej potencjału, a raperów takiego kalibru zdecydowanie stać na dużo więcej. Niemniej jednak, trzeba pogratulować Taconafide wielkiego sukcesu komercyjnego krążka, który mimo artystycznego zróżnicowania, jeszcze bardziej ugruntował już i tak wysoką pozycję raperów na polskim rynku muzycznym.

 

Ocena: 5/10

 

Okładka albumu "Soma 0,5 mg" (źródło: materiały prasowe)

 

Cały album do posłuchania poniżej:

 

https://open.spotify.com/album/5OGcPC39VfTatSWprS0RGe

 

 

*Recenzja pojawiła się także na moim profilu na stronie: rateyourmusic.com/collection/sebastiandziuda/reviews

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję

Galeria zdjęć - "Soma 0,5 mg" – Żarło, żarło i zdechło

Temat / Nick / URL:

Treść komentarza:

Więcej artykułów od autora sebastiandziuda

 -

Odwiedzin: 934

Autor: sebastiandziudaRecenzje płyt

Komentarze: 1

"Młodość" – Kaminski Mówi, Wyśpiewuje, Tańczy, Wiwatuje - Recenzje płyt

Mało jest na polskiej scenie muzycznej artystów, którzy swoją twórczością potrafią dotrzeć do najgłębszych zakamarków mojej duszy. Jednym z takich nietuzinkowych wokalistów jest Ralph Kaminski, będący moim muzycznym objawieniem ostatnich miesięcy. Jego delikatność i czułość, którą obdarza słuchaczy w swoich utworach jest wyjątkowa i nieskazitelna. 31-letni piosenkarz pochodzący z Jasła ma w swojej dyskografii trzy świetne albumy studyjne, które odegrały istotną rolę w moim krótkim życiu. Jednak w tej recenzji pragnę skupić się na płycie, która na zawsze odmieniła moje postrzeganie jego osoby, twórczości jak i muzyki w ogóle. Oto krótka opowieść o tym jak „Młodość” Ralpha Kaminskiego uzupełnia moją młodość.

 -

Odwiedzin: 1167

Autor: sebastiandziudaKultura

Komentarze: 1

Wyjątkowy wieczór w dobrej wierze – relacja z koncertu "Razem z Ukrainą" w Atlas Arenie - Kultura

Wojna Ukrainy z Rosją trwa od miesiąca. Do tego czasu Polacy zdążyli włączyć się w pomoc naszym wschodnim sąsiadom na wielu płaszczyznach. Podczas różnorodnych akcji humanitarnych zebrano niezbędne produkty potrzebne do przetrwania oraz ogromną sumę pieniędzy. Jednym z działań, mających na celu wesprzeć materialnie walczącą Ukrainę był charytatywny koncert zorganizowany 20 marca w łódzkiej Atlas Arenie z plejadą gwiazd polskiej i ukraińskiej sceny muzycznej. Wydarzenie poprowadzili Alina Makarczuk i Marcin Prokop.

"An Evening with Silk Sonic" – W hołdzie soulu, funku i R'n'B - Recenzje płyt

Moja silna fascynacja duetem fantastycznych artystów, jakimi niewątpliwie są Bruno Mars oraz Anderson .Paak, rozpoczęła się w marcu 2021 roku, wraz z pojawieniem się pierwszego singla zwiastującego najnowszy wspólny album obu panów. Z miejsca byłem zachwycony wszystkim, co było związane z tym obiecującym projektem pod nazwą Silk Sonic. Oczarował mnie ich niepowtarzalny styl, czerpiący inspiracje z funkowo-soulowych brzmień rodem z lat 60 i 70 XX wieku. Słychać to w brzmieniu duetu bardzo wyraźnie. Dodatkowym walorem estetycznym jest oczywiście ubiór artystów oraz występy na żywo.

 -

Odwiedzin: 2068

Autor: sebastiandziudaRecenzje płyt

Komentarze: 1

"Kid A" – Futurystyczny geniusz - Recenzje płyt

5 listopada 2021 roku na serwisy streamingowe oraz półki sklepowe w wersji CD, kasetowej, a także winylowej trafiła wyjątkowa reedycja dwóch słynnych albumów art-rockowego zespołu Radiohead. Brytyjska kapela postanowiła uczcić w ten sposób 21. oraz 20. rocznicę wydania kolejno płyty „Kid A” oraz „Amnesiac”. Oprócz dwóch dysków z utworami ze wspomnianych krążków, dołączony został jeszcze jeden, zawierający kilkanaście nieopublikowanych nigdy wcześniej nagrań, pochodzących z okresu prac nad owymi płytami. Ponadto w skład wydawnictwa wchodzi 36-stronicowa książeczka.

"Music Of The Spheres" – Muzyczna podróż nie z tego świata - Recenzje płyt

Brytyjski zespół Coldplay należy do najpopularniejszych grup rockowych świata. Już od 20 lat plasuje się w ścisłej czołówce najchętniej nagradzanych i słuchanych kapel. O potędze zespołu świadczy ogłoszona kilka dni temu światowa trasa koncertowa, podczas której występy będą odbywać się na największych stadionach największych miast z krajów prawie wszystkich kontynentów. 8 lipca 2022 roku kapela zawita również do Polski, gdzie na Stadionie Narodowym w Warszawie z pewnością odbędzie się wielkie muzyczne show. Światowe tournée będzie pierwszą trasą zespołu na tak dużą skalę od czterech lat. Wszystko za sprawą wydania najnowszego, bardzo przebojowego, energetycznego i niezwykle tanecznego studyjnego krążka zatytułowanego „Music Of The Spheres”.

Polecamy podobne artykuły

"Hotel Maffija" – Polscy Avengers rapu - Recenzje płyt

Każdy wie kim są Avengers. Specjalnie ich przedstawiać nie trzeba. Jednak, aby lepiej zrozumieć sens tytułu i rozjaśnić zachmurzone umysły niektórych ludzi, lepiej jednak pokrótce wyjaśnić to i owo. To fikcyjna grupa superbohaterów ze świata Marvel Comics. Komiksowi herosi zadebiutowali na papierze w latach 60 ubiegłego stulecia. Z miejsca przygody Iron Mana, Hulka, Thora, Kapitana Ameryki i spółki stały się hitem. Nowej świeżości owej marce nadała seria filmów z udziałem między innymi Scarlett Johansson, Chrisa Evansa czy Marka Ruffalo, która odniosła ogromny, międzynarodowy sukces, bijąc wszelkie rekordy sprzedaży w kinach. Dobra, formalności mamy za sobą. Teraz rzecz najważniejsza.

Teraz czytane artykuły

"Soma 0,5 mg" – Żarło, żarło i zdechło - Recenzje płyt

W komiksowym świecie DC, zacięty bój o miano tego lepszego, popularniejszego toczy Batman i Superman, którzy w 2016 roku pojawili się razem na jednym ekranie. W uniwersum „rapowym” bohaterowie pod postacią Taco Hemingwaya i Quebonafide nie toczyli ze sobą wojen, jednakże połączyli siły i stworzyli wspólny album. Duże nazwiska i duże oczekiwania w jednym i drugim przypadku. Ostatecznie film z udziałem obu herosów („Batman v Superman: Świt Sprawiedliwości”) spotkał się z mieszanym odczuciem krytyków, jednak komercyjnie okazał się być ogromnym sukcesem. Dokładnie tak jak krążek „Soma 0,5 mg”, wydany 13 kwietnia 2018 roku pod szyldem Taconafide.

"Randki od święta" – Książę od święta z telefonicznej listy kontaktów - Recenzje filmów

Czy kiedykolwiek byliście jedyną osobą bez swojej drugiej połówki na świątecznej imprezie rodzinnej? Doświadczyliście tego uczucia skrępowania i zażenowania ciągłymi pytaniami o Twoją przyszłość oraz narzekania na wciąż wolny stan związku? Ile już razy musieliście słuchać, że człowiek stworzony jest do łączenia się w pary, a single to przecież nieszczęśliwe i zgorzkniałe przez samotność istoty. Bzdura. Przecież do spełnienia marzeń i radości z życia nie potrzeba nam drugiej osoby.

"Dziki Kamieńczyk" – To nie jest moje pueblo! - Recenzje książek

Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma przestępstw, podziału na biednych i bogatych. Gdzie nikt nie chodzi smutny i jeździ elektrykami. Nikt nie pije alkoholu i nie uzależnia się od papierosów. Pisarz Marek Czestkowski przedstawia właśnie tego rodzaju „odgrodzone” miejsce w… Polsce. Ale już sam tytuł jego powieści: „Dziki Kamieńczyk” sugeruje, że ta utopijna wioska zachwieje się w posadach, przeobrażając się w strefę dla prawdziwych desperados. Czego świadkiem będzie, zahibernowany przez 100 lat, główny bohater. To znany niegdyś strażnik pogranicza wyznający jedną zasadę: w ściganiu złoli wszystkie chwyty dozwolone. Czytelnik jest jak ten Habanero. Popiera go i zderza się z idyllą, która wcale taka słodka nie jest. Oj nie!

Zwierzęce gwiazdy - Artykuły o filmach

W kinach króluje odświeżona wersja Parku Jurajskiego. Po 20 latach dinozaury znowu zachwycają, tym razem w wersji 3D. Ale nie o wykreowanej komputerowo faunie będzie tu mowa. Tylko o zwierzakach z krwi i kości - gwiazdach filmowych, bez których kino, jak i telewizja istnieć nie może. Budzą w nas podziw, czasem strach, innym razem śmiech.

Zagadka gwiezdnych szybów Wielkiej Piramidy w Gizie – część 2 - Niewiarygodne, niewyjaśnione

Druga część obszernego artykułu na temat starożytnego Egiptu, Wielkiej Piramidy i jej tajemnic. To bezpośrednia kontynuacja poprzedniego tekstu. Gotowi na odkrywanie i rozwiązywanie zagadek sprzed tysięcy lat? Zapraszam więc na pustynię w Gizie.

Nowości

"Dziki Kamieńczyk" – To nie jest moje pueblo! - Recenzje książek

Wyobraźcie sobie świat, w którym nie ma przestępstw, podziału na biednych i bogatych. Gdzie nikt nie chodzi smutny i jeździ elektrykami. Nikt nie pije alkoholu i nie uzależnia się od papierosów. Pisarz Marek Czestkowski przedstawia właśnie tego rodzaju „odgrodzone” miejsce w… Polsce. Ale już sam tytuł jego powieści: „Dziki Kamieńczyk” sugeruje, że ta utopijna wioska zachwieje się w posadach, przeobrażając się w strefę dla prawdziwych desperados. Czego świadkiem będzie, zahibernowany przez 100 lat, główny bohater. To znany niegdyś strażnik pogranicza wyznający jedną zasadę: w ściganiu złoli wszystkie chwyty dozwolone. Czytelnik jest jak ten Habanero. Popiera go i zderza się z idyllą, która wcale taka słodka nie jest. Oj nie!

 -

Foodlosslla atakuje, bo jedzenie się marnuje! Spot od twórcy nowej "Godzilli" - Intrygujące

Jak zwrócić uwagę na problem związany z marnotrawstwem żywności? Jak ostrzec przed konsekwencjami takiego postępowania/zjawiska? Odpowiedź brzmi: zrobić sugestywny, krótkometrażowy klip, który jest jednocześnie reklamą o charakterze społecznym. I dalej: w centrum umieścić mszczącego się kaiju o wyglądzie przerośniętego ślimaka, zbudowanego z odpadów spożywczych. Taki właśnie materiał przygotował Takashi Yamazaki – reżyser filmu „Godzilla Minus One”!

Jakub Hovitz i jego pełne wyobrażeń o pierwszym spotkaniu "VHS" - Zespoły i Artyści

Zanurzony w klimacie przebojów z lat 70., bogaty w analogowe dźwięki, z ciekawie opowiedzianą historią – taki jest najnowszy singiel Jakuba Hovitza zatytułowany „VHS”. Gościnnie zaśpiewał w nim Felix Piątek. Premierowego nagrania tej dwójki pozytywnych artystów z Wrocławia można posłuchać w serwisach streamingowych.

"Bestiariusz Jeleniogórski Tom V" – Magia, strach i piękno. Chcę więcej! - Recenzje książek

Tomasz Szyrwiel od lat, jako pasjonat górskich wycieczek, rysownik, fotograf i pisarz, poszukuje karkonoskich bestii. Znalazł już ich tak wiele, że wyobraźnia nakazała mu stworzenie opisów na ich temat. W ten sposób narodziły się książki – połączenie jeleniogórskiej sagi fantasy z albumem kuszącym tak bardzo, że czarownica z bajki o „Jasiu i Małgosi” powinna się uczyć. W wersji kolekcjonerskiej, z kilku tomów złożone, wyglądające jak drogocenne i rzadkie księgi, jeszcze mocniej otulały magiczną mgłą. Ten ostatni – V miał być zakończeniem skrzyżowanych losów pewnej ludzkiej wojowniczki i miejscowej jelarskiej dziewczynki, i jednocześnie miał dostarczyć informacji o nowych, czających się w leśnych ostępach i wśród wysokich szczytów mamidłach. O ile jednak jego wydanie jest dziełem sztuki przez wielkie SZ, tak już historia powoduje niestety lekki niedosyt. Ale jest coś, co ciągle pozostaje identyczne – klimat tak niezwykły, że zapominam o realnym świecie.

Singiel "Anima Libera", czyli głośny powrót klubowej legendy! - Muzyczne Style

Ej, ludzie! Fani muzyki disco! Max Farenthide i Vamero (duet, którego brzmienia już słyszeliście w hicie „In My Bed”) wydali wspólny numer! „Anima Libera” to energetyczna propozycja z bardzo wyrazistym beatem. Utwór z pewnością ucieszy fanów Maxa! Artysta powraca bowiem na sceny klubowe po... 12 latach nieobecności!

 -

Odwiedzin: 193

Autor: pjLudzie kina

Komentarze: 1

Oscary 1983. Ten wieczór Zbigniew R. zapamiętał na zawsze – poszedł w "Tango"! - Ludzie kina

Nie od dzisiaj wiadomo, że nawet kieliszek mocniejszego trunku pomaga na stres i dodaje odwagi. I choć Yola Czaderska-Hayek, która jako tłumaczka towarzyszyła Zbigniewowi Rybczyńskiemu na scenie, twierdzi, że twórca oscarowego, krótkometrażowego „Tanga” absolutnie nie był pijany, to widząc jego zachowanie trudno w to uwierzyć. Czy to tylko przypływ szczęścia spowodował, że całkiem odwrotnie niż w jego animacji, otoczenie tak bardzo zwróciło na niego uwagę? Można by odpowiedzieć twierdząco, gdyby nie fakt, że bohater niniejszego tekstu, został dość szybko aresztowany…

Artykuły z tej samej kategorii

"100N" – Jego refleksja i wrażliwość w całej tej muzyce! - Recenzje płyt

Słuchacze! Osoby poszukujące muzycznych nowości, które powstają w czterech ścianach domowego studia. Chłopaki i dziewczyny lubiący subtelność wokalu połączoną z dzikością dźwięku. Odkryłem coś dla Was. Coś, co zrobiło mi dobrze na serduchu i w głowie. Co uspokoiło rozbiegane myśli. Mowa o dostępnym na Spotify albumie pt. „100N”, nagranym przez Lucasa Flinta. Stali czytelnicy Altao.pl, zaglądający do kategorii Muzyka mieli już okazję się zapoznać z tym utalentowanym chłopakiem (prezentowane były dwa jego polskojęzyczne single: „Zostań” oraz „Wieczór Filmowy). „100N” jest w całości po angielsku, co nie znaczy, że nie będą go w stanie docenić ludzie na co dzień słuchający tylko w rodzimym języku.

 -

Odwiedzin: 7348

Autor: aragorn136Recenzje płyt

Komentarze: 7

"III" – Hanysy z Oberschlesien znowu dają ognia, ale z łagodnością anioła! - Recenzje płyt

Był rok 2012, kiedy zdobyli drugie miejsce w finale czwartej edycji „Must Be the Music. Tylko Muzyka”. Mowa o Hanysach tworzących zespół Oberschlesien. Panowie na czele z założycielem i perkusistą Marcelem Różanką oraz ówczesnym wokalistą Michałem Stawiński rozwalili polsatowską scenę. I udowodnili, że można w w nietuzinkowy sposób łączyć ciężkie brzmienia industrial metalu z rodzimym dziedzictwem gwary śląskiej. Niedawno, już w nowym składzie, wydali trzeci krążek. Czy „III” jest także godny postawienia na półce i odsłuchiwania go godzinami?

"Solum" – Samotny człowiek w krainie gitar - Recenzje płyt

„Non est bonum esse hominem solum” – głosi łacińska sentencja. Muzycy z pewnego alt-metalowego bandu wzięli sobie ją głęboko do serca. Tak bardzo, że na swojej, wydanej w maju, debiutanckiej płycie prezentują utwory, w których poza ostrymi dźwiękami gitar, wybrzmiewa krzyk. Wołanie zranionego. Zagubionego. Poszukującego lepszego miejsca. „Solum” to opowieść o tym, że nie jest dobrze człowiekowi być samemu, a jeszcze gorzej, gdy jego życiem kierują inni. Niewiele tu skomplikowanego i długiego tekstu, ale za to sporo symbolicznej treści.

Kwiat Jabłoni wykonuje "Niemożliwe", a świat staje się piękniejszy! - Recenzje płyt

„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie. I wtedy mało kto wiedział, że to dzieci pozytywnie pie*dolniętego, słynnego ojca – Kuby Sienkiewicza, lidera „Elektrycznych Gitar”. Dziś mają miliony wyświetleń, rzesze fanów, a na koncercie na PolAndRock Festival zaczarowali folkowo-popowym klimatem licznie zebraną publiczność, która mimo że na co dzień słucha ostrego rocka, wspólnie nuciła, że świat dziwny jest jak sen, a sen jak świat…

"Pieśni współczesne" – Album jeden na milion - Recenzje płyt

Jakiś czas temu w Dzień Dobry TVN miałem okazję obejrzeć fragment wywiadu z pochodzącym z Katowic Miłoszem Boryckim. Nie słucham na co dzień hip hopu, jednak Miuosh (pseudonim artystyczny od imienia, oryginalnie napisany) na pierwszy rzut oka wydawał się całkowitym zaprzeczeniem stereotypowego rapera. Ale to nie wysoka inteligencja i empatyczne usposobienie przyciągnęły moją uwagę, tylko pewien utwór wykonywany przez Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. Co ma wspólnego katowicki specjalista od melorecytacji z ludową tradycją, zapytacie? Otóż nawiązał ze „Śląskiem” współpracę i razem nagrali magiczną płytę pt. „Pieśni współczesne”, zapraszając gościnnie lubianych i utalentowanych artystów polskiej, bardziej niszowej, alternatywnej sceny muzycznej.

Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.

© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.900

Akceptuję pliki cookies
W ramach naszego portalu stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym momencie zmiany ustawień dotyczących cookies. Jednocześnie informujemy, iż warunkiem koniecznym do prawidłowej pracy portalu Altao.pl jest włączenie obsługi plików cookies.

Rozumiem i akceptuję