Na początku muszę nadmienić, że Ruben Östlund dołączył do innych twórców, których filmy zostały nagrodzone Złotą Palmą dwa razy. Dzisiaj tych nazwisk jest aż dziewięć! A co do samego festiwalu, odbywającego się od zawsze na Lazurowym Wybrzeżu, to wiadomo, że nie tylko filmy przyciągają koneserów kina. To przecież również wspaniałe święto mody i liczne konferencje prasowe. Powtórnie zazdroszczę Michałowi Walkiewiczowi, że mógł zobaczyć na czerwonym dywanie przed Grand Théâtre Lumière gości i gwiazdy, ubrane w kreacje (wieczorowe suknie i smokingi) znanych projektantów i przybyłe z całego świata oraz miał możliwość porozmawiania z niektórymi artystami. Chciałbym kiedyś być także na miejscu publiczności, która ogląda ciekawe produkcje na plaży tuż po zmierzchu. Póki co, to tylko marzenia, ale kto wie, może się spełnią. Wybaczcie, że się rozmarzyłem. Pora wrócić na ziemię, a więc wymienić wszystkich laureatów oraz opisać ogólnie fabułę „Trójkąta smutku”.
Okazuje się, że produkcja, którą nagrodzono Złotą Palmą wcale nie jest określana przez krytyków jako arcydzieło. Na portalu Metacritic ma raptem średnią ocenę 66 na 100. Wspomniany Walkiewicz, czyli redaktor naczelny serwisu Filmweb stwierdził nawet, że „w ostatnim akcie reżyser ma do zaoferowania jedynie spiętrzone banały oraz fantazję o resecie zgniłej cywilizacji”. A jednak jury pod przewodnictwem francuskiego aktora Vincenta Lindona (w składzie byli także: brytyjska aktorka i reżyserka Rebecca Hall, szwedzka aktorka Noomi Rapace, amerykański reżyser Jeff Nichols, irański reżyser Asghar Farhadi, indyjska modelka i aktorka Deepika Padukone, włoska aktorka i reżyserka Jasmine Trinca, francuski reżyser i aktor Ladj Ly oraz norweski reżyser Joachim Trier) wybrało ten tytuł. Czyżby osoby decyzyjne były „kupione” samym czarnym humorem? Chyba coś jeszcze ich „chwyciło”, że akurat filmowi Ostlunda postanowili przyznać najwyższy laur (odpowiednik Nagrody Nobla w dziedzinie literatury). Okazuje się, że było kilka takich elementów. Po pierwsze to opowieść, która zmusza do myślenia. Po drugie łamane są w niej konwenanse, udowadniając, że nie ma klasy uprzywilejowanej. I wreszcie po trzecie – zaskakuje swoją sprawnością realizacyjną oraz przewrotnością. Podobno, bywa męczący, lecz koniec końców „fajnie” patrzeć, jak luksusowy jacht zaczyna tonąć, a załoga i pasażerowie (też influencerzy) muszą sobie radzić na bezludnej wyspie. W roli kapitana sam Woody Harrelson! To wydaje się ciekawsze niż obśmiewanie elitarnej grupy z „krainy sztuki współczesnej”. A skąd taki, a nie inny tytuł filmu? Nie, to nie jest nawiązanie do Trójkąta Bermudzkiego? To określenie, które często jest wypowiadane przez chirurgów plastycznych, dotyczące zabiegu wygładzania zmarszczek między oczami z wykorzystaniem botoksu.
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Warto jeszcze opowiedzieć o innych filmach, a dokładniej o obrazach pt. „Io” („Eo”) oraz „Close” („Blisko”). Dzieło Jerzego Skolimowskiego było jednym z dwóch, które wyróżniono Nagrodą Jury. Gdy spojrzy się na kadr albo plakat z tego filmu, to można złapać się z głowę. Ale jakże to? Osioł na pierwszym planie i zero ludzi! Faktycznie, co potwierdzają dziennikarze, w tym obrazie śledzimy losy osiołka, ale jednocześnie pochylamy się nad kondycją otaczającego świata, szczególnie traktowaniem zwierząt przez istoty ludzkie. Io oznacza odgłos wydawany przez to koniowate zwierzę i jest także jego imieniem. Jeżeli wierzyć szczęśliwcom, którzy już tę produkcję widzieli, będziemy mieć do czynienia z czymś hipnotyzującym. To film zainspirowany liryczną i refleksyjną klasyką kina francuskiego – „Na los szczęścia, Baltazarze!” Roberta Bressona z 1966 roku. Tutaj głównym bohaterem jest również osioł. Występuje on w cyrku z młodą artystką – Kasandrą (w tej roli Sandra Drzymalska), która troskliwie się nim opiekuje, a IO darzy ją bezwarunkową miłością. Niestety, kiedy po demonstracji przeciwników wykorzystywania zwierząt do cyrku wkraczają komornicy, owa dwójka przyjaciół musi się rozdzielić. Zwierzę trafia do stajni, a później jeszcze kilka razy zmienia właścicieli.
Osioł z filmu „Io” (fot. Cannes Film Festival)
84l-etni (!) Jerzy Skolimowski podczas odbierania nagrody zaskoczył niektóre osoby znajdujące się w Grand Théâtre Lumiere. Dlaczego? Otóż chciał podziękować swoim osiołkom, wszystkim sześciu. Okazuje się, że w tej wzruszającej włosko-polskiej koprodukcji zagrało aż tyle takich kuzynów konia, pochodzących z Włoch, mających charakterystyczny krzyż na plecach.
Ja jednak bardziej jestem zachęcony fabułą belgijskiego „Close” Lukasa Dhonta. Może dlatego, że przedstawia losy dwóch chłopaków oraz uczucie, jakim siebie darzą. Niby temat wałkowany już wiele razy, ale w tym przypadku jest pewnego rodzaju świeżość. Dramat ten ukazuje bowiem granice bliskości i przyjaźni nie między dorosłymi mężczyznami ani starszymi nastolatkami, a dzieciakami – chłopcami w wieku 13 lat. To bez wątpienia film dla wrażliwych widzów, który mimo baśniowo wyglądających szerokich kadrów, „atakuje” bolesną szczerością. Odziera dzieciństwo z niewinności. Muszę dodać, że Dhont już wcześniej, bo w 2018 roku był w Cannes. Wtedy jednak nie brał udziału w Konkursie Głównym. Swoją „Dziewczynę” zaprezentował w sekcji Un Certain Regard, otrzymując Złotą Kamerę za najlepszy debiut. Tamten film opowiadał o piętnastolatce, urodzonej w ciele chłopca, marzącej o zostaniu baletnicą. Podobają mi się słowa reżysera, którymi dziękował za wyróżnienie. „Dedykuję tę nagrodę odwadze i czułości tych, którzy wybierają miłość, a nie strach” – stwierdził. Brawo!
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Grand Prix, czyli Wielka Nagroda Jury została przyznana ex aequo. Powędrowała również na ręce Claire Denis – legendy francuskiego kina („Biała Afryka”). Reżyserka zrealizowała dramat pt. „Stars at Noon” – historię angielskiego biznesmena i amerykańskiej dziennikarki, uwikłanych w niebezpieczny labirynt spisków w Nikaragui. Musiała jednak obejść się smakiem, gdy odczytano werdykt w kategorii: najlepsza reżyseria. Tutaj nagrodzono słynnego Park Chan-Wooka. To urodzony w Korei Południowej filmowiec, który stworzył chociażby kultowego, brutalnego „Oldboya”. Czy dramat sensacyjny o zabójczym romansie między detektywem a podejrzaną wdową – „Decision to Leave” jest równie mocny? Nie wiem, ale nagroda mówi sama za siebie.
Według canneńskiego jury najlepszy scenariusz napisał, mający egipskie korzenie, Tarik Saleh. Jego szwedzki dramat polityczny pt. „Boy From Heaven” to podobno szokujący opis walk o wpływy, wydarzeń rozgrywających się w egzotycznym dla większości Europejczyków świecie islamskiego uniwersytetu Al-Azhar w Kairze.
Najlepszą aktorką okrzyknięto Zar Amir Ebrahim – irańską fotografkę, która zagrała w kryminalnym thrillerze Aliego Abbasiego „Holy Spider”. Z kolei najciekawszą rolę męską wykreował Sang Kang-ho w obrazie Kore-edy Hirokazu pt. „Broker” (opowieści snutej wokół losów małego dziecka pozostawionego w oknie życia). Kojarzycie go zapewne jako ojca w oscarowym „Parasite” Bonga Joona Ho.
W trakcie ceremonii przyznano również nagrodę dodatkową z okazji jubileuszu festiwalu. Otrzymali ją bracia Jean-Pierre i Luc Dardenne za film „Tori and Lokita” (para imigrantów lawiruje pomiędzy pracownikami belgijskiego socjalu a gangsterami).
Pozwólcie, że zakończę swój artykuł słowami Park Chan-Wooka, który pięknie podsumował ostatnie miesiące i lata w kinie, na które wpłynęła pandemia koronawirusa.
„Mieliśmy problem z komunikacją. Baliśmy się siebie nawzajem. Sale kinowe były puste. Było to dla nas bardzo skomplikowane, ale być może powoli widzowie powrócą do kin. Zwyciężyliśmy wirusa i jestem przekonany, że dzięki kinu zwyciężymy również strach przed gromadzeniem się w salach kinowych i życie znów powróci do normy”.
Oto nagrodzone tytuły i nazwiska Cannes 2022:
KONKURS GŁÓWNY:
Złota Palma:
"Triangle of Sadness", reż. Ruben Östlund
Nagroda Jury (ex aeuqo):
Jerzy Skolimowski ("Io")
Charlotte Vandermeersch, Felix Van Groeningen ("Le otto montagne")
Grand Prix (ex aeuqo):
Claire Denis ("Stars at Noon")
Lukas Dhont ("Close")
Reżyseria:
Chan-wook Park ("Decision to Leave")
Scenariusz:
Tarik Saleh ("Boy From Heaven")
Aktor:
Sang Kang-ho - "Broker"
Aktorka:
Zar Amir-Ebrahimi - "Holy Spider"
KONKURS FILMÓW KRÓTKOMETRAŻOWYCH:
Złota Palma:
"The Water Murmurs", reż. Story Chen
ZŁOTA KAMERA (nagroda za debiut):
"War Pony", reż. Riley Keough i Gina Gammell
NAGRODA SPECJALNA Z OKAZJI 75-LECIA FESTIWALU:
"Tori et Lokita", reż. Luc Dardenne, Jean-Pierre Dardenne
NAGRODA JURY EKUMENICZNEGO:
"Broker", reż. Hirokazu Kore-eda
Honorowa Złota Palma: Tom Cruise oraz Forest Whitaker
źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)
Więcej o festiwalu na oficjalnej stronie:
https://www.festival-cannes.com/en/
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję
Mogą Cię zainteresować odpowiedzi na te pytania lub zagadnienia:
Galeria zdjęć - Cannes 2022 – "Trójkąt smutku" ze Złotą Palmą. Ruben Ostlund ponownie uśmiechnięty!
Filman
777 dni temu
75 Festiwal w Cannes rozpoczął się od słów prezydenta Zełenskiego:
„Każdemu, kto mnie słyszy, mówię — nie rozpaczaj, nienawiść zniknie, a dyktatorzy umrą. Musimy odnieść to zwycięstwo i potrzebujemy kina, które będzie zawsze po stronie wolności”.
Warto o tym pamiętać, a tego zabrakło w tekście.
Dodaj opinię do tego komentarza
Więcej artykułów od autora pj
Ach te "Garbusy" i "Ogórki" – niemijająca pasja do starych i kultowych aut! - Ciekawostki motoryzacyjne
Maluchy, Syrenki, Polonezy i inne samochody, dzisiaj pachnące oparami retro, dawniej – w latach 90. – królowie i książęta szos. Czy całkiem zniknęły? O nie! Nadal można je spotkać, ale nie tyle na ulicach miast i miasteczek, co raczej na różnych zlotach dla miłośników motoryzacji. Do tej grupy należą też jakże popularne, jeszcze starsze, zabytkowe Garbusy i Ogórki. Co takiego mają w sobie te pojazdy, że ciągle są tak uwielbiane? Za odpowiedź na to pytanie wystarczą poniższe zdjęcia, z których bije magia starych aut marki Volkswagen. Ich wyjątkowość kryje się nie tylko w samym kształcie. One integrują pasjonatów – i tych najmłodszych, i najstarszych. Mają bowiem „duszę” i są traktowane niczym członkowie rodziny. O tym wiedzą np. uczestnicy zlotu odbywającego się nad Jeziorem Lubiechowskim na Kujawach.
Majestatyczny, choć smutny. Stary Dąb szypułkowy na Kujawach! - Intrygujące
W małej krainie Telążna Leśna stoi sobie na środku polany dąb wielki. Jak z baśni, czasy ostatnich królów pamiętający. Okazałe to drzewo, szypułkowym zwane. O gałęziach rozłożystych. W którym schronienie można znaleźć. Dlaczego zatem „smutne”?
Gliese 12b – nowa Ziemia? - Kosmos
Znajduje się „tylko” 40 lat świetlnych od nas. W skali kosmosu ta liczba wydaje się być mała, ale jeśli brać pod uwagą obecne możliwości technologiczne, to jednak daleko tam, oj daleko. Na Gliese 12b nie polecimy, lecz i tak powinniśmy „podziękować” NASA i ESA za to, że ich teleskopy odkryły na tę planetę. Co o niej wiemy? Czy faktycznie jest to Ziemia 2?
Cannes 2024: Złota Palma dla amerykańskiej "Anory", a Honorowa dla Lucasa! - Kultura
Za nami 77. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes, czyli wyjątkowo prestiżowy festiwal na świecie. Znaleźć się na nim to zaszczyt, a wygrać główną nagrodę to już całkiem powód do dumy. W tym roku ze Złotej Palmy cieszył się reżyser Sean Baker, bo to właśnie jego „Anora” zdobyła ten najwyższy laur w Konkursie Głównym. Radość była tym bardziej uzasadniona, gdyż to pierwsza od 13 lat produkcja ze Stanów Zjednoczonych, która zwyciężyła w Cannes (wcześniej było to „Drzewo życia”). Dla niektórych równie, jeśli nie mocniej, zaskakujący był też werdykt przyznania honorowej Palmy dla twórcy „Gwiezdnych wojen”!
Fanfilm na pustyni, czyli klimatyczny "Mad Max: Hope and Glory"! - Artykuły o filmach
Z filmami nakręconymi przez fanów za grosze bywa różnie. Mowa oczywiście o samej jakości – zdjęciach, grze aktorskiej czy scenariuszu. Jedno jest za to pewne, wszystkie łączy wielkie bijące serce pasjonatów – miłość do danego uniwersum albo bohatera. Było to już widać w polskiej produkcji o Wiedźminie, czyli „Pół wieku poezji później”. Podobnie jest przy „Hope and Glory” od Brightstone Pictures. Tutaj też zadziałał mniej lub bardziej każdy element. W oczekiwaniu na kolejne części sagi George’a Millera, w tym „Furiosę”, warto obejrzeć ten dostępny na YouTube fanfilm. Twórcom udało się bowiem zachować klimat postapo z kinowych widowisk o Mad Maxie i zgrabnie połączyć znane tropy. Inspirowali się przecież nie tylko wysokooktanowym „Fury Road”, ale także „Wojownikiem szos” i grą z 2015 roku od Avalanche Studios.
Polecamy podobne artykuły
Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty 2022 – co w programie? - Kultura
21 lipca wiele osób będzie wygrzewać się na plaży nad polskim morzem. Jednak nie kinomani – prawdziwi koneserzy filmów ambitnych. Ci będą inaczej spędzać wolny czas. Wybiorą się do Wrocławia, aby uczestniczyć w Festiwalu Nowe Horyzonty. To przecież dla nich – cytując Vita Corleone – propozycja nie do odrzucenia. Bo jakże inaczej nazwać możliwość obejrzenia 271 wymagających, przełamujących stereotypy i pobudzających intelektualnie filmów wysokiej jakości, trwających łącznie 24 965 minut! Jakich konkretnie tytułów mogą się spodziewać w danych sekcjach?
"IO" – Barwna Odyseja Pewnego Osiołka - Recenzje filmów
Niektórzy mówili, że banał. Inni twierdzili, że zbyt dziwne, a manieryzmy nie pozwalają wejść w tę historię. Jeszcze ktoś zauważył przeładowanie obrazami i nadmiarem interpretacji przy tak minimalistycznej narracji (niemalże braku dialogów). Cóż. Polskim krytykom filmowym czasem niełatwo dogodzić, ale za to Ci zza oceanu pieją z zachwytu. „IO” (ang. „EO”) otrzymał bowiem aż średnią 85 punktów w serwisie Metacritic. Co więcej, nominowano go do Oscara w kategorii film międzynarodowy. Jak więc jest z tym Osiołkiem? Kochać, pogłaskać i podać dłoń Jerzemu Skolimowskiemu? Przejść obok niego obojętnie? Ja, mimo dostrzegalnych wad, skłaniam się do tej pierwszej czynności.
"IO, IO, IO" – Jestem Osiołkiem i mam Orła! - Kultura
Wieczorem 6 marca w w Teatrze Polskim w Warszawie odbyła się jubileuszowa, 25. gala rozdania Orłów, czyli naszych rodzimych Oscarów. Najbardziej szczęśliwy był pewien... Osioł, gdyż otrzymał on aż 6 nagród z 11 nominacji. Warto tu sprecyzować, że chodzi o film, którego głównym bohaterem jest to czterokopytne zwierzę. Tyle Orłów dla pominiętego na Festiwalu w Gdyni „IO” Jerzego Skolimowskiego, to rodzaj rekompensaty. Kto jeszcze zwyciężył w poszczególnych kategoriach? Jakimi słowami tym razem wystrzelił ze sceny Maciej Stuhr? Odpowiedzi na te pytania i listę laureatów znajdziecie w poniższym tekście.
Cannes 2023: Złota Palma dla francuskiego filmu "Anatomy Of A Fall"! - Kultura
Gdyby film „Killers of the Flower Moon” Martina Scorsese brał udział w Konkursie Głównym na 76. Międzynarodowym Festiwalu w Cannes, to zapewne zdobyłby Złotą Palmę. Dlaczego? Krytycy byli niemal zgodni, że otrzymali arcydzieło, na które warto było czekać. Zresztą dziewięciominutowa owacja na stojąco mówiła sama za siebie. Jednak festiwalowe zasady są jasne, zatem najwyższy laur trafił na inne ręce – francuskiej reżyserki Justine Triet, która zachwyciła jury i dziennikarzy kryminałem pt. „Anatomia Upadku” tak bardzo, że zapomnieli o nieestetycznym uzębieniu Johnny’ego Deppa.
Cannes 2024: Złota Palma dla amerykańskiej "Anory", a Honorowa dla Lucasa! - Kultura
Za nami 77. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes, czyli wyjątkowo prestiżowy festiwal na świecie. Znaleźć się na nim to zaszczyt, a wygrać główną nagrodę to już całkiem powód do dumy. W tym roku ze Złotej Palmy cieszył się reżyser Sean Baker, bo to właśnie jego „Anora” zdobyła ten najwyższy laur w Konkursie Głównym. Radość była tym bardziej uzasadniona, gdyż to pierwsza od 13 lat produkcja ze Stanów Zjednoczonych, która zwyciężyła w Cannes (wcześniej było to „Drzewo życia”). Dla niektórych równie, jeśli nie mocniej, zaskakujący był też werdykt przyznania honorowej Palmy dla twórcy „Gwiezdnych wojen”!
Cannes 2021. Szokujący "Titane" nagrodzony Złotą Palmą! - Kultura
Rok temu na Lazurowym Wybrzeżu nie pojawiły się zachwycające swoim blaskiem gwiazdy. (mowa oczywiście o tych filmowych, bo nocne niebo było – jak zawsze – bardzo jasne). Prestiżowy i słynny Festiwal Filmowy w Cannes nie mógł się odbyć wiosną w tradycyjnej formie z powodu trwającej pandemii. Wielu miłośników światowego kina obawiało się, że 74. edycja także nie będzie zorganizowana. Na szczęście, choć z opóźnieniem, Cannes zostało jednak rozświetlone dzięki przybyłym aktorom, aktorkom, twórcom filmowym oraz „zrzuconej bombie”, czyli belgijsko-francuskiej produkcji pt. „Titane”! To właśnie ten odważny, metaforyczny, wwiercający się w głowę obraz otrzymał najważniejszy laur – Złotą Palmę.
70. Festiwal w Cannes 2017 za nami! - Kultura
28 maja zakończył się słynny Festiwal w Cannes. Była to jego 70. jubileuszowa edycja. O nagrodę główną, czyli Złotą Palmę konkurowało ze sobą 19 filmów. Ostatecznie zwyciężył obraz szwedzkiego reżysera Rubena Östlunda pt. „The Square”.
Teraz czytane artykuły
Cannes 2022 – "Trójkąt smutku" ze Złotą Palmą. Ruben Ostlund ponownie uśmiechnięty! - Kultura
Od 17 do 28 maja trwał, jubileuszowy 75. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes. Jak niemal co roku, okazał się wielkim świętem kina. Pokazano około 100 produkcji, w tym oczywiście nie tylko dzieła konkurujące ze sobą o najwyższy laur, ale także filmy dokumentalne i pozakonkursowe. Złotą Palmę otrzymała kąśliwa satyra na współczesne bogate społeczeństwo, czyli „Triangle of Sadness” w reżyserii Rubena Ostlunda. Co ciekawe, w 2017 roku ten szwedzki twórca zachwycił jury swoim „The Square”, także wygrywając Konkurs Główny i wypromował świetnego duńskiego aktora – Claesa Banga. Poza nim powody do zadowolenia mają m.in.: Jerzy Skolimowski i początkujący reżyser Lukas Dhont.
"Uciekaj!" – Moda na czerń - Recenzje filmów
Rose (Allison Williams) i jej chłopak Chris (Daniel Kaluuya) wybierają się do domu rodziców dziewczyny za miastem, aby ci mogli poznać wybranka córki. Jest tylko jeden szkopuł: pan i pani Armitage (Bradley Whitford i Catherine Keener) nie wiedzą, że mężczyzna jest czarny. Choć rozmowy momentami schodzą na niezręczne tematy (Obama był świetnym prezydentem, Tiger Woods to najlepszy golfista, alabastrowa cera jest passé...), summa summarum potencjalni teściowie zdają się być nastawieni życzliwie. Chrisa zdecydowanie bardziej niepokoi dziwne zachowanie służby. Zbiegiem okoliczności – również czarnoskórej.
Oko i związane z nim nieprzyjemne infekcje - Zdrowie i uroda
Jesień to miesiąc, kiedy z głębokiego snu budzą się różne choroby i dolegliwości. Boli ząb, atakuje angina, grypa czy zwykłe przeziębienie. Jakby tego było mało, to na oku, konkretnie na dolnej lub górnej powiece może zbudować się nieprzyjemna opuchlizna zwana jęczmieniem, a w zaawansowanej formie gradówką. Szczególnie uciążliwa jest dla ludzi z wadą wzroku i noszących szkła kontaktowe.
Ostatnie przesłanie, czyli o iluzji miłości… - Artykuły o filmach
„Nie widzisz tych wszystkich tragedii spowodowanych iluzją miłości…” – cynizm, przebijający ze słów Markizy de Merteuil doskonale oddaje stan ducha i światopogląd bohaterów „Niebezpiecznych związków”. Określa charakter powieści Choderlosa de Laclosa, dzięki której wkraczamy do świata arystokracji nurzającej się w zepsuciu, zaglądamy do epoki, w której panowała wszechobecna amoralność i brak zahamowań.
"Królowa łez", czyli wielki powrót Agnieszki Chylińskiej! - Zespoły i Artyści
Pod koniec września 2016 roku po siedmiu latach przerwy ukazał się nowy album Agnieszki Chylińskiej pt. „Forever Child”. „Królowa łez” to bardzo wpadający w ucho, nowoczesny, utrzymany w rockowym klimacie singiel promujący tę płytę. To jednocześnie powrót do korzeni. Tego, co najlepsze w brzmieniach piosenek Agi! Nietuzinkowy, mocny głos, dawny image rockowej chłopczycy plus mądry tekst mogą stworzyć tylko jedno – mieszankę wybuchowo-refleksyjną. Oby tak dalej! A jak Wam się podoba ten utwór i teledysk?
Nowości
"Piosenki dla dzieci. Część 1" – Jak Ciocia Aga śpiewem przytula - Recenzje płyt
Do rodziców: pamiętacie, gdy Majka Jeżowska zachęcała Was do wspólnej zabawy swoimi piosenkami? Zapewne tak! Do dzieci: chcecie poczuć się jak Wasi kilkuletni wówczas rodzice? Wreszcie na rynku muzycznym pojawił się debiutancki album, który w pełni na to pozwala. Łączy pokolenia. O wartościach ważnych opowiada i do tańca zaprasza. Ma taki zwykły tytuł, ale jednocześnie roztacza tak niezwykłą aurę. W czym zasługa autorki tekstów i wokalistki – Agnieszki Sadowskiej. Jako Ciocia Aga jest godną następczynią wspomnianej Majki Jeżowskiej. Jej „Piosenki dla dzieci” to płyta melodyjna, która sprawia, że zawsze świeci słońce.
7 Horizons – baw się na całego w rytmach Arkadiusza Balcerczaka! - Muzyczne Style
7 Horizons to projekt muzyczny rozwijany przez polskiego DJ-a i producenta muzyki elektronicznej Arkadiusza Balcerczaka. Eksperymentuje on muzycznie z różnymi nurtami gatunku deep house, melodic house. Jego utwory cechują się pozytywnym vibe, tanecznym klimatem, ale zahacza tez o bardziej spokojne melodie.
Michał Sieńkowski zaprasza na wakacyjną imprezę do rana! - Muzyczne Style
Kojarzony dotąd z indie-popowymi dźwiękami Michał Sieńkowski przedstawia pierwszy w autorskim repertuarze utwór, który może porwać do tańca niejednego słuchacza. Mający swoją premierę singiel zatytułowany „Nieskończony”, jest doskonałą propozycją do playlist, odtwarzanych podczas letnich imprez na plaży i w klubach.
Pierwsza edycja British Film Festival w Kinie Muza w Poznaniu! - Kultura
13 listopada 2024 roku w poznańskim Kinie Muza zadebiutuje pierwsza edycja British Film Festival – pierwszego w Polsce i jednego z niewielu w Europie festiwalu filmowego poświęconego w całości kinematografii brytyjskiej. Znamy już szczegóły programu, które zostały wyjawione na konferencji prasowej. Na te kilka dni organizatorzy zapraszają na ciekawe retrospektywy filmowe, jednak z nich to przegląd filmów mistrza suspensu, legendarnego Alfreda Hitchcocka w 125. rocznicę jego urodzin. Do tego specjalny pokaz „Rydwanów ognia”! I pewne niespodzianki związane z nietypowym seansem kinowym! Jakie konkretnie? O tym w artykule!
Pierwszy zwiastun "Gladiatora II" z polskimi napisami! Hit czy kit? - Artykuły o filmach
Do serwisu YouTube niczym rydwan na arenę wjechał pierwszy trailer drugiego "Gladiatora". Czy klimat klasyki z roku 2000 został zachowany? Czy Paul Mescal (do tej pory same niszowe produkcje) jako Lucjusz (siostrzeniec Kommodusa) i następca Russella Crowe'a pokaże siłę aktorstwa, będąc magnetycznym bohaterem, za którym będą podążać inni? Zwiastun nie odpowiada w pełni na te pytania, choć scenografia i kostiumy "rządzą" w tym pogrążonym w chaosie Imperium Rzymskim! Niestety jest coś, co psuje widowiskowe sceny. Jasne, że Denzel Washington to czarnoskóry aktor wcielający się tutaj w byłego gladiatora, który zdobył bogactwo, ale czy to oznacza, żeby wciskać w montaż rapowy kawałek? Tak brakuje dobrego motywu Hansa Zimmera (tu go zastępuję Harry Gregson-Williams). Niechaj 86-letni Ridley Scott pamięta - „To, co uczyni, odbije się echem w wieczności”. Niechaj więc podaruje nam co najmniej solidne kino historyczne, mimo że na pokładzie ma Davida Scarpę, scenarzystę byle jakiego "Napoleona". Premiera "Gladiatora II" w połowie listopada 2024 roku! Co by nie powiedzieć, to Joseph Quinn (Eddie ze "Stranger Things") jako imperator wygląda tak, że lepiej się modlić, by nie pokazał kciuka w dół. Taki rzymski Joker... A Wy co przeczuwacie? Będzie hit czy kit?
"Maluje emocje na różowo w pierwszym singlu". Kto? Roztańczona VEROA! - Zespoły i Artyści
VEROA, czyli Weronika Fedor to nie tylko wokalistka, ale też multiinstrumentalistka. Gra na skrzypcach, fortepianie i ukulele. Co więcej, sama pisze teksty i muzykę prosto z nastrojowych inspiracji. W swojej twórczości cechuje się dużą różnorodnością stylistyczną oraz pomysłowością. Właśnie zadebiutowała energiczną piosenką „Róż”.
Artykuły z tej samej kategorii
Jak Michael Patrick Kelly kocha fanów, a oni jego? To pokaże Koncert B•O•A•T•S! - Kultura
Niegdyś długie włosy i gitara w ręku. Dzisiaj już nie jako członek uwielbianego zespołu The Kelly Familly, ale nadal z gitarą, charakterystycznym (wibrującym) głosem i tym razem krótszą czupryną. Już niemłody, gdyż po czterdziestce, lecz ma ciągle tę samą energię. Michael Patrick Kelly, bo właśnie o nim mowa, zagra i zaśpiewa 15 i 16 września, kolejno w Opolu i Sopocie. Niby do koncertu będącego częścią większej trasy promującej oczekiwany, piąty album pt. „B•O•A•T•S” (Based On A True Story) jeszcze ponad miesiąc, ale już bilety sprzedają się niczym świeże bułeczki…
Serce się raduje, gdy Altao album dla dzieci od Cioci Agi promuje! - Kultura
"CIOCIA AGA - Piosenki dla dzieci" to debiutancki album Cioci Agi, wyjątkowej artystki o wielkim sercu. To pełna pozytywnej energii i uśmiechu postać na polskiej scenie piosenek dla najmłodszych. Artystka jest autorką wszystkich tekstów, które śpiewa i w których porusza ważne, edukujące małych słuchaczy tematy. Jej pierwsze płyta ukaże się już 5 lipca 2024 roku, a my jako portal dla ludzi z pasją jesteśmy uradowani, że patronujemy i promujemy temu super projektowi!
"Blef doskonały", tak "doskonały", że w kieszeni ma Wielkiego Węża! - Kultura
Jeden kolega opowiedział niedawno świetny dowcip. Brzmiał on następująco: „Do baru wchodzi Niemiec, Rusek i Covid, a tam Węgrzyn”. Kto nie widział żadnego filmu twórcy/twórców/braci o takim nazwisku, to nie załapie sensu, ale reszta zakuma. Bo o ile jeszcze pierwsze dzieło – „Proceder”, opowiadające o życiu i śmierci znanego rapera, było niezłe, tak już kolejne obrazy stały niebezpiecznie blisko CV Patryka Vegi. „Blef doskonały” jest najgorszy. Niestety. Pierwotnie miał pojawić się w kinach w 2021 roku. Od tamtego czasu Węgrzynowie próbowali chyba naprawić dźwięk i montaż. Nie udało się… Ale nie samo udźwiękowienie sprawiło, że film ten otrzymał Wielkiego Węża, czyli antynagrodę dla najsłabszej produkcji. Przecież miał konkurencję w postaci Mariusza Pujszo i Pana Samochodzika!
BEASTAR – Twoja droga do gwiazd! - Kultura
Z przyjemnością ogłaszamy wyjątkowe wydarzenie muzyczne, skierowane do artystów pragnących spróbować swoich sił w show biznesie. Konkurs BEASTAR 2024 to nie tylko platforma dla wokalistek i wokalistów, ale także szansa na zdobycie nieocenionego wsparcia w rozwoju swojej kariery. Zgłoś swój udział i wydaj singla wraz z teledyskiem!
Silesia Writing Camp – kreatywne i muzycznie kwitnące warsztaty! - Kultura
Na początku kwietnia tego roku w Katowicach zostanie zorganizowane otwarte spotkanie topowych twórców piosenek, artystów, producentów z całego świata. Silesia Wrirting Camp to szansa dla początkujących songwriterów i pasjonatów pragnących poznać tajniki produkcji muzycznej i dać się poznać słuchaczom. To również wspólna praca nad nad kompozycjami. Wszystko to pod czujnym okiem wyjątkowych gości! Jakich? O tym w poniższym, krótkim tekście.
Pliki cookie pomagają nam technicznie prowadzić portal Altao.pl. Korzystając z portalu, zgadzasz się na użycie plików cookie. Pliki cookie są wykorzystywane tylko do działań techniczno-administracyjnych i nie przekazują danych osobowych oraz informacji z tej strony osobom trzecim. Wszystkie artykuły wraz ze zdjęciami i materiałami dostępnymi na portalu są własnością użytkowników. Administrator i właściciel portalu nie ponosi odpowiedzialności za tresci prezentowane przez autorów artykułów. Dodając artykuł, zgadzasz się z regulaminem portalu oraz ponosisz odpowiedzialność za wszystkie materiały umieszczone przez Ciebie na stronie altao.pl. Szczegóły dostępne w regulaminie portalu.
© 2024 altao.pl. Wszystkie prawa zastrzeżone.
0.744