Cannes 2023: Złota Palma dla francuskiego filmu "Anatomy Of A Fall"! - Kultura

Zwycięzca Cannes 2023 nie jest oczywiście nakręconym z rozmachem dziełem. Nie opowiada przecież o zabójstwach członków plemienia Osagów w latach 20. XX wieku. Czym więc wyróżnia się tak produkcja, że to właśnie jej należała się Złota Palma?

 

Przewodniczący jury – szwedzki reżyserowi i scenarzysta Ruben Ostlund, który ma na swoim koncie dwie Złote Palmy (za „The Square” i „W trójkącie”) oraz jego pomocnicy zasiadający w gremium: francuska reżyserka i scenarzystka Julia Ducournau, argentyński reżyser i scenarzysta Damián Szifron, afgańsko-francuski reżyser i scenarzysta Atiq Rahimi, amerykański aktor Paul Dano, amerykańska aktorka Brie Larson, zambijski reżyser i scenarzysta Rungano Nyoni, francuski aktor Denis Ménochet oraz marokańska scenarzystka i reżyserka Maryam Touzani wybrali w sobotę 27 maja najlepszy film. Wybrali „Anatomy Of A Fall”!

 

Kadr z filmu "Anatomia Upadku" (materiały prasowe/Cannes)

 

Co ciekawe, Justine Triet jest drugą w ciągu ostatnich trzech lat francuską twórczynią, która zdobywa Złotą Palmę w Grand Theatre Lumière. Dwa lata temu nagrodę główną otrzymała Julia Ducournau za „Titane”. Dla Triet było to drugie podejście, gdyż w Konkursie Głównym znalazła się już trzy lata temu z „Sybillą”. Jej „Anatomia Upadki” to obraz, w którym Niemka Sandra Hüller (najlepsza europejska aktorka roku za „Toni Erdmann”) gra wybitnie, ukazując chłód i jednocześnie matczyną troskę. Ale to inna zaleta spowodowała, że ten film, który bardzo nie podobał się jednemu z polskich młodych recenzentów (dla którego 76. Cannes był pierwszą tak wielką, wymarzoną przygodą), przyciągnął grono decyzyjne. Otóż udało się w nim połączyć sprzeczności: realistyczny portret psychologiczno-obyczajowy i precyzyjnie skonstruowany, pasjonujący kryminał. Przekonujący balans, napięcie, brak dłużyzn, eskalacja emocji – to wszystko spowodowało, że historia Sandry, Samuela i ich syna Daniela, który jest osobą z niepełnosprawnością wzroku wyróżniła się na tle konkurencji.

 

Fabuła przedstawia się następująco: Pewna rodzina mieszka na uboczu w górach. Kiedy Samuel zostaje znaleziony martwy przed domem, wszczęte zostaje śledztwo. Czy było to samobójstwo? A może morderstwo? Rok później małoletni Daniel bierze udział w procesie matki, który przemienia się w bezwzględną sekcję związku jego rodziców (oficjalny opis dystrybutora)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Grand Prix

 

Co zaskakujące, był film, który w ogólnym rozrachunku, podobał się jeszcze bardziej. Mowa o „Strefie Interesów”. Właśnie ten tytuł otrzymał drugą najważniejszą nagrodę festiwalu – Grand Prix. To najnowszy film Brytyjczyka Jonathana Glazera, który wcześniej poruszał się w jakże różnych gatunkach. Wystarczy wspomnieć gangsterski „Sexy Beast” czy dziwny science fiction pt. „Pod skórą” z doskonałą Scarlett Johansson. Tym razem wziął na warsztat powieść Martina Amisa. Adaptacja „Zone of Interest” to pierwszy pełnometrażowy film fabularny Glazera od 10 lat. Warto zaznaczyć, że to koprodukcja amerykańsko-brytyjsko-polska. Autorem zdjęć jest dwukrotnie nominowany do Oscara Łukasz Żal. Za kostiumy odpowiadała Małgorzata Karpiuk, a za scenografię – Joanna Kuś i Katarzyna Sikora. Dlaczego ten obraz uważany jest już za arcydzieło (Michał Walkiewicz na Filmwebie dał oceną 10/10!)? Bo to opowieść o tym, jak komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau Rudolf Höss i jego żona Hedwiga próbują ułożyć sobie rodzinno-sielankowe życie w domu z ogrodem, który znajduje się tuż obok kolczastych drutów. Ale nie ma tu przerażających scen obozowych. Mimo to wyobraźnia pracuje, bo horror Holokaustu przeżywamy nie wchodząc do środka – słyszymy tylko dźwięki z oddali, jakże mrożące krew w żyłach. Nie potrzeba więcej, aby przekaz o banalności zła był głęboki i sugestywny.

 

Kadr z filmu "Strefa Interesu" (materiały prasowe/Cannes)

 

Wspomnę jeszcze, że galę zamknięcia festiwalu w Cannes prowadziła włosko-francuska aktorka Chiara Mastroianni (córka Catherine Deneuve i Marcella Mastroianniego). Nie wiem, czy obrady jury były intensywne, ale wiedząc, że w Konkursie Głównym znalazło się 21 wizjonerskich, autorskich filmów, w tym tacy faworyci, jak: „Perfect Days” legendarnego Wima Wendersa (o dozorcy w Japonii, który docenia uroki prostego życia – nagroda dla najlepszego aktora Kōji Yakusho), „The Old Oak” mistrza Kena Loacha (o ostatnim pubie w wiosce jako miejscu spotkań, także uchodźców), szalone i kolorowe „Asteroid City” Wesa Andersona czy „Monster” Hirokazu Koreedy (o agresji w szkole, werbalnej i fizycznej przemocy – nagroda ze scenariusz), były pełne emocji.

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

źródło: YouTube.com (Standardowa licencja)

 

Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą Altao.pl. Kup licencję