O nasChronologiaArtykułyWspółautorzyPocztaZałóż bloga
 -

"Pieśni współczesne" – Album jeden na milion - Recenzje płyt

Jakiś czas temu w Dzień Dobry TVN miałem okazję obejrzeć fragment wywiadu z pochodzącym z Katowic Miłoszem Boryckim. Nie słucham na co dzień hip hopu, jednak Miuosh (pseudonim artystyczny od imienia, oryginalnie napisany) na pierwszy rzut oka wydawał się całkowitym zaprzeczeniem stereotypowego rapera. Ale to nie wysoka inteligencja i empatyczne usposobienie przyciągnęły moją uwagę, tylko pewien utwór wykonywany przez Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. Co ma wspólnego katowicki specjalista od melorecytacji z ludową tradycją, zapytacie? Otóż nawiązał ze „Śląskiem” współpracę i razem nagrali magiczną płytę pt. „Pieśni współczesne”, zapraszając gościnnie lubianych i utalentowanych artystów polskiej, bardziej niszowej, alternatywnej sceny muzycznej.

Wstęp
Treść artykułu
Galeria zdjęć
Opinie
Polecane artykuły
aragorn136 (19646 pkt)Strona WWW Autora
Ilość odwiedzin:
2 501
Czas czytania:
3 434 min.
Kategoria:
Recenzje płyt
Autor:
aragorn136 (19646 pkt)
Dodano:
805 dni temu

Data dodania:
2021-09-27 18:46:54

I już na początku mojej recenzji, mogę Wam wyjawić, że to album, w którym łatwo się zakochać! Ja poczułem motyle w brzuchu już po pierwszym odsłuchaniu. Czarodziej raper wziął różdżkę i wypowiedział zaklęcia będące lekiem na ciało, duszę oraz mainstreamową, komercyjną papkę, która atakuje nas z niemal każdej stacji radiowej. Chwała Ci Miłoszu! Zaskoczyłeś mnie, zadziwiłeś swoich fanów. Wyszedłeś powtórnie (niegdyś owocna okazała się muzyczno-symfoniczna przyjaźń z Jimkiem) i odważnie poza własny gatunek, udowadniając, że hip-hopowiec może być wrażliwym facetem, który w siedzibie wspomnianego na wstępie Zespołu Pieśni i Tańca czuje się jak ryba w wodzie.

 

Miuosh (źródło: youtube.com/screenshot)

 

Kadr z teledysku do utworu "Doliny" (źródło: youtube.com/screenshot)

 

Miuosh otworzył nieco zakurzony kuferek, gdzie zamknięte były dla szerszego odbiorcy dawne tradycyjne pieśni. Przearanżował je, pobawił się w kompozycyjne ulepszenia, posiedział nad warstwą tekstową, połączył ze sobą wiele instrumentów. Jednak do pełni szczęścia brakowało mu nie tylko chórku złożonego z kobiet i mężczyzn o mocnych, sopranowych i innych głosach, lecz również konkretnych wokalistów i wokalistek. Na płycie pt. „Pieśni współczesne” wystąpili m.in. Igor Herbut, Ralph Kamiński, Król, Organek, Julia Pietrucha oraz świętej pamięci Kora (ostatnie nagranie przed publicznością – „Pieśń Ostatnia”). Być może stwierdzenie, że Ci wszyscy ludzie wspólnie dokonali cudu będzie zbyt patetycznie, ale jakże określić inaczej ten album, jak nie cudem właśnie.

 

Bo ta, wydana 24 września, płyta brzmi niczym duchowe objawienie, mimo że przecież nie zawiera samych utworów o zabarwieniu czysto religijnym. Katharsis – to jedno słowo klucz spaja ów, bez wątpienia, przełomowy projekt. Projekt, w którym hip hop spotyka na swojej drodze folkowy nuty. Zresztą kto inny, jak nie trzydziestokilkuletni Miuosh mógłby wpaść na taki dość ryzykowny pomysł, który zdaniem wielu powinien być skazany na porażkę. To żadna kompromitacja, drodzy malkontenci i pesymiści. To płyta, która na pewno odniesie sukces sprzedażowy, a nawet „pozamiata” na kolejnej gali Fryderyków. Krążek ma prostą graficznie okładkę – białe litery na niebieskim tle, ale nie dajcie się zwieźć. Po włożeniu do sprzętu grającego, słuchacz zostaje przeniesiony do pięknej krainy mlekiem, miodem i refleksją płynącej. Tam, gdzie uniwersalny przekaz liryczny zrozumie każdy – nawet fan disco polo.

 

Miłosz Borycki przedstawia 11 utworów plus bonusowy, ukryty (ale tylko dla tych osób, które zamówią i zakupią album w sklepie). Już „Pieśń Pierwsza” z pomocnymi dłońmi Smolika, która rozpoczyna się od tekstu: „Niosę Ci światło, jasne jak Słońce, ciężkie jak miasto”, powoduje, że ma się od czynienia z ponad przeciętną robotą, a później jest tylko lepiej i lepiej. Podoba mi się akcentowanie na konkretne sylaby i pojedynczy głos, który trudno przyporządkować (kobieta, mężczyzna, dziecko?). Jednak dopiero kolejny utwór pt. „Gorycz” wprowadza słuchacza w oryginalność albumu. Tomasz Organek śpiewa o ciemnej stronie miasta, małej ojczyzny, ukochanej, ale jednocześnie wstydliwej. Towarzyszy mu śląski chór, który wokalnie „rozbiłby” najgrubsze mury.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Dalej razem z Natalią Grosiak energicznie biegniemy, a raczej, niemal bez przeszkód, płyniemy jak chmury na wietrze, zlepione szarym powietrzem (dużą rolę odgrywa tutaj perkusja). Bela Komoszyńska w „Utopcu” ma przed sobą ciemność i obawia się, że nie zapamięta nas świat. Wspomaga ją sam Miuosh, który rapuje o tym samym, czując złość i strach oraz zdradliwy wiatr, jak nigdy wcześniej. Piąta piosenka (a raczej pieśń) to perła dla miłośników operowego śpiewania i subtelnych dźwięków akordeonu. W „Dolinach” swój talent prezentują bowiem Jakub Józef Orliński i Marcin Wyrostek. Niestety trzeba być bardzo skupionym na tekście, aby zostało przeszyte wrażliwe serce i faktycznie można było podnieść się dumnie z kolan. Do mnie bardziej trafiła „Mantra”. W poruszającej interpretacji Igora Herbuta sens refrenu nabiera jeszcze większego znaczenia, a towarzyszące piosence pianino zabiera do świata wspomnień (zwrócicie na pewno uwagę na końcówkę „Mantry”, Igor polski język zgrabnie zamienia w mowę łemkowską).

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Gdyby nie obejrzany wcześniej clip do „Imperium” i fakt, że ekscentryczny Ralph Kaminski (średnio lubię jego głos) ubrany jest tam w biskupi strój, nie byłbym aż tak zahipnotyzowany. Teraz jestem przekonany, że nie wie, czyj do dom… Mimo zapadającego „Zmierzchu” chcę za to latać jak ptak, kochać jak nikt i podpalić ten świat, mając w ręku Kwiat Jabłoni. I niby już się wyciszam, już uspokajam, aż tu nagle dostaje bombą emocjonalną prosta w twarz. Bo oto nadciąga sam Król, Błażej Król. „Wołanie” to najlepszy kawałek na płycie i jednocześnie najciekawszy, najbardziej klimatyczny teledysk. Chóry, sugestywny wokal, słowa, moc instrumentów – tego nie da się opisać, to trzeba posłuchać! Proszę, aby grali go wszędzie! Dzięki tej pieśni pojąłem, że dopóki umiem marzyć, wierzę w nową miłość i dzień. Przepiękna, choć bardziej delikatniejszy jest również „Celina”, czyli hołd złożony żonom himalaistów, przede wszystkim wdowie po Jerzym Kukuczce. Miuosh stworzył tekst wywołujący łzy, a Julia Pietrucha, aktorka znana widzom z serialu „Blondynka”, pokazała wokalne zdolności. Ale to zamykająca album Olga „Kora” Jackowska zaśpiewała tak, że ściska jedno, a nawet dwa serca. Tam na krańcach świata, tam, gdzie słońce wschodzi, gdzie wolno płyną łodzie...

 

Podobno raz na milion lat dochodzi do odłamu planetoid, swoistego zderzenia, które niesie za sobą niezliczone konsekwencje. Powstanie i wydanie tego albumu jest takim wydarzeniem. Czymś, co zapisze się trwale w historii polskiej muzyki. Wydawało się, że gdy między pokryte najdostojniejszą rdzą szacunku symbole i tradycje wkradnie się coś obcego, całość rozsypie się niczym domek z kart. Tymczasem te puzzle idealnie do siebie pasują, tworząc nową przestrzeń.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Kameralny? Tak. Ale także Epicki – takim przymiotnikiem można nazwać ten krążek. Tym bardziej, że do projektu zostało zaproszonych łącznie ponad 140 muzyków. Dodajmy jeszcze do tego kilka profesjonalnych, rozpoczynających się starodawną czcionką, nakręconych z rozmachem teledysków, które wzmacniają niezwykły klimat. Oglądając je, jeszcze bardziej wierzy się w ten kontrast – muzyki wiejskiej z miejską. Jeszcze ciekawiej wybrzmiewają słowa opowiadające o tym, jak ludzie ziemi zmagają się z obecnymi problemami, bólami i obawami, kultywując szacunek do lokalnej tradycji (wszak „Śląsk” znany jest jako jeden z najstarszych zespołów folklorystycznych w Europie).

 

„Pieśni współczesne” to coś więcej niż muzyka. To totalna magia, ekstaza i dzieło sztuki. I choć na poziomie tekstów sporo tutaj nostalgii, niepokojów i smutku, to koniec końców gdzieś tli się nadzieja.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Ocena: 9/10

 

 

Album możecie przesłuchać m.in. w serwisie Spotify:

 

https://open.spotify.com/album/7dJGZB5pa7CSACUkMdMg7h

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję

Galeria zdjęć - "Pieśni współczesne" – Album jeden na milion

Temat / Nick / URL:

Treść komentarza:

Więcej artykułów od autora aragorn136

 -

Odwiedzin: 155

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"Godzilla Minus One" – Uciekać czy się pokłonić? - Recenzje filmów

Mówili: idź do kina na „Napoleona”. Nie posłuchałem. Zamiast cesarza Francji, wybrałem króla potworów. W niedalekiej przyszłości nadejdzie jeszcze sposobność, aby w dłuższej, 4-godzinnej wersji zmierzyć się z wielkością i kontrowersyjnością Bonapartego, i ostatecznie ocenić jakość filmu i aktorski popis (?) J. Phoenixa. Tymczasem na arenę wchodzi On – Godzilla. W 37 obrazie z ze słynnej japońskiej serii wygląda tak przerażająco i jednocześnie dostojnie, że nic tylko bić brawa albo strzelać z największych dział (cel: zabicie bestii lub oddanie hołdu). „Godzilla Minus One” to bowiem produkcja za skromne 15 mln dolarów, która zawstydza hollywoodzkie blockbustery o tej samej legendzie i ikonie japońskiej kultury. Widowisko kameralne, gdzie ważniejszy jest czynnik ludzki i metafora powojennych traum.

"Watch the Skies!" – Doctor Visor i jego elektroniczno-metalowe strachy! - Recenzje płyt

Grudzień to czas radości i czynienia dobra. Ale Doctor Visor wie, że nawet wtedy czają się potwory. Prezentuje więc 8 dnia tego miesiąca swój instrumentalny minialbum muzyczny. Początkowo jednak nie wiadomo, czy ów krążek ma chronić przed złem, czy opętać nim słuchaczy. Tym bardziej że Visor zaczyna swoje mroczną opowieść, siedząc na cmentarzysku i grając na potężnym syntezatorze… Jest niepokojąco, dziwnie, jakby za moment miał powstać z grobu Elektroniczno-Black Metalowy Bóg Zniszczenia i Kuszenia. Niby kilka utworów, a ja słyszę tam apokalipsę… „Watch the Skies” to EPka, która mimo jasnych jasnych dźwięków, nie powstrzyma nadciągającej burzy. Ona jest burzą!

"Niebieskooki samuraj" – Zemsta rysowana mieczem - Seriale

Słyszycie Netflix, myślicie „kolejny serial bez ikry, średniak, jakich wiele, z poprawnością polityczną wylewającą się z ekranu niczym woda po pęknięciu tamy na rzece”. Z produkcjami aktorskimi faktycznie tak się często mają sprawy, ale w przypadku animacji jest zgoła inaczej. Był już dowód w postaci „Arcane” (historii dziejącej się w świecie gier z serii „League of Legends”) i „Cyberpunk: Edgerunners” (opowieść z uniwersum „Cyberpunka 2077”). W 2023 roku dołączą do tych tytułów „Niebieskooki samuraj”. I jest najlepszy! Ma taki klimat XVII-wiecznej Japonii (ach ta muzyka!), tak brutalne walki i taką głębię psychologiczną głównego bohatera, że nic, tylko bić pokłony!

RIKA "888" – poczuj siłę anielskiej liczby w singlu debiutującej 17-latki! - Zespoły i Artyści

Pochodząca z Kozienic 17-letnia RIKA debiutuje singlem „888”. Młodziutka wokalistka sama skomponowała utwór i sama napisała do niego tekst. Aranżacją utworu zajęli się natomiast znani radomscy artyści – Tytuz i Aurelia.

 -

Odwiedzin: 177

Autor: aragorn136Recenzje książek

Komentarze: 1

"Brnąc przez Kosodrzewinę" – Złooo! - Recenzje książek

Zimne wieczory. Mgliste poranki. A ja siedzę i myślę, co by tu wrzucić na czytelniczy ruszt. Co przekartkować, aby dostać gęsiej skórki, aby się kunsztem pisarskim delektować. A może coś z polskiego podwórka, wszak dobrze jest polecać znane już nazwiska, choć jeszcze lepiej promować tych początkujących. I wiecie co? Z pomocą przybył Facebook. Jak ten wybawiciel na biał… czarnym rumaku. Oto bowiem nagle wyskoczyła mi przed oczami okładka przerażająca, a na niej postać niczym z najgorszych sennych koszmarów. Pół drzewo, pół kościotrup, a w tle majaczące góry skąpane w kolorze krwi. I ten tytuł dużą białą czcionką – „Brnąc przez kosodrzewinę”. Odważyłem się, skusiłem i zabrnąłem. Arturze Grzelaku, cóżeś mi uczynił… Po lekturze tych 16 opowiadań niełatwo będzie uwierzyć, że jeszcze jakieś dobro się tli w człowieku, że jego dusza złem nieskażona.

Polecamy podobne artykuły

 -

Odwiedzin: 885

Autor: sebastiandziudaRecenzje płyt

Komentarze: 1

"Młodość" – Kaminski Mówi, Wyśpiewuje, Tańczy, Wiwatuje - Recenzje płyt

Mało jest na polskiej scenie muzycznej artystów, którzy swoją twórczością potrafią dotrzeć do najgłębszych zakamarków mojej duszy. Jednym z takich nietuzinkowych wokalistów jest Ralph Kaminski, będący moim muzycznym objawieniem ostatnich miesięcy. Jego delikatność i czułość, którą obdarza słuchaczy w swoich utworach jest wyjątkowa i nieskazitelna. 31-letni piosenkarz pochodzący z Jasła ma w swojej dyskografii trzy świetne albumy studyjne, które odegrały istotną rolę w moim krótkim życiu. Jednak w tej recenzji pragnę skupić się na płycie, która na zawsze odmieniła moje postrzeganie jego osoby, twórczości jak i muzyki w ogóle. Oto krótka opowieść o tym jak „Młodość” Ralpha Kaminskiego uzupełnia moją młodość.

 -

Odwiedzin: 864

Autor: pjKultura

Fryderyki 2022 – Kaśka Sochacka z dwiema statuetkami! - Kultura

29 kwietnia w piątkowy wieczór poznaliśmy laureatów 28. edycji Fryderyków, czyli najbardziej prestiżowych, polskich nagród muzycznych. Ceremonia rozdania statuetek odbyła się drugi raz w Szczecinie, jednak bez kontrowersyjnych czynności (pamiętacie pewien pocałunek?). Było wzruszająco, klimatycznie i bardzo artystycznie. Wykonująca pop alternatywny Kaśka Sochacka miała szczególny powód do szczęścia. Była bowiem nominowana w czterech kategoriach, a ostatecznie wręczono jej dwie nagrody – za fonograficzny debiut minionego roku oraz za najlepszy album indie pop (mowa o płycie pt. „Ciche dni”). Co wiemy o tej wokalistce? Kto jeszcze cieszył się, odbierając znakomite laury?

 -

Odwiedzin: 746

Autor: aragorn136Recenzje płyt

Komentarze: 1

"W każdym (polskim) domu" – Czuj się jak KRÓL - Recenzje płyt

Jeżeli Błażej Król prosi, by siadać i słuchać, to człowiek jest jak w transie. Minutowe preludium do jego osobistej, wydanej na początku lutego płyty pt. „W każdym (polskim) domu” sprawia, że chce się odłożyć na bok obowiązki i zanurzyć w historii, co smutki osładza, ale i zatruwa piękno codzienności. Opowiadaj zatem Królu drogi. Niech słuchacze zapętlają 13 utworów. Niech oddadzą się zadumie i melancholii, mimo że to Twój – jak wspomniałeś w jednym z wywiadów – najbardziej mainstreamowy, melodyjny projekt.

Kwiat Jabłoni wykonuje "Niemożliwe", a świat staje się piękniejszy! - Recenzje płyt

„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie. I wtedy mało kto wiedział, że to dzieci pozytywnie pie*dolniętego, słynnego ojca – Kuby Sienkiewicza, lidera „Elektrycznych Gitar”. Dziś mają miliony wyświetleń, rzesze fanów, a na koncercie na PolAndRock Festival zaczarowali folkowo-popowym klimatem licznie zebraną publiczność, która mimo że na co dzień słucha ostrego rocka, wspólnie nuciła, że świat dziwny jest jak sen, a sen jak świat…

"Droga" – Osobista wędrówka ścieżką życia - Recenzje płyt

Nie są jeszcze znani w całej Polsce. Ich muzyka nie jest grana w popularnych rozgłośniach radiowych. Wierzę jednak, że to się za jakiś czas zmieni i nagrywanie autorskich piosenek stanie się dla zespołu „Pod prąd” czymś więcej niż tylko pasją (sposobem za zarobek). Że uzdolnieni muzycy i wokalistka zaczną koncertować w coraz dalszych rejonach pięknego kraju. W pełni na to bowiem zasługują, co już pokazali przy okazji debiutanckiej płyty. Teraz wydali kolejną pt. „Droga”. I muszę przyznać, że ten album jest równie ciekawym i przyjemnym doświadczeniem.

 -

Odwiedzin: 1657

Autor: aragorn136Recenzje płyt

Komentarze: 1

"Dla wszystkich dziewczyn nie dla wszystkich chłopców" – Minimalne dźwięki, maksymalne emocje - Recenzje płyt

Wiele osób na określenie: muzyka alternatywna kręci nosem. Bo przecież ani przy takich utworach nie można potańczyć, ani do słuchania się specjalnie one nie nadają. Pomyłka panie i panowie, Janusze i Grażyny. Nie bądźcie jak politycy, którzy oceniają coś z góry źle, mimo że nie oglądali albo nie słuchali. Gatunek indie może się bowiem podobać nie tylko wąskiej grupie snobów-melomanów. Już Dawid Podsiadło czy Kwiat Jabłoni udowodnili, że mądre teksty i wyraźny przekaz da się pożenić z oryginalnym klimatem i wpadającymi w ucho refrenami. A teraz podobną ścieżką podąża niejaki Dildo Baggins. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że za swój debiutancki album powinien zgarnąć ważne nagrody!

Teraz czytane artykuły

"Pieśni współczesne" – Album jeden na milion - Recenzje płyt

Jakiś czas temu w Dzień Dobry TVN miałem okazję obejrzeć fragment wywiadu z pochodzącym z Katowic Miłoszem Boryckim. Nie słucham na co dzień hip hopu, jednak Miuosh (pseudonim artystyczny od imienia, oryginalnie napisany) na pierwszy rzut oka wydawał się całkowitym zaprzeczeniem stereotypowego rapera. Ale to nie wysoka inteligencja i empatyczne usposobienie przyciągnęły moją uwagę, tylko pewien utwór wykonywany przez Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. Co ma wspólnego katowicki specjalista od melorecytacji z ludową tradycją, zapytacie? Otóż nawiązał ze „Śląskiem” współpracę i razem nagrali magiczną płytę pt. „Pieśni współczesne”, zapraszając gościnnie lubianych i utalentowanych artystów polskiej, bardziej niszowej, alternatywnej sceny muzycznej.

 -

Odwiedzin: 21459

Autor: PaMZabawne

Czym jest amelinum? - Zabawne

Zobaczcie czym jest amelinum. Zapytacie, co to jest lub do czego służy. W internecie pojawiło się wiele wyjaśnień tego określenia.

Joe Cocker śpiewa teraz aniołom - Zespoły i Artyści

22 grudnia 2014 roku w wieku 70 lat w swoim mieszkaniu zmarł Joe Cocker – muzyk popowy, legenda rocka i bluesa. Przegrał ciężką walkę z rakiem płuc. Pamiętamy go z coverów i kilku przebojów, chociażby: „You Are So Beautiful” oraz „When the Night Comes”. Charyzma, specyficzne ruchy na scenie i głos o mocnej chrypce. Oto, czym się wyróżniał.

Wywiad z badaczem i pisarzem Igorem Witkowskim - Niewiarygodne, niewyjaśnione

Jakiś czas temu publikujący na Altao.pl swoje artykuły Łukasz Kulak udał się do Warszawy, aby porozmawiać ze znanym badaczem dawnych cywilizacji, II wojny światowej (Trzeciej Rzeszy) i ufologiem – Igorem Witkowskim. Wywiad dotyczył między innymi książki pt. „Oś świata” i ruin Puma Punku. To tylko jego część. Cały będzie dostępny w lipcowym wydaniu miesięcznika „Czwarty Wymiar”.

Broadway Camp Polska – niezapomniana przygoda na obozie artystycznym! - Ciekawe miejsca

Jeżeli Nick Sinckler – artysta, który tryska optymizmem, mówi o tym miejscu, że jest to „bomba energetyczna!”, to oznacza, że warto! Warto się tam udać i przeżyć świetne chwile. Gdzie dokładnie, zapytacie? Do jedynego, tak profesjonalnego obozu artystycznego w Polsce. Broadway Camp został stworzony dla młodych osób, które kochają muzykę, lubią śpiewać, tańczyć, a także grać na instrumentach. Ludzi pragnących ukończyć szkołę artystyczną i związać swoją przyszłość ze światem muzyki. 27 sierpnia w okolicach Zakopanego odbędzie się trzecia, letnia edycja tego wydarzenia. Co dokładnie oferują organizatorzy? Jakie jeszcze czekają na uczestników atrakcje?

Nowości

The Game Awards 2023 – "Baldur's Gate 3" z główną nagrodą! - Artykuły o grach

Początek grudnia to czas, kiedy wręczane są najważniejsze nagrody w świecie gier. Są one tym dla dla tej branży, czym dla kina są Oscary. Chyba mało kogo dziwi, że najlepszą produkcją roku został pewien oczekiwany, potężny erpeg. Trzecia część słynnej serii stworzonej przez BioWare, znanej w Polsce pod tytułem „Wrota Baldura”! Czym się ona wyróżnia? Kogo jeszcze nagrodzono? Jakie były najciekawsze zapowiedzi? Pytania się mnożą, udzielmy zatem odpowiedzi.

Ñuña śpiewa, że życie jest chwilą. Zamyślona w singlu "Nigdy"! - Zespoły i Artyści

„Nigdy” to najnowszy, trzeci singiel wokalistki znanej jako Ñuña. Z niezwykłą trafnością i subtelnością porusza on trudny temat kruchości życia i mierzenia się z utratą kogoś bliskiego. Budzi melancholię, zatrzymuje, wzrusza i oczarowuje dźwiękiem, przypominając, że pielęgnowanie pamięci po tych, których już z nami nie ma, stanowi nasze niezatarte dziedzictwo.

 -

Odwiedzin: 155

Autor: aragorn136Recenzje filmów

Komentarze: 2

"Godzilla Minus One" – Uciekać czy się pokłonić? - Recenzje filmów

Mówili: idź do kina na „Napoleona”. Nie posłuchałem. Zamiast cesarza Francji, wybrałem króla potworów. W niedalekiej przyszłości nadejdzie jeszcze sposobność, aby w dłuższej, 4-godzinnej wersji zmierzyć się z wielkością i kontrowersyjnością Bonapartego, i ostatecznie ocenić jakość filmu i aktorski popis (?) J. Phoenixa. Tymczasem na arenę wchodzi On – Godzilla. W 37 obrazie z ze słynnej japońskiej serii wygląda tak przerażająco i jednocześnie dostojnie, że nic tylko bić brawa albo strzelać z największych dział (cel: zabicie bestii lub oddanie hołdu). „Godzilla Minus One” to bowiem produkcja za skromne 15 mln dolarów, która zawstydza hollywoodzkie blockbustery o tej samej legendzie i ikonie japońskiej kultury. Widowisko kameralne, gdzie ważniejszy jest czynnik ludzki i metafora powojennych traum.

"Watch the Skies!" – Doctor Visor i jego elektroniczno-metalowe strachy! - Recenzje płyt

Grudzień to czas radości i czynienia dobra. Ale Doctor Visor wie, że nawet wtedy czają się potwory. Prezentuje więc 8 dnia tego miesiąca swój instrumentalny minialbum muzyczny. Początkowo jednak nie wiadomo, czy ów krążek ma chronić przed złem, czy opętać nim słuchaczy. Tym bardziej że Visor zaczyna swoje mroczną opowieść, siedząc na cmentarzysku i grając na potężnym syntezatorze… Jest niepokojąco, dziwnie, jakby za moment miał powstać z grobu Elektroniczno-Black Metalowy Bóg Zniszczenia i Kuszenia. Niby kilka utworów, a ja słyszę tam apokalipsę… „Watch the Skies” to EPka, która mimo jasnych jasnych dźwięków, nie powstrzyma nadciągającej burzy. Ona jest burzą!

ALHENA w premierowej "Scarlet" – zobaczcie zjawiskowy teledysk! - Muzyczne Style

O tej rockowo-metalowej grupie utalentowanych i doświadczonych instrumentalistów z Bydgoszczy już pisaliśmy. Wtedy ALHENA pochwaliła się swoją nową „Nemesis”. Po kilku miesiącach powraca z kolejnym singlem. „Scarlet” też zapowiada nadchodzącą płytę. Jak mówią muzycy: „Ten utwór to początek nowego rozdziału i drogi w muzycznym rozwoju zespołu. Wyznacza nam kierunek na przyszłość. Każdy z nas w tym utworze wyraża siebie, pokazuje swój kunszt, pomysły i precyzję w szczegółach”. Faktycznie, kunszt jest godny wszelkich pochwał, a videoclip do „Scarlet” tylko potwierdza ten profesjonalizm i dodaje odpowiedniego klimatu.

 -

Odwiedzin: 217

Autor: adminSprzęt

Komentarze: 1

Recenzja przenośnej konsoli Lenovo Legion Go! - Sprzęt

Ostatnio trafiło w moje ręce urządzenie, służące do grania przenośnego, od firmy Lenovo, a dokładnie Lenovo Legion Go. Jest ono konkurentem dla mobilnego Steam Decka, które przetarło szlaki w zakresie konsol przeznaczonych dla tego typu rozrywki. Czy, mimo wysokiej ceny (blisko 4 tys. złotych!), sprzęt ten wart jest zakupu i użytkowania? Jakimi elementami się wyróżnia?

Artykuły z tej samej kategorii

"Zaduszki" – Czas płynie, a grabarz bluesa nam gra - Recenzje płyt

Kamil Bieńczak to człowiek, który kroczy w ciemności, ale gitarą akustyczną w dłoniach rozświetla tę drogę. Poznaliśmy go, kiedy powołał do życia Hrabiego, aby w albumie o nazwie „Post Mortem” oddawać hołd istotom z horrorów, budząc ich ze snu w punkowym stylu. Jego nowy Projekt Klepsydra ma inny skład, przynależność gatunkową oraz inny klimat. Bardziej przyziemny, ludzki, refleksyjny. Bo płyta „Zaduszki”, jak tytuł wskazuje, to coś spokojniejszego, do zadumy. Tutaj blues leży w jednej trumnie z country, a folk przytula szanty. Portal Altao.pl objął patronat medialny nad tym niezwykłym wydawnictwem, serce zatem w trakcie odsłuchu bije jeszcze mocniej...

Jaki jest najlepszy album Coldplay i dlaczego jest to "X and Y"? - Recenzje płyt

Okej, zdaję sobie sprawę, że tytuł jest trochę kontrowersyjny i manipulacyjny. Ja to wszystko wiem. Jednak wszystko wyjaśnię. Spokojnie. Dziś zamienię się w osobistego adwokata tej płyty wydanej przez zespół Coldplay, który chyba nie trzeba nikomu przedstawiać.

 -

Odwiedzin: 7140

Autor: aragorn136Recenzje płyt

Komentarze: 7

"III" – Hanysy z Oberschlesien znowu dają ognia, ale z łagodnością anioła! - Recenzje płyt

Był rok 2012, kiedy zdobyli drugie miejsce w finale czwartej edycji „Must Be the Music. Tylko Muzyka”. Mowa o Hanysach tworzących zespół Oberschlesien. Panowie na czele z założycielem i perkusistą Marcelem Różanką oraz ówczesnym wokalistą Michałem Stawiński rozwalili polsatowską scenę. I udowodnili, że można w w nietuzinkowy sposób łączyć ciężkie brzmienia industrial metalu z rodzimym dziedzictwem gwary śląskiej. Niedawno, już w nowym składzie, wydali trzeci krążek. Czy „III” jest także godny postawienia na półce i odsłuchiwania go godzinami?

"Solum" – Samotny człowiek w krainie gitar - Recenzje płyt

„Non est bonum esse hominem solum” – głosi łacińska sentencja. Muzycy z pewnego alt-metalowego bandu wzięli sobie ją głęboko do serca. Tak bardzo, że na swojej, wydanej w maju, debiutanckiej płycie prezentują utwory, w których poza ostrymi dźwiękami gitar, wybrzmiewa krzyk. Wołanie zranionego. Zagubionego. Poszukującego lepszego miejsca. „Solum” to opowieść o tym, że nie jest dobrze człowiekowi być samemu, a jeszcze gorzej, gdy jego życiem kierują inni. Niewiele tu skomplikowanego i długiego tekstu, ale za to sporo symbolicznej treści.

Kwiat Jabłoni wykonuje "Niemożliwe", a świat staje się piękniejszy! - Recenzje płyt

„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie. I wtedy mało kto wiedział, że to dzieci pozytywnie pie*dolniętego, słynnego ojca – Kuby Sienkiewicza, lidera „Elektrycznych Gitar”. Dziś mają miliony wyświetleń, rzesze fanów, a na koncercie na PolAndRock Festival zaczarowali folkowo-popowym klimatem licznie zebraną publiczność, która mimo że na co dzień słucha ostrego rocka, wspólnie nuciła, że świat dziwny jest jak sen, a sen jak świat…

Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.

© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.736

Akceptuję pliki cookies
W ramach naszego portalu stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym momencie zmiany ustawień dotyczących cookies. Jednocześnie informujemy, iż warunkiem koniecznym do prawidłowej pracy portalu Altao.pl jest włączenie obsługi plików cookies.

Rozumiem i akceptuję