bartoszkeprowski (2031 pkt)Strona WWW Autora506
582 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (2031 pkt)
103 dni temu
2019-12-17 16:08:52
„Last Christmas” kręci się wokół atrakcyjnej, lecz w gruncie rzeczy odpychającej, jasnowłosej bohaterki o imieniu Kate, której życie to pasmo ciągłych niepowodzeń oraz błędnych decyzji. W związku z tym wygadana, acz niezdarna dziewczyna niezbyt dobrze się prowadzi – często wchodzi do łóżek przypadkowych facetów, niszczy sobie relacje z kolejnymi przyjaciółmi, mieszka niemalże w kartonie na dworcu i pakuje w coraz to gorsze kłopoty. Jednakże nie zawsze tak było. Wszystko popsuło się w momencie, gdy bohaterka dostała od życia drugą szansę, zdrowe serce. Jak to możliwe? Tym razem nie było książkowego happy endu… a może to sprawdzian, w drodze do upragniona szczęścia? Zatem nim lnianowłosa, młoda kobieta zdążyła ostatecznie postawić krzyżyk na swoim marnym i rozczarowującym, oczywiście jej zdaniem, życiu, spotyka, całkiem przypadkiem, nieco zdziwaczałego, a także ogromnie irytującego gościa, kręcącego się przed sklepem, w którym to sprząta i obsługuje ludzi. Niepozorne zderzenie dwóch, obcych przecież ludzi, pozostawia w jej sercu ślad. Okruch szczęścia, który z biegiem czasu, odpowiednio pielęgnowany, rozwija się, dając owoce w postaci zmiany dotychczasowego spojrzenia na świat i stanu psychicznego bohaterki. Czyżby życie nie było tak zupełnie do bani, a spotkany jegomość, skrywał jednak w sobie magnetyzujący czar, któremu trudno się oprzeć?
Kadr z filmu "Last Christmas" (źródło: materiały prasowe)
To pokrzepiająca i błyskotliwa komedia romantyczna o życiu. Paul Feig nie zawiódł. Dostarczył fanom lekką, świąteczną produkcję, pełną niewymuszonego śmiechu oraz prawdziwych uczuć, z nawet niegłupim przesłaniem. W centrum uwagi mamy protagonistkę zmęczoną życiem, która wreszcie zaczyna dbać o siebie i pomagać innym. Jednym słowem, wracają jej chęci do życia. Schemat, goni schemat, czyż nie? Tak, twórcy (za scenariusz odpowiada m.in. aktorka Emma Thompson) nawet nie silili się udawać, że film jest czymś więcej niż zwyczajnym melodramatem osadzonym w świątecznym klimacie. Niemniej, zimowa atmosfera, ciekawe postacie i zgrabnie poprowadzona historia owocują wystarczająco atrakcyjnym seansem. Feig dość sprawnie wymieszał ze sobą śmiech i łzy, przez co produkcja na przemian bawi oraz wzrusza. Ponadto scenarzyści obrazu dysponują jednym, lecz niezaprzeczalnie udanym zwrotem akcji, który bez wątpienia zaskoczy większość widzów i momentalnie sprawi, że ich oczy staną szkliste. Mowa tutaj o poruszającym zakończeniu.
Do gustu przypadł mi mocny brytyjski humor. Śmiałem się, czy to z niezdarnego zachowania Kate, czy z kąśliwych uwag padających pomiędzy rzeczoną blondynką i jej nowo poznanym kolegą. Są tu też romantyczne sceny, przy których można się rozmarzyć, a także rozczulające – rozmowa dwudziestokilkuletniej protagonistki z Tomem, w jego mieszkaniu, kiedy to załamana dziewczyna, leżąc na podłodze, zwierzała się troskliwemu partnerowi z ciążących na jej sercu problemów. Różnorodność emocji zdecydowanie wpływa na korzyść filmu, tworząc angażującą, chociaż prostą historię.
Kadr z filmu "Last Christmas" (źródło: materiały prasowe)
Ogromnym plusem jest bajeczna oprawa audiowizualna. Londyn w okresie zimowym, pierwsze płatki śniegu, przystrojone ozdobami sklepy, urokliwe parki, a także przechadzki Kate z Tomem w blasku księżyca…. Wszystkie opisane powyżej elementy budują niesamowity, świąteczny klimat, który czaruje, szczególnie jeśli zaliczacie się do grona zwolenników sezonu zimowego. Dodajmy do tego największe przeboje George’a Michaela – między innymi tytułowe „Last Christmas”, i mamy święta pełną parą. Zresztą soundtrack oparty praktycznie wyłącznie na hitach wspomnianej gwiazdy sceny muzycznej to strzał w dziesiątkę.
Zaskoczyła mnie całkiem ciekawa wymowa obrazu. Ten, ku mojemu zdziwieniu, wcale nie próbuje nam opchnąć kolejnej łzawej historyjki o miłości. Owszem, pojawia się tu lekko zarysowany romans, ale jego wymowa traktuje o akceptacji siebie samego i miłości do życia. Bohaterka przez cały film zmaga się i siłuje sama ze sobą. Po wypadku nie wie kim jest i czuje się obco we własnym ciele. Straciła też cel w życiu. W wyniku tego odgrodziła się wysokim murem od znajomych i przestała mieć wobec siebie jakiekolwiek, nawet te podstawowe, oczekiwania. Kate zaczęła podchodzić do życia w bardzo płytki sposób. Chciała, aby każdy był nią zainteresowany, poświęcał jej czas, jednakże nie dając od siebie nic w zamian. Bardzo wygodne, lecz również lekkomyślne postępowanie. Tak bardzo więc skupiła się na sobie oraz pragnieniu bycia zawsze w centrum uwagi, że zapomniała o tym, ile szczęścia można czerpać pomagając innym i nie oczekując niczego w zamian. Zdała sobie sprawę, iż ona także potrzebna jest swojej rodzinie – mamie, tacie, a nawet siostrze. O czym więc jest film? Scenarzyści starają się nam powiedzieć, iż źródło szczęścia nie leży tylko w zaspokajaniu własnych potrzeb. Te można odnaleźć pomagając innym, a co za tym idzie, również lepiej zrozumieć samego siebie.
Kadr z filmu "Last Christmas" (źródło: materiały prasowe)
Film może się również poszczycić przyzwoitymi aktorskimi występami. Emilia Clarke to jednocześnie odpychający darmozjad i urocza, dobroduszna niezdara. W trakcie seansu przeobraża się z brzydkiej gąsienicy w pięknego motyla. Dosłownie. Emerytowana Matka Smoków doskonale radzi sobie w omawianym filmie kreując postać, która po pierwszym, niezbyt dobrym wrażeniu, wraz z biegiem czasu bez problemu zyskuje sympatię widzów. Aktorka dobrze przedstawiła przemianę swojej bohaterki. Wypadła wiarygodnie zarówno w roli pyskatej, rozwiązłej, a także gardzącej życiem oraz potrzebami innych ludzi złośnicy, jak i uczuciowej, nieco zagubionej czy też poszukującej celu i zrozumienia, sympatycznej dziewczyny. Brawo. Na ekranie towarzyszy jej Henry Golding, który stanowi silną podporę. Jego postać to nie tylko atrakcyjny, uroczy facet, ale też nieco ekscentryczny, a co za tym, intrygujący mężczyzna, o niejasnych motywach działania. W tle znajdują się Emma Thompson i Michelle Yeoh, które pełnią przede wszystkim rolę humorystyczną. Ich postacie są stereotypowe, ale umiejętnie zastosowane przez scenarzystów, potrafią szczerze rozbawić.
„Last Christmas” to miła, kilkudziesięciominutowa rozrywka cechująca się świetnym, gwiazdkowym klimatem, która jest, jak znalazł na grudniowy, niewymagający seans. Jeśli szukacie romantycznej historii ze szczyptą niewymuszonego humoru i nutką prawdziwych wzruszeń, to czym prędzej bierzcie za rękę swoją drugą połówkę i ruszajcie dziarskim krokiem do kina lub zasiądźcie kiedyś przed ekranami telewizora. Spędzicie razem przyjemne 90 minut, nastroicie się odpowiednio do świąt Bożego Narodzenia oraz odpoczniecie po długim i męczącym roku.
Ocena: 6,5/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
*Autor recenzji publikuje też na portalu MoviesRoom.pl oraz Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Last Christmas" – Last Christmas I gave you my heart
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski
„Głębia strachu” to całkiem sprawnie zrealizowane kino katastroficzne z odcieniami grozy. Zapnijcie więc pasy, bo twórcy mają zamiar zabrać Was na intensywną, pełną wrażeń podróż z dreszczykiem emocji. Wycieczka szczególnie sprawdzi się w przypadku zagorzałych fanów nurkowania oraz zwolenników nieskomplikowanych opowieści, oczekujących po oglądanych przez siebie obraz
Mike Lowrey i Marcus Burnett wracają z piskiem opon po niemal 20 latach zasłużonej emerytury i, mimo iż jeden posiwiał, drugiemu zaś urósł brzuszek, ciągle nie powiedzieli ostatniego słowa, a ich nowe przygody bawią równie dobrze, jak kiedyś. Gotowi na kolejny rozdział z życia tytułowych Niegrzecznych Chłopców?
Hej, tu Harley! Co tam u Was? Jeszcze nie byliście na seansie? Jaka strata… Marsz do kina! Oj, przepraszam, nakrzyczałam na Was? Nie, to była tylko sugestia. Mam dla Was parę ciepłych słów o nowym filmie ze stajni DC. Będzie Joker? Nie do cholery, Pan J. mnie zostawił, tak, mówię prawdę, czemu nikt mi nie wierzy? To film o mnie, mojej emancypacji w Gotham i znajdywani
Od czasu przeniesienia na srebrny ekran rywalizacji Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, zacząłem z większym zainteresowaniem wyglądać filmów o tematyce wyścigów samochodowych. I nie mam tu na myśli będącej na topie serii „Szybcy i wściekli”, o nie. Po głowie krążą mi obrazy ukazujące sportową rywalizację i wielkie ikony światowej sceny współzawodnictwa. Takim filmem okazał
Jestem chyba jednym z nielicznych widzów, który stanowczo krzyczał: Nie!, gdy tylko dowiedział się o planach realizacji kolejnej odsłony mroźnej opowieści. I nie chodzi tutaj o głośną wrzawę wokół orientacji seksualnej Elsy. Od lat jestem fanem wytwórni Disneya i znam mnóstwo jej produkcji. W związku z powyższym, zauważyłem przez lata pewną niepokojącą tendencję. Disn
Polecamy podobne artykuły
Powieść autorstwa Jojo Moyes światło dzienne po raz pierwszy ujrzała w 2012 roku. Wielu osobom klimatem przypominać może twórczość Nicholasa Sparksa lub Cecelii Ahern. Ich książki również doczekały się własnych, lepszych bądź gorszych ekranizacji. Po czterech latach oczekiwania „Zanim się pojawiłeś” doczekała się własnego miejsca w kinematografii. Co więcej, na plakac
Teraz czytane artykuły
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskompliko
Wydaje się, że likantropia to temat już tak bardzo przez świat kina i literatury wyeksploatowany, że nie da się nic więcej ciekawego o tym opowiedzieć. Ostatnio wilkołaki walczyły i kochały, choćby w sadze „Zmierzch” Stephenie Meyer czy straszyły w filmowym uniwersum „Underworld”. Mimo to nadal, jak udowadnia nastoletnia Joseline K. Aftanska (właśc. Justyna Aftańska),
Genialny wynalazca, umysł porównywalny do wielkiego Leonarda da Vinci. Zapomniany i jednocześnie oszukany przez ludzkość, a to przecież jemu zawdzięczamy istnienie prądu zmiennego, radia, internetu, telewizji, a to tylko kilka spośród 300 patentów jego autorstwa.
Ed i Lorraine Warren zasłynęli w Stanach Zjednoczonych jako badacze zjawisk paranormalnych. W filmie „Obecność” możemy zapoznać się z ich najtrudniejszą sprawą (na potrzeby kina nieco ubarwioną). W tym artykule dowiecie się nieco o tym ekscentrycznym małżeństwie oraz o pewnej nawiedzonej lalce i kłopotach rodziny Smurlów.
Polskie seriale gatunkowe są coraz lepsze. Odważne stwierdzenie? Tak. Ale to żaden fake news, to prawda. Niechaj tego przykładem będzie niedawny „Ślepnąc od świateł”, „Rojst”, czy pierwszy sezon (kolejny podobno już nie tym samym poziomie) „Belfra”. „Wataha” od HBO także należy do grupy tych sprawnie nakręconych i intrygujących produkcji. Mająca własny europejski stem
Hej, dziś przedstawiamy fajny kanał na Youtube związany z motoryzacją czyli MotoBieda.
Czy przesądy wpływają na nasze życie? Czy wierzymy w przesądy i czy się spełniają. Na co powinniśmy zwracać uwagę by uchronić się od zła i przyciągnąć dobro?
Pochodzi z niewielkiej miejscowości Połomia położnej w województwie śląskim i ma pasję, którą od dwóch rozwija i w której się spełnia. A jest nią fotografia. Damian Andreczko robi zdjęcia otaczającej przyrodzie, zwierzętom oraz ludziom. W ten sposób zatrzymuje na chwilę czas, sprawiając, że to, co ulotne przetrwa w pamięci. Przeczytajcie, co opowiedział o swoim hobby
Czy w mitach i legendach o wampirach tkwi małe ziarno prawdy? Czy istnieją medyczne wyjaśnienia tego fenomenu? Zanim zdecydujecie się na lekturę tego artykułu, zaopatrzcie się w kołek, czosnek i krzyż. Mogą się przydać.
Powszechnie uważa się, że rok 2011 był jednym z najlepszych dla miłośników gier komputerowych, a to ze względu na wysyp znakomitych tytułów. Może się okazać, że i bieżący rok zostanie zapamiętany podobnie. W minionych miesiącach doczekaliśmy się premier wielu świetnych gier, w tym m.in. „Batmana: Arkham Knight”, „Wiedźmina: Dzikiego Gonu”, „Metal Gear Solid V: Phantom
Jaką temperaturę ustawić na termostacie bojlera, aby zminimalizować opłaty za prąd? Opiszemy kilka ważnych zasad związanych z oszczędna pracą bojlera. Zmniejsz swoje rachunki za prąd.
4 lutego 2018 roku Krystyna Janda przekazała smutną informację – w wieku 83 lat odszedł od nas Wojciech Pokora. Ten lubiany aktor zachwycił kolejne pokolenia Polaków swoimi rolami komediowymi, zarówno w telewizji, jaki na dużym ekranie. I choć wiele razy grywał na deskach teatru, to w pamięci widza na zawsze pozostał Marysią, docentem Furmanem czy Żorżą Ponimirskim.
Cywilizacja sumeryjska oraz jej kontynuatorki uchodziły za niezwykle rozwinięte pod wieloma względami. Sumerowie, a raczej bogowie wnieśli ogromną wiedzę do świata ludzkiego, przyczyniając się do rozkwitu nauki: architektury, astronomii, astrologii, budownictwa, matematyki, geografii, geometrii, a także zagadnień dotyczących metafizyki.
Rosyjska muzyka rozwijała się dwutorowo - jako obrzędowa muzyka instrumentalna i świecka wokalna (pieśni wojenne w X i XI w., w późniejszym okresie ujmowane w cykle bylin, pieśni dworskie wykonywane przez tzw. bajanów na dworach książęcych) oraz jednogłosowa muzyka cerkiewna (znamiennyj razspiew - nazwa pochodzi od znamion, znaków pisma muzycznego).
Fizyczne realia są ekspresją świata energetycznego (kwantowego). Ponieważ ludzki rozum potrafi dekodować tylko niewielką ilość ogólnie istniejących fal elektromagnetycznych, widzimy zaledwie mały wycinek wszechświata. Tymczasem na niewidzialnym dla większości ludzi poziomie, energie świadomości manifestują swoją obecność w najróżniejszy sposób.
Nie jestem zapalonym fanem musicali, zawsze preferowałem gatunki filmowe, w których śpiew jest wyłącznie dodatkiem, a nie jego głównym daniem. Cóż, taka moja natura. Niemniej jako krytyk filmowy nie raz miałem przyjemność z obrazami wliczającymi się w ten szanowany przez wielu kinomanów gatunek i, co najważniejsze, każdy z nich oceniłem pozytywnie, często chwaląc nie
Mini-recenzja mini-filmu Eugene'a Greena, który opowiada autentyczną anegdotę z życia znanego XX w. poety i zawiera jedną z najbardziej absurdalnych scen egzorcyzmu w historii kina oraz pokazuje jak poezja może pokonać nawet największy światowy koncern.
DNA – kwas deoksyrybonukleinowy – jest nośnikiem informacji genetycznej i warunkuje poprzez konkretnie zapisane informacje nasz wygląd zewnętrzny, podatność na dane choroby, kolor włosów, skóry i wiele innych cech fizycznych ludzi.
Nowości
Godzinny wykład profesora Krzysztofa Pyrcia na temat koronawirusa. Profesor Pyrć bardzo ciekawie przedstawia wszystkie cechy koronawirusów. Zapraszamy do oglądania!
Żyjąc dziś w wolnej Polsce, niełatwo oceniać decyzje ludzi sprzed kilkudziesięciu lat. Co innego, kiedy owe decyzje podejmowali nie zwykli mieszkańcy naszego kraju, a ludzie pełniący ważne funkcje, zasiadający na rządowych stołkach w czasach bardzo niepewnych. Ich czyny podlegają głębszej analizie. Weźmy chociażby pod uwagę Józefa Becka – ministra spraw zagranicznych,
Ma dopiero 35 lat, a już dał się poznać, nie tylko jako idący pod prąd reżyser, ale także jako zdolny scenarzysta i ambitny człowiek. Z rodzinnej Gdyni wyruszył do Paryża i Los Angeles, aby tam ukończyć szkoły filmowe. Zaczynał od ciekawych dokumentów („Moja wola”, „Niepowstrzymani”), a w 2016 zaskoczył, a niektórych zszokował, „Placem zabaw” – zainspirowanym prawdziw
„Niemożliwe nam się dostało. Nie ma powodów do łez. A każdy mówi, że mało. Musisz więcej niż chcesz” – śpiewa, w refrenie tytułowego, drugiego, singla debiutanckiego albumu, duet Kwiat Jabłoni. Faktycznie niemożliwe się im przydarzyło – mogą płakać, ale tylko ze szczęścia i osiągnęli to, co bardzo chcieli. Są młodym rodzeństwem. Zaczynali w marcu 2018 roku na YouTubie
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Koronawirus spędza sen z powiek Polaków i powoli staje się elementem… popkultury. Możecie zakrzyknąć, ale jak to! To nie wypada, aby o nim opowiadać żarty, wstawiać memy czy śpiewać. Ale co w tym złego? Warto przecież rozładowywać napiętą i ponurą atmosferą, i jednocześnie edukować. Tak zrobiła młodzież z Włocławka – kilku chłopaków z grupy California Park, trenującyc
Artykuły z tej samej kategorii
Polski slasher – przecież to brzmi, jak przerażający oksymoron. I gdyby ktoś kilka lat temu stwierdził, że zostanie zrealizowany, to bym mu powiedział, by więcej nie ćpał. A nawet, jeśli uwierzyłbym w te słowa, to na pewno jedyną obroną przed tą produkcją byłaby ucieczka, gdzie pieprz rośnie. Tymczasem nie dość, że slasher (towar deficytowy) się narodził, to jeszcze –
Zdecydowanie najważniejsza polska premiera stycznia już za nami. Mowa tu oczywiście o filmie „Psy 3. W Imię zasad” Władysława Pasikowskiego. Koniec trylogii, która swój początek miała w pierwszej połowie lat 90. XX wieku, zdobył bardzo skrajne recenzje. Wielu krytyków oceniło kontynuację legendy jako totalną szmirę, są też tacy, dla których to bardzo porządne kino sen
Kino grozy w ostatnich latach może być kojarzone na dwa sposoby. Pierwszymi z nich są filmy komercyjne, nastawione wyłącznie na zysk, często kiczowate („Zakonnica”, „Annabelle: Narodziny zła”). Jednak na szczęście na scenie mamy graczy świetnych, którzy już od jakiegoś czasu darzą nas swoimi wybitnymi horrorami. Mowa tu o Arim Asterze („Dziedzictwo. Hereditary”, „Mids
Netflix szaleje, jeśli chodzi o końcówkę 2019 roku. W listopadzie dostaliśmy „Irlandczyka”, fenomenalną gangsterską opowieść Martina Scorsese. Na początku grudnia natomiast w pakiecie platformy znalazł się dramat o rozwodzącej się parze, czyli „Historia małżeńska”, który również został świetnie odebrany. A 20 grudnia na Netflixie swoje premiery miały także dwie bardzo
Niegdyś krótką historyjką miał się stać, ale ostatecznie w długi metraż się przeobraził. 30 listopada pojawić się miał, ale ostatecznie, „ulepszony”, 7 grudnia przybył. „Coś się kończy, coś się zaczyna” – takowy był tytuł pewnego opowiadania. Jakże trafna to sentencja w przypadku „Pół wieku poezji później”, w którym wydarzenia rozgrywają się ćwierć wieku po tych z sag
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2020 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.502