
1 556
1 671 min.
Recenzje filmów
bartoszkeprowski (3197 pkt)
1096 dni temu
2020-12-04 12:59:09
Szczerze, po obejrzeniu zwiastuna obrazu, moje serce momentalnie wypełniło się tęsknotą za zimowym krajobrazem oraz bożonarodzeniową atmosferą. Skuszony zapowiedzią, chwyciłem za produkcję już w dniu jej polskiej premiery na platformie Netflix i naprawdę nie żałuję swojego wyboru. Film „Pan Jangle i świąteczna podróż” okazał się świetną, familijną przygodą pełną magii, którą z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim widzom, ceniącym kino na wysokim poziomie.
Kadr z filmu "Pan Jangle i świąteczna podróż" (materiały prasowe/Netflix)
Po pierwsze w nowym obrazie Netflixa ujęła mnie naprawdę pomysłowa narracja. Otóż obserwujemy dwójkę przekomarzających się pomiędzy sobą dzieci, które następnie stają się odbiorcami pewnej nieprawdopodobnej świątecznej baśni, snutej przez starszą oraz, niech skonam, jakże intrygującą kobietę. Zasiadamy więc pomiędzy małoletnią widownią i razem z nimi zostajemy wciągnięci do magicznego świata pana Jangle. Przed naszymi oczami staje spowite w śniegu miasteczko tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Widzimy uradowanych mieszkańców oraz pewien niesamowity sklep z zabawkami. Pomimo znajdujących się w pomieszczeniu cudów techniki, to niewątpliwie intrygujący właściciel wraz z jego oddaną rodzin najbardziej przykuwa uwagę kupujących. Pełni życia, szczęścia oraz pasji wynalazcy, zarażają ludzi swoim pozytywnym nastrojem. Śpiewom i swawolom nie ma końca. Niestety nic nie trwa wiecznie. Gdy pan Jangle dostaje wyjątkową przesyłkę, dzięki której zrewolucjonizuje przemysł zabawkowy, nad jego domem zaczynają zbierać się ciemne chmury. Podczas gdy genialny wynalazca tworzy żywą zabawkę, jego osamotniony pomocnik jest rozgoryczony kolejnymi niepowodzeniami i brakiem zainteresowania ze strony swojego mentora. Zatem pod namową złotoustej laleczki – postanawia ukraść książkę z pomysłami utalentowanego wizjonera i zbiec razem z jego przełomowym dziełem, by utrzeć mu nosa. Od tego wydarzenia, życie pana Jangle gwałtownie legnie w gruzach… Bohater traci swój nadzwyczajny dar pozwalający mu tworzyć nietuzinkowe rzeczy, odseparowuje się od rodziny, jego sklep w końcu upada, a on sam pogrąża się w samotności, stając zgorzkniałym starcem. Lata mijają, aż pewnego dnia dostaje ultimatum – jeśli do kolejnych świąt Bożego Narodzenia nie wymyśli nowej, niezwykłej zabawki, ciążące na nim długi zbiorą swoje żniwo w postaci przejęcia zakładu bohatera… Wszystko wydaje się stracone… chyba że pewna mała dziewczynka, która właśnie zjawiła się u progu domu, wyciągnie Jangle’a z marazmu i rozbudzi w nim na nowo utraconą dawno temu pasję.
Powiem tak, mimo iż fabuła filmu w żadnym stopniu nie jest odkrywcza, to jej śledzenie sprawia ogrom przyjemności. Historia przede wszystkim koncentruje się na postaci pana Jangle. Obserwujemy jak niegdyś pełen pasji wynalazca, który obecnie przypomina cień tamtego człowieka, pod wpływem swojej wnuczki zaczyna na nowo żyć. Rezolutna dziewczynka powolutku ociepla zmarznięte serce staruszka. Dzięki niej Jangle ponownie otwiera się na ludzi i otaczający go świat, jak również zaczyna czerpać radość ze zwykłych i małych rzeczy. Wraca też wspomnieniami do porzuconej lata temu córki, którą przecież wciąż kocha z całego serca. Poza tym młoda dama przywraca mu dawno utraconą wiarę w jego umiejętności. Muszę przyznać, że wewnętrzną przemianę głównego bohatera ogląda się naprawdę bardzo dobrze. Dużo tutaj szczerych emocji – wzruszeń, śmiechu, czasem odrobiny nostalgii, tęsknoty i smutku, jak również nadziei oraz wiary.
Kadr z filmu "Pan Jangle i świąteczna podróż" (materiały prasowe/Netflix)
Przedstawiona w filmie historia jest przemyślana i umiejętnie poprowadzona. Bije od niej zniewalający świąteczny klimat, któremu trudno się oprzeć. Ponadto w produkcji ciągle coś się dzieje. Mimo iż jej głównym tematem jest przemiana pana Jangle, to występuje tutaj całkiem szeroki wachlarz wątków bocznych, zdecydowanie mniej istotnych, ale z powodzeniem rozbudowujących oglądaną przez nas opowieść. Za przykład może posłużyć zakochana po uszy w panu Jangle listonoszka Johnston, będąca główną siłą komediową obrazu. Sceny z jej udziałem są pełne wyolbrzymionego dramatyzmu, a co za tym idzie, niewymuszonego humoru, który pozwala rozładować napięcie po smutniejszych fragmentach omawianej opowieści. Kolejnym przykładem jest Gustafson. Zagubiony facet kierowany nieuzasadnioną nienawiścią do swojego mentora, Pana Jangle, napędzaną przez żywą zabawkę – Dona Juana Diego. To bardziej skomplikowany wątek, na podstawie którego możemy dojść do refleksji, iż czasem zbyt pochopnie oceniamy ludzi i zdecydowanie zbyt łatwo ulegamy wpływom. Ostatni przykład, jaki chce jeszcze omówić, dotyczy Jessicy Jangle – córki głównego bohatera. Mimo iż wynalazca odtrącił ją, z powodu rozpaczy, w której bezpowrotnie się zatracił, to nigdy nie przestał kochać. Jessica z kolei cała czas cierpliwie czekała. Chociaż zachowanie ojca sprawiło jej ból, to nie powstrzymała wnuczki przed spotkaniem z głównym bohaterem. Miała też nadzieję, że tata kiedyś jeszcze sobie o niej przypomni i ponownie będą szczęśliwą rodziną. To bardzo wzruszający wątek. I ku mojemu zaskoczeniu, bohaterowie nie obwiniają się, mimo że mają do tego uzasadnione podstawy. Owszem, dużo tutaj żalu i wylanych łez, lecz miłość łączącą tę dwójkę jest o wiele silniejsza niż doznane na skutek niewłaściwych wyborów cierpienia.
Kadr z filmu "Pan Jangle i świąteczna podróż" (materiały prasowe/Netflix)
Niewątpliwym atutem produkcji jest oprawa audiowizualna. Scenografia zwala z nóg. Świąteczne krajobrazy kontrastują z upadającym sklepem pana Jangle oraz prawdziwą fabryką snów Gustafsona. Do tego dochodzą rewelacyjnie zaprojektowane kostiumy. Po prostu bajka, dosłownie i w przenośni. Niemniej wisienką na torcie są tutaj taneczne oraz wokalne popisy. Netflix kolejny raz pokazuje, że ma talent do tworzenia musicali. Taneczne przedstawienia bez dwóch zdań zapierają dech w piersiach. Podobnie jest z piosenkami. Wszystkie zrealizowane są z przytupem. Niektóre są pełne radości – „This Day”, inne są wyrazem smutku i goryczy wykonujących je bohaterów – „Make It Work” czy „With Love”. Niestety polski przekład zupełnie nie trzyma poziomu oryginału. Nie zrozumcie mnie źle. Ogólnie piosenki w polskim przekładzie są w porządku, przetłumaczono je i zaśpiewano poprawnie. Niestety w porównaniu z pierwowzorem wypadają bardzo blado. Brakuje w nich magii, która czaruje w oryginalnym przekładzie oraz wyrazistych uczuć. Jeśli macie więc wybór pomiędzy polską lub pierwotną wersją filmu, zdecydowanie polecam drugą opcję. Nie będziecie zawiedzeni.
Warto również wspomnieć o efektach specjalnych. Tych w omawianej produkcji nie brakuje. Gadające lub szybujące zabawki, spektakularna ucieczka z fabryki snów Gustafson, a nawet bitwa na śnieżki. Efekty specjalne robią wrażenie i, co dla mnie jest dość zaskakujące, stoją na wyższym poziomie niż te, które mogliśmy oglądać w „Mulan”. Niezmierne przypadły mi do gustu przejścia pomiędzy kolejnymi rozdziałami snutej opowieści. Zostały zrealizowane w formie rozkładanej książki z ruchomymi elementami – coś pięknego. Do tego muszę wspomnieć o przedstawieniu nietuzinkowego daru głównego bohatera oraz jego wnuczki. Całkiem niezły pomysł.
Kadr z filmu "Pan Jangle i świąteczna podróż" (materiały prasowe/Netflix)
Być może na moją bardzo wysoką oceną filmu ma wpływ panująca już niemal od roku pandemia, skrywająca Ziemię niczym całun smutku i rozgoryczenia. Nietrudno zauważyć, że w dobie strachu przed nieznanym wirusem i wszechobecnej izolacji, mającej zapewnić bezpieczeństwo, na gwałt potrzebujemy drobnych gestów współczucia czy zwyczajnej ludzkiej życzliwości. „Pan Jangle i świąteczna podróż” dostarcza widzom tego, czego obecnie potrzebują najbardziej. Nadziei na lepsze jutro. Bohater filmu pogrążony w swoim smutku i rozpaczy wyzbył się wszelkich złudzeń na temat swojej przyszłości i z pokorą przyjmował to, co zgotował mu los. Niemniej dzięki małej dziewczynce odzyskał radość z życia, odmroził swoje serce i z nadzieją spojrzał w przyszłość, która otworzyła przed nim wachlarz nowych możliwości. Jeśli celem filmu „Pan Jangle i świąteczna podróż” miało być podniesienie ludzi na duchu i uświadomienie im, że życie, mimo iż nie zawsze jest różowe, to wspólnymi siłami jesteśmy w stanie pokonać wszystkie przeciwności losu oraz wyjść cało z każdej niedoli, to w mojej opinii zrealizował go w stu procentach. Nie sądzicie? I choć życie niewiele ma wspólnego ze świąteczną bajką, to żadna przeszkoda nie jest wieczna, a wzajemne wsparcie oraz zrozumienie potrafią zdziałać cuda!
Ocena: 9/10
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
*Autor recenzji publikuje też na portalu Filmweb.pl pod nickiem bartez13_17
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - "Pan Jangle i świąteczna podróż" – Dzwonią dzwonki sklepu pana Jangle
Więcej artykułów od autora bartoszkeprowski

"Belle" – Piękna historia przemocy - Recenzje filmów
Gdybyś poznał czyjąś tajemnicę. Dostał możliwość zadecydowania o czymś losie. Co byś zrobił? Naraziłbyś swoje imię dla dobra tej osoby, a może zapomniał o całej sytuacji? Rzadko kiedy po obejrzeniu zwiastuna czuję, iż konkretną produkcję wręcz muszę obejrzeć. Tak było w przypadku tajemniczej animacji „Belle”. Zwiastuny przedstawiały przepiękną postać i zapowiadały porywającą historię. Skuszony zapowiedzią ruszyłem na seans i… nie żałuje ani chwili spędzonej z Belle. Tę randkę zapamiętam na długo. Było w niej coś magicznego, pouczającego i wzruszającego. To kolejna perełka z Kraju Kwitnącej Wiśni, która jest obowiązkową pozycją dla każdego szanującego się fana animacji.

"Super Mario Bros. Film" – Gdzie Księżniczka nie może, tam hydraulika z grzybem pośle! - Recenzje filmów
"Super Mario Bros. Film" to przykład, że można zrobić udaną ekranizację gry wideo, która nie tylko zaspokoi oczekiwania fanów pierwowzoru, lecz również przypadnie do gustu nieobeznanej z tematem widowni. Dlaczego zatem to właśnie Nintendo może się pochwalić wspomnianym powyżej wyczynem i z politowaniem spojrzeć w stronę pozostawionej daleko w tyle konkurencji? Otóż japoński gigant doskonale wiedział, w jaki sposób przekuć swoją wieloletnią serię o małym, wąsatym hydrauliku w pełną pasji oraz licznych odniesień do pierwowzoru animację, godną tytułu najlepszej adaptacji gry wideo.

"Suzume" – Taka Piękna katastrofa - Recenzje filmów
Nowe dzieło Makoto Shinkai to kolejna kinematograficzna perełka. Reżyser ma bowiem smykałkę do snucia angażujących historii wzbogaconych elementami fantasy oraz przepiękną stroną audiowizualną. Wszak nie od dziś wiadomo, że japońskie animacje cechują się zdecydowanie dojrzalszą, bardziej emocjonującą oraz pouczającą opowieścią niż obecne dzieła ogromnie popularnej fabryki Myszki Miki. Żałuję tylko, iż pomimo niewątpliwego sukcesu w Kraju Kwitnącej Wiśni, na zachodzie nie zyskują uzasadnionego rozgłosu. Nie wspominając o Polsce. Nie dawno mogliśmy gościć w kinach niezwykle wzruszającą „Belle”. Zakochałem się w bohaterce, jak i jej perypetiach, bez reszty. Byłem skłonny wówczas powiedzieć, iż żadna inna animacja nie wywrze już na mnie takiego samego wrażenia. Byłem w błędzie. „Suzume” od twórcy „Twojego imienia”, to jak dotąd najlepszy film tego roku i wcale nie przeszkadza mu w tym fakt, iż dla niektórych kinomanów będzie zwyczajną animacją.

Piękny Wrocław i niesamowite Skalne Miasto! - Ciekawe miejsca
Wrocław to jedno z najpiękniejszych polskich, jedynych w swoim rodzaju, miast, o czym mogłem się niedawno przekonać, spacerując po jego malowniczych uliczkach. Już dworzec potrafi ująć swoim wykonaniem. Przypomina bowiem z zewnątrz bardziej średniowieczny zabytek niż budynek codziennego użytku. Do tego atrakcyjność Wrocławia potęguje możliwość wybrania się do magicznego Skalnego Miasta położonego niedalekiej polskiej granicy, u naszych czeskich sąsiadów. W sezonie wiosennym i letnim dostaniemy się tam pociągiem Kolei Dolnośląskich. Mam nadzieję, że dzięki moim zdjęciom poczujecie czar wrocławskich krasnali oraz urok niezwykłego Skalnego Miasta!

"Raya i ostatni smok" – Przebaczenie, zaufanie i wiara! - Recenzje filmów
Jestem ogromnym zwolennikiem animacji. Szczególnie Disneya, zarówno tych klasycznych, jak i nowoczesnych. Nie da się ukryć, iż wspomniana wytwórnia potrafi tworzyć piękne animacje z bogatym światem oraz mądrym przesłaniem. Ponadto często zwalają z nóg pod względem audiowizualnym. Mająca premierę na początku lipca „Raya i ostatni smok” to kolejna pozycja na miarę „Krainy Lodu”, „Zaplątanych” czy „Zwierzogrodu”. Ogromnie pomysłowa, stworzono z pasją i zachwycająca pełnokrwistymi bohaterami.
Polecamy podobne artykuły

"Last Christmas" – Last Christmas I gave you my heart - Recenzje filmów
Grudzień zawsze napawa mnie optymizmem. Temperatura spada, na dworze zaczyna prószyć śnieg, a sklepy i okolica wypełniają się świątecznymi ozdobami. W takim czasie zwyczajnie nie mam ochoty na poruszające trudne tematy produkcje, ponieważ sama atmosfera zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia po prostu temu nie sprzyja. W tym wyjątkowym okresie poszukuję nieskomplikowanych, miłych dla oka, radosnych w odbiorze obrazów, które mnie rozbawią, może czasem wzruszą, ale przede wszystkim zapewnią dobrą, niewymagającą myślenia rozrywkę. A jeśli do tego natchną do zrobienia czegoś albo zmienią nieco mój dotychczasowy pogląd na dane sprawy, to już w ogóle będę usatysfakcjonowany. Takim obrazem okazał się „Last Christmas” z Matką Smoków w roli głównej.

"Wyprawa na Księżyc" – W drodze do własnego serca - Recenzje filmów
Jestem naprawdę ogromnym fanem wytwórni Disney, lecz muszę też przyznać, że ostatnie animacje będące dziełem platformy Netflix stanowią silną konkurencję dla rodziców myszki Miki. Takim przykładem jest „Wyprawa na Księżyc”, która pod wieloma względami, wręcz miażdży przereklamowany sequel „Krainy Lodu”. Nie wierzycie? Cóż, wystarczy sięgnąć po wspomniany obraz, aby szybko wyjść z błędnego przekonania.
Teraz czytane artykuły

"Pan Jangle i świąteczna podróż" – Dzwonią dzwonki sklepu pana Jangle - Recenzje filmów
Zima za pasem, sklepowe wystawy pełne już świątecznych ozdób, a Mikołaj pewnie strzyże wąsy oraz podcina brodę. Przegotowania przed Bożym Narodzeniem ruszyły pełną parą. Nic więc dziwnego, że w listopadowej ofercie platformy Netflix pojawiły się już pierwsze świąteczne produkcje, a wśród nich „Pan Jangle i świąteczna podróż”, która zwróciła moją uwagę jedynie ze względu na nazwisko Foresta Whitakera – legendarnego czarnoskórego aktora.

Czym jest amelinum? - Zabawne
Zobaczcie czym jest amelinum. Zapytacie, co to jest lub do czego służy. W internecie pojawiło się wiele wyjaśnień tego określenia.

Nowoczesna Technologia Hybrydowego Oczyszczacza Powietrza! - Technologie
W Polsce powstało urządzenie zaprojektowane we współpracy z NASA. Nie, nie chodzi tutaj o ważny element statku kosmicznego, ale i tak taka informacja robi spore wrażenie. Mowa o modelu działającym przy pomocy najnowocześniejszej technologii, a służącemu do poprawiania jakości powietrza w mieszkaniach. Jest to jedyny tego typu produkt w naszym kraju. Co więcej wiadomo na jego temat?

Biesiada Kasztelańska we Włocławku 2013 – relacja - Fotorelacje
17 sierpnia we Włocławku odbyła się coroczna impreza plenerowa zorganizowana przez znaną wszystkim markę piwa. Słoneczna pogoda i gwiazda wieczoru Beata Kozidrak, przyciągnęły w okolice Hali Mistrzów tłumy Włocławian i przyjezdnych.

Technologia przyszłości – innowacyjne zabezpieczenie piły tarczowej - Technologie
Podobno 10 ludzi dziennie traci palce podczas cięcia piłą tarczową. Czy można zastosować nowoczesną technologię, by uratować im palce?
Nowości

Sentymentalna muzyczna podróż Donia i TKM'a do lat 90.! "Japońskie Zabawki" już w sieci! - Muzyczne Style
To dopiero był pojazdy! Nie pamiętacie? No to Doniu oraz TKM przeniosą Was w rapowym stylu do złotych lat japońskiej motoryzacji w swoim najnowszym singlu "Japońskie Zabawki".

MILENA przechodzi na "Drugi brzeg", a tam pop, rap i nowa miłość! - Muzyczne Style
Ukazał się najnowszy singiel Mileny pt „Drugi brzeg”. Milena to ukraińska wokalistka mieszkająca od wielu lat w Polsce. Jej pasją jest śpiew i taniec. Szuka nowoczesnych brzmień, a jej charakterystyczny głos zapada w pamięć. „Drugi brzeg” to popowy utwór, w którym autor tekstu – Karol Januszkiewicz – rapuje razem z artystką. Kompozytorem jest Piotr Ostrowski.

"Niebieskooki samuraj" – Zemsta rysowana mieczem - Seriale
Słyszycie Netflix, myślicie „kolejny serial bez ikry, średniak, jakich wiele, z poprawnością polityczną wylewającą się z ekranu niczym woda po pęknięciu tamy na rzece”. Z produkcjami aktorskimi faktycznie tak się często mają sprawy, ale w przypadku animacji jest zgoła inaczej. Był już dowód w postaci „Arcane” (historii dziejącej się w świecie gier z serii „League of Legends”) i „Cyberpunk: Edgerunners” (opowieść z uniwersum „Cyberpunka 2077”). W 2023 roku dołączą do tych tytułów „Niebieskooki samuraj”. I jest najlepszy! Ma taki klimat XVII-wiecznej Japonii (ach ta muzyka!), tak brutalne walki i taką głębię psychologiczną głównego bohatera, że nic, tylko bić pokłony!

Poznajcie OBYWATELI DT i zatęsknijcie za Krakowem... - Zespoły i Artyści
Pewien kwartet i jego pewna piosenka sprawiają, że każdy zauroczy się w stolicy Małopolski, choć miłość to będzie niełatwa. Bo „Kraków” ma swoje wady i zalety. Wszak jak pięknie i szczerze śpiewa Norbert Giza: „To miasto turystów, żebraków. Miejskiej inteligencji, studentów i cwaniaków. Kraków kocham, lubię, nienawidzę. Zawsze tęsknię... gdy długo nie widzę”. Jakże prawdziwe słowa, szczególnie dla kogoś, kto – tak jak wspomniany wokalista – żyje tam od 10 lat. Zatem nie ma co się zastanawiać – pakujcie walizki, czas ruszyć do krainy Smoka Wawelskiego, jednak najpierw warto odwiedzić Dąbrowę Tarnowską. Dlaczego? W tym mieście narodzili się bowiem Obywatele DT.

"Na mały palec": najnowszy singiel IGI robi furorę w sieci - Zespoły i Artyści
Poznajcie najnowszą muzyczną propozycję od IGI. "Na mały palec" to poetycka opowieść o niedokończonych historiach, które trwają w naszych sercach!

Olbrychski, Komorowska i Zanussi o Janku Nowickim, czyli piękny wieczór wspomnień! - Fotorelacje
Giganci kina – tak o nich mówi burmistrz Eugeniusz Gołembiewski (trudno się z nim nie zgodzić). I jest niezwykle dumny i szczęśliwy, że tych troje wspaniałych ludzi odwiedziło Kowal na Kujawach. Wszak Daniel Olbrychski, Maja Komorowska i Krzysztof Zanussi to faktycznie legendarne osobistości polskiej kultury. To właśnie tych troje spotkało się w dużej sali OSP z mieszkańcami miasteczka i jego okolic, aby w ramach festiwalu „Białe walce” powspominać, zmarłego w grudniu 2022 roku, Jana Nowickiego. Poniedziałkowy wieczór 27 listopada przejdzie do historii jako pełna anegdot z życia i twórczości Mistrza podróż w czasie.
Artykuły z tej samej kategorii

"Chłopi" – Wsi anielska, wsi diabelska - Recenzje filmów
„Cepelia, w której maczała swoje paluchy Sztuczna Inteligencja, malując każdą scenę w męczące oczy barwy”. Mniej więcej to sądzi o nowej adaptacji „Chłopów” Władysław Reymonta pewien znany krytyk filmowy. Powinien on uderzyć się w pierś i obejrzeć tę animację raz jeszcze. Tak, to ludowe rękodzieło, ale o dużej wartości artystycznej – choć bliskie książkowym opisom, to jednak na swój sposób uwspółcześnione, pozbawione kurzu osiadłego na dawnej księdze. Gdy kilka lat temu ponad 100 malarzy zabrało się do skrupulatnej pracy z pędzlem w dłoniach, to jeszcze nikt nie wiedział, że AI aż tak rozwinie się w roku 2023. Można zapytać po co? Czyż nie lepiej, aby powstał „zwykły” film fabularny bez tej otoczki? Nie, bo taki już nakręcono, a owa forma tylko dodała magii i innej, niepokojącej namacalności.

"Oppenheimer" – O człowieku, który stał się (anty)Prometeuszem - Recenzje filmów
Christopher Nolan zszedł na ziemię i zdetonował bombę – zrealizował film, w którym nie cofa bohaterów w czasie, nie każe im lecieć w kosmos ani zakradać się do snów. „Oppenheimer” to jego najbardziej ambitna produkcja, oparta na książce nagrodzonej Pulitzerem. Ale to żadne szpiegowskie kino czy rasowy thriller, choć pewne elementy takowych gatunków zostają tu przemycone. To bardziej opowieść o silnej jednostce, postawionej pod ścianą i mierzącej się z własnymi „demonami”. Trzygodzinny dramat, z polifoniczną narracją na trzech poziomach czasowych, gdzie istotne są przede wszystkim dialogi i monologi, a mimo to nie ma znużenia, nie patrzy się ciągle na zegarek (to robią postacie w filmie). Ma się natomiast poczucie obcowania z czymś, co ociera się o wybitność, lecz jednocześnie niektórzy mogą odnieść wrażenie, że do pełnej filmowej doskonałości czegoś zabrakło…

"Resident Evil: Witajcie w Raccoon City" – Shitty, Pasty - Recenzje filmów
Są takie dni w życiu, gdy od samego już przebudzenia wiemy, że nie będą to dobre dni: za oknem paskudna poniedziałkowa pogoda z zacinającym deszczem, głowa trochę pobolewa, ponieważ poprzedniego wieczoru przyszło nam wychylić o jeden kieliszek za dużo na spotkaniu ze znajomymi, woda w czajniczku gotuje się tyle czasu, że aż sprawdzamy czy się przypadkiem nie przypala, woda pod prysznicem z kolei, w zależności od regulacji, albo parzy nasze plecy niczym iskry z kuźni Hefajstosa, albo zamraża naszą skórę niczym cios od Sub-Zero. Mimo to, przygotowujemy się dzielnie do wyjścia, choć wiemy doskonale, że w pracy już ostrzą sobie na nas kły kierownicy wyższego szczebla czy brygadziści...

Pierwsze lody... czyli jak to jest z "Polityką"? - Recenzje filmów
Chyba mało ludzi nie widziało jeszcze najnowszego tworu Patryka Vegi pt. „Polityka”. A wśród tych, którzy widzieli, opinie są raczej w miarę podobne. Bo mówią, że to gniot, że totalna porażka, że stracony czas no i czego innego się w sumie po Vedze można spodziewać?

"Dziedzictwo. Hereditary" – Osaczeni - Recenzje filmów
„Dziedzictwo. Hereditary” to kolejny po „The Witch” oraz „To przychodzi po zmroku” znakomicie oceniany przez krytyków dreszczowiec od wytwórni A24, który stara się wyjść poza schematyczne gatunkowe ramy. Bo to bardziej duszny dramat o rodzinie zmagającej się z żałobą niż typowy straszak. Zrealizowany przez debiutanta przykład artystycznego kina, które z komercją ma niewiele wspólnego.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2023 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.914